kızlar uzun süredir kafam karışık. üniversitede tanıştığım son senemi geçirdiğim bir erkek arkadşım oldu. gerçekten sevmiştm onu. ancak hak ettiğim derecede değer,ilgi alaka göremeyince ayrıldım. ancak bu bir seneyi buldu. sonra arada sırada aradı mesajlar attı. barışalım diye. ben artık istemyrm dedm öyle deyince gitti. aramadı ama bir zaman sonra ben onu aradım. bişey sormak iiçin aramştm aslında.çok pişman oldum zaten. o günden sonra yeniden sürekli ısrar ediyor. pişman olduğunu, her şeyi çok güzel bi hale getireceğini, bi şans verirsem,kendini affettirecğini söylüyo. ben yine reddettim. olmaz dedim. ona güvenimi kaybettm çünkü, inanmıyorum sözlerine. iş güç olarak da pek iyi değil. askere gitmemiş bile henüz.
geçenlerde ablası aradı. oysa ablasıyla tanışmamıştm hiç.çok üzgün dedi. neden böyle oluyo vb konuştu. şans veremez misin diye. bi de biz onun arkasındayız deyip durdu. bu ne şimdi dedim kendi kendime şaşırdım.ona da olumsuz konuştm ben yine
aslında azcık da olsa hissi olarak bişeyler var ama bilmiyorum. sevgi mi yoksa mantık mı hangisini seçmeliyim. doğru olan hanghisidr. tecrübeli arkadaşlar yardım edin