2 aylık evlilikte neden bu kadar aile meselesi var? Sizin ailenize gitmeler, eşinizin ailesine gitmeler, onların gelmesi vs vs. Ilk aylarda biraz başbaşa kalıp evliliğe alışmaya ne dersiniz?
Ben de sizinle aynı fikirdeyim, taviz verdikçe arkası geliyor, bence en sağlıklısı kimse kimsenin ailesini memnun etmeye çalışmasın, konu sahibi net ve dik dursun , hayır demek kötü birşey değildir yerine göre bunaldığında istemediğinde tabi ki de hayır demeli, herkes kendi ailesini memnun etsin , ben en başta ailesi memnun olsun diye sustum ama işi çok abarttılar haftanın hergünü görüşme istekleri , sürekli aramaları artarak devam etti ,ne zaman sınır koydum hayır dedim başta bozuldular eşim de ık mık etti baktı ben çok netim artık aileleri bırakıp evliligimize odaklandık, ne eşim benim aileme karşı sorumlu ne de ben onun ailesine karşı sorumluyum , ayda yılda bir akşam çayına gideriz bir de bayramda giderim o kadar , eşim canı çok isterse tek gider gelir, konu sahibini tek eleştirdiğim nokta evden gitmesi bunlar hiç hoş şeyler değil, evi terketmek ileriki kavgaların boyutunu arttırır asla işe yaramaz , net ve kararlı olacak , hayır dediği için suçluluk duymayacak ve eşiyle oturup güzelce konuşacak, konuya yorum yapan kadınların eş ailesini idare et demeleri asla çözüm değil, sınırlar en baştan koyulur , Tm arada gitsin gelsin ama sürekli gitmek gelmek ve görüşmek zorunda bırakılmak asla mantıklı ve doğru değil, eş aileleri verdikçe daha fazlasını isterler o yüzden kararlı ve sınırlı olmak lazım, nerede dur demeli iyi bilmek lazım, konu sahibi taviz vermemeli ama bunu evden giderek değil eşiyle konuşarak tartışarak gerekirse eşine tavır koyarak halletmeli...
Adam ailevi değil seninde kendi gibi saygılı olmasını bekliyor eşin hatrina bazı şeylere göz yummak zorundasın bizde koşa koşa gitmiyoruz kayın ailesine ama esimizin yüzü gülsün ev huzurlu olsun diye çağırıyoruz gidiyoruz
İnanın sadece siz yaşamıyorsunuz bunları . Biz de çok yeni evliyiz ve eşimin ailesi dışında genelde bir tartışmamız olmuyor
fikirlerinizi açıkça beyan etmekten çekinmeyin ama bunu kv - kp nize ypın. Mesela o an eşiniz annesi ile konuşurken bir yere davet ediliyorsanız arkadan hayır demek yerine telefonu versene ben de bi seslerini duyayım diye bahane ederek kv nizle konuşun, halini hatrını sorun. Konu davete gelince de annecim çok yoruldum bugün yaaa evde olalım sonra görüşürüz inşallah deyin. hem eşiniz arada kalmaz. Benim kv’de sürekli yemeğe davet ederdi ilk yıl. Ben de sürekli ‘ biz geleceğimiz zaman sizi ararız, müsaitseniz geliriz’ derdim. Artık alıştılar bu duruma . Bir şeyleri güzellikle alıştırın
Ben çağrıldığımız yerlere gitmeye başladım onları da davet etmeye başladım. Ama kayınvalidemlerde toplanıldığı zamanlar her işi gelinler yapıyor görümceler genelde oturup dedikodu yapıyor. Eşimde bunları görüyor daha doğrusu benim yorgunluğumdan anlıyor zaten. Çogu zamanda ben anlatıyorum rahatsızlığımı kimse iş yapmıyor falan diye. Ve beni o ortamdan erkenden almak istiyordu. O şekilde ikimizde soğuduk. Toplu olarak kayınvalide de yemek gibi durumlara pek girmiyoruz veya yemekten sonra sadece çaya gidiyoruz.
sonra çocuklar büyüyünce görüşme sıklığı azaldı. Bir günde gitmem demedim çünkü aynı şeyi onunda demesini istemem. Sizinde inşallah zamanla herşey yoluna girecektir. İlk birkaç yıl böyle tartışmalar olabiliyor, birbirinizi tanıdıkça hepsi düzene oturur.
Aynen ve eşimleyken daha güzel zaman geçiriyorumu eşimize kendi icinde dedirttigimiz zamqn kendiliginden halloluyo artk o gitmek istemiyr
Ayy evet kesinlikle öyle oluyor. Gitmemek kestirip atmak çözüm olmuyor. Ve zaten bu erkekler başlarda anlamıyor biraz geç görüyorlar. Yaşadıkça anlıyorlar.Aynen ve eşimleyken daha güzel zaman geçiriyorumu eşimize kendi icinde dedirttigimiz zamqn kendiliginden halloluyo artk o gitmek istemiyr
Ya ben anlatamadim ya da siz anlamamak icin cabalamissiniz. Kimse kimsenin ailesini pispislamasin. Kocam da sirf onun ailesini pispislamadim diye benim ailemden ona yapilmis bir yanlis olmadikca tavir alacaksa o da demekki iyilik tefecisiymis der ona gore dusunurum. Ben kayinailemle iliskimi kocamin benim aileme olan tavrina gore sekillendirmiyorum, onlar ayri birey esim ayri ailem ayri. Ben kendi ailemi gerekli durumlarda pispislarim, kocamin pispisina ne benim ihtiyacim olur ne de ailemin ihtiyaci.
Hatir denilen seyi cok yanlis anliyoruz. Her seyin bir sınırı var madem esiniz sizin hatrinizi niye takmiyordu o zaman aglata aglata sizi surukluyordu. Bence insan en cok kendi hatrini dusunmeli cunku baskasi asla dusunmuyor gordugumuz uzere.
Diger kisiye yazdigim cevapta oldugu gibi hangi cumlemde koca kisisi kadinin ailesini pispislasin demisim belirtirseniz sevinecegim. Kimse kimsenin ailesini pispislamasin. Hele de karsilik beklemek icin gostermelik gosteriler yapan kisi de belirttigim gihlbi sadece iyilik tefecisidir ve kendi menfaati pesindedir. Evet denge guzeldir. Bu dengenin bir ayagi da es kisilerinin kendi cekirdek aielelri disinda kalan her ucuncu kisiyi aile huzuru disinda tutabilmesidir. Sizin dengeden anladiginiz sizi devamli mutsuz edecek kisilerle es hatri adi altinda kendi hatrinizi cignemekse gorunuste evet yuvaniz cok saglamdir ama ilk sorununuzda cokusunuzu net gorursunuz. Bu hayatta en degerli insanin kendisidir. Evlenirken aileyle evlenme devri bitiyor. Kimse kimsenin anasi babasinin laf sokmalarini dinlemek onlara hizmetcilik etmek zorunda degil. Icibden gelen yapar, bundan karsilik bekleyerek yapiyorsa hic yapmasin daha iyi.
