hic mucizelere sahit oldunuz mu ?

caldion78 .!.:

her sanisemiz mücizeyken bu nasıl bir sorudur böyle aldığımız her nefes ... hissettiğimiz her duygu baktığımız gördüğümüz her yer herkez ..... koca bir geceden sonra uyandığımız o an ve tekrar o koca bir günü gecirebilmek... konuşabilmemiz .... duyabilmemiz .....ağlayabilmemiz ve hatta evimizin kapısı çalınca o kapıyı açabilecek güce sahip olduğumuz da bir deil mucize o kadar çok mucizelerle doluyuz ki yeter ki değerini bilelim bu saydıklarımın bir tanesini yitirrseniz işte o zaman anlarsınız

Genişletmek için tıkla...

yazaçaklarımı dile getirmişiniz tşk yerimseniben
aldığımız her nefes allahın mücizesiiii tşk ederim konu acan arkadaşaaCADIARZU

..MELEK.. .!.:

Mucize sayilir mi bilmem ama, bazen ruyamda ertesi gunu goruyorum. Bunun en net ornegini bir kac gun once yasadim. Dun bir yazilim vardi ve ben gunlerdir bu yaziliya calismistim. Yazilidan birkac gun once ruyamda yazilidan kac aldigimi gordum, ve dun gercekten de ruyamda gordugum notu aldim. Hala etkisindeyim.

Dualarim ve beddualarim tutar. Beddua etmem ama cocukken babam beni dovmustu, ben de "insallah isten kovulursun" diye beddua ettim icimden dusunmeden. Ertesi gun isten cikarildi. Bunun gibi birsuru ornek vardir bende.

Genişletmek için tıkla...

canım o zaman benim içinde dua et,yeniden hamile kalayım ve bu sefer sağlıklı bir evlat dünyaya getireyim diye,belki bir mucize olur.

akraba cevresinden bi hanim 17 sene sonra bebeyi oldu dogal yoldan....

bunun adı mucizemi bilmiyorum ama anlatayım;eskiden ben küçükken ailemle hep yaylaya çıkardık ve yayla dediğim yerde 8-10 ev var,elektrik su falanda yoktur,en yakın köye 4 saat,kendi evimize de 5,5 saat uzaklıkta.neyse birgün arabanın içinde radyo dinledikten sonra,arabayıda içeriden düğmelerine basıp kitleyip çıktım,babam arabanın anahtarını ver dedi,bende arabanın anahtarı bende değil dedim,meğer anahtar arabanın içinde kalmış,bende arabayı içeriden kitlemiştim ve arabanın kapısı açılmıyor,anahtarcı yada tamirci çağırman mümkün değil,çünki şehire 4 saat uzaklıkta,babam gitmeye kalksa bile gidecek doğru dürüst araç geçmiyor yada oradakiler benzin gidecek diye oralı olmuyor,yedek anahtarda şehirdeki evimizde,babam ve yayladaki tüm erkekler kapıyı açmaya çalıştı,kapı kesinlikle açılmıyor,arabası olanların anahtarları deneniyor olmuyor.1 saat falan geçti,babam iyice sinirlendi tabi,bana bağırmaya başladı,çok üzülüp çok ağladım ve sonra sessiz bir köşeye çekilip el açtım Allah'ım ne olur kapı açılsın dedim,der demez hemen 2 dakika içinde arabayla bir tanıdık geldi ve kendi arabasının anahtarını bizim arabaya sokup kapıyı açtı,bunun adı ne bilmiyorum ama gerçekten bana göre mucizeydi yada gerçekten dualarımın kabulü.

baklava .!.:

akraba cevresinden bi hanim 17 sene sonra bebeyi oldu dogal yoldan....

Genişletmek için tıkla...

hah bende böyle seylerden bahsediyorum gercekten mucizeymis bu

siyahvemavi .!.:

bunun adı mucizemi bilmiyorum ama anlatayım;eskiden ben küçükken ailemle hep yaylaya çıkardık ve yayla dediğim yerde 8-10 ev var,elektrik su falanda yoktur,en yakın köye 4 saat,kendi evimize de 5,5 saat uzaklıkta.neyse birgün arabanın içinde radyo dinledikten sonra,arabayıda içeriden düğmelerine basıp kitleyip çıktım,babam arabanın anahtarını ver dedi,bende arabanın anahtarı bende değil dedim,meğer anahtar arabanın içinde kalmış,bende arabayı içeriden kitlemiştim ve arabanın kapısı açılmıyor,anahtarcı yada tamirci çağırman mümkün değil,çünki şehire 4 saat uzaklıkta,babam gitmeye kalksa bile gidecek doğru dürüst araç geçmiyor yada oradakiler benzin gidecek diye oralı olmuyor,yedek anahtarda şehirdeki evimizde,babam ve yayladaki tüm erkekler kapıyı açmaya çalıştı,kapı kesinlikle açılmıyor,arabası olanların anahtarları deneniyor olmuyor.1 saat falan geçti,babam iyice sinirlendi tabi,bana bağırmaya başladı,çok üzülüp çok ağladım ve sonra sessiz bir köşeye çekilip el açtım Allah'ım ne olur kapı açılsın dedim,der demez hemen 2 dakika içinde arabayla bir tanıdık geldi ve kendi arabasının anahtarını bizim arabaya sokup kapıyı açtı,bunun adı ne bilmiyorum ama gerçekten bana göre mucizeydi yada gerçekten dualarımın kabulü.

