İçimi döktüm lütfen okur musunuz

Dayak,kumar ve bariz aldatma olmadığından çevreme hata olarak kabul ettiremem birşeyleri fakat defalarca uzlaşmak için telefon konusunu konuşmama rağmen benimle orta yolu bulmaması da büyük bir hata benim gözümde.
Çevrenize bir şeyi kanıtlamak zorunda değilsiniz ki. Memnun olmadığınız adamla yaşayan sizsiniz,çevreniz değil.
 
Bu evlilik değil işkence resmen.Evlilik yol arkadaşlığıdır,burada yol arkadasi yok yanınızda.Sizin ruhunuzu bedeninizi degersizlestiren biri var.
 
Bu evlilik değil işkence resmen.Evlilik yol arkadaşlığıdır,burada yol arkadasi yok yanınızda.Sizin ruhunuzu bedeninizi degersizlestiren biri var.
Evet, az önce de olduğu gibi her gün kavga ettiğim, günden güne beni yok eden saygısız biri ile evlilik yaşıyorum. Beni bile isteye üzüp, kırıp sonrasında dişlerini sıka sıka senden nefret ediyorum dedi.
 
Hayatımın en kötü günlerini mi geçiriyorum diye düşünüyorum ama hayır daha kötü günlerim de oldu. Ama hiç bu kadar çığlık çığlığa ağlamak isteyipte ağlayamayıp boğazımda yumru oluştuğunu hatırlamıyorum. Severek evlendim. Zorla değil, aile baskısıyla değil, hatta ailemin başta çokta sıcak bakmadığı bir ilişkiydi. Fakat birbirimize olan zıtlıklarımızdan o kadar yoruldum ki. Zerre kadar güven vermeyen, ilgi göstermeyen, sevgi hissettirmeyen, kaba davranan, başına buyruk, bencil, düşüncesiz bir eşe sahibim. Telefonunu vermez, her şeyi gizlidir. Oynadığı oyun dışında ekranını görmemi istemez. Özellikle instagram, whatsapp ve facebook. Ben onun eşi değilmişim gibi defalarca konuşmama rağmen bana herşeyi gizlidir, her uygulamasında şifre vardır. Üstelik nişanlıyken bana evlendiğimde böyle olmıycam gizlemiycem diye defalarca söz verdiği halde bu durumda.Bana asla ilgi göstermez. Özel günleri bilmez, sürpriz yapmaz, hediye almaz, gezdirmez, benimle etkinlik yapmaz, gün içinde aramaz bile. Hastalanınca merak etmez, üzülmez. En ufak şeyde azarlar, hakaret ve küfür eder. Bana asla nazik olmaz, üzülmemem için çaba sarfetmez aksine üzülmem için büyük bir gayret içersindedir. Başına buyruktur, eş olduğumuzu hatırlamaz. Beni çoğu konuda haberdar etmez, bilgilendirmez. Aşırı cimridir. Bir çikolata dahi almak istesem laf eder, aylık ev alışverişi için kıt kanaat para verir ve onu da eve harcadığımda bile söylenir. Her ne kadar inkar etse de dışarda onun beğeneceği tarzda kızlar görse (sarışın) durmadan bakar. Bana asla iltifat etmez. Karşısında süslensem bile güzel olmuşsun demez. Aksine sürekli kilolusun der. Cinsel yönden aşırı isteksiz ve sorunludur. Bu sorununu da asla kabul etmez. Dışarda elini tutmak istesem zoraki tutar. 4-5 gün ondan uzakta dahi olsam ne arar ne sorar ne de özlediğini dile getirir. Beni yalnızca ev işlerini görecek, yemeğini yapacak, çamaşırını yıkayacak, hiç konuşmayacak, herşeye he diyecek bir hizmetçi gibi gören bir kocaya sahibim. Bu ömür böyle geçer mi bilmiyorum. Ay sonunda bir sene olcak. Ama daha bir sene olmadan ben boğulacak hale geldim. Artık tahammülüm kalmadı. Görüş ve düşüncelerinizi aktarırsanız mutlu olurum.
Eşiniz sıkıntılı ve çocuk olursa bu durum daha da artacaktır yol yakınken ayrıl çocuk olursa bu durumu kullanabilir şimdilik düşünmeyin ve boşanmak konusunda da kararlı olun ailenizin de yanınızda her daim duracak olması çok daha güzel umarım bu toksik ilişkiden kurtulursunuz.
 
Eşiniz sıkıntılı ve çocuk olursa bu durum daha da artacaktır yol yakınken ayrıl çocuk olursa bu durumu kullanabilir şimdilik düşünmeyin ve boşanmak konusunda da kararlı olun ailenizin de yanınızda her daim duracak olması çok daha güzel umarım bu toksik ilişkiden kurtulursunuz.
Evet benim için en hayırlısı bu evlilikten kurtulmak olacak zira ben kendimden olacağım.
 
Hayatımın en kötü günlerini mi geçiriyorum diye düşünüyorum ama hayır daha kötü günlerim de oldu. Ama hiç bu kadar çığlık çığlığa ağlamak isteyipte ağlayamayıp boğazımda yumru oluştuğunu hatırlamıyorum. Severek evlendim. Zorla değil, aile baskısıyla değil, hatta ailemin başta çokta sıcak bakmadığı bir ilişkiydi. Fakat birbirimize olan zıtlıklarımızdan o kadar yoruldum ki. Zerre kadar güven vermeyen, ilgi göstermeyen, sevgi hissettirmeyen, kaba davranan, başına buyruk, bencil, düşüncesiz bir eşe sahibim. Telefonunu vermez, her şeyi gizlidir. Oynadığı oyun dışında ekranını görmemi istemez. Özellikle instagram, whatsapp ve facebook. Ben onun eşi değilmişim gibi defalarca konuşmama rağmen bana herşeyi gizlidir, her uygulamasında şifre vardır. Üstelik nişanlıyken bana evlendiğimde böyle olmıycam gizlemiycem diye defalarca söz verdiği halde bu durumda.Bana asla ilgi göstermez. Özel günleri bilmez, sürpriz yapmaz, hediye almaz, gezdirmez, benimle etkinlik yapmaz, gün içinde aramaz bile. Hastalanınca merak etmez, üzülmez. En ufak şeyde azarlar, hakaret ve küfür eder. Bana asla nazik olmaz, üzülmemem için çaba sarfetmez aksine üzülmem için büyük bir gayret içersindedir. Başına buyruktur, eş olduğumuzu hatırlamaz. Beni çoğu konuda haberdar etmez, bilgilendirmez. Aşırı cimridir. Bir çikolata dahi almak istesem laf eder, aylık ev alışverişi için kıt kanaat para verir ve onu da eve harcadığımda bile söylenir. Her ne kadar inkar etse de dışarda onun beğeneceği tarzda kızlar görse (sarışın) durmadan bakar. Bana asla iltifat etmez. Karşısında süslensem bile güzel olmuşsun demez. Aksine sürekli kilolusun der. Cinsel yönden aşırı isteksiz ve sorunludur. Bu sorununu da asla kabul etmez. Dışarda elini tutmak istesem zoraki tutar. 4-5 gün ondan uzakta dahi olsam ne arar ne sorar ne de özlediğini dile getirir. Beni yalnızca ev işlerini görecek, yemeğini yapacak, çamaşırını yıkayacak, hiç konuşmayacak, herşeye he diyecek bir hizmetçi gibi gören bir kocaya sahibim. Bu ömür böyle geçer mi bilmiyorum. Ay sonunda bir sene olcak. Ama daha bir sene olmadan ben boğulacak hale geldim. Artık tahammülüm kalmadı. Görüş ve düşüncelerinizi aktarırsanız mutlu olurum.
Bütün bunlara rağmen seni orda onun yanında tutan şey nedir
 
çocukta yokken hemen boşanıp hayatınıza bakın. Üzgünüm ama adam sizi sevmiyor narsiste benziyor
 
Hayatımın en kötü günlerini mi geçiriyorum diye düşünüyorum ama hayır daha kötü günlerim de oldu. Ama hiç bu kadar çığlık çığlığa ağlamak isteyipte ağlayamayıp boğazımda yumru oluştuğunu hatırlamıyorum. Severek evlendim. Zorla değil, aile baskısıyla değil, hatta ailemin başta çokta sıcak bakmadığı bir ilişkiydi. Fakat birbirimize olan zıtlıklarımızdan o kadar yoruldum ki. Zerre kadar güven vermeyen, ilgi göstermeyen, sevgi hissettirmeyen, kaba davranan, başına buyruk, bencil, düşüncesiz bir eşe sahibim. Telefonunu vermez, her şeyi gizlidir. Oynadığı oyun dışında ekranını görmemi istemez. Özellikle instagram, whatsapp ve facebook. Ben onun eşi değilmişim gibi defalarca konuşmama rağmen bana herşeyi gizlidir, her uygulamasında şifre vardır. Üstelik nişanlıyken bana evlendiğimde böyle olmıycam gizlemiycem diye defalarca söz verdiği halde bu durumda.Bana asla ilgi göstermez. Özel günleri bilmez, sürpriz yapmaz, hediye almaz, gezdirmez, benimle etkinlik yapmaz, gün içinde aramaz bile. Hastalanınca merak etmez, üzülmez. En ufak şeyde azarlar, hakaret ve küfür eder. Bana asla nazik olmaz, üzülmemem için çaba sarfetmez aksine üzülmem için büyük bir gayret içersindedir. Başına buyruktur, eş olduğumuzu hatırlamaz. Beni çoğu konuda haberdar etmez, bilgilendirmez. Aşırı cimridir. Bir çikolata dahi almak istesem laf eder, aylık ev alışverişi için kıt kanaat para verir ve onu da eve harcadığımda bile söylenir. Her ne kadar inkar etse de dışarda onun beğeneceği tarzda kızlar görse (sarışın) durmadan bakar. Bana asla iltifat etmez. Karşısında süslensem bile güzel olmuşsun demez. Aksine sürekli kilolusun der. Cinsel yönden aşırı isteksiz ve sorunludur. Bu sorununu da asla kabul etmez. Dışarda elini tutmak istesem zoraki tutar. 4-5 gün ondan uzakta dahi olsam ne arar ne sorar ne de özlediğini dile getirir. Beni yalnızca ev işlerini görecek, yemeğini yapacak, çamaşırını yıkayacak, hiç konuşmayacak, herşeye he diyecek bir hizmetçi gibi gören bir kocaya sahibim. Bu ömür böyle geçer mi bilmiyorum. Ay sonunda bir sene olcak. Ama daha bir sene olmadan ben boğulacak hale geldim. Artık tahammülüm kalmadı. Görüş ve düşüncelerinizi aktarırsanız mutlu olurum.
rabbim yardımcınız olsun çok zor bir durum ..
 
