Hisler!

mybiglove

karma f*ckt jeden, auch dich!
Pro Üye
22 Kasım 2020
6.439
91.209
498
32
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
 
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
Sadece senin suçun olmadığını kabullen
 
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
Bence bu iyi birşey, ben üzüntümü o kadar derin yaşıyorum ki istemiyorum bu kadar acı çekmeyi, dünyam yıkılıyor günlerce yatağa girip yorganın içinde aç susuz acı çekiyorum, hayat duruyor, iş yerinde çalışamıyorum ciddi problem oluyor işyerinde öyle ki bazen ise bile gidemiyorum benim durumum daha vahim oluyor, keşke uzuntume rağmen hayatıma devam edebilen...
 
Yapısal sanırım babam da öyle biri. Ama diğer duygular gibi üzüntüyü de yaşamak gerekir diye düşünüyorum. Destek almanıza sevindim.
 
Bende öyleyimdir, kafamı taktığım bir durumu hep başka şeyler yaparak unutmaya çalışırım, ama onu düşünmedikce, üzüntünü yaşayamadıkça geçmiyor, erteleyip duruyorsun sadece. Psikolog bir arkadaşım kafanı taktıgın durumlara nolursa olsun günde yarım saat ayırman gerek, sana ne kadar acı verse de biraz da olsa düşünmek için kendini zorla demişti. Başın sağolsun bu arada 🙏
 
Boş bir dağlık alana gidin ,ya da deniz kenari . avazinizin çıktığı kadar ,boğazıniz acıyana kadar bağırın çığlık atın,
Nasıl iyi gelecek göreceksiniz.
Denendi ,onaylandı 🖐
 
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
Bebeğiniz bir kere olduysa tekrardan olur

Üzüntünüz geldiği zaman yaşayın o da bir duygu engellemeyin kendinizi

Engellediğiniz için patlama yaşıyorsunuz.
 
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
Üzülüp deli gibi ağladığım gün bile yapım gereği birkaç saat sonra gülerim, normalmiş gibi davranırım bende. Aslında bu sıkıntılarımı etrafa yansıtmayı sevmiyorum ne negatif enerji saçıp karşımdaki insanında enerjisini düşürmeyi ne de kendime sürekli bunu hatırlatıp üzmeyi isterim. Aslında böylesi daha iyi bana göre. Tabi kusursuz bi hayat yaşadığını sanıyorlar ama bence kendini en iyi tedavi etme şeklidir bu.
 
Üzülüp deli gibi ağladığım gün bile yapım gereği birkaç saat sonra gülerim, normalmiş gibi davranırım bende. Aslında bu sıkıntılarımı etrafa yansıtmayı sevmiyorum ne negatif enerji saçıp karşımdaki insanında enerjisini düşürmeyi ne de kendime sürekli bunu hatırlatıp üzmeyi isterim. Aslında böylesi daha iyi bana göre. Tabi kusursuz bi hayat yaşadığını sanıyorlar ama bence kendini en iyi tedavi etme şeklidir bu.
Sanirim boyle bir sey, o negatifligi sevmiyorum sanirim.
 
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
ne kadar ben konuyu kendim yazdım sandım. Bende bebegimi kaybettim yakın zamanda. Ve gercekten onu dusununce farkli seyler dusune dusune ben korkulaea esir kaldım. Simdi onları yenmeye calisiyorum.Hayattan keyif almaya calisiyorum. Kalabalikta bulunmak bana iyi geliyor.Gittigim yerde kalmaktan uzun oturmak nefret ederdim smdi evde bunu dusunup uzulcem diye gittgmdm yerde kaliyorum esim sasiriyor sen kalamazdin zorlasam kalmazdin diyor. Bende bastirmaya calisiyorum .
 
Başınız sağ olsun
Üzüntümü saklama konusunda bende çok iyiyim neden böyleyim bilmiyorum
Çoğu insanın kaldıramayacağı üzüntüleri yaşadım yaşıyorum
Ama dışardan biri asla anlamaz
Bazılarımız böyleyiz heralde
 
Selamlar herkese.
Kendimde uzun suredir fark ettigim bir sorunum var, daha dogrusu hep var olan ve bayadir fazlalasan.

