Hiç yakın arkadaşım yok ve gerçekten kötü hissediyorum

Ovic1 · 20 Nisan 2022

Lyudmila .!.:
Kızlar sorun şu ki ben geçmişimden insan biriktiremiyorum, biri bir yanlış yapsın hemen soğuyorum ve uzaklaşıyorum. Lisedeyken bir kız grubumuz vardı ama üniversiteye geçince ortamlar değişti ve yeterince samimi değilmişiz demekki kimsenin bir iletişimi kalmadı birbiriyle, instadan ekliyiz, arada birbirimizin hikayelerine cevap veririz o kadar. Üniversiteyi şehir dışında okudum, bir sürü insanla tanışmıştım ama yakın olup bağ kurabildiklerimin hepsini bir sebepten çıkarttım hayatımdan bazıları içten içe beni kıskanıyordu yani bana hissettirdikleri oydu hsdjfjsfdf, bazıları yalnız kalma korkusu yaşıyordu ve yalnız kalmamak için herkese yanaşıyordu, bazıları ile de hayat görüşümüz ciddi anlamda çatışıyordu ama şimdi kendi yaşadığım şehirdeyim ve gerçekten çok yalnızım, hiç arkadaşım yok ve bu durum benim aşırı garibime gidiyor hep friends dizisindeki o kalabalık arkadaş gruplarının olduğu ortamlara özendim ama hep bir şekilde günün sonunda yalnız kaldım. Benim gibi olan var mı ve birileriyle tanışırken konu açılınca yakın arkadaşımın olmadığını söylüyorum ama sonra utanıyorum çünkü genelde o tarz insanlara tuhaf gözüyle bakılır ya da ben tuhafım bilmiyorum hhdfhsfjsfdfjffd ve yakın arkadaşınızı veya yakın arkadaş grubunuzu kaçlı yaşlarınızda buldunuz merak ediyorum.

Ben 23 yasindayim ve gercek anlamda sirtimi dayayip guvenebildigim bir tane arkadasim var o da cocukluk arkadasim. Ha simdi unide var yine ama inanin mecburiyet ortam falan olmasa konusmam bile. Artik arkadaslik diye bir sey kalmadi. Herkes herkesin arkasindan konusuyor. Bugun grupta olmayan arkadasi kotulediler sonra o geldi askim canim bebegimler havada uctu. Hani bende haz etmiyorum ama ben mesafeliyim, arkasindan diyio diyip sonra samimi olmuyorum. Kisacasi artik guvenecek kimse yok arkadas bulmak da zor. Ha lafta arkadas ararsaniz o kolay ye ic gezlik model. Bilmiyorum ben samimi gercek omayacaksa hic olmasin diyenlerdenim. Yasiniz gec mi de belki sonradan iyi bir arkadas bulabilirsiniz uzmeyin guzrl caninizi

sedos11 · 24 Nisan 2022

Bugün bu konu ile ilgili düşünüyordum ben de. Hiç yakın arkadaşım yok. Güven konusunda eksiklik hissediyorum. Çok darbe yediğim için. Her konuda dertleşelim destek olalım isterim karşılıklı. Pozitif bakan biriyimdir. Karşımdaki insanlar hep negatif dolduruşa getirmeye çalışan derdimden daha mutsuz eden kişiler oldu ve görüşmeye devam etmek istemedim. Şu an 4 aylık hamileyim bugün özellikle kendimi çok yalnız hissettim. Hiç teyzesi olamayacak bebişimin gibi. Ya da arkadaşımın bebişi olup ondan tavsiye alamayacağım. Kendi kendime öyle internette ne bulursam artık. Sağlığımız huzurumuz yerinde olsun da su akar yolunu bulur ne yapalım artık.

