Merhaba arkadaşlar. Eşimin babası hasta olduğu için ailesiyle birlikte yaşıyoruz. Daha birkaç aylık evliyiz. Eşimle bir sorunum yok çok şükür ama ailesi yüzünden belki 10. kavgamızı etmişizdir. O arada kalıyor ben susuyorum susuyorum, bir yerde patlıyorum. Görümcem çok anlayışsız. Sürekli ortalığı karıştırıyor. Kayınvalidemle de kayınpederimle de zaman zaman eşimle de aramı açtı. Gençlik dönmemimi de iyi geçirdiğimi söyleyemem. Onun kalıntıları mı bilmiyorum, hiçbirşeye tahammülüm yok. En ufak birşeyde çekip gitmek istiyorum. Nereye gideceğimi, karnımdaki 4.5 aylık bebekle nasıl yaşayacağımı bilmiyorum ama kavgalar büyüyünce boşanalım da bitsin bu ızdırap diyorum. Kaçarak evlendiğim için aileme anlatamaya da yüzüm yok yaşadıklarımı. Zaten ailem benim kaçmamla bir kez sarsıldı, ikinci sarsıntıyı onlarında kaldıramayacağının farkındayım ama hamilelikten mi yoksa psikolojim mi bozuk bilmiyorum tutamıyorum kendimi kavgalar büyüyünce. Ağlıyorum bağırıp çağırıyorum, evden çıkıp gitmek bi daha dönmemek istiyorum. Bütün bunları atlatmanın bir yolu var mı?
Devlet hastanesinin psikoloğuna gittim, hamileyim diye ilaç veremedi, bir çözüm yolu da göstermeden gönderdi beni. Özel psikoloğa da gücüm yok. Ne yapmalıyım bu durumlar karşısında. Bana akıl verirmisiniz?
Devlet hastanesinin psikoloğuna gittim, hamileyim diye ilaç veremedi, bir çözüm yolu da göstermeden gönderdi beni. Özel psikoloğa da gücüm yok. Ne yapmalıyım bu durumlar karşısında. Bana akıl verirmisiniz?
