Hiç ciddili konu açacağımı düşünmemiştim.

Burhan Burhanitto

🧿İt ürür, kervan işinde gücünde 🧿
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
23 Kasım 2022
11.874
53.052
528
Babam. Şimdiye kadar bir taşı bir taşın üzerine koyamamış, gençliğinde önüne çıkan iş fırsatlarını tepmiş, köyden bir adım dışarı adım atamayan, atmaya korkan, her şeyi çok iyi bildiğini düşünen, oturduğu müstakil ev ve biraz meyve ağaçları hariç(kaldı ki kardeşleriyle toprak kavgası yüzünden arsalarını bölemediği için oturduğu yer de bizim değil) hiç bir birikimi yok.
Akşama kadar malum kanalların haberlerini izler, maddi sorumluluk almaz, evde her işe karışır annemin burnundan getirir. Kardeşleri de bilhassa öyledir. Oturdukları yerden her işe karışırlar. Annesiz büyüdükleri için itilip kakılarak büyümüşler, sorunlu bir ailesi var.
Biz kız kardeşimle bize yaşattığı ekonomik rezilliklere rağmen okuduk, iyi konumlardayız.
Bir kavgada ilk söylediği şey "sizi okuttum daha ne istiyorsunuz" olur. Oysa ki biz küçükken bizi rencide etmişliği vardır. Başkalarının yanında bize bağırıp, kızıp ezik konuma düşürmüşlüğü vardır.
Kız kardeşimin eski nişanlısını cuma namazına gitmediği için rencide edip aralarını bozmuşluğu vardır.
Erkek kardeşim liseden sonra okumayı tercih etmedi. Köyde domates yetiştiriciliği yapmaya karar verdi. Çocuğu sürekli zarar edersen ben karışmam diyerek bunaltmışlığı vardır. Geçmişte mülakatlarda torpil faktöründen elendiğimiz zamanlarda bunu bildiği halde başarısız ve suçlu damgası vurmuşluğu vardır. Kırıcı siyasi tartışmalara girmişliği vardır.
Hiç mi iyi yanları yok diyeceksiniz. Annemin her istediğini alır. Mağdur etmemeye çalışır. Ama çoğunlukla bizi rezil eder. Eksiler artıları götürüyor gibi.
Ve artık içimde bir sevgi saygı hissetmiyorum. Bu aralar sabrımızı çok deniyor. Söylediği her söz batıyor ve karşılık veriyorum. Annem babanı kırıyorsun diyor, dini olarak anne baba hakkından bahsediyor. Evladın hakkı yok mu? Babama karşı sevgi hissetmiyor gibiyim ama bunu kendime itiraf edince de vicdanen rahatsız hissediyorum ilerde de pişman olurum diye korkuyorum. Önerileriniz nelerdir. ?
 
Çok muhatap olmak zorunda mısınız babanızla ? Aynı evde mısınız ?
 

Olaylara bir kere de babanızın açısından bakmayı deneyebilirsiniz. Kendi yetişme tarzı ve elindeki imkanlarla; elinden gelenin en iyisini yapmıştır belki de.
 
Olaylara bir kere de babanızın açısından bakmayı deneyebilirsiniz. Kendi yetişme tarzı ve elindeki imkanlarla; elinden gelenin en iyisini yapmıştır belki de.
Bilemiyorum şermin çok bunaldım. Aslında ben öyle büyüdüm çocuklarıma daha hassas olayım onları mağdur etmeyeyim demez mi insan?
 
Bilemiyorum şermin çok bunaldım. Aslında ben öyle büyüdüm çocuklarıma daha hassas olayım onları mağdur etmeyeyim demez mi insan?

Bizler de evlatlar olarak ebeveynimizin hatalarına düşüyoruz.Nasıl onlar bizi başka çocuklar ile kıyas ederek hata yapıyorlar ise biz de başka anne babaları kıyas ediyoruz.
Bunu ben de çok yaptım, ama inan bizden başka umursayan acı çeken olmuyor.
En iyisi oldukları gibi kabul edip önümüze bakmak bence.
 
Ben de artık bu kafaya girdim. Bize anne-baba kutsalını öğrettiler. Evet. Peki onlar iyi ebeveyn olamıyorlarsa neden günahkar ben oluyorum.? Biraz da onlar uğraşsalardı.
 