Konus dinliyorum · 24 Nisan 2022

Yakın sandığım 10 ve 15 yıllık arkadaşlarımı çöpe attım. (En dipten kendimce yükseğe adım adım çıkarken arkadaşlarımdan sırlarımı,ailemdeki bazı gizli sorunları dışarıya vermeleriyle beraber hepsini çöpe attım.) teyzelerim ve kuzenlerim en yakın arkadaşlarım kendileri :)

Yalandunya37 · 18 Mayıs 2022

38 yaşındayım benimde hiç arkadaşım yok annem ve 3 ablamdan başka ablalarım uzakta sadece annemle aynı mahallede oturuyoruz küçüklükten beri hiç arkadaşım olmadı küçükken babamın korkusundan arkadaş edinemedim köyde oturuyorduk anneannemi çok sevmeme rağmen ona bile gitmeme izin vermiyordu amcam ve dayimlarla evlerimiz çok yakındı bazen koyun dışına çıktığında gizlice anneanneme gidip gelirdim beni okutmadi da ilkokulu bitirdim polis kolejine hazırlık yapıyordum tam sınav günü beni göndermekten vazgeçti ondan çok korkuyordum annemde dahil olmak üzere 99 senesinde öldü bizde İstanbula amcamların yanına geldik ben 16 yaşındaydım bu seferde amca baskısı göz actirmadilar 26 yaşında evlendim eşim çok iyi ama çok mutsuzum tup bebek yaptım şuan 8 haftalik gebeyim mutlu olamıyorum kimse benimle arkadaşlık kurmuyor yeni eve taşındım komsularimla yaşıtım sadece kapı komşum arada bir selam verir diğerleri yüzüme bakmaya bile tenezzül etmiyor şuan hamileyim ablalarım ve annem dışında kimseye söyleyemedim çünkü öyle sevincimi paylaşabileceğim bir dostum yok bazen balkonda oturuyorum yoldan geçen arkadaş gruplarına çok imreniyorum kimiside balkonlarda oturmuş arkadaş ortamında çay kahve içiyorlar ablalarim ve annem beni çok eğlenceli buluyorlar aslında soğuk bir tip değilim güler yuzluyumdur ama nedense kimse benimle yakınlık kurmak istemiyor bu durum çocukluğumdan beri içimde yara bu arada açıktan lise okuyorum o çok istediğim diplomaya az kaldı Rabbim nasip etsin inşAllah

phirne · 18 Mayıs 2022

Ayda39 .!.:
38 yaşındayım benimde hiç arkadaşım yok annem ve 3 ablamdan başka ablalarım uzakta sadece annemle aynı mahallede oturuyoruz küçüklükten beri hiç arkadaşım olmadı küçükken babamın korkusundan arkadaş edinemedim köyde oturuyorduk anneannemi çok sevmeme rağmen ona bile gitmeme izin vermiyordu amcam ve dayimlarla evlerimiz çok yakındı bazen koyun dışına çıktığında gizlice anneanneme gidip gelirdim beni okutmadi da ilkokulu bitirdim polis kolejine hazırlık yapıyordum tam sınav günü beni göndermekten vazgeçti ondan çok korkuyordum annemde dahil olmak üzere 99 senesinde öldü bizde İstanbula amcamların yanına geldik ben 16 yaşındaydım bu seferde amca baskısı göz actirmadilar 26 yaşında evlendim eşim çok iyi ama çok mutsuzum tup bebek yaptım şuan 8 haftalik gebeyim mutlu olamıyorum kimse benimle arkadaşlık kurmuyor yeni eve taşındım komsularimla yaşıtım sadece kapı komşum arada bir selam verir diğerleri yüzüme bakmaya bile tenezzül etmiyor şuan hamileyim ablalarım ve annem dışında kimseye söyleyemedim çünkü öyle sevincimi paylaşabileceğim bir dostum yok bazen balkonda oturuyorum yoldan geçen arkadaş gruplarına çok imreniyorum kimiside balkonlarda oturmuş arkadaş ortamında çay kahve içiyorlar ablalarim ve annem beni çok eğlenceli buluyorlar aslında soğuk bir tip değilim güler yuzluyumdur ama nedense kimse benimle yakınlık kurmak istemiyor bu durum çocukluğumdan beri içimde yara bu arada açıktan lise okuyorum o çok istediğim diplomaya az kaldı Rabbim nasip etsin inşAllah

bebeğinizin de diplomanızın da size mutluluk getirmesini diliyorum. çocuğunuzu büyütürken bir çok vesileyle başka annelerle de içli dışlı olacaksınız ister istemez. kendiliğinden çoğalacak etrafınızdaki insanlar. herşey gönlünüzce olsun.

