Merhaba.
Canım çok sıkkın, sebebi de şu: Okuduğum bölüm hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Daha doğrusu, biliyorum ama sadece teoride. Vizeleri geçtik, finalleri geçtik, son finaller çok zordu, sabahlara kadar çalışmama rağmen iki dersten falan kıl payı geçebildim. Yine de tek bir dersten bile bütünlemeye kalmadan geçebilmiş olmak beni mutlu etmişti. Ama bu sene mezun oluyorum ve bölümümle alakalı özel sektörde, iş hayatında yani gerçek hayattaki uygulamalardan zerre kadar haberim yok. Okul başlayınca staj için uğraşacağım ama okuduğum şehir küçük, imkanları kısıtlı. Staj yapabilirsem şanslıyım yani. 4 sene çöp oldu sanki, dünya kadar masraf, hadi parası neyse de işin psikolojik etkileri de var. Benim öğrenciliğim öyle çok mutlu mesut, unutmak istemeyeceğim anılarla dolu değil ki. Üniversite eğitimi denen şey sadece sınavlarda öğrencileri bir kitaptan sorumlu tutup içindeki grafikleri çizdirmek mi? Sadece benim okuduğum okul değil, Türkiye'deki birçok üniversitede durum aynı. Bilmiyorum sadece benim korkumdan mı ibaret bu olay anlamış değilim. Güzel bir iş bulsam ve uygulamada başarısız olsam anında işten çıkarırlar beni, rezil olurum. KPSS denen şey uçmuş gitmiş zaten çoktan. Mecburen gireceğim o sınava da ama ne hedefim var o sınavla ilgili ne de umudum. Vallahi işlek bir yerde bir dükkan açmak daha iyi şu tabloya bakınca. Bir tek ben mi böyle hissediyorum yoksa üniversite son sınıftaki birçok kişi de mi böyle hissediyor ve düşünüyor bilmiyorum.
Canım çok sıkkın, sebebi de şu: Okuduğum bölüm hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Daha doğrusu, biliyorum ama sadece teoride. Vizeleri geçtik, finalleri geçtik, son finaller çok zordu, sabahlara kadar çalışmama rağmen iki dersten falan kıl payı geçebildim. Yine de tek bir dersten bile bütünlemeye kalmadan geçebilmiş olmak beni mutlu etmişti. Ama bu sene mezun oluyorum ve bölümümle alakalı özel sektörde, iş hayatında yani gerçek hayattaki uygulamalardan zerre kadar haberim yok. Okul başlayınca staj için uğraşacağım ama okuduğum şehir küçük, imkanları kısıtlı. Staj yapabilirsem şanslıyım yani. 4 sene çöp oldu sanki, dünya kadar masraf, hadi parası neyse de işin psikolojik etkileri de var. Benim öğrenciliğim öyle çok mutlu mesut, unutmak istemeyeceğim anılarla dolu değil ki. Üniversite eğitimi denen şey sadece sınavlarda öğrencileri bir kitaptan sorumlu tutup içindeki grafikleri çizdirmek mi? Sadece benim okuduğum okul değil, Türkiye'deki birçok üniversitede durum aynı. Bilmiyorum sadece benim korkumdan mı ibaret bu olay anlamış değilim. Güzel bir iş bulsam ve uygulamada başarısız olsam anında işten çıkarırlar beni, rezil olurum. KPSS denen şey uçmuş gitmiş zaten çoktan. Mecburen gireceğim o sınava da ama ne hedefim var o sınavla ilgili ne de umudum. Vallahi işlek bir yerde bir dükkan açmak daha iyi şu tabloya bakınca. Bir tek ben mi böyle hissediyorum yoksa üniversite son sınıftaki birçok kişi de mi böyle hissediyor ve düşünüyor bilmiyorum.