nerden başlasam bilemedim ama şöle anlatayım ben ufakken odam yoktu ve annem ben kardeşlerim aynı odayı paylaşırdık.babam küçük bir oda vardı orda kalırdı.gece hep babam kalkıp annemle birlikte olmak için odaya gelirdi.ismiyle kaldırıp birlikte olurlardı.ve sonrasında banyodan su sesleri geliyodu.ben hep duyuyodum.ve gerçekten baba dan nefret ediyorum bunları bize yaşattığı için.annem de gece kalkar terledim ben diyip birlikte olmaya giderdi sonra banyoya girerdi.bunlar hafızamdan hiç silinmiyo.düşündükçe beynimi kemiriyorum resmen.yıllardır babanın suratına doğru düzgün bakmıyorum sinir oluyorum.bugün evde hırgür çıkardı benm tavırlarımdan dolayı.neymiş efendm insan babasına böyle davranırmıymışş içimden diyorum ki utanmaz adam sen yanımda birlikte olurken utanmadın mı da ben utanıcam.yıllarca hep bunu düşünüp düşünüp ağladım.odamın olmaması beni bu yönden çok kötü etkiledi.şuan odam var ama ben bunu yaklaşık 15 sene yaşadım.hatta bikeresinde uyuyodum kardeşimle yatakta baba gelip annemin ayağının ucuna yattı ve bişeyelr yapmaya çalıştı.kalktığımda bağırdım babama ayıp diye.sizce benm durumumda olsanız siz nasıl tepki gösterirdiniz...nefret ediyorum ondan ve yaşattıklarından..sayesinde psikolojik vaka oldum yıllardır!!!
Son düzenleyen: Moderatör:
