Hiçbir şeyi sevmeyen oğlum

Ben oğlumu Çin’e yaz kampına göndericem biraz büyüyünce şu Shaolin felsefesi hani oluyor ya, biraz dünya yaşam zorluk acı öğrensin. Hayat öyle lay lay lom değil 😬
 
Yani düşünüyorum da biz de çocukken öyle kurslara, etkinliklere gitmiyorduk pek. Ödev yapar, hava müsaitse bahçede oynar, tv falan izlerdik. Çok da mutluyduk. İmkanı olan ve çocuğu böyle şeyleri çok sevenler için çok güzel bir sey tabii ama çocuk istemiyorsa neden gitsin o kısmı anlamıyorum. Ben de içinde öğrenme aşaması geçen etkinliklerden oldum olası nefret ederdim hala da ederim. Sadece başından itibaren çok başarılı olduğum ve bana şunu yap bunu yap denmeyen şeylerden zevk alırım. Bana anormal gelmedi 🫠
Ne olabilir fikriniz var mı ? Çocuğum bu pırlanta yıllarını boşa geçirmesin ama bikkinlik da olmasın
 
İşte ben de merak ediyorum acaba kuzeninizi “bogmak” demeyelim de bu etkinliklere göndermeselerdi daha sağlıklı bir birey olacak mıydı ?
Muhtemelen olacaktı çünkü aynı hataları 2.çocukta yapmadılar ve sosyal mutlu bir insan oldu.

Bunu zaten kuzenim kendisi de derdi siz kardeşimi benim gibi büyütmediniz diye.
 
Ben oğlumu Çin’e yaz kampına göndericem biraz büyüyünce şu Shaolin felsefesi hani oluyor ya, biraz dünya yaşam zorluk acı öğrensin. Hayat öyle lay lay lom değil 😬
Ayyyyy nasıl nasil gonderiliyorrrr 😍
 
Muhtemelen olacaktı çünkü aynı hataları 2.çocukta yapmadılar ve sosyal mutlu bir insan oldu.

Bunu zaten kuzenim kendisi de derdi siz kardeşimi benim gibi büyütmediniz diye.
Ama bazen de kuzeniniz gibi buyuyen çocuklar pırlanta gibi oluyor hem çok başarılı hem çok efendi. Bilmiyorum ya bu bir şans mı
 
Ee ablam sevmedi diye 45 kursa gönderirsen böyle olur. Sevmedin mi ee tamam madem ne istersin diyip ona gönderip ondada aynısı olursa bitti yani yok biiey. Yok öyle bi dünya. Şımarık.
 
Ama bazen de kuzeniniz gibi buyuyen çocuklar pırlanta gibi oluyor hem çok başarılı hem çok efendi. Bilmiyorum ya bu bir şans mı
Zaten pırlanta gibi vicdanlı efendi ama mutsuz.
Çünkü baskıyla büyüdü. Anne baba ne isterse o oluyordu.
İyi okullarda okudu iyi bir mesleği var başarılı da
Ama dedim ya günün sonunda o verilen baskı sonucunda mutsuz bir genç oldu.
Çok genç yaşta ilaçlar kullanmaya başladı.

Biz Türk ailesinin en büyük hatası çocuklarımızın birey olduğunu unutmamız.
 
Ee ablam sevmedi diye 45 kursa gönderirsen böyle olur. Sevmedin mi ee tamam madem ne istersin diyip ona gönderip ondada aynısı olursa bitti yani yok biiey. Yok öyle bi dünya. Şımarık.
Şımarık ama hemen değiştirmedim ki çoğunu 1 sene 6 ay denedik. Bazıları da bıktırırsın çocuğu hicbirseyi sevmez derslerinde başarısız olur diyor.
 
Zaten pırlanta gibi vicdanlı efendi ama mutsuz.
Çünkü baskıyla büyüdü. Anne baba ne isterse o oluyordu.
İyi okullarda okudu iyi bir mesleği var başarılı da
Ama dedim ya günün sonunda o verilen baskı sonucunda mutsuz bir genç oldu.
Çok genç yaşta ilaçlar kullanmaya başladı.

Biz Türk ailesinin en büyük hatası çocuklarımızın birey olduğunu unutmamız.
Yani bilmiyorum oğlumun mutsuz olacağını sanmıyorum mizacı mutlu bir çocuk çünkü ben tembel evde pinekleyen biri olmasından korkuyorum
 
Ne olabilir fikriniz var mı ? Çocuğum bu pırlanta yıllarını boşa geçirmesin ama bikkinlik da olmasın
Yani ben simdi çocuk olsam yine beni ellemesinler isterim 😂 Bu yaşıma geldim hala yapmaktan en çok hoşlandığım sey arkadaşlarla buluşup boş boş eğlence, sohbet, kutu oyunu, piknik, gezi falan yapmak. Hobiler çok daha geride kalıyor benim için. Ben sohbet eğlence boş vakit insanıyım belki de bilemiyorum.

Bir de kişisel olarak hoşuma giden şeyler vardı ama o yaş grubundan çok daha sonra ortaya çıktı. Mesela ufak marangozluk işleri yapmak, alternatif beslenme üstüne yemekler hazırlamak, araştırma yapıp üstüne forum yazısı yazmak gibi. Fark ettiyseniz bunlar bile sıfırdan öğrenme aşaması gerektiren şeyler degil içten gelen bir dürtüyle yapılan şeyler. Bunların o yaşta gönderilen bu paket eğitimlerle ortaya çıkması biraz zor. Şu an çevremde herkes standart piyano, yüzmeye, baleye yolluyor çocukları. Bu kadar niş alanda her çocuk nasil aktif olabilir? Zor geliyor bana açıkçası.
Bakın ben 3 yabancı dil öğrendim ve bunun her bir gününden nefret ettim. Müzik kulağım cok iyi diye yönlendirmek istediler ama asla sıfırdan o aletlerle ilerlemek istemedim. Ben işi elime aldığım gibi belli bir seviyenin üstünde başlamalıyım. Eger yanlış yorumlamadıysam sizin oğlunuz da öğrenme aşaması kisa, eğlenme kismi uzun şeylerden yine yeteneği doğrultusunda zevk alacaktır.
 
Ne olabilir tavsiyeniz var mı
Ben de bundan korkuyorum ama biseyler de yapsın istiyorum pırlanta yıllar bu yıllar boşa geçirmeyelim
Bir şeyler yapsın istiyorsanız çocuğa farklı seçenekler sunmanız lazım. Burda siz otoriter olmuş olursunuz, çocuk seçim yaptığında yönetilmemiş, kendi tercihini yapmış olur.

Mesela dans etmeyi seviyorsa müzik açıp evde dans mı edelim yoksa seni gibi dans seven çocuklar için açılmış bir kurs var, oraya gidip yeni danslar öğrenip sonrasında bize de öğretmek mi istersin? gibi. Kendisinin karar vermesini sağlamak zorlamaktan daha iyidir her zaman. Çocuk kursu ödev gibi görüyor muhtemelen. Oysa ki hobi edinecekse bunu oyun gibi görmeli. Siz de bu konuda onu desteklemelisiniz. Çocuğu kursa yazdırmak, tutup kolundan götürmekten ziyade gel önce bir görelim, keşfedelim diyebilirsiniz. Biraz da çocuğun seçimlerine saygı duymak gerekiyor.

Bir şeyi 6 ay, 1 sene denemek doğru bir yöntem değil demek ki. Başlangıçta farklı ilerlemek gerekiyor belki.

Bu yüzden de çocuğu kendi kalıplarınıza ve isteklerinize göre şekillendirmeye çalışmaktansa onun isteklerini doğru sınırlarla yerine getirmek en doğrusu. Sizde eksik olan bu, yorumlarınıza bakınca.

Yani siz otoriter olmaya çalışıyorsunuz. Ama iş alanındaki otorite ile çocuk yetiştirme konusundaki otoritenin farklı şeyler olduğunu bilmiyorsunuz benim düşüncem. Umarım anlatabilmişimdir.
 
Yani bilmiyorum oğlumun mutsuz olacağını sanmıyorum mizacı mutlu bir çocuk çünkü ben tembel evde pinekleyen biri olmasından korkuyorum
Umarım her şey çok güzel olur oğlunuz için
Ama sadece aklınızın bir kenarında olsun söylediklerim 🌸
sizi de anlıyorum ama bir de şunu düşünün
Belki de hiçbir şey yapmadan dümdüz çocuk olmak istiyordur :)
 
Bence oğlunuzun birçok farklı etkinliği kısa sürede bırakması ve kurallı ortamlardan hemen sıkılması, zamanla doyumsuzluk geliştirmesine neden olmuş olabilir. Bir çocuk sürekli yeni şeyler deneyip hiçbiriyle derinleşmeden bırakıyorsa, bu hem dikkat dağınıklığına hem de iç motivasyonunun azalmasına yol açabiliyor.

Ayrıca küçük yaşta kurallarla ve sınırlarla tanışmayan çocuklar, büyüdükçe bu sınırlara daha çok direnç gösterebiliyor. Bu durum da okulda öğretmen ve arkadaşlarıyla yaşadığı ilişkileri olumsuz etkileyebiliyor. Çünkü okul gibi sosyal ortamlarda belli bir düzeni ve kuralları ciddiye almak gerekiyor.

Elbette her çocuğun yapısı farklı, ama belki bundan sonra biraz daha sabit ve sürdürülebilir bir programla ilerlemek, seçtiği etkinliklerde “zorlandığında bırakmak yerine” sabretmeyi öğrenmesini sağlamak faydalı olabilir. Kurallar sadece sınırlamak için değil, çocuklara güvenli bir alan sunmak için de önemli. Özellikle ileride okul hayatında ve sosyal ilişkilerinde çok daha sağlıklı bir denge kurmasına yardımcı olur.
 
Bilmiyorum hala oyun çocuğu mu ondan mı böyle ama hiçbir şey ilgisini çekmiyor. Hani şirinlerde somurtkan şirin var ya onun gibi herseyden nefret ediyor. Bu arada 2.sinifa gidecek. Okulunu sevmiyor öğretmenini sevmiyor. Jimnastiği sevmedi kick boxu sevmedi satrancı sevmedi yüzmeyi bile sevmiyor çünkü bunlar hep kurallar ile yapılıyor o istiyor ki kafasına göre yüzsün kafasına göre kick Box yapsın. Bu arada çok sorulmuş bunları bir ay gidip bırakmadık ısrar ettim sıkılsa da gönderdim en az bir yıl ama yok. Mesela futbolda bile biliyorsunuz hoca önce önden isinma için koşu yaptirir yok hiç sevmiyor bu yüzden gitmek istemiyor. Yuzmede kurallar vardır mesela ayak hareketi falan nefret ediyor. Müzik kursuna gitmek istedi sıkıldı çünkü zannediyor ki kafasına göre yapacak ama hayır önce notalar ogreniliyor.
Eğlenceli bir yaz okuluna gidiyor yarım gün oradan bile sikiliyor. İstiyor ki hep kuralsız olsun. Rahat olsun.
Çok aradım yapmaktan zevk aldığım şeyleri ama yok oğlum “herseyden nefret ediyorum” modundan çıkamıyor.
Yaz olduğu için etkinlik kitapları yaptırıyorum nefret ediyor 🤣
Kitap okumaktan nefret ediyor 🤣
Resim yaparken bile öf diye başlıyor 🤣
nefret etmedigi şey çizgi film ve tablette oyun. Ama onda da günlük yarım saat + yarım saat hakkı olduğu için günü geri kalanında kafamızı yiyor. Bir de bisiklet sürmek. O da çok sıcak sadece akşam çıkıyoruz
Umarım bu durum geçer tecrübelerinizi paylaşabilir misiniz

Bu arada yanlış anlaşılmasın mutsuz bir çocuk değil çok mutlu zıpırın teki dans etmeyi falan çok sever ama dans kursunu sevmez mesela çünkü kurallı 🫤

Bu aradasevmese de zorunda olduğu şeyler zorla gönderiyoruz. Çok sorulmuş hemen almıyoruz en az bir sene denedik çoğunu.
Üç aşağı beş yukarı günümüz çocuklarının genel problemi bu.Sadece sizde var diye üzülmeyin.
 
Tabi keşfetmesine izin verdim aman düşmesin aman kirletmesin demedim ama kendi evimde ya da sokakta demedim. Başkasının evinde değil yani. Bu arada benim oğlum da kaybedince centilmence tepkiler veremez ama ben kaybettiği zaman nasıl tepkiler vermesi gerektiğini hep açıkladım çoğu zaman da kaybettirdim oyunlarda.
Küçükken kendi istediğinin olduğu kısmı var ama malesef bizim değil de bakıcımızın iki çocuğu vardı oğlumla oynarlarken hep oğlumun dediğini yaparlardı ben ne kadar böyle yapmayın desem de çok severlerdi oğlumu onun kuralları geçerdi hep. Ama bu özelliğini aştı artık başkalarının koydugu oyunlara ayak uydurur yani öğretmeni ile sık sık konuşurum yeter ki oyun olsun
Öğretmeni çok merhametli olduğunu da söyler hep

Mesela çocuk lider diyorsunuz. Yönetilmekten hoşlanmıyor bu da belli. Demek ki ortada yanlış bir tutum var çocuğa karşı. Çocukla birlikte belki siz de nasıl davranmanız gerektiği ile ilgili destek alabilirsiniz.
Çocuğun merhametli olmasi vs bunların konuyla ilgisi yok bence. Alintiladigim msji yazan arkadaşa katılıyorum. Ebeveyn tutumu da etkili olabiliyor destek almakta fayda var. Oyunlarda hep onun kuralları geçmiş mesela. Bunun gibi başka şeyler de olabilir su an aklınıza gelmeyen. Aşmış diyorsunuz belki de değil. Çocuk yetiştirmek gerçekten çok zor birsey. Gerekli yerlerde uzman desteği almaktan zarar gelmez diye düşünüyorum
 
Ben de tam olarak böyle bir yetişkin olmasın diye çabalıyorum. Ama bazı uzmanlar da diyor ki çok üstüne gitmek de çocukta bikkinlik yaratır. Vallahi ne yapacağımızı şaşırdık. Kick Box ortamı öyle güzel ki insan nasıl sevmez ya.
Çocuklar bizim dönemimizde gibi değiller. Özellikle ilkokul yaş grubu kursa gitmeyi ekran için istemiyorlar. Evde yatmak tv tablet takılmak daha cazip geliyor.
Yetişkinlikte de buna devam etmemesi için temel yaşta zorlanmalı bence.
Ben bu yaz 8 yaş oğlumu üç gün yüzmeye iki gün baskete bir gün de piyanoya götürüyorum.
Akşamları da mutlaka arkadaşlarıyla site bahçesine indiriyorum. Eğer istemezse de paten kaymaya akşam indiriyorum yine. Yoksa cidden akşama kadar tablet elinde yatacak. Böyle bir yetişkin olmaması için bu yaşta spor disiplinini görmeli bence.
En azından ben grup sporundan bu anlamda fayda gördüm, koçları çok güzel disiplin aşılıyor. Yeme düzenine bile etkisi var. Koçları yumurta yemeyen spora gelmesin dediği için homurdansa da yiyor
 
Bir şeyler yapsın istiyorsanız çocuğa farklı seçenekler sunmanız lazım. Burda siz otoriter olmuş olursunuz, çocuk seçim yaptığında yönetilmemiş, kendi tercihini yapmış olur.

Mesela dans etmeyi seviyorsa müzik açıp evde dans mı edelim yoksa seni gibi dans seven çocuklar için açılmış bir kurs var, oraya gidip yeni danslar öğrenip sonrasında bize de öğretmek mi istersin? gibi. Kendisinin karar vermesini sağlamak zorlamaktan daha iyidir her zaman. Çocuk kursu ödev gibi görüyor muhtemelen. Oysa ki hobi edinecekse bunu oyun gibi görmeli. Siz de bu konuda onu desteklemelisiniz. Çocuğu kursa yazdırmak, tutup kolundan götürmekten ziyade gel önce bir görelim, keşfedelim diyebilirsiniz. Biraz da çocuğun seçimlerine saygı duymak gerekiyor.

Bir şeyi 6 ay, 1 sene denemek doğru bir yöntem değil demek ki. Başlangıçta farklı ilerlemek gerekiyor belki.

Bu yüzden de çocuğu kendi kalıplarınıza ve isteklerinize göre şekillendirmeye çalışmaktansa onun isteklerini doğru sınırlarla yerine getirmek en doğrusu. Sizde eksik olan bu, yorumlarınıza bakınca.

Yani siz otoriter olmaya çalışıyorsunuz. Ama iş alanındaki otorite ile çocuk yetiştirme konusundaki otoritenin farklı şeyler olduğunu bilmiyorsunuz benim düşüncem. Umarım anlatabilmişimdir.
Teşekkür ederim uzun uzun yazdığınız için ama tam olarak başlangıçımız oğlumun istekleri ile yönleniyor zaten. Mesela ben piyanoya gitmesini istiyordum ama o gitari çok sevdiğini söyledi o yüzden gitar dersi alıyor. Mesela ben baskete gitmesini istemiştim ama o kick boks‘a gitmek istediğini söyledi ve oraya gidiyor. Başlangıç hep onun istekleriyle yöneliyor Ama sonra sıkılıyor olay bu
 
Bence oğlunuzun birçok farklı etkinliği kısa sürede bırakması ve kurallı ortamlardan hemen sıkılması, zamanla doyumsuzluk geliştirmesine neden olmuş olabilir. Bir çocuk sürekli yeni şeyler deneyip hiçbiriyle derinleşmeden bırakıyorsa, bu hem dikkat dağınıklığına hem de iç motivasyonunun azalmasına yol açabiliyor.

Ayrıca küçük yaşta kurallarla ve sınırlarla tanışmayan çocuklar, büyüdükçe bu sınırlara daha çok direnç gösterebiliyor. Bu durum da okulda öğretmen ve arkadaşlarıyla yaşadığı ilişkileri olumsuz etkileyebiliyor. Çünkü okul gibi sosyal ortamlarda belli bir düzeni ve kuralları ciddiye almak gerekiyor.

Elbette her çocuğun yapısı farklı, ama belki bundan sonra biraz daha sabit ve sürdürülebilir bir programla ilerlemek, seçtiği etkinliklerde “zorlandığında bırakmak yerine” sabretmeyi öğrenmesini sağlamak faydalı olabilir. Kurallar sadece sınırlamak için değil, çocuklara güvenli bir alan sunmak için de önemli. Özellikle ileride okul hayatında ve sosyal ilişkilerinde çok daha sağlıklı bir denge kurmasına yardımcı olur.
Kısa süre dediğiniz bir yıl mı? Şu ana kadar en kısa sürede biraktigimiz etkinlik dans kursuydu ona da altı ay gitti
 
Çocuklar bizim dönemimizde gibi değiller. Özellikle ilkokul yaş grubu kursa gitmeyi ekran için istemiyorlar. Evde yatmak tv tablet takılmak daha cazip geliyor.
Yetişkinlikte de buna devam etmemesi için temel yaşta zorlanmalı bence.
Ben bu yaz 8 yaş oğlumu üç gün yüzmeye iki gün baskete bir gün de piyanoya götürüyorum.
Akşamları da mutlaka arkadaşlarıyla site bahçesine indiriyorum. Eğer istemezse de paten kaymaya akşam indiriyorum yine. Yoksa cidden akşama kadar tablet elinde yatacak. Böyle bir yetişkin olmaması için bu yaşta spor disiplinini görmeli bence.
En azından ben grup sporundan bu anlamda fayda gördüm, koçları çok güzel disiplin aşılıyor. Yeme düzenine bile etkisi var. Koçları yumurta yemeyen spora gelmesin dediği için homurdansa da yiyor
Çok iyi yapıyorsunuz böyle hoca bulmak da kolay değil çoğu öğrenci sevmiş sevmemiş umurunda bile değil.
 
Back
X