- 3 Aralık 2014
- 464
- 106
- 103
- 33
- Konu Sahibi forestnight
- #1
Merhaba. Hayırlı sahurlar.. Ben 27 yaşındayım. Özel sektörde çalışıyorum.Okuyan belki hatırlar. Annem erkek arkadaşımı öğrenmişti. Her neyse aştık çok şükür o sorunu ama şimdiki sorun evlilik. Erkek arkadaşım haftaya bize tanışmaya gelecekti. Dün buluştuk birlikte iftar yaptık. O dediği kardeşi evlenir evlenmez bizde hiç uzatmadan evlenelim. 1 sene annmelerle yaşarız onlar sadece kışın evde olur yazın köye gidiyorlar nasılsa. Hem bu süre zarfında para toplar arabayı satar ek gelirleri denkleştirip evimizi alırız. Boşu boşuna birbirimiz beklemektense ömrümüzden gideceğine hayattan gitsin zaman dedi. Tabiki tamam demedim,yapamam ailenle ayni evde olmaz kredi çekip kendi evimizi alıp öyle başlaylım dedim. O kendince bir şeyler söyledi,ben kendimce söyledim. Sonra eve geldim annemle muhabbet ederken artık arkadaş gibi olduğumuzu düşündüğüm için durumu söyledim. Ben sanki kabul etmiştim gibi triplere girdi. Yok efendim sen yapamazsın, yok kardeşine ev alınmış sana niye alınmıyor bir sürü laf söyledi. Bin pişman oldum söylediğime. Şimdi gene konuşmuyo benle. Derdimi anlamadım . İyi karar ver. Ondan sonra eve çağır dedi dedim kabul ettim demedim. Daha 1 ya da 1 buçuk sene bekleriz rahat dedim. O zaman söyle 1 buçuk sene sonra gelsin dedi. Şu an sinirden ağlıyorum. Hevesimi nasıl kırdı.. o çocuk gün sayıyordu. Heveslendi .. çok afedersiniz ama tırnaklarımı bile şimdiden kesmiyimde size gelirken uzamaya başlar çirkin görünür diye ince düşünen adama ben gelme diyeceğim. Bu yaşına kadar kredi kartı almamış adam sırf bana yüzük alabilmek için kredi kartı aldı. Ben bu adama nasıl derim. Erkek arkadaşımın düşüncesi doğru değil biliyorum ama annemin yaptığı da hiç doğru değil. Ben ne kadar boş boğazım her seferinde anneme kanıp bir şeyler anlatıyorum sonra başıma iş açıyorum. Sizce herşeyden tamamen vaz mı geçmeliyim? Zaten o olmazsa başka kimseyi istemiyorum. Napim tek suçu zengin olmaması. Bana bir akıl verin lütfen beynim durdu???