İçimdeki kötüye dur diyemiyorum

Bebek sahibi olma süreci sıkıntılı .Kendimden biliyorum . Hem iki kez kayıp yaşadım hem de şimdi tup bebek surecini yasamam gerekiyor. Sizi çok iyi anlayabilirim . Heves edip imrenebilirsiniz . Kötü düşünceler getirmeyin aklınıza . Herkesin kismetinin farklı olduğunu dusunenlerdenim. Bu konuda şanssız olabilirim ama hayatımda başka şeyler yolundadir mesela. Sizde pozitif şeyler düşünün . Bunları düşünmenin size hiçbir katkısı yok.
 
Bu senin suçun değil malesef hamileliği yada anneliği gelinebilecek en büyük mertebe gibi görenlerin, gösteriş budalalığına dönüştürenlerin ve karnını insanların adeta gözüne sokanların suçu. Oysa herkes normal seyrinde yaşasa, eskiden olduğu gibi "olan var, olmayan var" diye baksa herşeye bir yerlerde birilerinin canı yanıyor olmaz. Rabbim seninle birlikte isteyen, arzu eden hiçbir kadının kucağını boş bırakmasın annelikle taçlandırsın dilerim.
 
Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Bence siz kötü biri olsanız kesinlikle böyle düşünmez, öz eleştirinizi böyle açık yüreklilikle yapmazdınız. Siz çocuğunuz olmadan da değerlisiniz. Çocuk olmadan da yaşanılabilir, buna inanın. Belki çocuk sahibi olacaksınız ya da olamayacaksınız ama herkesin ayrı bir görevi var bu hayatta. Belki onlarca çocuğun hayatına dokunacaksınız. Bazı şeyler için acele etmemek aslında en iyisi. Biliyorum bunu yaşarken düşünmek gerçekten zordur. Şu an yapabileceğiniz en iyi şey hayatınızın tadını çıkarmak olacaktır. Bana inanın.
 
Bu senin suçun değil malesef hamileliği yada anneliği gelinebilecek en büyük mertebe gibi görenlerin, gösteriş budalalığına dönüştürenlerin ve karnını insanların adeta gözüne sokanların suçu. Oysa herkes normal seyrinde yaşasa, eskiden olduğu gibi "olan var, olmayan var" diye baksa herşeye bir yerlerde birilerinin canı yanıyor olmaz. Rabbim seninle birlikte isteyen, arzu eden hiçbir kadının kucağını boş bırakmasın annelikle taçlandırsın dilerim.
O kadar doğru bir bakış açısı ki 👏🏻
 
Bunun adı kötülük değil. Lütfen kendinizi böyle tanımlamayın. Sadece içinizdeki yara her defasında kanadığı için böyle hissediyorsunuz.
Allah en kısa zamanda dualarınızı kabul etsin.
 
Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Kötü biri değilsiniz bu yaşananlar çok normal, insan olmanın gereği. İnsan elinde olmayan şeyi başkasında görünce ister istemez tahammül edemiyor. Kendinize haksızlık yapmayın çok doğal bir süreçtesiniz.
İnşallah sağlıkla kavuşursunuz yavrunuza...
 
Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Sizin bebeğinizin olmamasının sebebi karşınızdaki insanlar değil, oyüzden onların mutluluğunu paylaşmaktan geri durmanız doğru değil. Anlıyorum çok üzülüyorsunuz ama geri durma tavrınız sizi yalnızlığa iter. Yarın bir gün sizin çocuğunuz olduğunda da hiç kimse aramaz, gelmez, gitmez... Ne gerek var bu durumlara girmeye? Benimde 14 aydır evladım olmuyor ama çağrıldığım baby shower partilerine gidiyorum. Bebek görmelerine, bebeklerin 1.yaş günlerine hepsine katılıyorum. Hediyeler alıyorum, gidip onlarla hazırlık yapıyorum. Doğumlarına çiçekler gönderiyorum. Bu bana çok iyi geliyor, hem de iyi hissettiriyor. Bir gün çocuğum olursa bende yaparım diyorum, dua ediyorum Rabbim bir evlatta bize nasip etsin diye...
İnsanların güzel günlerini kendi üzümtümle hem onlar için hem kendim için neden mahvedeyim ki? Hiç gerek yok... Gönlümüz hoş olsun ki, Rabbim de güzel gönlümüze güzel evlatlar nasip eylesin 🤲
 
Hasetlik başka imrenmek başka yalnız. Neticede onlar sizin düşmanınız değil,çocuğunuzun olmaması onların suçuda değil. Hasetlenerek kötü düşünerek onlar adına kötüyü çağırmayın bence. Hem böyle yaparak kendinizi yalnızlaştırırsınız.
 
Bu hayatta herkes elinde olmayanı istiyor. Belki bebekli arkadaşlarınızda sizin "rahatlığınızı" istiyordur bazen. Eşinizle bir şeyler yaptığınızda biz bir daha böyle olamayacağız diyorlardır belki de.
Hepsi insani düşünceler. Kötü falan değilsiniz. Kendinize de haksızlık etmeyin. Hepimiz insanız ve böyle şeyler hissetmemiz çok normal.
 
En kısa zamanda umduklarınıza nail olursunuz umarım.

Haset mi gerçekten hissettiğiniz yoksa gıpta mı?
Duyguları iyi tanıyıp onu güzel yönlendirmek insanın kendi elinde.

Öte yanda hepimizin kötü hissettiği, istediklerine kavuşamadığı zor dönemleri oldu, oluyor, olacak. Böyle dönemlerde kimisi dışarı dert anlatırken kimisi acısını içinde yaşar sosyal hayattan kendini soyutlar.

Eğer ki duygularımız hayatımıza engelde psikolojik bir destek almanın şart olduğunu düşünüyorum. Psikolojik desteği koruyucu ruh sağlığı açısından değerlendiriyorum ve dönem dönem herkesin alması gerektiğine inanıyorum.
 
Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Böyle devam edersen zeten olmaz çocuğun
 
Bu duygular sizi haset kotu yapmaz, ben de bu duygulara kapiliyordum. Sosyal medyada hamile görünce cok üzülüyordum neden onların hemen olmuşta bizim olmadi hala diye düşünüyordum sorguluyordum.
Hepsi geçecek bol bol dua et tevekkülle kal rabbime emanet 🤲🌸
Bizim tup bebek ile vesile oldu rabbime bin şükür
 
Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Bende bu yollardan geçtim aynı duyguları yaşadım. Bildiğim tek şey bu kıskançlık değil. Bu duygunun başka bir adı var ama o kadar tarifsiz ki bulunamamış. Bende hamilelik haberi almaktan hamilelere görüşmekten nefret ederdim. Sanki biri bişey dese ağlayacaktım sürekli. Çok hassas bir dönemdesiniz ama kötü bir insan değilsiniz sizi sevgiyle kucaklıyorum yaralarınızın merhemi o güzel evladın tez zamanda sizi bulsun inşallah Rabbim hayırlısıyla sağlıklı sıhhatli kolaylıkla hamile kalmayı nasip etsin inşallah
 
Bu kadar yoğun düşünceler gebe kalmanızında önüne geçiyor olabilir
Elinizde olmayabilir belki görüşmemeyide tercih edebilirsiniz
Ama canınızı sıkmayın sizden çok daha fazla bekleyen 20sinde evlenip 40.da bebek sahibi olanlarda var
Moralinizi bozmayın kafanıza takmayın o zaman zamanın nasıl geçtiğini bile anlamazsınız
 
Gayptan bir haber aldiniz galiba ? Bu nasil kötü bir uslup ve yorum 😳
Ne alaka ya başkası hakkında kötü düşünüp senin iyi olacağını düşünüyosan yanılıyosun önce şükretmesi lazım belki de onun için en hayırlısı böyle olması
 
Kötü değilsin sadece insansın. Umarım tedavin olumlu sonuçlanır. Ama unutma hamile kalıp doğurduğunda en çok senden önce doğum yapan arkadaşlara ihtiyacın olacak. Kaybetme onları.
 
Ne alaka ya başkası hakkında kötü düşünüp senin iyi olacağını düşünüyosan yanılıyosun önce şükretmesi lazım belki de onun için en hayırlısı böyle olması
Siz nereden bileceksiniz ki o sureci insan o surecten gecerken böyle seyler yasayabiliyor kötü yorumunuzla napmaya calıstınız? Şükretmediğini de bilemezsiniz.
 
Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
İmrenmekle kıskanmak arasında ki farkı çözmelisin öncelikle içinde.
Belki de kendine haksız yere haset yakıştırması yapıyorsundur?
Kendine bunu itiraf edebilen, kötü insan yada iyi insan eleştirisi yapabilen, kötü düşünceli bir insan olmayı yakıştıramayıp rahatsız olan biri art niyetli olamaz bence.
Kötü olan bu kıyası aklına bile getirmez, bırak kendisini başkasına hiç itiraf edemez.

Görmeye tahammül edemediğin şey onların mutluluğu mu, yoksa senin denemelerim sonuç vermezse ne yaparım endişelerinin tetiklenmesi mi?
Bu soruya içinizde cevabını verin ve korkularınızla yüzleşin.
Arkadaşlarınızı arayın, tebrik edin. Kendiniz içinde dua ve iyi dilek isteyin.
Bu iyi niyetli tavırlarınız düşündüğünüzün aksine karşı tarafa da güzel yansıyacaktır. Aldığınız yanıtlar içinizi ferahlatacaktır.
Bu sadece bir bebek beklentisi için olmayabilir. Aynı bölümü okuyan iki arkadaştan biri iyi bir iş bulmuş diğeri hala işsizse ister istemez imrenir, kendisi de aynı beklenti içinde olur. İmrenme olmazsa çabada olmaz, gayet insani bir düşünce bu.
 
Back
X