merhaba arkadaşlar, ben 25 yaşındayım ve de yaklaşık 1 senedir bir işyerinde çalışıyorum. sorun şu ki ben üniversitede oldukça çekingendim ve de kendime pek bakmıyordum, sosyal ortamım fazla arkadaşım yoktu ve kendimi derslerime verdim. devamlı ders çalıştım, ailem orta halliydi ve açıkçası sene kaybetmeden bitirmek istiyorum ve bitirdim de. bitirdikten sonra da iyi sayılabilen bir işe girdim.
ama işte benim de derdim bu: dersti şuydu buydu derken kafamı kitaptan kaldırmadım zaten hep bakımsızdım dikkat çekmiyodum. bu canımı çok sıkıyo artık ben de erkek arkadaşım olsun istiyorum, bu sevgiyi tatmak istiyorum. iş hayatına girdim gireli de kendime dikkat etmeye başladım, makyaj yapıyorum güzel giyiniyorum vs. erkeklerin dikkatini çekmeye başladım artık, ilgileniyorlar ama ben kadın-erkek ilişkilerinde o kadar tecrübesizim ve çekingenim ki, sevgili boyutuna ulaşmıyor bir türlü. benimle ilgileniyorlar ama bir süre sonra tavsıyo ilgileri. ben o kadar utanıyorum ki devamlı karşıdan bekliyorum adımları, sanki ben sinemaya kafeye vb. davet edersem aşağılık bir pozisyona düşermişim gibi geliyo... aslan burcuyum ve o kadar gururluyum ki, offffff
(((((((
bakın en son ne oldu: 1 ay kadar önce bir banka kuyruğunda bir çocukla tanıştım. havadan sudan muhabbet ettik, sonra ortak tanıdıklarımız filan oldugunu farkettik. toplam 10 dakika falan muhabbet etmişizdir. sonra numaralarızı verdik birbirimize. o günde sonra bana arada mesaj attı, mesajları iltifat içeriyodu. ben de yanıtlıyodum mesajları. 2-3 defa da aradı beni tel.de konuştuk, bir haftasonu ayarlayalım da görüşelim dedi. ama haftasonu benim bazı işlerim oldu görüşemedik. işte 1.5 hafta filan oldu en son konuştuğumuz zamandan beri
( yarın da haftasonu geldi çattı. ne aradı ne mesaj attı, belki ben atabilirim ama utanıyorum yaa
(( sizce napmalıyım, aramasını mı bekleyeyim?
bu arada illa sevgilim olsun diye de bakmıyorum, normal arkadaş olsa bile kardır benim için. bu şehirde yalnızlık çekiyorum açıkçası, arkadaş edinmek istiyorum bir yandan. haaa bakmısın çok iyi anlaşmışız, sevgili olsa da birşey demem :)) şaka biryana arkadaşlar,
napmalıyım? ya bu çocuğun ilgisini de tavsatmak istemiyorum yaaaa
((
ama işte benim de derdim bu: dersti şuydu buydu derken kafamı kitaptan kaldırmadım zaten hep bakımsızdım dikkat çekmiyodum. bu canımı çok sıkıyo artık ben de erkek arkadaşım olsun istiyorum, bu sevgiyi tatmak istiyorum. iş hayatına girdim gireli de kendime dikkat etmeye başladım, makyaj yapıyorum güzel giyiniyorum vs. erkeklerin dikkatini çekmeye başladım artık, ilgileniyorlar ama ben kadın-erkek ilişkilerinde o kadar tecrübesizim ve çekingenim ki, sevgili boyutuna ulaşmıyor bir türlü. benimle ilgileniyorlar ama bir süre sonra tavsıyo ilgileri. ben o kadar utanıyorum ki devamlı karşıdan bekliyorum adımları, sanki ben sinemaya kafeye vb. davet edersem aşağılık bir pozisyona düşermişim gibi geliyo... aslan burcuyum ve o kadar gururluyum ki, offffff

bakın en son ne oldu: 1 ay kadar önce bir banka kuyruğunda bir çocukla tanıştım. havadan sudan muhabbet ettik, sonra ortak tanıdıklarımız filan oldugunu farkettik. toplam 10 dakika falan muhabbet etmişizdir. sonra numaralarızı verdik birbirimize. o günde sonra bana arada mesaj attı, mesajları iltifat içeriyodu. ben de yanıtlıyodum mesajları. 2-3 defa da aradı beni tel.de konuştuk, bir haftasonu ayarlayalım da görüşelim dedi. ama haftasonu benim bazı işlerim oldu görüşemedik. işte 1.5 hafta filan oldu en son konuştuğumuz zamandan beri


bu arada illa sevgilim olsun diye de bakmıyorum, normal arkadaş olsa bile kardır benim için. bu şehirde yalnızlık çekiyorum açıkçası, arkadaş edinmek istiyorum bir yandan. haaa bakmısın çok iyi anlaşmışız, sevgili olsa da birşey demem :)) şaka biryana arkadaşlar,
napmalıyım? ya bu çocuğun ilgisini de tavsatmak istemiyorum yaaaa