Ben uzuntumu yasayamiyorum!
evet sorun bu.
sevgimi, mutluluğumu ve diger tum duygularimi fazlasiyla yasayip hissettirirken, beni uzen konularda bir sey yokmus gibi davranıyorum.

Bu zamanla kendi kendime patlama yasamama sebep oluyor.
Ki o da icimde olup bitiyor.

yakin zamanda bebegimi kaybettim mesela, ama yine evdekilere karsi normal davrandim, eskisi gibi, bir sey olmamis gibi.

Kendi kendimleyken bile normal davrandim, sevdigim seyleri yaptım, keyif aldim..

üzüldügum her ne ise o aklima gelince, acisini biraz hissetmeye başlayınca hemen baska seylerle ugrasmaya başlıyorum

Kendimi bile kandiriyorum yani.

Destek aliyorum bayadir.
Uzuntulerimi de sevinclerim gibi gostere gostere yasamayi ve icimi boşaltmayi cok isterdim.
Bakalim nasil başaracağım🤷‍♀️
İstemsizce bastırma savunma mekanizmasıni kullanıyorsunuz belli ki...acaba bu acıyı yaşadığınızda daha çok kendinizi salmaktan daha büyük yıkıma uğramaktan mi korkuyorsunuz.yani bilinçaltının böyle düşünüyor olabilir
 
Başınız sağ olsun
Üzüntümü saklama konusunda bende çok iyiyim neden böyleyim bilmiyorum
Çoğu insanın kaldıramayacağı üzüntüleri yaşadım yaşıyorum
Ama dışardan biri asla anlamaz
Bazılarımız böyleyiz heralde
Aslında ben de öyle olabilmeyi istedim.ketum derler hani.ne üzüntüm varsa hem dilimde hem yüzümde.hemen belli olur.belki daha zor ama birçok şeyi içimde yaşayabilmeyi isterdim
 
Aslında ben de öyle olabilmeyi istedim.ketum derler hani.ne üzüntüm varsa hem dilimde hem yüzümde.hemen belli olur.belki daha zor ama birçok şeyi içimde yaşayabilmeyi isterdim
Aslında hiç iyi birşey değil
Bazen bende bunalıyorum
Ama iyi olmak iyi hissetirmek zorundaymışım gibi hissederim
Şuan mide problemleri çekiyorum
Bazen kalbim sıkışıyor
İyi hissetiriyorsa üzüntünüzü doya doya yaşayın
 
Aynı ben. Çocuğum günlerce yoğun bakımda yattı, tek damla gözyaşı dokmedim, eşimle sıkıntılarım var, herkes sıkıntısını anlatırken ben susarım, kimseye hicbirseyimi anlatmam. Sonunda hasta falan olurum heralde 🙄
 
Aslında hiç iyi birşey değil
Bazen bende bunalıyorum
Ama iyi olmak iyi hissetirmek zorundaymışım gibi hissederim
Şuan mide problemleri çekiyorum
Bazen kalbim sıkışıyor
İyi hissetiriyorsa üzüntünüzü doya doya yaşayın
Aslında iyi hissettiriyor ne yalan söyleyeyim,anlatınca rahatlıyorum,kendimi ifade etmiş olmak o derdimi anlatmış olmak sanki yükümü hafifletiyor ya da beni daha iyi anladıklarını hissetmek bana iyi geliyor.ama bir yandan da insanların enerjisini çekiyor muyum acaba diye düşünüyorum.soz gelimi biri halimi
hatrimi sormak için mesaj attı.benim de diyelim o aralar canım bir meseleye sıkkın.eger karşı taraf konuyu anlatabilecegim bir yakinliktaysa hal hatir sorma faslından sonra kesin anlatırım hemen.ama böyle olmak istemiyorum
 
Back
X