- 18 Ocak 2021
- 992
- 1.287
- Konu Sahibi Passifloraetkisi
- #1
Merhaba kk kadınları 
Konuya girmeden önce belirtmem gerekiyor, inancı olmayan veya inancı farklı olan herkese saygım var rica ediyorum siz okumayın zira saçma gelecek sizin için söylüyorum
Efendim gelelim benim derdime .. Yaklaşık 20 yaşıma kdar herhangi bir inanca tabii olmayan ve bu tarz bi ailesi olan alkol bağımlısı biriydim. Malesef insan seçemiyor bazı şeyleri ama sorgulayabiliyor, bende sorguladım ve inanmam gereken nedir sorusunun cevabını buldum şükür ki. Öncelikle bağımlılığımdan kurtuldum ve araştırmalarım sonucu iman ettiğim islam dininin gerekliliklerini elimden geldiğince yapmaya çalıştım bu bahsettiğim süreç yaklaşık on yıllık bi süreç bu arada. Kısacası ben inancımı sonradan buldum ve hayatıma bu inancı empoze etmeye çalıştım.. Ve kendime geldim güzel bir işim kariyerim ve temiz bir hayatım vardı evlilik konusu aklımda bile yokken çok güvendiğim ve sevdiğim (gerçekten çok çok iyi tanıdığımı düşündüğüm biri) kişiyle evlendim. Ailesini de çok severdim kendisini de.
Gel gelelim biz anlaşamadık bu beyfendiyle çnkü yalanları ortaya çıktı (flört sitelerinde üyelikler, alkol -ağzıyla içmiyodu-, şiddete eğilim). Açıkçası ben inancım ve hayattaki doğrularım gereği benim için hayırlı bir eş olmadığına karar verdim ayrılmak istedim. Aynı zamandada bana çok haksızlıklar yaptı kendisi ve ailesi detaya girmiyorum ama tamamen cehalet ve çirkeflik kokan sözler işittim. Aradan bir buçuk yıl geçti. Ben işimde gücümde sessiz sakin hayatımı seven yalnız bir kadınım şu an. İçimin rahat olmamasının nedenide yaptığım yanlış....
Evliliğim konusunda herşeyi atlattığımı zannederken aslında içimde büyük bir kin olmuşmuş ve ben sadece intikam içgüdüsüyle içki içtim, biriyle birlikte oldum. İnanın çok utanıyorum. Nefsani olan tek şey içkiydi diğer konuda çok istekli bir kadın değilim ki eşimle yaşadığımız cnsel problemlerden dolayı da baya baya sevmiyorum diyebilirim. Bi an kendime geldim ve "ben ne yaptım" dedim.. kiminiz için çok küçük kiminiz için çok büyük bir hadise bu rica ediyorum eleştirmeyin amacım sadece içimi dökmek .. o günden sonra kendimi sorguladım, çok ağladım, çok pişman oldum. Ve amacımın intikam olduğunu fark ettim çünkü o gün aklımda sadece eski eşimin söylediği sözler vardı ondan intikam alır gibiydim başka biriyle birlikte olurken. Çünkü o asla istemezdi başkasının olmamı... Ben kendimi toparladım sanıyordum ama içimde beslemişim kinimi ve kendimden nefret ediyorum o günden beri. Namusun iki bacak arasında olduğunu düşünenlerden değilim, hiç olmadım. İşin hangi kısmında olduğumu anlamışsınızdır ve benim içim hiç rahat değil. Şimdi o kinim yok bitti güya intikam aldım... Ama olan ona olmadı işte. Bunca senedir dikkat ettim ne gerekiyorsa yaptım, yasaklardan kaçtım. Bu yaptığımı kendime hiç yakıştıramıyorum sanki herşey bitti artık iyi bir insan değilmişim gibi hissediyorum. En başta yazdığım gibi lütfen görüşümü aşağılayacak yorumlar yapmayın benim inancım kendime sizinki kendinize di mi
Konuya girmeden önce belirtmem gerekiyor, inancı olmayan veya inancı farklı olan herkese saygım var rica ediyorum siz okumayın zira saçma gelecek sizin için söylüyorum
Efendim gelelim benim derdime .. Yaklaşık 20 yaşıma kdar herhangi bir inanca tabii olmayan ve bu tarz bi ailesi olan alkol bağımlısı biriydim. Malesef insan seçemiyor bazı şeyleri ama sorgulayabiliyor, bende sorguladım ve inanmam gereken nedir sorusunun cevabını buldum şükür ki. Öncelikle bağımlılığımdan kurtuldum ve araştırmalarım sonucu iman ettiğim islam dininin gerekliliklerini elimden geldiğince yapmaya çalıştım bu bahsettiğim süreç yaklaşık on yıllık bi süreç bu arada. Kısacası ben inancımı sonradan buldum ve hayatıma bu inancı empoze etmeye çalıştım.. Ve kendime geldim güzel bir işim kariyerim ve temiz bir hayatım vardı evlilik konusu aklımda bile yokken çok güvendiğim ve sevdiğim (gerçekten çok çok iyi tanıdığımı düşündüğüm biri) kişiyle evlendim. Ailesini de çok severdim kendisini de.
Gel gelelim biz anlaşamadık bu beyfendiyle çnkü yalanları ortaya çıktı (flört sitelerinde üyelikler, alkol -ağzıyla içmiyodu-, şiddete eğilim). Açıkçası ben inancım ve hayattaki doğrularım gereği benim için hayırlı bir eş olmadığına karar verdim ayrılmak istedim. Aynı zamandada bana çok haksızlıklar yaptı kendisi ve ailesi detaya girmiyorum ama tamamen cehalet ve çirkeflik kokan sözler işittim. Aradan bir buçuk yıl geçti. Ben işimde gücümde sessiz sakin hayatımı seven yalnız bir kadınım şu an. İçimin rahat olmamasının nedenide yaptığım yanlış....
Evliliğim konusunda herşeyi atlattığımı zannederken aslında içimde büyük bir kin olmuşmuş ve ben sadece intikam içgüdüsüyle içki içtim, biriyle birlikte oldum. İnanın çok utanıyorum. Nefsani olan tek şey içkiydi diğer konuda çok istekli bir kadın değilim ki eşimle yaşadığımız cnsel problemlerden dolayı da baya baya sevmiyorum diyebilirim. Bi an kendime geldim ve "ben ne yaptım" dedim.. kiminiz için çok küçük kiminiz için çok büyük bir hadise bu rica ediyorum eleştirmeyin amacım sadece içimi dökmek .. o günden sonra kendimi sorguladım, çok ağladım, çok pişman oldum. Ve amacımın intikam olduğunu fark ettim çünkü o gün aklımda sadece eski eşimin söylediği sözler vardı ondan intikam alır gibiydim başka biriyle birlikte olurken. Çünkü o asla istemezdi başkasının olmamı... Ben kendimi toparladım sanıyordum ama içimde beslemişim kinimi ve kendimden nefret ediyorum o günden beri. Namusun iki bacak arasında olduğunu düşünenlerden değilim, hiç olmadım. İşin hangi kısmında olduğumu anlamışsınızdır ve benim içim hiç rahat değil. Şimdi o kinim yok bitti güya intikam aldım... Ama olan ona olmadı işte. Bunca senedir dikkat ettim ne gerekiyorsa yaptım, yasaklardan kaçtım. Bu yaptığımı kendime hiç yakıştıramıyorum sanki herşey bitti artık iyi bir insan değilmişim gibi hissediyorum. En başta yazdığım gibi lütfen görüşümü aşağılayacak yorumlar yapmayın benim inancım kendime sizinki kendinize di mi