Lady Mary · 18 Mayıs 2022

Ben bilemedim ya.. siz cok yakın arkadaş isteyip gereklilikleri yerine getirmiyor olabilir misiniz?

Bu arada sorunuza cevabım : en yakın samimi olduğum arkadaşlar liseden. Bu konuda şanslıyım.
Ancak dost bildiğim iki kişiyi belirli sebeplerden son 2 yılda çıkarttım hatta biri kendi bana küstü diyebiliriz

Aşırı sıcakkanlı değilim ama normal arkadaşlık kuruyorm tatlı insanlara denk gelirsem yavaş yavaş ilerliyor zaten

eftelya2015 · 18 Mayıs 2022

Lyudmila .!.:
Kızlar sorun şu ki ben geçmişimden insan biriktiremiyorum, biri bir yanlış yapsın hemen soğuyorum ve uzaklaşıyorum. Lisedeyken bir kız grubumuz vardı ama üniversiteye geçince ortamlar değişti ve yeterince samimi değilmişiz demekki kimsenin bir iletişimi kalmadı birbiriyle, instadan ekliyiz, arada birbirimizin hikayelerine cevap veririz o kadar. Üniversiteyi şehir dışında okudum, bir sürü insanla tanışmıştım ama yakın olup bağ kurabildiklerimin hepsini bir sebepten çıkarttım hayatımdan bazıları içten içe beni kıskanıyordu yani bana hissettirdikleri oydu hsdjfjsfdf, bazıları yalnız kalma korkusu yaşıyordu ve yalnız kalmamak için herkese yanaşıyordu, bazıları ile de hayat görüşümüz ciddi anlamda çatışıyordu ama şimdi kendi yaşadığım şehirdeyim ve gerçekten çok yalnızım, hiç arkadaşım yok ve bu durum benim aşırı garibime gidiyor hep friends dizisindeki o kalabalık arkadaş gruplarının olduğu ortamlara özendim ama hep bir şekilde günün sonunda yalnız kaldım. Benim gibi olan var mı ve birileriyle tanışırken konu açılınca yakın arkadaşımın olmadığını söylüyorum ama sonra utanıyorum çünkü genelde o tarz insanlara tuhaf gözüyle bakılır ya da ben tuhafım bilmiyorum hhdfhsfjsfdfjffd ve yakın arkadaşınızı veya yakın arkadaş grubunuzu kaçlı yaşlarınızda buldunuz merak ediyorum.

2 tane insan var ikiside farklı şehirlere o nedenle yüzyüze görüşme imkanımız yok gibi birşey , biri üniversiteden diğeri işten arkadaşım. öncesi çok insan tanıdım , grup takıldıklarım da oldu ama hepsi kendi döneminde kaldı sonra koptuk , büyüdükçe hayatlar ve düşünceler farklı yönlere kaydı şuan en iyi arkadaşım kızım. Arkadaşa da çok gerek duymuyorum iştekilerle günü geçiriyoruz bir şekilde kalan zamanımda da ailemle takılıyorum zaten.

violetblue · 18 Mayıs 2022

Ben de bana yanlış yapılınca soğuyup uzaklaşırım. Tabii tek hatayla olmuyor bu, birikim sonucu oluyor. Sürekli sizi üzen biriyle devam etmek istememek normal olanı zaten.
Birkaç arkadaşımı böyle sildim bana yanlış yaptıkları için. Bunlardan sadece bir tanesini kendi içimde affedip yıllar sonra aradım. Şimdi hiçbir şey olmamış gibi süren bir telefon arkadaşlığımız var. Bu arada aslında beni üzen bencilliğinin ve rahatsız eden başka özelliklerinin aynen devam ettiğini gördüm. Ama artık eskisi gibi etkilenmiyorum, çünkü hem onu olduğu gibi kabul ettim, hem de olması gerekenden fazla anlam yüklemiyorum arkadaşlığımıza. Bu yüzden devam edebiliyorum. Bir de kötü niyetli olmadığını, karakterinin öyle olduğunu anladım.
Kötü niyet ise kırmızı çizgim. Kıskanan, negatif enerji yükleyen, kendini kötü hissettirmeye çalışanlar olmasın daha iyi. Bu kişiler sadece kendi egolarını senin üzerinden tatmin etmeye çalıştıkları için yokluklarına üzülmeye de gerek yok.

