İç Dökme

trustno_1

Tarot bakmıyorum.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
28 Nisan 2014
2.261
4.923
333
Beni az da olsa bileniniz var. Son 4senem hastalık stres üzüntü ile geçti geçiyor. Bu durumlar beni çok etkiliyor. Yavaş yavaş hastalarımızı da kaybetmeye başladık. Geçen sene annem doğum yaptıktan 40gün sonra kanserden vefat etti. Onun acısını daha sindirememişken dün kayınpederim vefat etti. Her şey öyle üst üste geliyor ki bazen dayanamayacak gibi hissediyorum. Giden gitti kalanlar ne yapacak bilmiyorum. Şizofreni kardeşimi mi düşüneyim. Hasta babamı mı düşüneyim evladı mı düşüneyim bilmiyorum. Yaşadığım hiç bir şeyden zevk almıyorum hep bir tarafım eksik kalıyor. Annem kere torun göremedi kayınpederim babam bi kere kucağına alıp sevmediler oğlumu. En güzel günlerimiz hep zehir oldu. Soruyorum ne yaptık biz. Kimin günahını aldık. Kimi bu kadar üzdük ki bunları yaşar olduk. Babam yanımda onunla ve ev işleri ile ilglenmekten çocuğumu doğru düzgün sevemiyorum bile. Neden ya! Niçin? Çoğu kişi bebeğinin attığı adımları takip ederken ben bez değiştiriyorum yemek yapıyorum işe gidiyorum. Mevzu tek babam değil o olsa bu kadar sitem etmem belki her şey üstüme geliyor bu kadar üzüntüyü kaldırmıyor bünyem. Artık öyle bir hale geldim ki sabredemiyorum. Bir gün babama bağırıyorum bi gün çocuğuma bi gün eşime. Dayanamaz oldum ben. Biz kime ne yaptık en güzel günlerimiz zehir oldu bize?
 
:( hastalık ,yakın kayıpları insanı bu ruh haline ister istemez sürükler.profesyonel yardım alın.
 
Beni az da olsa bileniniz var. Son 4senem hastalık stres üzüntü ile geçti geçiyor. Bu durumlar beni çok etkiliyor. Yavaş yavaş hastalarımızı da kaybetmeye başladık. Geçen sene annem doğum yaptıktan 40gün sonra kanserden vefat etti. Onun acısını daha sindirememişken dün kayınpederim vefat etti. Her şey öyle üst üste geliyor ki bazen dayanamayacak gibi hissediyorum. Giden gitti kalanlar ne yapacak bilmiyorum. Şizofreni kardeşimi mi düşüneyim. Hasta babamı mı düşüneyim evladı mı düşüneyim bilmiyorum. Yaşadığım hiç bir şeyden zevk almıyorum hep bir tarafım eksik kalıyor. Annem kere torun göremedi kayınpederim babam bi kere kucağına alıp sevmediler oğlumu. En güzel günlerimiz hep zehir oldu. Soruyorum ne yaptık biz. Kimin günahını aldık. Kimi bu kadar üzdük ki bunları yaşar olduk. Babam yanımda onunla ve ev işleri ile ilglenmekten çocuğumu doğru düzgün sevemiyorum bile. Neden ya! Niçin? Çoğu kişi bebeğinin attığı adımları takip ederken ben bez değiştiriyorum yemek yapıyorum işe gidiyorum. Mevzu tek babam değil o olsa bu kadar sitem etmem belki her şey üstüme geliyor bu kadar üzüntüyü kaldırmıyor bünyem. Artık öyle bir hale geldim ki sabredemiyorum. Bir gün babama bağırıyorum bi gün çocuğuma bi gün eşime. Dayanamaz oldum ben. Biz kime ne yaptık en güzel günlerimiz zehir oldu bize?
Yaşadığınız gerçekten çok zor bi Durum ancak şöyle düşünelim biz peygamber efendimiz (sav) in ummetiyiz o ne kadar işkenceler gördü küçük yaşta ailesinden herkesi kaybetti kafasından aşağı işkembeler döküldü bi kez isyan etmedi . O bir peygamber belki onun gibi olamayız ancak bu dünya imtihan yeri sabredenler kazanacak emin olun. Herkesin kendine göre sıkıntı var ama biraz sabır biraz dua Rabbim dua edeni geri çevirmez kardeşim. Rabbim sevdiği kuluna dert verirmiş bni daha çok ansın diye. Psikolojik yardim da alabilirsiniz ancak bana kalırsa ac seccadeni namaz kılmasan bile secdeye git konuş Rabbinle anlat derdini ağla istersen ama isyan etmeden Rabbim her halimizi görüyor emin ol 😊 dualarimdasin kardeşim
 
Beni az da olsa bileniniz var. Son 4senem hastalık stres üzüntü ile geçti geçiyor. Bu durumlar beni çok etkiliyor. Yavaş yavaş hastalarımızı da kaybetmeye başladık. Geçen sene annem doğum yaptıktan 40gün sonra kanserden vefat etti. Onun acısını daha sindirememişken dün kayınpederim vefat etti. Her şey öyle üst üste geliyor ki bazen dayanamayacak gibi hissediyorum. Giden gitti kalanlar ne yapacak bilmiyorum. Şizofreni kardeşimi mi düşüneyim. Hasta babamı mı düşüneyim evladı mı düşüneyim bilmiyorum. Yaşadığım hiç bir şeyden zevk almıyorum hep bir tarafım eksik kalıyor. Annem kere torun göremedi kayınpederim babam bi kere kucağına alıp sevmediler oğlumu. En güzel günlerimiz hep zehir oldu. Soruyorum ne yaptık biz. Kimin günahını aldık. Kimi bu kadar üzdük ki bunları yaşar olduk. Babam yanımda onunla ve ev işleri ile ilglenmekten çocuğumu doğru düzgün sevemiyorum bile. Neden ya! Niçin? Çoğu kişi bebeğinin attığı adımları takip ederken ben bez değiştiriyorum yemek yapıyorum işe gidiyorum. Mevzu tek babam değil o olsa bu kadar sitem etmem belki her şey üstüme geliyor bu kadar üzüntüyü kaldırmıyor bünyem. Artık öyle bir hale geldim ki sabredemiyorum. Bir gün babama bağırıyorum bi gün çocuğuma bi gün eşime. Dayanamaz oldum ben. Biz kime ne yaptık en güzel günlerimiz zehir oldu bize?
Bazı şeylerin maalesef bir cevabı yok ben bu soruları çok sordum kendime ama yok bir cevap kötülük yapmasakta kırılıyoruz gidenlerimiz oluyor bu hayattan hesap soracak kimse yok maalesef artık cevap alamayınca kabullenmeyi seçtim nefes alıyorum ama nasıl suyun altında
 
Back
X