iç sıkıntıs

merhaba herkese
benim bu ara biraz içim sıkılıyor. içimi buraya dökmek istedim. herkes her seyı benden bekliyor. Maddi ve manevi olarak. bekarım aileme bakmaktan onların sorunları ile uğraşmaktan ,işe yetişmekten kendime zaman ayıramıyorum ve galiba bu gidişle de bekar kalacağım. Yarın bir gün vicdan azabı çekmemek için her şeyi alttan almaya çalışıyorum. Ama ne kadar doğru yapıyorum bilmiyorum. Çok yoruldum.Daha 27 yaşındayım ama kendimi 50 yaşında hissediyorum. Galiba yoruldum. Kimseye bir şey anlatmak istemıyorum.iş deseniz o ayrı bir sorun zaten. çok sevdiğim bir işi yapıyorum. işimde başarılıyımda. ama başkalarının hatalarında bile patron beni azarlıyor. buda ben, yordu. önceden açıklama yapıyordum şimdi açıklama yapmak bile istemiyorum. çünkü patron kendini haklı çıkarak her zaman ve işveren ne kadar artistlik yapabilirim.
psikologa mı gitsem acaba işe yarar mı ki? sizce ne yapim:)

Paranı biriktir bir yandan. Gizli gizLi at kenara. Bakarsın Kendi işinin patronu olursun =)
İşlerin gelişir. Evlenirsin aileni de yanında yakım bir yere alırsın. Hem aklın kalmaz hemde mutlu olursun

Önce başka şeyler denesen.
Yani sosyalleşsen sevdiğin şeyleri yapsan belki hayat bu kadar çekilmez olmaz.

şu alttan almayı bırak kimse kırılmasın diye susmayıda bırak öyle güzel oluyormuşki vallahi amansız hastalığın çaresini bulmuş gibi rahatladım.oohh dersin çat çat ver herkesin cevabını biraz zor olacal biliyorum ama zorla kendini pisikoloğa falan ihtiyacın kalmaz.