Tohru · 18 Mayıs 2022

Benimde çok az arkadaşım var açıkcası bende sizin gibiyim pek tahammülüm yok sanırım ama ben bu durumdan pek üzülmüyorum

Smyra32 · 19 Mayıs 2022

Lyudmila .!.:
Kızlar sorun şu ki ben geçmişimden insan biriktiremiyorum, biri bir yanlış yapsın hemen soğuyorum ve uzaklaşıyorum. Lisedeyken bir kız grubumuz vardı ama üniversiteye geçince ortamlar değişti ve yeterince samimi değilmişiz demekki kimsenin bir iletişimi kalmadı birbiriyle, instadan ekliyiz, arada birbirimizin hikayelerine cevap veririz o kadar. Üniversiteyi şehir dışında okudum, bir sürü insanla tanışmıştım ama yakın olup bağ kurabildiklerimin hepsini bir sebepten çıkarttım hayatımdan bazıları içten içe beni kıskanıyordu yani bana hissettirdikleri oydu hsdjfjsfdf, bazıları yalnız kalma korkusu yaşıyordu ve yalnız kalmamak için herkese yanaşıyordu, bazıları ile de hayat görüşümüz ciddi anlamda çatışıyordu ama şimdi kendi yaşadığım şehirdeyim ve gerçekten çok yalnızım, hiç arkadaşım yok ve bu durum benim aşırı garibime gidiyor hep friends dizisindeki o kalabalık arkadaş gruplarının olduğu ortamlara özendim ama hep bir şekilde günün sonunda yalnız kaldım. Benim gibi olan var mı ve birileriyle tanışırken konu açılınca yakın arkadaşımın olmadığını söylüyorum ama sonra utanıyorum çünkü genelde o tarz insanlara tuhaf gözüyle bakılır ya da ben tuhafım bilmiyorum hhdfhsfjsfdfjffd ve yakın arkadaşınızı veya yakın arkadaş grubunuzu kaçlı yaşlarınızda buldunuz merak ediyorum.

Ben de öyleee arkadaş istiyorum ama mesajlaşmaya konuşmaya çoook üşeniyorum 4 5 gün sonra bazen bi ay sonra dönüyorum mesajlara. Yani senden beterleri de var gör diye yazıyorum ama arada eski arkadaşlıklarım rüyama giriyor ya, bilmiyorum, zor…

Winterwinds · 19 Mayıs 2022

Bu konuyu okuyunca yalnız olmadığımı anladım. Çocukluk arkadaşlarım dışında arkadaşım yok. Benimki biraz bilinçli tercih oldu gibi. Bir gün bir baktım ki acil servis olmuşum. İnsanlar canı yanınca benimle, eğlenmeye gelince başkalarıyla. Günlerce derdine çözüm bulmak için kendimi yendiğim insanlar #şükür takılıyor. Tökezlediğim yerde herkesten önce onlar yeriyor beni. Evimde dizi izler, örgü örerim daha iyi dedim ve kestim ilişkilerimi bu insanlarla. Oooh, kafam rahat. Arada geyik yapıp takılmayı özlüyorum ama bir dirhem bal için bir çeki keçiboynuzu çiğneyemeyeceğim.

