- 22 Eylül 2014
- 5.141
- 7.348
- 198
- Konu Sahibi guneykarimkure
-
- #41
Dua niye edilir?
Olanı bir gecede değiştirecek mi?
Gelecek için bari, bi izin verilsin
Bilmiyorum
Ya offf
Dua niye edilir?Annenin diyaliz hastası olduğunu bilmiyordum bende dağıldım
Zaten düzene gıcık oluyorum
Hiç dua etmem adetim değildir ama babana edicem belki kabul olur
O zaman gülümse biraz..Ben hepinizden şanslıyım :)
Akıl alamayacak kadar kötü bir çiftin eşleşmesi ile dünyaya geldim,
Biyolojik anne öldü baba paso dayak taciz
Yurda verildim.
Annem babam beni gördü, ben onları
O anda aile olduk biz.
Hayattaki en büyük şansım annem ve babam.
Malesef oyle. Sorsan aşigim,seviyorum modlarinda ama... babani her zaman ara sor ve lutfen modunu yuksek tut. Hasta insanlari sevdiklerinin uzuntusu bir kez daha hasta eder.İşte en kötüsü bu değil mi?
Kim aramaz ki bu durumda aile samimiyetini?
Malesef oyle. Sorsan aşigim,seviyorum modlarinda ama... babani her zaman ara sor ve lutfen modunu yuksek tut. Hasta insanlari sevdiklerinin uzuntusu bir kez daha hasta eder.İşte en kötüsü bu değil mi?
Kim aramaz ki bu durumda aile samimiyetini?
Babam için hasta demek bileMalesef oyle. Sorsan aşigim,seviyorum modlarinda ama... babani her zaman ara sor ve lutfen modunu yuksek tut. Hasta insanlari sevdiklerinin uzuntusu bir kez daha hasta eder.
Babam için hasta demek bile
Komik mi, uzak mı,
Bilmiyorum ya
Annem evin alfasıyfı
Anaerkil bir aileyiz.
Annem gitti,
İkimiz de çocuk olduk.
Yanlış kelimeleri mi seçiyorum yazarken farkında değilim.
Uzun uzun düşünmeden yazıyorum.
Şanşımız olsun.
Lütfen
Şimdi değil,
Bir yandan babamın hastalığını kıskanıyorum
Keşke ben hasta olsaydım,
Bir daha aynılarını yaşamayı düşünmek bile gözümü karartıyor, midem bulanıyor, kulaklarımı yakıyor.
Ya ben insanım
Kömür gibi koz koz yanamam yavaş yavaş
Evet, bu şekilde tavsiye vermek kolayBazen kabul edemeyiz bu tür deyimleri yakistiramayiz,konduramayiz. Yanlis kelimeler secmiyorsunuz. Icinizden gecenler. Anne evin nesesidir. Anneler hasta oldu mu ev sessiz sedasizdir. Ve annesini kaybedenler icin ev mezarlik. Ama hayat bir sekilde devam ediyor. Sizin boyle olmaniz annenizide uzerdi. Silkelenin ve hayata bir yerden tutunun... en azindan babaniz icin.
Annemi 2016 Eylül ayında kaybettim.
Babam o gün cenaze işleriyle uğraşırken, uzaktan olsa da ilk defa tanık oldum.
Kardeşim yok, biliyorsunuz
4 papağan evladım var.
Evli olsam keşke, kocamın sarılması desteği..
Büyük gibi, yetişkin gibi hissetmediğim ilk vakit annemin cenazi oldu.
Aileler birbirine girdi, annem öğretmendi onun ikramiyesine göz dikip laf eden leş yiyicilere dönüştü hepsi. Hastaneye ben arabayla götürdüm, büyük araba alıp bana verseydiniz teyzemi her yete götürürdüm diye ağlayan yiyeni, ki teyze diyorum ona. Alamadığı büyük arabaya üzülmüş, annem diyaliz hastası olduğu için indirimli araç ruhsatı vardı.
Yüzyüze konuşuyoruz bayram ziyaretinde yılda 2 defa. Zaten bana haksızlık ettiker sildim numaraları yok.
Çok ama çok zamanlar geçirdim, hala iyileşmedim. Öğünde beş ilaç alıyorum hepsi kırmızı ve yeşil reçeteli.
Taşındım başka şehre, başka coğrafyaya, Ekim Kasım yine ataklar çoğaldı.
Alıştım şehire, kimse tanımıyor, ve gelirken söz verdim samimi ilişki kurmak yok diye.
En salak savunmasız zamanlarımda o kadar suistimal edildim, bu sözü vermek zorundaydım.
Zaten ilk aylar amipli dizanteri yüzünden uzun süre yatarak tedavi gördüm hastanede.
Tam konrtol altına aldığımı düşünüyordum, Ekim Kasım Aralık ataklarla geçti
Artık yenide kontrol altında diyebiliyorken
Ben yeniden başa döndüm
Babam akciğer kanseri teşhisi konuldu
Artık onunla telefonda konuşmak istemiyorum, öyle konuşmaları var ki
Sanki ölmüş çoktan vasiyetini okuyorum.
Benim hayattaki tek insanım babam. Hiç hasta olmadı, hep iyiydi. Bu hastalık ilk defa ciddi ya, şaka mı yapıyor bize ciğer?
Vicdansızlık değil mi yetim kız başıma değişsin düzenler diye şehir değiştirdim
Tek başıma ev topladım tek başıma yerleştirdim
Ama içimde nasıl bi umut vardı? Bu defa ne olmadı?
Zittiri bir sene mutlu olmak istiyorum babamla, devenin üstünde kutup ayısı öpüyor.
Kulaklarım yanıyor, ellerim terliyor titriyor
Evden çıkmadan, her odada uyumak istedim.
Lütfen babam aramasın diye bekliyorum, her konuşmada sana arkadaş eş olacak birini bul diyor, saçma sapan konuşma yapıyor
Çoktan ölmüş ve rüyama girmiş gibi
Anlamıyorum zamanı artık
Sanki bir gün 1 hafta gibi geçiyor
O kadar anlık değişiyor ki duygu durumu
Birden fark ediyorum en son ne zaman böyle hissettim? Uyanınca, yemek yiyince, çamaşır asarken? En son ne yaptım ben? Aaa evet o işi yaptım, ama hala aynı gün mü, çok geçmedi mi o hissin üstünden?
Lütfen yazım hatalarıma takılmayın olur mu?
Hiç tutmam kendimi, gözüm dolarsa ağlarsa
İlk defa sanırım şimdi sinirim boşaldı ağladım
Yanlış yazdım, anlaşılmadım ne yapayim umrumda değil
Öncelikle başınız sağolsun mekanı Cennet olsun anneciğinizin..Annemi 2016 Eylül ayında kaybettim.
Babam o gün cenaze işleriyle uğraşırken, uzaktan olsa da ilk defa tanık oldum.
Kardeşim yok, biliyorsunuz
4 papağan evladım var.
Evli olsam keşke, kocamın sarılması desteği..
Büyük gibi, yetişkin gibi hissetmediğim ilk vakit annemin cenazi oldu.
Aileler birbirine girdi, annem öğretmendi onun ikramiyesine göz dikip laf eden leş yiyicilere dönüştü hepsi. Hastaneye ben arabayla götürdüm, büyük araba alıp bana verseydiniz teyzemi her yete götürürdüm diye ağlayan yiyeni, ki teyze diyorum ona. Alamadığı büyük arabaya üzülmüş, annem diyaliz hastası olduğu için indirimli araç ruhsatı vardı.
Yüzyüze konuşuyoruz bayram ziyaretinde yılda 2 defa. Zaten bana haksızlık ettiker sildim numaraları yok.
Çok ama çok zamanlar geçirdim, hala iyileşmedim. Öğünde beş ilaç alıyorum hepsi kırmızı ve yeşil reçeteli.
Taşındım başka şehre, başka coğrafyaya, Ekim Kasım yine ataklar çoğaldı.
Alıştım şehire, kimse tanımıyor, ve gelirken söz verdim samimi ilişki kurmak yok diye.
En salak savunmasız zamanlarımda o kadar suistimal edildim, bu sözü vermek zorundaydım.
Zaten ilk aylar amipli dizanteri yüzünden uzun süre yatarak tedavi gördüm hastanede.
Tam konrtol altına aldığımı düşünüyordum, Ekim Kasım Aralık ataklarla geçti
Artık yenide kontrol altında diyebiliyorken
Ben yeniden başa döndüm
Babam akciğer kanseri teşhisi konuldu
Artık onunla telefonda konuşmak istemiyorum, öyle konuşmaları var ki
Sanki ölmüş çoktan vasiyetini okuyorum.
Benim hayattaki tek insanım babam. Hiç hasta olmadı, hep iyiydi. Bu hastalık ilk defa ciddi ya, şaka mı yapıyor bize ciğer?
Vicdansızlık değil mi yetim kız başıma değişsin düzenler diye şehir değiştirdim
Tek başıma ev topladım tek başıma yerleştirdim
Ama içimde nasıl bi umut vardı? Bu defa ne olmadı?
Zittiri bir sene mutlu olmak istiyorum babamla, devenin üstünde kutup ayısı öpüyor.
Kulaklarım yanıyor, ellerim terliyor titriyor
Evden çıkmadan, her odada uyumak istedim.
Lütfen babam aramasın diye bekliyorum, her konuşmada sana arkadaş eş olacak birini bul diyor, saçma sapan konuşma yapıyor
Çoktan ölmüş ve rüyama girmiş gibi
Anlamıyorum zamanı artık
Sanki bir gün 1 hafta gibi geçiyor
O kadar anlık değişiyor ki duygu durumu
Birden fark ediyorum en son ne zaman böyle hissettim? Uyanınca, yemek yiyince, çamaşır asarken? En son ne yaptım ben? Aaa evet o işi yaptım, ama hala aynı gün mü, çok geçmedi mi o hissin üstünden?
Lütfen yazım hatalarıma takılmayın olur mu?
Hiç tutmam kendimi, gözüm dolarsa ağlarsa
İlk defa sanırım şimdi sinirim boşaldı ağladım
Yanlış yazdım, anlaşılmadım ne yapayim umrumda değil
Ah canım benim...Annemi 2016 Eylül ayında kaybettim.
Babam o gün cenaze işleriyle uğraşırken, uzaktan olsa da ilk defa tanık oldum.
Kardeşim yok, biliyorsunuz
4 papağan evladım var.
Evli olsam keşke, kocamın sarılması desteği..
Büyük gibi, yetişkin gibi hissetmediğim ilk vakit annemin cenazi oldu.
Aileler birbirine girdi, annem öğretmendi onun ikramiyesine göz dikip laf eden leş yiyicilere dönüştü hepsi. Hastaneye ben arabayla götürdüm, büyük araba alıp bana verseydiniz teyzemi her yete götürürdüm diye ağlayan yiyeni, ki teyze diyorum ona. Alamadığı büyük arabaya üzülmüş, annem diyaliz hastası olduğu için indirimli araç ruhsatı vardı.
Yüzyüze konuşuyoruz bayram ziyaretinde yılda 2 defa. Zaten bana haksızlık ettiker sildim numaraları yok.
Çok ama çok zamanlar geçirdim, hala iyileşmedim. Öğünde beş ilaç alıyorum hepsi kırmızı ve yeşil reçeteli.
Taşındım başka şehre, başka coğrafyaya, Ekim Kasım yine ataklar çoğaldı.
Alıştım şehire, kimse tanımıyor, ve gelirken söz verdim samimi ilişki kurmak yok diye.
En salak savunmasız zamanlarımda o kadar suistimal edildim, bu sözü vermek zorundaydım.
Zaten ilk aylar amipli dizanteri yüzünden uzun süre yatarak tedavi gördüm hastanede.
Tam konrtol altına aldığımı düşünüyordum, Ekim Kasım Aralık ataklarla geçti
Artık yenide kontrol altında diyebiliyorken
Ben yeniden başa döndüm
Babam akciğer kanseri teşhisi konuldu
Artık onunla telefonda konuşmak istemiyorum, öyle konuşmaları var ki
Sanki ölmüş çoktan vasiyetini okuyorum.
Benim hayattaki tek insanım babam. Hiç hasta olmadı, hep iyiydi. Bu hastalık ilk defa ciddi ya, şaka mı yapıyor bize ciğer?
Vicdansızlık değil mi yetim kız başıma değişsin düzenler diye şehir değiştirdim
Tek başıma ev topladım tek başıma yerleştirdim
Ama içimde nasıl bi umut vardı? Bu defa ne olmadı?
Zittiri bir sene mutlu olmak istiyorum babamla, devenin üstünde kutup ayısı öpüyor.
Kulaklarım yanıyor, ellerim terliyor titriyor
Evden çıkmadan, her odada uyumak istedim.
Lütfen babam aramasın diye bekliyorum, her konuşmada sana arkadaş eş olacak birini bul diyor, saçma sapan konuşma yapıyor
Çoktan ölmüş ve rüyama girmiş gibi
Anlamıyorum zamanı artık
Sanki bir gün 1 hafta gibi geçiyor
O kadar anlık değişiyor ki duygu durumu
Birden fark ediyorum en son ne zaman böyle hissettim? Uyanınca, yemek yiyince, çamaşır asarken? En son ne yaptım ben? Aaa evet o işi yaptım, ama hala aynı gün mü, çok geçmedi mi o hissin üstünden?
Lütfen yazım hatalarıma takılmayın olur mu?
Hiç tutmam kendimi, gözüm dolarsa ağlarsa
İlk defa sanırım şimdi sinirim boşaldı ağladım
Yanlış yazdım, anlaşılmadım ne yapayim umrumda değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?