Kardeşim yaşındasın:26:
Olayı tam kavrayamamış olabilirim ama algılayamamış halimle bile enteresan geldi bana.
Sen bu kişiyle konuşmuş ama buluşamamışsın, 1 ay denemişsin baktın olmuyor uzak durmuşsun burada olay bitmiş zaten bence. Ciddi bir çekim olsaydı devam ettirirdin yani 1 ay ne ki buluşmak için...
Nişanlınla tanışmışsınız, sevgili olmuşsunuz vs vs. Bütün bu dönemler içinde bu gece şefi vatandaş da nişanlını biliyormuş yani? Ve sana ayrıl dememiş. Zaten ne münasebet ayrıl diyebilirdi ki?
Benim gördüğüm senin ikisine de ciddi bir ilgin yok, nişanlında aradığını bulamamışsın ama belki onda bulurum diye geçmişe dönmeye kalkıyorsun. Nişanlına aşık olsan bu adamı düşünmezdin, bu adama aşık olsan nişanlanmazdın...
Bence kararlarını tekrar gözden geçir, yaşın küçük anladığım kadarıyla hatta bunları yaşarken 19-20 olmalısın bu tarz duygu karışıklıkları normal bence
gerçekten sevseydin nışanlanmazdın
nışanlını bu şekilde kabul ettiğine göreki sevgililik yaşamısınız tanımışsındır sonuçta ve tamam demiş yola başlamışsın
o eski olan çocuk uzakta ve çekici geliyor sana belki ayrılsan nısanlından onunla çıksan eski çekiciliği kalmayacak
yada söyle söyleyim sevgili olmaya yakın yada ilk sevgililik döneminde erkekler mükemmel davranır ilgilenir seninle mutlu eder nışanlınlada yaşamışsındır bunu ama sonra bişey olur o ilgi alaka kalmaz
benim basıma gelenler hep böyle oldu bence karar senin ama nışanlınla mutlu olmayı dene önce ölç tart kafanda baktın olmuyo ona göre karar ver
nişanlından ayrılacaksın. onu sevmiyorsun çünkü. evlenmeden bu işi bitir .Kızlar öncelikle merhaba,
Benim konum biraz karışık ama elimden geldiğince anlatmaya çalışacağım. Nişanlım ile 4 yıl önce tanıştım. Ama nişanlımla tanışmadan 1 ay önce ortak arkadaşlar aracılığıyla bizim memleketten biriyle nette tanışmıştım. Birbirimize 5 dk uzaklıkta olmamıza rağmen bir türlü görüşemedik.Yalnız olmadığım için oturduğum cafeye vs gelmedi araya türlü türlü engeller girdi. O çağırdı ben gitmedim. vs..Bende ona karşı bayağı ilgiliydim.Konuşmaktan mutlu oluyordum. Bizim 1 ay boyunca konuşmalarımız hep birbirimizi tanımaya yönelikti. Öyle canım cicim vs yoktu. Oldu olacak gibiydi..Neyse baktım bizden bir cacık olmuyor.Uzak durdum konuşmadım. Ama arada sırada onu hatırlatacak şeyler oluyordu. Nişanlımla nişanlılıkta olduğu gibi sevgili dönemlerimizde de tartışırdık.Ama hep onun arkadaşlarına verdiği değer yüzündendi. Neyse bir gün yine tartışmışız. O gece Ablamın küçük kızını ilaç yemiş diye acile kaldırdık. O da hastanede idarede gece şefi. O gece hastanede kalacağını öğrendik.ben ve ablam hastane de kaldık. Ben yiğenimin işlerini hallederken paspal bi şekilde onu gördüm.Mecburen selamını aldım. O kadar konuştuk görüşemedik ama kadere bak bu halde karşılaştım :) Neyse nişanlım (o zaman sevgilim) zaten hemen üstee çıktı ya, ararım açmaz falan. Dertleşmeye öyle çok ihtiyacım vardı ki. ama sustum söylemedim.O gece hastanenin bahçesinde gece 4'e kadar konuştuk.Ama biliyoruz ki ikimiz de birbirimizi seviyoruz ama söylemiyoruz. O gece birbirimizden hiç konuşmadık. Hep memleketten ordan burdan konuştuk. Neyse birbirimizi çok arkadaş olarak gördüğümüzü birbirimize söyledik. hala itiraf edemiyoruz.Bakmayın aslında yadırgayacaksınız ama nişanlım o kadar çok çektirdi ki bana , seviyorum ama diğeriyle de konuşmak beni çok mutlu ediyordu. Sevgililik döneminde kim olsa ondan ayrılırdı.