emenems · 19 Mayıs 2022

Arkadas grubumla 9yasinda tanistim hala da en yakin arkadaslarim. 10 kadar kisiyiz hemde. Her birimiz farkli kisileriz, birbirimizin sevmedigimiz sevdigimiz ozellikleri var, hepsi evlendiler esleriyle de kanka olduk, bazilarimizin cocugu oldu. Buyuk bir aileyiz.. diger yakin arkadas grubum uniden. Bagimiz hic kopmadi, nikah sahitleri bile bendim bir tanesinin, digerinin bas nedimesi gibi bisey. Ve bahsettigim arkadasliklar ayda yilda bir gorusme degil baya canim gibi kardesim gibi..
Bence insanlari iyi elemek, her haliyle kabul etmek ve guzel bir kalple yaklasmak gerekiyor.
Evet biten arkadasliklarim, kazik yediklerim de oldu herkes iyi degildir ama genc biri olmussam ve en yakin arkadasim yoksa doner kendime bakarim. 1 tane bile olmamasi bence buyutulecek bir sorun.
Birileri sizi kiskandi, birileri kotuydu, digerleriyle hayatiniz farkliydi eee? Sizin mukemmelliginiz nerden geliyor?
Gecmisinden kimsenin olmamasi benim icin onemli bir kistas, bence insanin ne kadar sorumluluk alabildigini, en azindan birilerine ihanet etmedigini, iyi kalabildigini gosteriyor.
Kirilmayin ama 1 tane bile dostunuz yoksa bence sorun sizde, ben 20 kisi olsun da demiyorum.

Lyudmila · 20 Mayıs 2022

Ovic1 .!.:
Ben 23 yasindayim ve gercek anlamda sirtimi dayayip guvenebildigim bir tane arkadasim var o da cocukluk arkadasim. Ha simdi unide var yine ama inanin mecburiyet ortam falan olmasa konusmam bile. Artik arkadaslik diye bir sey kalmadi. Herkes herkesin arkasindan konusuyor. Bugun grupta olmayan arkadasi kotulediler sonra o geldi askim canim bebegimler havada uctu. Hani bende haz etmiyorum ama ben mesafeliyim, arkasindan diyio diyip sonra samimi olmuyorum. Kisacasi artik guvenecek kimse yok arkadas bulmak da zor. Ha lafta arkadas ararsaniz o kolay ye ic gezlik model. Bilmiyorum ben samimi gercek omayacaksa hic olmasin diyenlerdenim. Yasiniz gec mi de belki sonradan iyi bir arkadas bulabilirsiniz uzmeyin guzrl caninizi

ben de sizin gibiyim hatta yaşlarımız bile aynı ve bi tane güvenebileceğim çocukluk arkadaşımla bağımızı koparttıktan sonra bu arkadaşlık mevzusunu kafama takmaya başladım.

Lyudmila · 20 Mayıs 2022

silentmode .!.:
Ben bilemedim ya.. siz cok yakın arkadaş isteyip gereklilikleri yerine getirmiyor olabilir misiniz?

Bu arada sorunuza cevabım : en yakın samimi olduğum arkadaşlar liseden. Bu konuda şanslıyım.
Ancak dost bildiğim iki kişiyi belirli sebeplerden son 2 yılda çıkarttım hatta biri kendi bana küstü diyebiliriz

Aşırı sıcakkanlı değilim ama normal arkadaşlık kuruyorm tatlı insanlara denk gelirsem yavaş yavaş ilerliyor zaten

ben yakın arkadaş istiyorum ama o kişinin beni boğmasına ne bileyim trip atmasına gelemiyorum evet yalnızlığı seven biriyim.

