- 6 Mayıs 2013
- 17
- 4
HİÇ SORDUNUZ MU KENDİNİZE “BEN KİMİM” DİYE ?
Hiç sordunuz mu kendinize “Ben kimim” diye ? Bu soruyu çok sevdiğim bir arkadaşım Aslı ‘ya SEN KİMSİN ? diye yönelttiğimde karşımda her zamanki gibi zarif ,asil duruşuyla , yeşil gözlerindeki neşeli ışık saçan bakışıyla yüzüme öylece bakıyor bir an.Ve başlıyor söze,Evet, ben kim olduğumu biliyorum sanırım derken ,derin bir nefes alarak sorumu cevaplamaya başladı.Ben anneyim,çocuğum,çalışan kadınım ve babayım,arkadaşım,dostum,güçlü olmak zorunda olanım ,duygularımı,korkularımı ve yalnızlığımı hiç belli edemeyen,sorumluluklarını her zaman önde tutanım,dediğinde ona şöyle bir soru daha soruveriyorum,Yaşamının anlam ve amacı nedir ? Dediğim de,bir den o ışık saçan güzel gözlerine hüzün doluveriyor ,o güçlü duruşunun dışında sanki sevgiye ihtiyaç duyan masum bir çocuk gibi; Ben, sevgi dolu,güvenilir,vefalı,fedakar,güçlü ,dürüst ve ailemin ve başkalarının var oluşu için geldiğimi düşünüyorum.Ben her zaman olmak zorunda olduğum rollerimdeyim; öncelikle anneyim ve aynı zamanda kızıma hem anne-babayım ,aileme hem kız –erkek çocuğuyum,istediklerimi yaşayamamanın sıkıntısı ve istemediklerimi yapma zorunluluğu içindeyim.Peki;Bütün bu rollerinde olmak ve zorunluluklar sana ne hissettiriyor? dediğimde ;kendimi cendereye konmuş ,zincire vurulmuş ,gitmek isteyip gidemeyen, çaresiz biri gibi hissediyorum -meli,-malı’ların içinde kaybolup gidiyorum, içime mutsuzluk karamsarlık ve hiçbir şeyden keyif alamayan biri oluyorum ve bütün yaşamımı etkiliyor…DEVAMI
....
Hiç sordunuz mu kendinize “Ben kimim” diye ? Bu soruyu çok sevdiğim bir arkadaşım Aslı ‘ya SEN KİMSİN ? diye yönelttiğimde karşımda her zamanki gibi zarif ,asil duruşuyla , yeşil gözlerindeki neşeli ışık saçan bakışıyla yüzüme öylece bakıyor bir an.Ve başlıyor söze,Evet, ben kim olduğumu biliyorum sanırım derken ,derin bir nefes alarak sorumu cevaplamaya başladı.Ben anneyim,çocuğum,çalışan kadınım ve babayım,arkadaşım,dostum,güçlü olmak zorunda olanım ,duygularımı,korkularımı ve yalnızlığımı hiç belli edemeyen,sorumluluklarını her zaman önde tutanım,dediğinde ona şöyle bir soru daha soruveriyorum,Yaşamının anlam ve amacı nedir ? Dediğim de,bir den o ışık saçan güzel gözlerine hüzün doluveriyor ,o güçlü duruşunun dışında sanki sevgiye ihtiyaç duyan masum bir çocuk gibi; Ben, sevgi dolu,güvenilir,vefalı,fedakar,güçlü ,dürüst ve ailemin ve başkalarının var oluşu için geldiğimi düşünüyorum.Ben her zaman olmak zorunda olduğum rollerimdeyim; öncelikle anneyim ve aynı zamanda kızıma hem anne-babayım ,aileme hem kız –erkek çocuğuyum,istediklerimi yaşayamamanın sıkıntısı ve istemediklerimi yapma zorunluluğu içindeyim.Peki;Bütün bu rollerinde olmak ve zorunluluklar sana ne hissettiriyor? dediğimde ;kendimi cendereye konmuş ,zincire vurulmuş ,gitmek isteyip gidemeyen, çaresiz biri gibi hissediyorum -meli,-malı’ların içinde kaybolup gidiyorum, içime mutsuzluk karamsarlık ve hiçbir şeyden keyif alamayan biri oluyorum ve bütün yaşamımı etkiliyor…DEVAMI
....
Son düzenleyen: Moderatör:
