- 22 Eylül 2014
- 5.141
- 7.348
- 198
- Konu Sahibi guneykarimkure
-
- #21
Benim babam sürpriz yapıp gitsem ki, çok zorLütfen Babacığının yanına git. O istemesede git. Çok sarıl çok öp çok sev daha çok çek kokusunu içine, hapset en derinine. Seni o kadar iyi anlıyorum ki.. Yarın Babamın 11. Ölüm yılı.. Yarım kalmışlık ne demek kanadı kırık olmak ne demek çok iyi biliyorum. Lütfen Babacığına git..
Rabbim onu sana bağışlasın, siz yaşadıkça Anneciğinin yeri nurla dolsun.
Rabbim şifa versin, ferahlık versin.
Ve lütfen kendinden, hayatından vazgeçme. Yaşanan acılar ne denli büyük olursa olsun dimdik dur karşısında. Hem birgün hepimizin bu yolculuğu bitecek.. O yüzden kayıplar, acılar ne denli büyük olsada sıkıca sarıl hayatına.
Rabbim seni korktuğunla sınamasın inşallah güzel insan..
Benim babam sürpriz yapıp gitsem ki, çok zor
Ertesi gün dönüş biletimi alır.
Takvim müsait olsun tabi gideceğim.
Ama sanki son evre demişim gibi yazmayın ya
Yemin ederim, kararıyorum, boğazım şişiyor
Ağlasam başım ağrıyor.
Bu hafta tedavi haritası belirlenecek ilk gittiği yetde
Bak ne tuhafHayatta ogrendigim seylerden birtanesi en cok korktugumuz seyler pesimizi birakmiyor ve gerceklesiyorlar.
Onun icin ne kadar aci olsa da bir kayip yasamissiniz bunun icin sakin kalmaya calisin Allah cennette kavustursun insallah.
Aciniz buyuk olsada bunu kabul edin her zaman super guclu olmak zorunda degilsiniz ama icinizdeki tevekkulu koruyun..
Hayır, rica ederimSeni üzdüysem özür dilerim. O amaçla yazmadım. Birbirinizi görmek hem sana hem Babana iyi gelir diye.. Sevgi iyileştirir çünkü.. Çok geçmiş olsun, acil şifalar dilerim.
Bak ne tuhaf
Bu fikrimin de değişeceğini biliyorum
Sevdiğin kimse yanında değilse, niye yaşarsın Güney?
Hayır, rica ederim
Üzmedin, destek olmaya çabalıyorsun müteşşikirim.
Biz hala inanama, evresindeyiz
Türlü türlü biyolojik hastalıklar vardı zaten
Tek böbrekli babam mesela
Ama artık bitti derken
Yeniden başlıyor.
Metin olmam gerek, onunla konuşurken hastalığı in en küçük etkilerini konuşuyoruz
Benim iyi olmam lazım
Artık ebeyvn benim
Uzakta kalmak istese de, donanımlı bi ebeyen olmak zorundayım
Evet o arabesk hava olmasın istiyorumBence baban kefeni yırtacak ben bunu hissediyorum .
Kızını bırakmayacak.
Bu olay sizi yakınlaştırır pamuk gibi bir ilişkiniz olacak ..
Iyi düşünelim iyi olsun .
Hemen olmuste helvasını yiyormusuz gibi yapmayalım...
Sen çok özel bir kızsın
Umarım yüzün güler artık
Ay ben hikayemi bilipO değil de baban böbreğini annene mi verdi
Şimdi anladım neden tek böbrekli olduğunu...
Ahhhhh bu dünya çok adaletsiz ya
Kimi işkenbesini doldursun
Kimi böbreğini verdiği karısını kaybetsin ...
Bilmiyorum ama bazen dibine kadar sorguluyorum !
Evet o arabesk hava olmasın istiyorum
Süreç zor
Uzun
Ama ben de inanmıyorum, sağlığına kavuşacak.
Keşke babam bu kadar beni düşünmese
Hastalığı umrunda değil,
Sen ne yaparsın diyor, sessizlik oluyor
Ağlıyor
Sonra gedizi soruyor, laf geçiştiriyor kendince:)
Benim hayatta kalmamanın imkanı yok ki ondan sonra
Ay ben hikayemi bilip
Bulmaca gibi tamamladın ya
Çok dağıldım şimdi
Yazin ve cevaplarin o kadar icten ve duygulu geldi ki... simdi ne desek aslinda sana derman olmaz. Annesizlii zor,ustune birde baba. Sukur ki baban yalniz degilmis. Senin yapabileceklerini onlar yapiyordur zaten. Hatta baban icin daha iyi. Seni yordugunu,uzdugunu dusunup dahs cok uzulmemis oluyor. Sen irtibati kesme ve ona moral ver. Duzeldcegini soyle. Cunku moral cok onemli bu tur rahatsizliklarda. Hatta senin neseli ve umutlu olman onunda icinde umut isigi doguracaktir. Bunlari tamamen empati yaparak soyluyorum Hem bu hastaliktan kurtulan bir cok insan var. Laf-i güzaf degil gercekten oyle... hayat umut ettigin kadardir. Benimde meme kanseri suphem var 31 yasindayim ve 4 yasinda bir oglum var. Aile oykum var. Sikayetlerim var. Ustune birde pko rahatsizligim cikti. Bu hastalik kanser riskini artiriyor. Meme kanserini netlestirmeden birde bu cikti. Daha kotusu su ki eşimle dr a gittik ultrason cekildi memeden. Dr ultrason net sonuc vermez demesine ragmen, ben baska dr a gidip emar cektirelim dedigimde de hastalik hastasi oldum . Dr agziyla soyluyor net sonuc degil diyor. Kistlerim var zaten. Ustune birde meme akintim. Ama kocam olacak bana ne inaniyor ne destek veriyor. Şu an küsüz ve ben tek basima yatiyorumAnnemi 2016 Eylül ayında kaybettim.
Babam o gün cenaze işleriyle uğraşırken, uzaktan olsa da ilk defa tanık oldum.
Kardeşim yok, biliyorsunuz
4 papağan evladım var.
Evli olsam keşke, kocamın sarılması desteği..
Büyük gibi, yetişkin gibi hissetmediğim ilk vakit annemin cenazi oldu.
Aileler birbirine girdi, annem öğretmendi onun ikramiyesine göz dikip laf eden leş yiyicilere dönüştü hepsi. Hastaneye ben arabayla götürdüm, büyük araba alıp bana verseydiniz teyzemi her yete götürürdüm diye ağlayan yiyeni, ki teyze diyorum ona. Alamadığı büyük arabaya üzülmüş, annem diyaliz hastası olduğu için indirimli araç ruhsatı vardı.
Yüzyüze konuşuyoruz bayram ziyaretinde yılda 2 defa. Zaten bana haksızlık ettiker sildim numaraları yok.
Çok ama çok zamanlar geçirdim, hala iyileşmedim. Öğünde beş ilaç alıyorum hepsi kırmızı ve yeşil reçeteli.
Taşındım başka şehre, başka coğrafyaya, Ekim Kasım yine ataklar çoğaldı.
Alıştım şehire, kimse tanımıyor, ve gelirken söz verdim samimi ilişki kurmak yok diye.
En salak savunmasız zamanlarımda o kadar suistimal edildim, bu sözü vermek zorundaydım.
Zaten ilk aylar amipli dizanteri yüzünden uzun süre yatarak tedavi gördüm hastanede.
Tam konrtol altına aldığımı düşünüyordum, Ekim Kasım Aralık ataklarla geçti
Artık yenide kontrol altında diyebiliyorken
Ben yeniden başa döndüm
Babam akciğer kanseri teşhisi konuldu
Artık onunla telefonda konuşmak istemiyorum, öyle konuşmaları var ki
Sanki ölmüş çoktan vasiyetini okuyorum.
Benim hayattaki tek insanım babam. Hiç hasta olmadı, hep iyiydi. Bu hastalık ilk defa ciddi ya, şaka mı yapıyor bize ciğer?
Vicdansızlık değil mi yetim kız başıma değişsin düzenler diye şehir değiştirdim
Tek başıma ev topladım tek başıma yerleştirdim
Ama içimde nasıl bi umut vardı? Bu defa ne olmadı?
Zittiri bir sene mutlu olmak istiyorum babamla, devenin üstünde kutup ayısı öpüyor.
Kulaklarım yanıyor, ellerim terliyor titriyor
Evden çıkmadan, her odada uyumak istedim.
Lütfen babam aramasın diye bekliyorum, her konuşmada sana arkadaş eş olacak birini bul diyor, saçma sapan konuşma yapıyor
Çoktan ölmüş ve rüyama girmiş gibi
Anlamıyorum zamanı artık
Sanki bir gün 1 hafta gibi geçiyor
O kadar anlık değişiyor ki duygu durumu
Birden fark ediyorum en son ne zaman böyle hissettim? Uyanınca, yemek yiyince, çamaşır asarken? En son ne yaptım ben? Aaa evet o işi yaptım, ama hala aynı gün mü, çok geçmedi mi o hissin üstünden?
Lütfen yazım hatalarıma takılmayın olur mu?
Hiç tutmam kendimi, gözüm dolarsa ağlarsa
İlk defa sanırım şimdi sinirim boşaldı ağladım
Yanlış yazdım, anlaşılmadım ne yapayim umrumda değil
İnsan denen varlık çok tuhaf bişi.Alışa alışa nasırlaştık öyle mi?
Kalbim yok artık mesela benim.
Annemin taziyesine gelenlerBabalar öyle ben babamı sadece benim için ağlarken gördüm,annesini kardeşini kaybetti ağlamadı ama bana ağlamıştı...
O kendinden geçmiştir
Ama sars onu de ki kendini düşün ben sensiz ne yapicam ?
Ben babasız ne yapicam
Düşün ve sarıl tedavine ..
Beni yarim bırakma
Daha düğünümde oynayacaksın
Daha torun seveceksin !!!
Pes etmeyeceksin ...
Ayrıca zekân korkutucu düzeyde lütfen ama lütfen onu doğru kullan ..
Her şey olasılık içinde
Ama sen kendini bırakamazsın
Ölemezsin!
Ben hepinizden şanslıyım :)İnsan denen varlık çok tuhaf bişi.
Öldüm öldüm diyorsun da ölmüyorsun.
Ne bileyim. Düşündüm de çok küçük yaşta çok büyük zorluklar yaşadım. Ölmedim kalbimi hiç hissetmedim.
Sonra evlendim hayatımdaki erkek ve evlatlarım.
Meğer kalbim varmış benim meğer gülmek yaşamak için çok nedenim varmış.
Öyle pat diye de olmadı ama acıta acıta bir şekilde oldu.
Zaman denilen şey iyi bişi.
Acı çektiğin zaman hep aynıymış gibi geliyor ama geçip gidiyor. Deliyor da geçiyor ama geçiyor..
Ya mesela eşim ölen babasını ağlayarak severek hatıralarını anlatır yada annesinin ikisi de ölü.
Bende eşimi izler dinler ağlarım.
E bizde yok öyle baba hem kendime ağlarım hemde ona.
Çok tuhaf...
Benim anlatacabileceğim şeyler,
Kemerle bayılana kadar yediğim dayak yada ne bileyim
Dudağımı tokatlayıp patlatması felan.
Yada yada bir kadını getirip (annemle evliyken)
Ablanızın elini öpün demesi felandır (korkunç gözlerle bakarak)
9 yaşındayım evi süpürüyorum o uyurken süpürdüm diye belime belime süpürge ağzıyla vurması felandır.
(Eşime veya başkalarına hiç anlatamadığım bu ve bu gibi şeyler dile hiç gelemeyen şeyler)
Babanı uzaktan sevip,üzülmek ne sana ne ona faydası var.
Alıştırmak uzak tutarak olmuyor malesef.
Her anı her fırsatı yakalayıp yanında olmak çok daha anı biriktirmek gerek sevdiklerimizle.
Durun bakalım henüz hayat daha size ne getirir belli değil.
Güneş doğmadı henüz..
Ben de küçük yaştan itibaren annemin doktoru oldum.Anne babalar en kiymetlimiz. Iyi de olsa kotu de. Annem epilepsi hastasi ve ben ondan tam bin km uzaktayim. Isim bu mecburum. Her gun sabah aksam arayip ilaclarini hatirlatirim. Oysa ki babam yaninda, kardeslerim yaninda. Yine de ben hatirlatirim. Bir ogun hatirlatmasam icimden birsey kopar. Cunku tek bir sabah icmemesi hastaligi tekrar basa sariyor ve biz 15 yili cope atmis oluyoruz. Uyurken nefesini dinlerdim daha kucucuk cocukken. Cunku nobet uykuda yakalardi. Seni o kadar iyi anliyorum ki.. bu sabah namazda babacigin icin de dua edecegim. Lutfen uzulme. Ve lutfen aglama. Sen cok guclusun. Seni yorumlarindan artik hepimiz taniyoruz. Guclu guney lutfen hep guclu ol..
İşte en kötüsü bu değil mi?Yazin ve cevaplarin o kadar icten ve duygulu geldi ki... simdi ne desek aslinda sana derman olmaz. Annesizlii zor,ustune birde baba. Sukur ki baban yalniz degilmis. Senin yapabileceklerini onlar yapiyordur zaten. Hatta baban icin daha iyi. Seni yordugunu,uzdugunu dusunup dahs cok uzulmemis oluyor. Sen irtibati kesme ve ona moral ver. Duzeldcegini soyle. Cunku moral cok onemli bu tur rahatsizliklarda. Hatta senin neseli ve umutlu olman onunda icinde umut isigi doguracaktir. Bunlari tamamen empati yaparak soyluyorum Hem bu hastaliktan kurtulan bir cok insan var. Laf-i güzaf degil gercekten oyle... hayat umut ettigin kadardir. Benimde meme kanseri suphem var 31 yasindayim ve 4 yasinda bir oglum var. Aile oykum var. Sikayetlerim var. Ustune birde pko rahatsizligim cikti. Bu hastalik kanser riskini artiriyor. Meme kanserini netlestirmeden birde bu cikti. Daha kotusu su ki eşimle dr a gittik ultrason cekildi memeden. Dr ultrason net sonuc vermez demesine ragmen, ben baska dr a gidip emar cektirelim dedigimde de hastalik hastasi oldum . Dr agziyla soyluyor net sonuc degil diyor. Kistlerim var zaten. Ustune birde meme akintim. Ama kocam olacak bana ne inaniyor ne destek veriyor. Şu an küsüz ve ben tek basima yatiyorumher koca destek olmuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?