Lyudmila · 20 Mayıs 2022

violetblue .!.:
Ben de bana yanlış yapılınca soğuyup uzaklaşırım. Tabii tek hatayla olmuyor bu, birikim sonucu oluyor. Sürekli sizi üzen biriyle devam etmek istememek normal olanı zaten.
Birkaç arkadaşımı böyle sildim bana yanlış yaptıkları için. Bunlardan sadece bir tanesini kendi içimde affedip yıllar sonra aradım. Şimdi hiçbir şey olmamış gibi süren bir telefon arkadaşlığımız var. Bu arada aslında beni üzen bencilliğinin ve rahatsız eden başka özelliklerinin aynen devam ettiğini gördüm. Ama artık eskisi gibi etkilenmiyorum, çünkü hem onu olduğu gibi kabul ettim, hem de olması gerekenden fazla anlam yüklemiyorum arkadaşlığımıza. Bu yüzden devam edebiliyorum. Bir de kötü niyetli olmadığını, karakterinin öyle olduğunu anladım.
Kötü niyet ise kırmızı çizgim. Kıskanan, negatif enerji yükleyen, kendini kötü hissettirmeye çalışanlar olmasın daha iyi. Bu kişiler sadece kendi egolarını senin üzerinden tatmin etmeye çalıştıkları için yokluklarına üzülmeye de gerek yok.

üniversiteden mesela yakın olduğum biri vardı ve hep birlikte takılırdık hava atmayı seven biriydi ama ben hep görmezden gelir aksine iltifat ederdim çünkü iyi yanları vardı ve her insan kusursuz değildir derdim daha sonra kasıtlı olarak incitmeye çekememezliğe gelince iş kötü niyetli olduğunu anlıyorsun

Lyudmila · 20 Mayıs 2022

emenems .!.:
Arkadas grubumla 9yasinda tanistim hala da en yakin arkadaslarim. 10 kadar kisiyiz hemde. Her birimiz farkli kisileriz, birbirimizin sevmedigimiz sevdigimiz ozellikleri var, hepsi evlendiler esleriyle de kanka olduk, bazilarimizin cocugu oldu. Buyuk bir aileyiz.. diger yakin arkadas grubum uniden. Bagimiz hic kopmadi, nikah sahitleri bile bendim bir tanesinin, digerinin bas nedimesi gibi bisey. Ve bahsettigim arkadasliklar ayda yilda bir gorusme degil baya canim gibi kardesim gibi..
Bence insanlari iyi elemek, her haliyle kabul etmek ve guzel bir kalple yaklasmak gerekiyor.
Evet biten arkadasliklarim, kazik yediklerim de oldu herkes iyi degildir ama genc biri olmussam ve en yakin arkadasim yoksa doner kendime bakarim. 1 tane bile olmamasi bence buyutulecek bir sorun.
Birileri sizi kiskandi, birileri kotuydu, digerleriyle hayatiniz farkliydi eee? Sizin mukemmelliginiz nerden geliyor?
Gecmisinden kimsenin olmamasi benim icin onemli bir kistas, bence insanin ne kadar sorumluluk alabildigini, en azindan birilerine ihanet etmedigini, iyi kalabildigini gosteriyor.
Kirilmayin ama 1 tane bile dostunuz yoksa bence sorun sizde, ben 20 kisi olsun da demiyorum.

haklısınız nitekim eskiden ben de böyle düşünürdüm yakın arkadaşı yoksa demekki bir sorunu var diye o yüzden atlayıp kendimi savunamam şu anda.

Tohru · 20 Mayıs 2022

psisigirl .!.:
Ben de öyleee arkadaş istiyorum ama mesajlaşmaya konuşmaya çoook üşeniyorum 4 5 gün sonra bazen bi ay sonra dönüyorum mesajlara. Yani senden beterleri de var gör diye yazıyorum ama arada eski arkadaşlıklarım rüyama giriyor ya, bilmiyorum, zor…

Bende buluşmak ve telefonda konuşmaya üşeniyorum galiba o kadar çokta istemiyorum arkadaş yoksa üşenilmez heralde

