Mrb arkadaşlar, hiç birşey yokken bile kendinizi huzursuz ettiğiniz zamanlarınız oldu mu? Ben bugün böyleyim.. eskiye gittim biraz yaşadıklarım yanlışlarımı doğrularımı düşündüm kendimi sorguladım.. evlendiğim günden beridir eşimin ailesini hiç birini sevemedim görümcelerim bencil oluşları her zaman kendilerini haklı görmeleri onlara onların yanlışlarını söylediğimde hemen suçu bana atmalarından doları ben bunları hiç sevemedim.. düğün günü bileziklerimi görümcem istedi otel de kaybolmasın diye verdim.. gitti gidiş o gidiş, eşim dedi bankaya attım kimin bankası diye soruyorum?? bir başka görümcemin banka hesabına atılmış… ben bilezikleri istedikçe para göz oldum, anneme babama yedirecem oldum, bilezik için evlenmiş dediler, neler neler,, 4 yıl olucak evliyim bi bunu unutamıyorum . bilezik istemiyorum gerçekten aöa bilezik sayesinde ben bunların gerçek yüzünü gördüm. İçimde bir hırs oldu.. Hiç kimse demiyor kocan haksız, hiç kimse kocama demedi sen bu kıza yanlış yaptın.. hep ben suçluyum.. omlarında bir suçu yoktu belki ama onlarda çanak tuttu onayladılar kocamı.. 2 çocuğum var ikisi de küçük daha onlar arasında ayrımcılık yaptılar, sırf ben üzüleyim diye gözümün içine baka baka… ve şimdi şu bana sen kocan için para için evlendin bir sürü hakaret eden görümcemin kızının isteme günü var yarın,, ya çok zoruma gidiyor el kızı olunca değersizsin ama kendi kızına acaba öyle şeyler deşeler napıcak kötü birşey demek istemiyorum ama içimde kin nefret var çok kötü bir duygu biliyorum ama içimden atamıyorum o da yaşasın, annesi benim ahımı çok aldı.. o da görsün çok istiyorum