hicbir sey hissedemiyorum!..

cikom .!.:

Sürekli adliyede olmanızdan kaynaklanıyor olabilir mi. Mesleki deformasyon. Ben adliyeye bir kaç kere gittim çok zor bir ortam. Çok yıpratatıcı şeylere şahit oldum. Toplasan 6 saat toplamı ama her seferinde bir iki olay gördüm duygulandım.

Genişletmek için tıkla...

Yok staja daha yeni basladim sayilir. Ne bileyim lisede falan aşki memnu izleyip saatlerce aglayan bi insandim ben simdi bu kadar duygusuz olmak korkutuyor beni. Acaba yasla mi alakali dedim, cunku gittikce daha da azaliyor sanki icimdeki seyler.

Cevap veren herkese tesekkur ederim bu arada tek tek alinti yapamadim.

morcivertlimba .!.:

Kizlar burda her yasta bayan var. Benim size sorum insanin yasi ilerledikce hisleri mi kayboluyor yoksa bende mi bi anormallik var?

Sadece ask konusunda degil genel olarak hayata dair bir sey hissedemiyorum. Mesela annemin teyzesi vefat etti yeni, senede 1-2 kez falan gorurdum ama kadin beni cok severdi, ama ben su an hic bi sey hissedemiyorum.
bi kac sene once lisedeki bi arkadasim vefat etti mesela onda da bir sey hissetmedim, sasirdim ama aglayamadim bile.

gecen adliyede bi adam agir bi ceza aldi, iftiraya ugradim beni yaktiniz diye yanindaki saniga falan saldirdi ama benim en azindan azicik da olsa bi sasirmam uzulmem gerekiyor demi ama yok hicbir sey hissedemiyorum Bunlar bir kac ornek.

Lisede bi cocuk icin cok aci cekmistim acaba ondan mi diyorum. Insanin butun duygularini bu sekilde kaybetmesi mumkun mu? Eskiden boyle degildim cunku. Asik da olamiyorum ya neden boyle oldum benn? Mutlulugu da uzuntuyu de hissedemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bende de oluyor benzer bir durum. Babaannemi ve teyzemi bi kaç ay arayla kaybettim mesela, ikisini de çok severdim ama cenazelerde etkisi kısa süren bi üzüntü yerini duygusuz bi boşluğa bıraktı hemen. Hiç bir şeye üzülmüyorum kaç olayda dikkat ettim. Ama geçenlerde birden bire çok kötü oldum dünyam başıma yıkılmış gibiydi sanki ve tetikleyen yeni bir olay da yoktu. Sanırım içimdekileri boşalttım o an. Şimdi yine aynı duygusuzluk hali hakim. acaba çok üzücü şeyler yaşayınca beynimiz kapatıyor mu kendini??

Bende bazen ota b...a aglarim.bazende butun hissiyatim gider.normaldir.yine de canin aglamak isterse tutma agla

Bende yeterki birsey olsun saatlerce ağlayabilirim keske biraz duygusuz olabılsem derdım suan size özendim

yapıyla alakalı.. bir de geçmişte çok üzüntü yaşadıysanız zamanla da hissizleşebiliyor insan. ben de çocugum dışında ve çocuk-anne ilişkisi ile ilgili konular dışında hissizim genel olarak.sadece annelik hislerimi çok derin yaşıyorum o kadar.

Bende yıkılırım ya.
Seninkide iyi değil benimkide arayı bulmak lazım

belinay 222 .!.:

Bende aynı senin gibiyim keşke biraz duygusuz olsaymışım diyorum bende bir insanın bir derdini duysam görsem aynısını ben yaşıyormuşum gibi üzülüyorum ve kendimi çok kuvvetsiz buluyorum en ufak bişeye ağlıyorum yani böyleside hiç iyi değil

Genişletmek için tıkla...

Aynen işte

Çok fazla endişe edilecek bir durum değil.

-Mesleki olarak bir başlangıçtasınız, okul hayatında (hukuk fakültesi) hayal edilen ve beklenenden farklı; daha basit/avam bir mesleki ortamda olmanız etken olabilir.
Kabaca, hayaller-hayatlar durumu...:)

-Mevsimsel olabilir; mevsim değişikliği, sizi gizli depresyona sokmuş olabilir.

-Birey olma, farkındalığın yüksek olması, algıların açık olması da etken olabilir.

Şöyle ki; ortalama insanların üzüldüğü, sevindiği, hayal ettiği, hayal kırıklığına uğradığı, uçlarda yaşadığı duygular sizin için bir anlam ifade etmeyebilir.
Basit gelir, normal gelir, küçük şeyler etkilemez olur.
Herkes olağan ve olağan ötesi tepki ve duygular yaşarken, siz "MIŞ" gibi yaparken bulursunuz kendinizi.

Bu insanlar niye bu kadar büyütüyor ki? sorusu çıkmaz hayatınızdan.
Hayatın tamamı her zaman bir kaç kelime ile karşılık bulur; uzun ve tumturaklı cümleler kurmadan, duygular yaşamadan.
Bunlar da:
"olabilir", "belki", "bilmem", "hmmm", "mümkün", "yani", "elbette", "anladım"

-Aşk mevzusu ayrı bir paragraf, o yoldan çıkma durumunu hissetmemenizin sebepleri yukarıdakılerden fazla/farklı olabilir.

Çözüm önerim:
1)Depresyon, duygusuzluk, boşluk, anlamsızlık ya da adı her neyse, bunu dibine kadar yaşayın.

Çıkmak için uğraşacağınız saçma meşguliyetler, kişisel gelişim çabaları, hobiler edinme, farklı alanlara yönelme vb şeyler sadece durumu daha gülünç hale getirir.
Yani faydasız ve anlamsız.
Bu çabalar kandırmaca, herkesin verebileceği genel geçer, kişiye özel olmayan çözümümsü beyhudeliklerdir.

Zamana bırakın...

2)Bu boşlukta hataya düşüp ileride pişman olacağınız hal ve hareketlerde bulunmamaya dikkat edin; kendinize kıymet biçin, edilgen olmayın.

Kronikleşirse uzman görüşüne başvurmakta fayda var....

Ben prozact ve misol kullanıyorum aşırı hissizim.

Sorunmu bilemiyorum yapii meselesi sanirim ama ben tam tersiyim..ölum, hastalik, kelepceli bir bilek, cocuk icin cirpinan bir anne, yetimlik duygusu, issizlik, yuvasi yikalan bir aile vb vb tum bunlar benim gonul telimi titretir..ve halime sukur sebebim olur..empati durumu bende biraz fazla..

hep olmasada insanlarin yerine kendini koymak gerekir..

Ben de ota b.ka üzülürüm..

Ben de hissizlik şu durumlarda oluştu mesela.
Genç yaşta babamı kaybedince yaşlı ölümleri beni etkilemez oldu.

Birine üzülerek, kıyamayarak aldığım bir karar sonucu kazık yediğim konularda gözyaşına
bakmaz oldum.

Bir de evliliğinde hayal kırıklıkları yaşamış biri olarak evlenen insanlar için mutlu olamıyorum da
garip bir hüzün duyuyorum..

zamanla köreliyor insan