Ayrı eve çıkın biraz ilişkiniz soğuyup dinlensin. Anlattıklarınızdan benim çıkardığım kadarıyla biraz daha yaşınız ilerleyip yaşamlarınızı ayırdığınız zaman bu kadar keskin bit şekilde sevmiyorum saygı duymuyorum demeyecek fikrinizi değiştireceksiniz. Türkiye’de ortalama bir ailede büyüyünce babalarımız az çok birbirine benziyor hemen hepsi çocuklukta gençlikte bi kekre anı bırakıyorlar. Ama onların da büyüme biçimleri toplumsal kodları filan var tamamen kendi seçimler değil sonuçta. Sizin babanızın şiddeti yokmuş annenize de özeniyormuş bu çok önemli bir şey. Ayrıca yetişkin bit insan olarak babanız bal börek olsa bile aynı evde yaşamak ilişkiyi yıpratır. Kestirip atmadan önce bunları düşünün
 
Bilemiyorum şermin çok bunaldım. Aslında ben öyle büyüdüm çocuklarıma daha hassas olayım onları mağdur etmeyeyim demez mi insan?

Babanızın: çocuklarına, ailesine yetememe; miraslı malın bölünememesi nedeniyle yıllardır yaşadığı stresi de göz ardı etmeyin.

Çok şey yapmak isterken, elinden gelenin daha az olması ve bununla yaşamak o kadar da kolay değil.
 
Böyle güzelce konusup bunlar belki senin için normal ama baba ben inciniyorum gbi konussan.. işe yarar belki.. sana/ size yönelik durumlar için en azndan..
bende bazen toplum içindeki bazı davranıslarından asırı rahatsz oluyorum ama uyarınca bi beni görüyosunuz herkes böyle dedi ordan baslayıp herkes öyle diye dogru bu değil, yüksek sesle konusmak normal değil diye big bangten baslayıp evrimden cksamda bsey değişmedi.. ama kırdıgını düşünse dikkat eder bence annene karsı hassasmış cünkü
 
Seni bu hale getirir, sonra vicdanına oynarlar.. onların bize gösteridği kadar sevgiyi, sabrı gösterebiliyoruz onlara; onların eseriyiz en nihayetinde işte..Tek farkımız onlar vicdan azabı çekmiyordu, yaşlı oldukları için biz çekiyoruz sanki.. anneniz yanındaymış, tayin falan isteyip gitme, işi bahane ederek uzaklaşma şansınız yok mu?
 
Benim babam da sizinki gibiydi. Iyi miydi kötü müydü arada kalırdım hep. Hep vicdan yapardım. Üstelik biz ona sizin yaptığınız gibi hatalarını söyleyemezdik. Dövdü mü hayır tokadını bile yemedim ama söylesem yiyeceğimi hep hissettirirdi.

Hikayenin sonunda ne oldu biliyor musunuz? 2 öğrenci çocuk bir çalışamayan anne bizi bırakıp evlendi kendinden 20 yas küçük bir kadınla.

Her şeye rağmen iyi ki gitmiş. Özgürlüğün tadına vardık hem annem hem biz.

Bana göre çocuklar ebeveynlerini sevmeye dünden hazırlar. Aksine ikna eden hep ebeveyn oluyor. Kendinizi suçlayıp vicdan yapmayın. Siz düşünebiliyorsanız bir şeylerin yanlışlığını o da düşünebilir. Sizden çok tecrübesi var nihayetinde değil mi?
 
Bir kaç kere söyledim 1 hafta falan iyi davrandı. Sonra aynı. Belli bir yaştan sonra değişim zor oluyor galiba.
 
Uzaklaşma şansım var. Ama annem ve kardeşlerime düşkünüm. Gitmeyi düşünüyordum deprem oldu . Kaybetme korkusu ve deprem korkusu birleşince çakılıp kaldım sanki buraya.
 
Ben insanlardaki ''çıktığı kabuğu beğenmeme'' hallerini bir türlü anlayamıyorum. Özellikle 2000 sonrası doğan kişilerle aileleri arasında çok ciddi bir şekilde çatışma var. Ve baktığın zaman ortada gerçekten elle tutulur bir sebep de yok. Ne istiyorsunuz da vermiyor size aileleriniz acaba?
 
1. Olarak 2000 ve sonrası doğumlu değilim. Olgun bir yaştayım.

2. Olarak onlardan bir şey istemiyorum. Onlar benden bir şey isterse her zaman başımın üzerinde yerleri var. İstediğim tek şey huzur ve anlayış.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…