Denedim defalarca. Ya dinlemedi, ya geçiştirdi, ya da bastırdı bi şekilde beni manipüle etmeye çalışarak. Örneğin telefonunu en başından beri gizlemesine rağmen sen şüphecisin diye gizliyorum demeye başladı zamanla. Telefonu gizleyen bi adama şüpheyle bakmam zaten çok normal. Ona sonsuz güven duymamı bekliyor.
Güven vermiyor ki nasıl güven duyulacak . Sen kendine sağlığına psikolojine odaklan kendini iyi etmeye bak
 
Boşanmadan ziyade ileride pişman olmamak için bir süre verin kendinize ailenizin yanında kalın yalnız bırakın kendisini de hayatından çekildiğinde nasıl hissedecek siz nasıl hissedeceksiniz buna bakın , duruma göre yol haritası belli olur zaten.
 
Hayatımın en kötü günlerini mi geçiriyorum diye düşünüyorum ama hayır daha kötü günlerim de oldu. Ama hiç bu kadar çığlık çığlığa ağlamak isteyipte ağlayamayıp boğazımda yumru oluştuğunu hatırlamıyorum. Severek evlendim. Zorla değil, aile baskısıyla değil, hatta ailemin başta çokta sıcak bakmadığı bir ilişkiydi. Fakat birbirimize olan zıtlıklarımızdan o kadar yoruldum ki. Zerre kadar güven vermeyen, ilgi göstermeyen, sevgi hissettirmeyen, kaba davranan, başına buyruk, bencil, düşüncesiz bir eşe sahibim. Telefonunu vermez, her şeyi gizlidir. Oynadığı oyun dışında ekranını görmemi istemez. Özellikle instagram, whatsapp ve facebook. Ben onun eşi değilmişim gibi defalarca konuşmama rağmen bana herşeyi gizlidir, her uygulamasında şifre vardır. Üstelik nişanlıyken bana evlendiğimde böyle olmıycam gizlemiycem diye defalarca söz verdiği halde bu durumda.Bana asla ilgi göstermez. Özel günleri bilmez, sürpriz yapmaz, hediye almaz, gezdirmez, benimle etkinlik yapmaz, gün içinde aramaz bile. Hastalanınca merak etmez, üzülmez. En ufak şeyde azarlar, hakaret ve küfür eder. Bana asla nazik olmaz, üzülmemem için çaba sarfetmez aksine üzülmem için büyük bir gayret içersindedir. Başına buyruktur, eş olduğumuzu hatırlamaz. Beni çoğu konuda haberdar etmez, bilgilendirmez. Aşırı cimridir. Bir çikolata dahi almak istesem laf eder, aylık ev alışverişi için kıt kanaat para verir ve onu da eve harcadığımda bile söylenir. Her ne kadar inkar etse de dışarda onun beğeneceği tarzda kızlar görse (sarışın) durmadan bakar. Bana asla iltifat etmez. Karşısında süslensem bile güzel olmuşsun demez. Aksine sürekli kilolusun der. Cinsel yönden aşırı isteksiz ve sorunludur. Bu sorununu da asla kabul etmez. Dışarda elini tutmak istesem zoraki tutar. 4-5 gün ondan uzakta dahi olsam ne arar ne sorar ne de özlediğini dile getirir. Beni yalnızca ev işlerini görecek, yemeğini yapacak, çamaşırını yıkayacak, hiç konuşmayacak, herşeye he diyecek bir hizmetçi gibi gören bir kocaya sahibim. Bu ömür böyle geçer mi bilmiyorum. Ay sonunda bir sene olcak. Ama daha bir sene olmadan ben boğulacak hale geldim. Artık tahammülüm kalmadı. Görüş ve düşüncelerinizi aktarırsanız mutlu olurum.
26 yaşındaymışsın daha. Tüm bunların farkında ılup bir ömrünü bu iğrenç adamla mı geçireceksin? Bir an önce ailenle konuş boşan bu adamdan ziyan etme hayatını. Seni sevecek sayacak birini hak ediyorsun bırak adam da ne hali varsa görsün <3
 
Back
X