- 17 Ağustos 2011
- 26.726
- 169.881
- 798
27 mi?
İnanamıyorum çevrenize. Bence kendinize 28 yaş hediyesi verin ve doğumgününe kadar bu yaşam hevesini emici insanları çıkarın hayatınızdan. Akrabaysa evine gitmeyin, İş arkadaşıysa soğuk davranın -mesafe koysunlar. Komşumuzsa kapıyı çaldığında 'tam da çıkmak uzereydim' deyip eve almayın..zamanla aranıza soğukluk girer,bir süre sonra merhaba merhaba olursunuz .
Ben mesela çok uğraştım ama geçen sene neredeyse bütün enerji emen, hep mutsuz, ataerkil zihniyetli, bana birşey katmayan, boş beleş laf olsun diye yasayan arkadaşlarımla arama mesafe koydum. 1 yıldır hiçbirini görmüyorum bile. Eskileri verip yerine mandal aldım.
(Zaten atsan atılmaz satsan satilmaz dostlarim var. Onların dışındaki) Yeni arkadaş çevrem ya gittiğim ülkelerden , ya gezdirdigim turistlerden, ya bisiklet turlarından, ya da içinde umudu olan, bana 'o kadar kolay olsa herkes yapardi' demeyecek, kendini seven,bir hobisi olan insanlardan.
Ve inan hayatıma öyle büyük bir etki etti ki bu durum, lütfen sen de yap!
Kötü arkadaş çevresi insanın yavaş yavaş psikolojisini bozar, farketmezsin bile.
Bu arada ben de 27 yaşındayım. Geç kalma hissini geć, gündemimde evliliğin E'si yok.
Ayrıca bu yaşıma geldim daha evliliği ima eden akraba çıkmadı karşıma, düğünlerde 'seninki ne zaman?'lari saymazsak.
Aynı 75 yaşındaki teyze bayramda benden 4 yas küçük kızı 'yaşin geçiyor,ailen murivetini görsün kızım. Evlen yuvan olsun,yerin belli olsun' diye darlarken bana dönüp 'alamanyaya gittin mi? Güzel mi?' diye soruyor mesela :)
İnanamıyorum çevrenize. Bence kendinize 28 yaş hediyesi verin ve doğumgününe kadar bu yaşam hevesini emici insanları çıkarın hayatınızdan. Akrabaysa evine gitmeyin, İş arkadaşıysa soğuk davranın -mesafe koysunlar. Komşumuzsa kapıyı çaldığında 'tam da çıkmak uzereydim' deyip eve almayın..zamanla aranıza soğukluk girer,bir süre sonra merhaba merhaba olursunuz .
Ben mesela çok uğraştım ama geçen sene neredeyse bütün enerji emen, hep mutsuz, ataerkil zihniyetli, bana birşey katmayan, boş beleş laf olsun diye yasayan arkadaşlarımla arama mesafe koydum. 1 yıldır hiçbirini görmüyorum bile. Eskileri verip yerine mandal aldım.
(Zaten atsan atılmaz satsan satilmaz dostlarim var. Onların dışındaki) Yeni arkadaş çevrem ya gittiğim ülkelerden , ya gezdirdigim turistlerden, ya bisiklet turlarından, ya da içinde umudu olan, bana 'o kadar kolay olsa herkes yapardi' demeyecek, kendini seven,bir hobisi olan insanlardan.
Ve inan hayatıma öyle büyük bir etki etti ki bu durum, lütfen sen de yap!
Kötü arkadaş çevresi insanın yavaş yavaş psikolojisini bozar, farketmezsin bile.
Bu arada ben de 27 yaşındayım. Geç kalma hissini geć, gündemimde evliliğin E'si yok.
Ayrıca bu yaşıma geldim daha evliliği ima eden akraba çıkmadı karşıma, düğünlerde 'seninki ne zaman?'lari saymazsak.
Aynı 75 yaşındaki teyze bayramda benden 4 yas küçük kızı 'yaşin geçiyor,ailen murivetini görsün kızım. Evlen yuvan olsun,yerin belli olsun' diye darlarken bana dönüp 'alamanyaya gittin mi? Güzel mi?' diye soruyor mesela :)
