Malesef ben sevdiğim ve ayrı olduğumu kişiyi her gün görüyorum,çok acı. Üstelik son 1 aydır rahatmış gibi davranmak adına ona surat asmak ve soğuk davranmak yerine samimi davranıyorum. Ama o da sebepsiz yere aramıza mesafe koyduktan sonra hep ara ara ilgisini gösterdi, ne seviyorum dedi açıkça, ne buluştu benle .. ama imalı sözleriyle tam söndü dediğim alev yine kıvılcımlandı,yine söndü ümidi kestim yine kıvılcımlandı. Sevmese sabahın köründe arayıp öpüyorum diyerek telefonu sonlandırmaz veya bir anda arayıp neler yaptığını anlatmaya kalkışmaz.
Fakat 'sevgili' gibi de değiliz.. Hayatında biri yok,buna eminim. Neden böyle!!!?? Ben onu aradığım zamanlarda kaçarcasına tavırla ya kısa kesiordu ya da ararım sonra deyip aramıyordu. Bu da aramaktan çekinmeme sebep olmuştu-çünkü yine doğrudürüst konuşmayacak ve hiç konuşmamaktan daha çok incineceğim diye düşünüp uzun zamandır aramıyorum,ama özellikle son 3 haftadır 3günde bir bazen 2 günde bir arıyor. 2 hafta önce kendisine hediye edilen pastadan bir dilim bana ayırmış,çağırdı beni işyerinin mutfağı var orada dolaba koymuş,dolabı aç bak dedi baktım pasta var. Ne bileyim, anlamadım gitti.
BU NEDİR ARKADAŞLAR?? LÜTFEN YARDIM EDİN, NE ANLAMA GELEBİLECEĞİ HAKKINDA FİKİR VERİN.. Gururum elvermiyor,seviyor musun diye sormam-soramam. Seven insan açıkça gelir söyler zaten.Çünkü 4ay önce meçhule sürüklediği sevgiyi ben hiç meçhule sürüklemedim.Bunu çok iyi biliyor,benden yana çekincesi olamaz.
Hayatımda birileri oldu daha önceleri, ama bu öyle bir aşktı ki mahvetti beni,yaktı kavurduNe olur paylaşın yazınızı benimle,akıl verin
ben size çok değer verdiğini; ama aşık olmadığını düşündüm, nedense içime öyle doğdu... bence akışına bırakın, böyle davranmaya devam edin, zamanla siz de alışırsınız, o zamana kadar da her şey girer yoluna.
Kafasinda birseyleri bitirmis 4 ay olmus, hayatinda da kimse yok, e mevsimlerden de yaz ici civil civil... Beni seven, ilgi duyan kim var? diyor ve aklina sen geliyorsun. Belki onun gozunde "cepte" oldugundan, isim koymadan ve dolayisiyla sorumluluk ustlenmeden rahatca sizinle konusuyor. "beni seviyor musun?" diye sormayin bence ters teper. Sevseydi bu zamana kadar bunu coktan biliyor olurdunuz. Sizdeki sorun isim koymak bence. Bu samimiyetin bi adi olmali vs. Tavrinizi koyacaksiniz. Madem bu sizi bu kadar rahatsiz ediyor, "ilk okul cocugu gibi "beni seviyor musun?" demek yerine, "biz neyiz? sevgili miyiz arkadas miyiz neyiz?" diye soracaksiniz ve cevabi "bilmiyorum" falan oldugunda da bir daha gorusmeyeceksiniz. O kadar. Kadin dedigin agir olmali ya. Ne demek ofisine cagirdi diye hemen gitmeler bilmem ne. Cantada keklik durumuna dusmeyin lutfen. Agir olun.
işte sevmenin en kötü tarafı: kalp başka şey diyor mantık başka şey.. Mantığım unuttu vazgeçti senden diyor.. kalbimse onun ismini sayıklıyor
Bunu yaptığım süreçler oldu, o zaman deli gibi aradı. Fakat ne zaman ki bu işin adını koymayı ima ettiysem o zaman yine suskunlukları gel-gitleri başladı.
Aslında biliyorum,seven insan her an beraber olmayı isteyip zaten bu mesafeyi sokmazdı. Ama o zaman neden bu gel-gitler..bu beni çok yordu çok yıprattı. Her şeye rağmen bazen içten içten onunla konuşur gibi düşüncelere dalıp kızsam da yine de kıyamıyorum. Öte yandan da olumsuz da olsa net şeyler söylesin istiyorum. Ama bunu söyletmek istediğimde kabuğuna çekilecek biliyorumm offffffff. Sevmesem umrumda olmazdı ama içimde kor bi alev sanki
çok iyi anlıyorum aslında seni. ama bir bak çevrene. hep mantığını kullanan insanlar mutlu. bizim gibi kalbiyle hareket edenler değil ne yazık ki.
Ben de bunu hissediyorum.. Yani son olanlara baktığımda benimle gelecek düşündüğünden değil,benim ilgimi kaybetmek istemiyor. Çünkü sıkıntısı olduğunda hep yanındaydım,destek oldum. Gerçekten güzel şeyler yaşattım,değerli olduğunu hissettirdim.sevgili rohy, aynı durumu belki çok saçma gelecek ama ben 6 yıl yaşadımm ve onu unutmak 4 yılımı aldı. sen yine iyisin beni ailesiyle falanda tanıştırmıştı. ama sonra anladım ki maalesef ben onun için sıkıntılı zamanlarında dert dinleyici biriymişim. ya da şöyle söylileyim canı sıkıldığında muhabbet etmek istediğinde arıyacağı biriyim..bu düşünce canımı çok acıtmıştı ilk başta.. hatta ondan başkasını sevemem zannediyordum.. bu zannetmem 4 yılımı aldı..ama oldu..inan bu hayatta bize değer verenlerin yanında olmalıyız..çünkü biz DEĞERLİYİZ. ve sevgimizi hak edecek insanlara vermeliyiz..
bakma o bitti..ama tam başkası başladı derken o da bi acayip çıktı.. adam ilk önce evlenme teklif etti sonra da bana zaman ver zamana ihtiyacım var dedi.. saçma sapan bişeydi yaşadığım..neyse..ama herşeye rağmen önemli olan başkalarını sevebiliyorum...
Sevgiyle Kal...
zor bi durum canm gercektn.. anlıyorum seni sussan da olmuyor konuşsan da...
keşke faydalı olabilecek bişeyler söyleyebilsem ama karışık bir durum..
ben olsam daha fazla dayanamaz şöyle yapardım sanırım ona bi mesaj atardm seviyorsan dimdik karşıma çık sevmiyorsan beni umutlanırma diye..
sonra da kendi kabuguma çekilirdm... nasıl mutlu olursa öyle yapsın diye düşünürdm..
sevgimi içimde yaşardm yani umutsuz cevabı olursa...
bence daha fazla yıpratma kendni açık açık konuş sonra da çekil kenara...
Aslında çok iyi anlıyorum seni,yaşadıklarını. Aynı iş ortamında daha da zorlanıyorsun eminim.
Yapabilirsen kıskandır,kafasını karıştır derim bir de bunu dene ne bileyim,insan sevdiğini paylaşamaz di mi?
sen sor gülüm biz neyız senlede ne olucakki hem ne olucaksa zaten olsun diyosun böyle yaşayacana sor ögren be
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?