bende karşımdaki kırılacak diye uzun süre içime atan biriyim. tutuyorum tutuyorum ama artık tahammül noktam aşıldığında da malesef patlıyorum artık.
ne yazıkki öyle dah kötü oluyor belki de...ama en güzeli içinde tutmadan karşındakine düzgünce söylemek lazım galiba.
bende karşımdakinin bana laf sokmasından nefret ediyorum, direk söylemesini istiyorum, kimse dört dörtlük değildir hepimizin hatası olabilir önemli olan karşındakine bunu düzgünce iletebilmek.
ev arkadaşımın bu konuda olgunluğuna hayranım, ikimizde hoşumuza gitmeyen birşey olduğunda anında birbirimizle paylaşıyoruz,böylece sorun daha küçücükken hallolmuş oluyor, hatta yaptığınız yanlışın farkına varıp birdaha dikkatli davranıyorsunuz...