Sanki benim kizi anlatmissiniz. Şuan 2 yaşinda hala miz miz, bagirir, aglar, surekli vurur bizi.
Dogdugu gunden kucakta uyudu, beśiyinde uyumuyordu. 14-15 aylik olana kadar tam bir isgenceydi benim icin. Kucakta sallamaktan kollarim tutmuyordu. Suan ne kucakta salliyorum ne de besikte. Uyku saati geldiyinde uyku saati hadi odana kizim diyorum. Odasina girip besiyin yaninda bekliyor. Besiyine koyup uyu diyip cikiyorum. Kendisi uyuyor. Nasil alistirdim kendim bile bilmiyorum ama o kucakta uyuyan cocuk simdi kendisi odada sakin sessiz uyuyor. Oglen de o sekilde uyutuyorum. 1 hafta önceye kadar sabahlari uyandiginda anne baba diye bagirirdi. Simdi uyanmami bekliyor. Beklerken de yataginda kendi kendine konusuyor. Şoktayim )))