Genişletmek için tıkla...

bence mucize olumunekankayizsmile
cocuk kalbiyle edildigi icin aninda etkisini gösterdi demek simdide öyle olsa keske bayanssulusmile

Ya, ben çok yaşadım mucize türü şeyleri..

Mesela rüyamda abimin "Nilüfer" isimli biriyle evleneceğini görmüştüm..
Seneler sonra gerçektende Nilüfer diye biriyle evlendi...

Yine diğer yengem hamile kalmıştı..
Ama yeni hamileydi, bir kaç aylıktı..
Onunda sarı saçlı yeşil gözlü bir kızı olacağını görmüştüm rüyamda..
Gerçektende öyle oldu..

Ve en önemli mucizem.. 17 Ağustos depreminde Sakarya'daydım..
Bu depremi en şiddetli haliyle yaşayanlardanım..
O zaman, eşimle nişanlıyız..
Eşim Trabzon'da, ben Sakarya'da...
Hiç olmadık şekilde, eşim beni 16 Ağustosta gece 2'de aradı..
Uzun uzun konuştuk..
Konu neydi dersiniz?
Doğal afetler..,Hatta "gece gece muhabbete bak yaa.. ıçimiz bayıldı haa" diye gülüşmüştük..

Yine ertesi gün yani 17 Ağustos, saat 02:30..
Eşim yine beni aradı..
Daha önce hiiiiç olmayan birşeydi gece telefonla konuşmamız..
Tam yarım saat konuşmuştuk ki....
Ortalık sallanmaya başladı..
Ama ne sallanma Allah'ım..
Ben çığlık çığlığa..
Ve telefon tık diye kapandı, yer altı kablolarının kopması sebebiyle..

Düşünebiliyor musunuz?
O zamanlar öyle bir aşk vardı ki bizde, deprem anında bile beraberdik..

Neyse daha mucize bitmedi.. Heryer yerle bir oldu.. Ben 6. katta olduğum için, depremin şiddeti alt kattakilere göre daha fazla yaşanıyor.. Derken sallantı bir an durdu.. Annemlerin odasına gittim zar zor.. Her yerde dolaplar var.. Her adımda eşyalar var.. Düşmedik, devrilmedik tek birşey bile kalmamış. Zifiri karanlık.. Işık zaten yok.. Ne yapmalıyız? Tabii ki aşağıya inmeliyiz.. ama sallantı durmuyor ki.. Her yer battı gitti.. Adım atmam imkansız.. Deprem öyle bir çalkaladı ki, sağ neresi sol neresi bulmak imkansız..

Neyse, bir an önce aşağıya inmeliyiz.. Ama ben askılı ve şortlu bir haldeyim.. E haliyle Ağustos sıcağı ve yatak hali.. Böyle inmem imkansız.. Tesettürlüyüm ben.. Üstüme bez, çarşaf, ne bulursam birşeyler almalıyım.. Ama hiçbirşey bulamıyorum.. Göz kararı odamı buldum.. Odamda birşeylerin üzerine basa basa yürüyorum.. Ellerim yerlerde, yerdeki devrilmiş eşyaların üzerinde körler gibi gezinip duruyor ellerim, birşey bulurum ümidiyle.. Bez, kumaş birşeye denk gelsem, hemen çekiştireceğim, üzerime almak için. Ama yok.. yok..

Tüm kıyafetlerim dolabımda ama dolabımda tam yüzükoyun bir şekilde devrildiği için hiçbirşey alamam.. O sırada kapının arkasına astığım birkaç birşey geldi aklıma.. Tamda o gece bir pantolon ve bir ince tunik asmıştım oraya.. Hemen aldım giydim onları.. Giysi işi tamam ama, hani başörtüm..

O sersemlik işte.. Ne yapacağım ben diyorum.. Böyle inemem ki.. Bu kıyafetleri bile zor buldum.. Başörtüsü bulmam imkansız.. Yerde 1 metre bile boş alan yok.. Her yer devrilmiş eşyalarla dolu..

Dondum kaldım o an.. Bir baş örtü bulmanın imkansız olduğunu biliyordum.. Amaaan boşver, böyle ineyim aşağıya da demiyordum.. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.. Ne yapacağım ben şimdi diyip, holde ööyylece bekledim..

ışte tam o sırada içimde bir ses "YERE EĞıL, TAM AYAĞININ UCUNDA BıR TÜLBENT VAR" dedi bana.. Eğildim.. Tam avuçlarımın hizasında idi tülbent.. Ve aldım onu yerden.. Örttüm başıma ve indim aşağıya..

Hala düşündükçe irkilirim..

Çok uzun oldu kusura bakmayın..

kalp gözü açık bir insansınız ALLAHIN sevgili kullarındansın maşallah imrendim hele başörtüsüyle ilgili olan kısımda gözlerim doldu kapalı olmama rağmen

Çok defa oldu geçen sene