- 28 Temmuz 2013
- 224
- 77
- 53
- Konu Sahibi EdaTheKitty
- #1
kızlar merhaba herkese. 2 yıldır birlikte yaşadığım sevgilim var. çok seviyorduk birbirimizi ancak son günlerde tuhaf davranışlar gösteriyor. olayları büyütüp kafamda senaryolar yazıyorum, paylaşıp fikir almak istiyorum sizlerden. biraz da olsun rahatlarım belki... hangi arkadaşıma anlatsam boşver ayrıl diyip durduğu için farklı görüşler duymak istiyorum.
başımdan geçenleri karmaşık olarak yazıcam şimdiden özür diliyorum. ve bu arada fake tartışması olmasın lütfen uzun zamandır sitenin üyesiyim, bilen biliyor.
eskiden sürekli geleceğe dair hayalleri olurdu, anlatırdı. ben üstelemezdim çok evlilik yanlısı değilim çünkü. artık bu tür şeyler hiç söylemiyor ve ben konu açtığımda eskiden gülüp mutlu olurdu heycanlanırdı. artık sırıtıp geçiyor ya da konuyu değiştiriyor. o böyle yapmaya başladığında ben daha çok ister oldum. kaçar kovalanır misaliye dönüştü. durumlar bundan sonra gelişti genelde.
çok kıskanç bir insanım ve sürekli kıskandığımı belli ediyorum. evet bu çok yanlış ancak engel olamıyorum kendime. çok detay anlatamıyorum ama sürekli ufak tefek şeylerden kavgalar oluyor bu yüzden. geçen gün patladım. hem de hiç bir şey yapmamasına rağmen. bana -aptallaşma- dedi. sinirim tavan yaptı. karnına yumruk attım iki kere. daha atıcaktım durdurdu ama canı çok yandı. çok üzüldüm ve pişman oldum. daha önceden de olmuştu bu tür şeyler. epey özür diledim affetti ama... ne zaman sinirlensem atacak şeyler arıyorum ya da tekme ve yumruk atmak istiyorum çok çok çok zor tutuyorum kendimi. şiddet uyguluyorum resmen. en sevmediğim şey ne kadında ne erkekte kesinlikle karşıyım. ama o an gözüm dönüyor ya sanki bi güç yaptırıyor onları bana. resmen bilinçsizce yapıyorum ya!
bana -hak etmediğim halde böyle yapıyorsun- dedi. içim parçalandı. ölmek istedim ya.
artık eskisi gib i hiç değiliz. sadece soğuk iki ev arkadaşıyız. o bilgisayarda hep ben de kendi bilgisayarımda. haftaya işe başlayacağım, kafamı dağıtırım bir müddet ama daha çok stresli olmak da istemiyorum.
kız arkadaşlarıyla falan konuşuyor dışarda, kafayı yememek için zor tutuyorum kendimi. arkadaş ortamımız dışındaki kızlarla muhabbet etmesinden çok rahatsızlık duyuyorum. doktora yapıyor ama mecbur gidiyor okula da ona da yapacak bir şey yok işte!
eskiden dünyasının merkezindeydim. çok mutlu ederdi çok! artık böyle düşünmediğinden eminim.
karşılıklı bir sürü hatamız oldu. ikimizde farkındayız. yeri geldi keşke beni öldüresiye dövseydi canım daha az acırdı diye düşündüğüm zamanlar bile oldu. ama geçti. yıprandık çok. çabalıyorum bir şeyler yapmak istiyorum. her şey eskiye dönsün istiyorum. o da çok çabaladı ama sadece suçladım hep onu. şimdi durumlar çok değişiyor. ne yapabilirm bana fikir verin.
ve hatamın farkındayım o yüzden o konuyla ilgili fazla eleştiri yapmazsanız sevinirim. şimdiden çok teşekkür ederim kızlar.

başımdan geçenleri karmaşık olarak yazıcam şimdiden özür diliyorum. ve bu arada fake tartışması olmasın lütfen uzun zamandır sitenin üyesiyim, bilen biliyor.
eskiden sürekli geleceğe dair hayalleri olurdu, anlatırdı. ben üstelemezdim çok evlilik yanlısı değilim çünkü. artık bu tür şeyler hiç söylemiyor ve ben konu açtığımda eskiden gülüp mutlu olurdu heycanlanırdı. artık sırıtıp geçiyor ya da konuyu değiştiriyor. o böyle yapmaya başladığında ben daha çok ister oldum. kaçar kovalanır misaliye dönüştü. durumlar bundan sonra gelişti genelde.
çok kıskanç bir insanım ve sürekli kıskandığımı belli ediyorum. evet bu çok yanlış ancak engel olamıyorum kendime. çok detay anlatamıyorum ama sürekli ufak tefek şeylerden kavgalar oluyor bu yüzden. geçen gün patladım. hem de hiç bir şey yapmamasına rağmen. bana -aptallaşma- dedi. sinirim tavan yaptı. karnına yumruk attım iki kere. daha atıcaktım durdurdu ama canı çok yandı. çok üzüldüm ve pişman oldum. daha önceden de olmuştu bu tür şeyler. epey özür diledim affetti ama... ne zaman sinirlensem atacak şeyler arıyorum ya da tekme ve yumruk atmak istiyorum çok çok çok zor tutuyorum kendimi. şiddet uyguluyorum resmen. en sevmediğim şey ne kadında ne erkekte kesinlikle karşıyım. ama o an gözüm dönüyor ya sanki bi güç yaptırıyor onları bana. resmen bilinçsizce yapıyorum ya!
bana -hak etmediğim halde böyle yapıyorsun- dedi. içim parçalandı. ölmek istedim ya.
artık eskisi gib i hiç değiliz. sadece soğuk iki ev arkadaşıyız. o bilgisayarda hep ben de kendi bilgisayarımda. haftaya işe başlayacağım, kafamı dağıtırım bir müddet ama daha çok stresli olmak da istemiyorum.
kız arkadaşlarıyla falan konuşuyor dışarda, kafayı yememek için zor tutuyorum kendimi. arkadaş ortamımız dışındaki kızlarla muhabbet etmesinden çok rahatsızlık duyuyorum. doktora yapıyor ama mecbur gidiyor okula da ona da yapacak bir şey yok işte!
eskiden dünyasının merkezindeydim. çok mutlu ederdi çok! artık böyle düşünmediğinden eminim.
karşılıklı bir sürü hatamız oldu. ikimizde farkındayız. yeri geldi keşke beni öldüresiye dövseydi canım daha az acırdı diye düşündüğüm zamanlar bile oldu. ama geçti. yıprandık çok. çabalıyorum bir şeyler yapmak istiyorum. her şey eskiye dönsün istiyorum. o da çok çabaladı ama sadece suçladım hep onu. şimdi durumlar çok değişiyor. ne yapabilirm bana fikir verin.
ve hatamın farkındayım o yüzden o konuyla ilgili fazla eleştiri yapmazsanız sevinirim. şimdiden çok teşekkür ederim kızlar.