Pncklla · 11 Haziran 2022

Ya bende de biraz bu sorun var gibi. Aslinda ilkokuldan 2 arkadasim var gorustugum farkli sehirlerdeyiz ama uzak degil oraya gidince gorusuyoruz. Lisedeki en yakin arkadasimla o zaman kusmustuk liseden sanirim kimse kimseyle gorusmuyor. Uni desen lisenin devamiydi hemen hemen pek uni hayati sayilmazdi. Ordan 2 yakin arkadasim oldu o zamanlar cok iyiydik ama simdi ikiside evli biri cocuklu. Cocuklu olmayanla evlenmeden once gorusuyorduk ama artik koptuk hic yazmiyor aramiyordu bende yazmamaya basladim. Diger cocuklu olanla ara ara konusuyoruz telefonda. Ise basladim orda da arkadaslarim oldu ama is degistirince hepsi orda kaldi. Ordaki yakin arkadasimlada isten ayrilmadan once küsmüstük. Simdi farkli sehirde yeni is yerimde yakin arkadaslarim var surekli gorusuyoruz ama ben her ortamda bi iki tane yakin arkadas edinebilmisken sonrasinda farkli ortamlara girince ister istemez bi sekilde kopmus oluyor niyeyse. Her sey karsilikli tabi karsidaki arayip sormayinca bitiyor ister istemez. Ama her girdigi ortamdan yakin ve samimi arkadasla cikan var uzun yillar hep gorusuyorlar. Onlar nasil koruyor bu iliskiyi? Ya da cok fazla yakin arkadasi olan insanlar nasil yapiyor bunu cok merak ediyorum

gunesvemai · 12 Haziran 2022

Bence arkadaşlık bir şeyleri paylaşmak demektir. Sıkıntılara beraber çözüm aramak, sevindiği günü beraber kutlamak, birbiriyle dertlerini paylaşmak vs. O yüzden beraber vakit geçirmek, bir şeyler paylaşmak ve insanları dinlemek çok önemli. Ben lisedeyken ilk yıl herkesin birbirleri için türlü çılgınlıklar yapabileceği arkadaş grupları vardı(şu an hiçbiri görüşmüyor) ve ben dahil olamamıştım. Zaten kendi halimde takılmaktan da çok memnundum. Sıra arkadaşım bir süre okula gelmedi. Merak ettim, iyi bir kızdı ama aşırı yakın değildik. Anneciğim ara dedi, arkadaşın sonuçta bir sıkıntısı mı var sor. Ben de aramıştım ve zor bir hastalıktan hastaneye yattığını öğrendim. Morali çok bozuktu. Birkaç ay yattı o, ben de aralarda aradım ve yanına da gittim. O zor günler geçince ikimiz de birbirimizden bir şeyler verdik karşılıklı olarak. Neredeyse on yıl olacak birbirimizin omzunda ağlayabilecek kadar yakınız. Ha her zaman yazıyor ve araşıyor da değiliz. Üniv. falan derken çok da ayrı kaldık ama bağımız hep aynı. Başka arkadaşlarım da var ama o kardeşim gibi.

Zaten kuvvetli olan bu bağı karşılıklı saygı da uzatıyor. Mesela ben aradıysam bir dahakine arkadaşım yazar veya arar. Arayı uzatmamaya gayret ederiz. Birbirimizin hayatını sürekli sorarız, aksi halde çok yabancılaşıyor insan. Diğer arkadaşlarla da öyle, bayram seyran kandil derken bunları da vesile olarak kullanıp karşılıklı olarak birbirimizi unutmadığımızı göstermeye çalışıyoruz. Bence bu hatır dediğimiz şey ayakta tutuyor.

Ama ben de iyiliğimi istemediklerini hissettiğim çok kişiyle arkadaşlık kurmuştum zamanında. Yanlarında mutlu olmuyordum zaten. Bu konularda hisleriniz sizi yanıltmıyor. Niyetinden emin olmadığım insanları tek hamlede silmişliğim var.

Ceylinemine · 12 Haziran 2022

Bende aynı durumdayim aslında ilkokul lise üniv o kadar arkadaş var ama nadiren bı msj arada atıyoruz. En yakın kardeşim sandığım bile en zor zamanımda yanımda yoktu oysa tkfnda konuşmak bile moral verecekken. Şuan sadece 1 arkadaşım var hayatımda diğer bütün arkadaşımla ton onun tırnağı olamaz 1 tane ama ahiretlik derlerya ondan

Hiç yakın arkadaşım yok ve gerçekten kötü hissediyorum

Yeni Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Yeni Üye

Herkes gibi olmak, olmamak gibi bir şey.

Yeni Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency