İçimde sorunlar, bilindik sorunlar, hep sorunlar, anneli sorunlar

Kursa kesinlikle git gangsta
Anneler hep boyle
Yas ilerleyince israr butonu ekleniyo onlara ..
Benim de annem 52 yasinda
Ayni seyi 204958201948582 kez soyluyo ..
Ne soyledigini tahmin et ...
Sıkı giyin ..
Ustunu giy.
Yelek giy,corap giy
Ve tahmin et ben kac yasindayim 31 ....
Inanmiyo kadin 31 olduguma
Duymazdan gel gurur yapcak sey degil bu
Salla gec
 
Keşke benim de annem yakinimda olsa da bir kaç çocukları ona bırakıp nefes alsam ben de
İnanın böylesi çok daha zor...
Bahsettiğiniz konularda biz de anlasamayiz annemle..
Bizden önceki neslin genel kafa yapısı bu sanırım..
Gurur yapmayın bence ya

Ertelemeyin hayalinizi
Zaman akıyor,hayat bizi beklemiyor
Nazini çektiğiniz kişi anneniz olsun bosverin...
 
Dramin dibine bagla, baba buna cok ihtiyacim var nolur yanimda ol, renk verme de...
Sahte de olsa o gurur, bir kac saatlik ozgurlugun sana getirecegi huzur icin fazla bir bedel degil bence.

Yapamam ya. :/
Gözümün önüne getiriyorum da o halimi... Yok valla yapamam.


Ancak bu kadar özet oluyor maalesef.
Konu annemin bakım şeklini beğenmemem değil, ki güvenirim, gözü hep üstündedir çocuğun.
Üşüme-terleme konusunda beni dinlemesine bir mani yok, açıkladığım halde içi rahat etmiyor giydiriyor onun da farkındayım. Ancak haksız olduğunu bildiği bir konuda bile geri basmıyor, mesela çocuğu uyandırdı, ama ben uyandırdı oldum en yakın örnek. Burada başlıyor tartışmamız işte, nasıl baktığı değil konu. Tartışmalarımız ve ileri-geri adımlarımız.
 
O zaman kendine evde çocukla birlikte yapabileceğin meşgaleler edineceksin ..benim bebeğim de çok huysuzDu ,hala öyle , annem yakınımda değil ,babam hastaydı ,gelemedi yıllarca ,hep ben gittim .e burda da kayınvalidem başa çıkamıyor ,çok yaramaz ..anlayacağın kaldık bas basa ..onunla birlikte ıcerde dışarda ne yapabiliyorsam yaptım .ilk zamanlar ruh gibi dolanıyordum. Eşim birşey söylediğinde birkaç kez tekrarlamak zorunda kalıyorDu ,anlamiyordum. .dedi Bu böyle olmayacak ,terapiste gidelim ..gittim bikaç kez ,iyi de geliyordu ama karsidaydi, çocukla yol gözümde büyüdü ,vazgeçtim ..bu sefer attım kendimi dışarı ..eskisi gibi sosyal olamadım ilk 2 sene ama şuanda 3 5 aydır iyiyiz :) her yere gidiyoruz .evde kalsaydim şuan akıl hastanesinde olabilirdim. Çocuk bakmak herkesin harcı değil ..bu arada eşim eve bakıcı almayı da teklif etti ama ben kabul etmedim ..ne kadar aklım başımdan uçmuşsa

Kısacası , oğlunla yapabileceğin ne varsa yap ,evde kalma ..atıyorum resim olmaz da birlikte mandala olur :) ay ne uzun yazdım :) yap yani birşeyler ..kafan boş olsun ..
 

Bilmiyorum. Adım da atmıyor ki, haklıymış gibi.
Resim kursu göz kırpıyor öteden, bir yanda "Hayır, bu kez olmaz, bu kez dik dur! Restini çektin, tükürdüğünü yalama!" hissi.

Bilmiyorum...


Nazını çekerim, hep çektim, gocunmam da işte bu kez dedim ya öyle "Yardımını istemiyorum" diye, "Bana mecbursun" dedirtmek istemiyorum. Belki de saçma bir gurur bilmiyorum, böyle olmazdı, illa hani bi şımarıklık, bi şaklabanlık filan sallar geçerdim. Doldum mu artık, ne olduysa...
 
Cocugu birine emanet edersen ( anne, kv,vs) bu kim olursa olsun senin kurallarinin disina cikacagini bilmeli ve buna hazirlikli olmalisin.. 2 saat hobi yapacagim derken kucuk bir omru eljnden kacirabilirsin tekrar duzene sokman da cok zor olur yorulursun..
Bekle cocuk buyusun ..
 
Ben de cocugu anneme kv me emanet ettigim de durum bu sekildi. Calismam gerekiyordu hem pskilojik ve maddi olarak buna ihtiyacim vardi. Ama eve dondugumde ne duzenim kaldi ne kuralim kaldj .. cocuk ordaki rahatliga alisti ( rahatljktan kastim yemek oncesj cikolata,yatma vaktinin gecmesi,tv aliskanligi,gun icindeki uyku duzenj ) bunlara mecburen goz yumdum ama duzeltmesi cok zor oldu hala ugrasiuorum ..
 
Aklıma gelmiş oldu insan kendi annesiyle bile anlaşamıyor kaynanasıyla nasıl anlaşsın :) benim annem de böyle asla kabullenmez yanlışını her şeyin doğrusunu o bilir. Otoriterdir. Karakterlerimiz çok zıt.. ama tabi benim gibi bir cadolozla uğraşamıyor :) kah iyi kah kötü geçinir gideriz. Anne işte bu saatten sonra değiştiremeyiz.. Bence gururunuz ağır basmalı biraz tavrınızı belli edin ki yaptığı hatayı anlasın pek anlayacak gibi durmuyor kendi anneme benzettim. fakat tavrınızda ısrarcı olun umarım düzelir
 


Yok annem katıdır beslenme konusunda, o konuda içim tamamen rahat olur, şeker vb vermez de verdirmez de çocuğa. Uyku düzenini de şaşırmaz, hatta birlikte kazandırdık onun yöntemleri ile uyuttum çocuğu. Ha ama şımartırlar illa, dibine kadar şımartırlar. Bir de kat kat giydirme mevzu... Bir de haksız olduğu hiçbir konu yoktur, en haksız halinde bile haklıdır ezer direkt. Benim kanıma dokunan kısmı bu esas. Sert de söyledim lafımı, geri dönesim de yok. Ama işte kurs bir yanda... Hobi olarak da düşünmüyorum, okul için hazırlanma durumu olacaktı, planlamıştim. Ruhen de iyi gelecekti. Öyle işte...
 
Eger cocugumun hayatini etkileyecek bir degisim soz konusu degil se daha rahat olabilirim tabj bu baska gurur yapmam oyle ise.. sen geri donmesen de annen doner bence .. Ana yuregidjr dayanamaz anaya da bu sebeple gurur yapilmaz ..
Baksana sana cocuga eksiden cok artisi var .. o zaman is degisirdi gozumde arkada kalmaz aramasa da ararim valla
 


Ona hava hoş gibi ilginçtir ki. Ben de "Özleyecek torununu nasıl olsa dayanamayacak arayacak" filan diye bekledim ama arada babamı filan gönderiyor teftişe, kardeşime aratıyor belki, inada mı bindik bu kez nedir, dün uyku da girmedi gözüme düşündüm öyle, benim de adım atasım gelmiyor içimden.
 
Bir çocuğun iki annesi olmaz.Bunu idrak etmesi lazım annenin.Kursu erteleyeceksin sanırım.En sağlıklısı da bu gibi duruyor şu an.

Günlük 2 saat yetecek, yine düzende olacağım; işlerimi de rahat halledeceğim, kursa da katılmış kafayı da boşaltmış olacağım daha mutlu dingin hale geleceğim, çocuk da aile büyükleri ile vakit geçirmiş olacak, kuzenin çocuklar filan da teyzemlerde olur, onlarla da vakit geçirecek günlük düzenli... Bu da sağlıklı.
Evde olsun, gezdirirken olsun cidden yoran bir çocuk. Eh illa bakılıyor, çocuğum yani ben yaptım ben bakacağım. Ancak kurs olayı, her şeyin hazır olması "Ben desteğim, sen rahat ol" denmesi; benim yine bi ümitlenip heves etmem ve üzerine bir daha kırılmam, bir daha bekleyiş... Gerdi. İçim burkuldu.
İdrak etmesi için (ki o da düşük bir ihtimal) taviz vermemem gerekiyor sanırım, o "Kursuna git, hadi, haklısın ben abarttım biraz" diyene kadar adım atmamam lazım.
Düşünüyorum, beynim sızlıyor dünden beri.
 
git şu resim kursuna mutlu et kendini ya hu
iki saatliğine de olsa unutuver anneni ve annenin kibrini
 
e biliyor madem kursun olduğunu o teklif etsin ben olsam lafımı yiyip söylemem ama o hatırlayıp kursa başlayacaksın dimi bana bırak başladığında derse bırakırım uzatmam.
 
e biliyor madem kursun olduğunu o teklif etsin ben olsam lafımı yiyip söylemem ama o hatırlayıp kursa başlayacaksın dimi bana bırak başladığında derse bırakırım uzatmam.

Ortada adım yok, teklif yok.
Kurs başladı, gidemiyorum.
Lafımı da yutasım yok, gözümün önünde birer ikişer kaçıyor dersler.
Neyse...
 
ben anneme gurur yapmam. giderim kursa, 2 saat kalın giyse bir şey olmaz çocuğa.

Bence de olmaz. Sorun da o değil zaten; sorun annemin anneliğime kadar laf söylemesi, durduk yere çocuğumu uyandıracak kadar dediğim dedik davranması ve beni hiçe sayması, benim de artık resti çekmem ve şimdi de düşüncelere salınmam. Olay bu.

Her görüşmenizde anneliğinize bir ton laf sayılsa, sürekli eleştirilseniz, siz de gurur yaparsınız bir noktadan sonra, eminim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…