Çok çektirdi başına buyruktu ama bende tam tersi Onla konuşarak ayrılma kararımdan vazgeçtim. Biliyorum suçluydum ama ortada aşk vs yok diye kendimi avutuyordum. Neyse bunların taraftan birileri bana elçi göndermiş. Annemlerde okuyorum diye yok demiş.(okulun bitmesine 2 ay var :)) Elçiyi onun annesi göndermiş.En başından beri beni hissettiklerini söyledi. 3 yıl boyunca nişanlımdan dolayı göz yaşımı gördü ama ağzını açıp o seni üzüyor ayrıl vs demedi. Neyse bana birgün birden bire demesin mi.Ben çok kötü birşey yaptım.Söylemedi. Israr ettim bir kaç gün söylemedi. Sonra bana olan sevgisini söyledi. Benim akıl çorba oldu. Ben ilgimi belli etmeden ona kızdım 6 ay falan konuşmadım.Sonra derneğin gecesinde karşılaştım.Lavobaya çıktım kuzenleri falan arkamdan geldi. İçimden ne oluyo ya bunlar niye yanıma geldi dedim. Biz kuzenleriyiz diye tek tek tanıştılar. samimi olmayan yüz ifadesiyle salona geri döndüm.Hani aklımı çelmeye çok çalıştılar.Nişanlanalı 5 ay oldu onunla da yaklaşık 8 aydır hiç konuşmadım. Ama onunla konuştuğum zaman aldığım keyifi, mutluluğu bulamadım.Kendimi çok yalnız hissediyorum. Nişanlıma odaklanayım diyorum. Ne öyle liseliler gibi cıvık cıvık mı olacağız diyor.Ben bunu istemiyorum ama azıcık ilgi alaka bekliyorum.Söz günümde bana mesaj atmış. En güzel günün kara günün olur inşallah yazmış.Suçun büyüğü bende.. bende...Aklım çok karışık........ Ne olur yadırgamayın....
aynen.katılıyorum.Başkasının yüzüğünü parmağında taşırken, başkasından hoşlanıp ,
bildiğin "arkadaş" adı altında bilmeden flörtleşme diyoruz biz buna.
Sonra da kalkıp nişanlım şöyle böyle deyip yaptığını çok normal bir şey gibi göstermeye çalışıyorsun.
25 yaşındaymışsın. Yapman gerekeni bilmen gerekirken nasıl böyle olabiliyorsun ?
Belli ki kalbin bu adamdan yana, sürekli nişanlından şikayet edip durduğuna göre. O zaman yüzüğü atıp bu adamı seçeceksin
Ama kendini nasıl garantileyeceğini düşünüyorsun bence.Ya ayrılıp bunla olursam, sonra bu beni bırakırsa. Nişanlımdan olurum o zmn diye düşünüyorsun bence.
Aynı şeyi nişanlın yapmış olsa, sen de burda anlatsaydın aynen bu yorumu yapardım. Bayansın diye kesinlikle hoşgörebileceğim bir durum değil.
Madem nişanlın bu kadar kötü, kaka. Nişanlanmayaydın ? Bu adamla ne alakası var.
Bence her ikisini de sevmiyorsun, sadece ilgiye ihtiyacın var ve bunu da nişanlınla yapacağınız sağlıklı bir iletişimle pek kolay çözebilirsiniz.
Nişanlınla nedne nişanlandığını sormayacağım ama eğer gerçekten sevmiyorsan bu şekilde üzülmenin ve de üzmenin anlamı yok. O adamla
iletişimini kesmeyerek nişanlına da haksızlık yapmış oluyorsun, aynı şeyi nişanın sana karşı yapsaydı ve bunu öğrenseydin ne düşünürdün?
o yüzden empati yapmak gerekiyor, o adamda da nasıl bir edep varmış ki nişanlı bir kıza bakıyor, etrafta kız kıtlığı mı varmış... Evli erkeklere
bakan kadınlar kadar, nişanlı da olsa başı bağlı kızlara bakan erkekler de iğrenç benim gözümde. Böyle bir durumda en mantıklı yol bana göre,
o adamla iletişimi kesmek ve nişanlımla ilgisizliği dışında anlaşabiliyorsak nişanlımla devam etmem olurdu, ya da içimde hiç sevgisi kalmamışsa
tamamen ayrılmak... Nişanlın ve senin hakkında hayırlısı olsun canım, o adamı saymıyorum bile...
Kızlar öncelikle merhaba,
Benim konum biraz karışık ama elimden geldiğince anlatmaya çalışacağım. Nişanlım ile 4 yıl önce tanıştım. Ama nişanlımla tanışmadan 1 ay önce ortak arkadaşlar aracılığıyla bizim memleketten biriyle nette tanışmıştım. Birbirimize 5 dk uzaklıkta olmamıza rağmen bir türlü görüşemedik.Yalnız olmadığım için oturduğum cafeye vs gelmedi araya türlü türlü engeller girdi. O çağırdı ben gitmedim. vs..Bende ona karşı bayağı ilgiliydim.Konuşmaktan mutlu oluyordum. Bizim 1 ay boyunca konuşmalarımız hep birbirimizi tanımaya yönelikti. Öyle canım cicim vs yoktu. Oldu olacak gibiydi..Neyse baktım bizden bir cacık olmuyor.Uzak durdum konuşmadım. Ama arada sırada onu hatırlatacak şeyler oluyordu. Nişanlımla nişanlılıkta olduğu gibi sevgili dönemlerimizde de tartışırdık.Ama hep onun arkadaşlarına verdiği değer yüzündendi. Neyse bir gün yine tartışmışız. O gece Ablamın küçük kızını ilaç yemiş diye acile kaldırdık. O da hastanede idarede gece şefi. O gece hastanede kalacağını öğrendik.ben ve ablam hastane de kaldık. Ben yiğenimin işlerini hallederken paspal bi şekilde onu gördüm.Mecburen selamını aldım. O kadar konuştuk görüşemedik ama kadere bak bu halde karşılaştım :) Neyse nişanlım (o zaman sevgilim) zaten hemen üstee çıktı ya, ararım açmaz falan. Dertleşmeye öyle çok ihtiyacım vardı ki. ama sustum söylemedim.O gece hastanenin bahçesinde gece 4'e kadar konuştuk.Ama biliyoruz ki ikimiz de birbirimizi seviyoruz ama söylemiyoruz. O gece birbirimizden hiç konuşmadık. Hep memleketten ordan burdan konuştuk. Neyse birbirimizi çok arkadaş olarak gördüğümüzü birbirimize söyledik. hala itiraf edemiyoruz.Bakmayın aslında yadırgayacaksınız ama nişanlım o kadar çok çektirdi ki bana , seviyorum ama diğeriyle de konuşmak beni çok mutlu ediyordu. Sevgililik döneminde kim olsa ondan ayrılırdı.Çok çektirdi başına buyruktu ama bende tam tersi Onla konuşarak ayrılma kararımdan vazgeçtim. Biliyorum suçluydum ama ortada aşk vs yok diye kendimi avutuyordum. Neyse bunların taraftan birileri bana elçi göndermiş. Annemlerde okuyorum diye yok demiş.(okulun bitmesine 2 ay var :)) Elçiyi onun annesi göndermiş.En başından beri beni hissettiklerini söyledi. 3 yıl boyunca nişanlımdan dolayı göz yaşımı gördü ama ağzını açıp o seni üzüyor ayrıl vs demedi. Neyse bana birgün birden bire demesin mi.Ben çok kötü birşey yaptım.Söylemedi. Israr ettim bir kaç gün söylemedi. Sonra bana olan sevgisini söyledi. Benim akıl çorba oldu. Ben ilgimi belli etmeden ona kızdım 6 ay falan konuşmadım.Sonra derneğin gecesinde karşılaştım.Lavobaya çıktım kuzenleri falan arkamdan geldi. İçimden ne oluyo ya bunlar niye yanıma geldi dedim. Biz kuzenleriyiz diye tek tek tanıştılar. samimi olmayan yüz ifadesiyle salona geri döndüm.Hani aklımı çelmeye çok çalıştılar.Nişanlanalı 5 ay oldu onunla da yaklaşık 8 aydır hiç konuşmadım. Ama onunla konuştuğum zaman aldığım keyifi, mutluluğu bulamadım.Kendimi çok yalnız hissediyorum. Nişanlıma odaklanayım diyorum. Ne öyle liseliler gibi cıvık cıvık mı olacağız diyor.Ben bunu istemiyorum ama azıcık ilgi alaka bekliyorum.Söz günümde bana mesaj atmış. En güzel günün kara günün olur inşallah yazmış.Suçun büyüğü bende.. bende...Aklım çok karışık........ Ne olur yadırgamayın....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?