iki kişilik yalnızlık..her evlilikte bu böylemi?

Cudana · 8 Eylül 2012

Evet evlilikte cinsellik yolunda degilse en ufak şey dag gibi olur...

Amma velakin çocuk olduktan sonra
bu söylediğiniz şeyleri o kadar çok arayacaksınız ki :)
O sakinlik durgunluk olmayacak hayatınızda. :)

Cudana · 8 Eylül 2012

samba_zero .!.:
aslında bazı şeyleri hızlı tükettiğimizden dolayı sıkıntılarımız bence eşinin değerini iyi bil..Onu anlamaya çalış ona onun hoşlandığı şekillde yaklaş.Demişsin o işinden hoşlanıyor sende ona işi ile ilgili önerilerde bulun.Damardan gir :) güzel yemekler hazırla iş stresini ona unuttur.Onun erkek olduğunu hissettir (cinsel yönden de).Eşinin mesleği ne ama bilmiyorum ama işine aşıksa ona işi ile ilgili bir hediye alabilirsin.Emin ol bu onu çok mutlu edecek onu önemsediğinin farkına vardır inan herşey yoluna girecektir.Ayrıca A sosyol olmak önemli değil şurda takılanların çoğu a sosyal insanlardır.Birde hasta oluyorum şu facebook ta mutluluk pozu verenlere bakılım insanlar ne anlar ki özelini paylaşmaktan...Bakın araştırmalara göre bir insanın mutluluğu diğerini mutsuz ediyormuş.Sen bu kafa ile giderrsen daha çok yanlızlık çekersin...

Hiç üstüme alınmadım çünkü burada yazanları tanımıyorsunuz.

Ayrıca bu durumda siz de asosyalsiniz...
Çünkü siz de şu an buradasınız :)

pepeti · 8 Eylül 2012

minerva34 .!.:
Vakit ayırıpta fikirlerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Her biriniz güzel şeyler yazmışsınız hatta benim farkında olmadığım şeylere değinmişsiniz.

Aslında ben birşeyleri değiştirmek için çok uğraştım. Bir kaç defa tatil ayarladım. Ufak tefek aktiviteler organize ettim ama insan birazda karşı taraftan bekliyor bir plan/program falan..O kadar beraber ortak birşey yapalım diye -afedersiniz- yırtındım;ama inanın işten başka hiçbir ilgi alanı yok :)

Aslında onu birazda böyle kabullendim.Fakat artık sıkılmaya başladım. Dedim ya, bizim cicim aylarımızda olmadı. O heyecanı yaşayamadım. Flört döneminde zaten uzaktaydık birbirimize, paylaşımlarımız azdı. Telefon ve msn ile görüşürdük :) Sanıyorum flört döneminde yaşayamadıklarımızı ben evlilikte yaşanma beklentisi içine girdim.

Fakat haklısınız; sevgi-saygı sanırım sahip olduğumuz en kıymetli şey; sırf heyecan yok,monotonlaştı diye bu ilişkiyi bitirmeyi düşünmek sanırım fazla uç ve mantıksız bir düşünce.

Yalnız yazdıklarınızı defalarca okudum.Sağolun..Bana da iyi geldi yazmak, çünkü etrafımda paylaşabileceğim kimse yok.

şöle bişeyde var etrafta dızıler fılmelr var romanntık surprız yapan eşler bızde onu istıyoruz hep . ama onlar fılm.
beklentın az olsun
rezervasyon falan yapıyodum ama ondan beklıyorum dedınya bekleme bosver sn yap gıdın
ben böleyım ıstedıgımı yapıyorum
rezervasyon yaptırıyorum sölüyorum eşim bazen tabıkı romantık karsılamıyor sevıncten zıplamıyor havaya . ya sonra bı ara gıderdık nıye acele ettın dıo
bende önemli degıl askımm annem yada kardesım gelır yanımda sen ısını ayarlayamzsan sıkıntı yapma bebegımmm dıyorum . sonra bakıyorm gelıyor tıpış tıpış
gıdıp bır hposuma gıden kolye ayakkabı alıyorum gelıyorum eve esım aaa yenı mı aldın evet hayatım hedıye aldım kendıme dıyorum gulup gecıyorum
babamla gezerdık bır yuzuk begenmıstım fılmlerdekı gıbı babam dogum gunumde onu almıstı gercekten cok sevınmıstım.
eşime defalarca yaptım yok adam almıyo napımmm
bende beklentımı sıfırladım sımdı daha mutluyum
BEKLENTİ=MUTLULUK

pepeti · 8 Eylül 2012

cuma gunu arkadslarla oturduk gunduz

aksamda baska bır arkadsım evine cagırdı sohbet muhabbet ıyıdı

bugunde kk dayım a sosyallıkle ne alakası varki

kadınlar kulubu bır bagımlılık psıko terapı yontemı -yalnız olmadıgını anlam- kendını ıyı hııstme yolu- bılgı alam verme .....

daha bısuru sey

a sosyal degılzzzz :kkk:

sinemsu84 · 9 Eylül 2012

Cudana .!.:
Hiç üstüme alınmadım çünkü burada yazanları tanımıyorsunuz.

Ayrıca bu durumda siz de asosyalsiniz...
Çünkü siz de şu an buradasınız :)

Eh bunun üzerine birşey söylenmezdi zaten..
Eline sağlık arkadaşım..

sevdemm · 9 Eylül 2012

Canım bi çok evlilikde durum aynı aslında. Birde evdeki bilgisayar, tv vs. gibi elektronik aletlerde eşler arasındaki iletişimi engelliyor. Kaptırıyoruz kendimizi internete yada tv ye sonrada kopukluk oluyor haliyle. Aslında evimizdeki en büyük düşman onlarda biz farkında değiliz.

irinaa · 9 Eylül 2012

2.5 yıllık evliyim.
evimizde televizyon yok.
akşamları gelip mutfakta uzun sohbetler eşliğnde akşam yemegimizi yiyip üstüne keyif kahvemizi içeriz.sonrasında ben kayınvalidemi ve annemi ararım.sonrasında genelde dışarı cıkıp yürüyerek ya da bisikletle birkaç tur atarız.Ya da evde müzik dinleyip pinekleriz.Dizi film izlediğimiz cok nadirdir.Hayatımız böyle geciyor.Ara ara cok sıkıldığım oluyor tabi ama genel olarak iletişim kuvvetli olunca hayat bir şekilde akıp gidiyor.
Bazende hiç konusmadan herkes kendi halinde gecirdiğimiz akşamlar oluyor.su akar yolunu bulur deniliyor ya her evli çiftin kendine göre bir rutini oluyor bizimkisi de bu.
Sonucta herkes kendi rutininden ara ara sıkılıyor.
Ama paylaşım önemli.Konuşmak beraber vakit gecirmek önemli.

ipekbocek · 9 Eylül 2012

minerva34 .!.:
3 senelik evliyim ama sanırsınız ki 30 senelik evli,emekli çiftler gibiyiz.Hoş,onların bile bizden daha fazla paylaşımları vardır,ne de olsa yaşanmışlıklar vardır.Bizde doğru düzgün yaşanmışlıkta yok. En iyisi biraz detaya gireyim.Nereden başlayacağımıda bilemedim şimdi..

Biz eşimle mesafeli bir flörtten sonra evlendik. Mesafe derken,farklı şehirlerdeydik. Önümüzde iki seçenek vardı;ya evlenip beraber yaşayacaktık,ya da ayrılıp farklı yol çizecektik. Velhasıl, evlendik ve ben farklı bir ile geldim.Epey süre işsiz kaldım. Eşimden başka görüştüğüm kimse yoktu. Fanusta yaşayan balık gibi akşamları onun gelmesini bekliyordum. Bu böyle 2 sene kadar sürdü.Ben uzaktan eğitimle yüksek lisans yaptım bu arada.Yine işe başvuruşlar ve yine kabul edilmemeler..Yalnız yaşamaya alıştım nihayetinde.

Bu süre içinde birkaç kursa gidip aktivitelere katıldıysamda hiçbiri çevre yapmak adına pek bir işe yaramadı. O ortamda insanlarla 3-5 laf ederseniz ediyorsunuz,o kadar. Sonrası gelmiyor. Zaten herkesin yaşadığı sorun bu değil mi; güvenilir ve kafa dengi arkadaşlıklar kurmak.. Daha doğrusu kuramamak...Neyse. Zaten artık asosyal, sosyal fobi yaşayan biri oldum çıktım. Bir de evlendiğimden beri sürekli hastalıklarla uğraşıyorum. Hep bir yerimde birşey çıkıyor. Resmen hastaneye taşınsam yeri yani.

Eşimle başından beri normal bir cinsel hayatımız yoktu.Vajinusmustum. En sonunda yendim,bu seferde ne eşim tarafından ne benim tarafımdan herhangi bir cinsel istek olmadı. Birbirimize karşı cinsel ilgimizi başlamadan bitirdik sanırım. Psikolojik yardım aldım, yaşam koçunada gittim ama bir arpa boyu yol alamadım. Yine aynıyım.

Eşime gelince; inanın çok ama çok iyi biri. Evet, çok yakışıklı biri değil. Hatta evlenirken bazı arkadaşlarım "sana hiç yakışmıyor" tarzında üstlerine vazife olmayan laflar etmişlerdi. Oysaki o beni inceliğiyle,saygınlığıyla,hayat vizyonuyla etkilemişti.

Çok şükür; benim bir dediğimi iki yapmayan,hatta bana benden bile iyi davranan, her konuda bana karşı son derece töleranslı,sabırlı,anlayışlı bir eşe sahibim.Hayata bakışı olsun,fikirleri olsun son derece taktir edilen biri.
Bir kez olsun bana el kaldırmayı bırakın, hakaret bile etmemiştir. Keza bende öyleyim.
Birbirimize karşı hep saygımızı koruduk.Elbette ufak tefek atışmalar,didişmeler oldu ama şiddetli kavga 1-2 kez olmuştur;onda da yine saygıyı elden bırakmadık.

Kişisel tercihlerimize ve alanlarımıza müdahale etmedik. Zor günlerimizde bile beni mutlu etmek adına herşeyi yapar. Gelirimiz çok üst olmasada, çok şükür bize yeten bir gelirimiz var.Saygın bir işi var.Evine bağlı,eldekilerini evine ve bana harcayan biri. Buraya kadar herşey normal...

Gelgelelim paylaşımlarımız çok az. Heyecan yok. Ortak paylaşımlar çoğunlukla yok..Ne bileyim, kimileri öyle bir anlatıyorki sanki hep sevgililermiş gibi sürekli şamata,gırgır,romantik edalardalar...Ya atıyorlar ya da biz çok çabuk birbirimize karşı olan heyecanı ve ilgiyi kaybettik. Çoğunlukla o Tv başında, ben bilgisayar başında. Bunun gibi çoğu konuda ayrı takılıyoruz.

3 gündür yurt dışında; bu hafta içi gelecek. Ben sanki onu hiç özlemedim...Sanki o da beni pek özlemedi...Ama bir de birbirimize olan alışılmışlık var...Off,bilmiyorum. Ne zaman sorsam, ilgisini kaybetmediğini,beni sevdiğini söylüyor.Ama birşeyler eksik oysaki. Son zamanlarda bıdı bıdılara da başladık ufaktan...

Sormak istediğim, tüm bunlar evlilikte normal mi? Çoğu evlilik böylemi?
Bazen keşke evlenmeseydim dediğim oluyor.
Bazen de "evlenmeseydim ne yapacaktım, onla flört bunla flört nereye kadar" diyorum.
Huzurlu bir evliliğim var ama mutsuz gibiyim. Eşim var,ama çoğu yaptığım faaliyette tekim.Her şey sıradan ve rölantide sanki. Kendimi ayrık otu gibi hissediyorum.Sıkıldım.

Benimle fikirlerinizi paylaşırsanız sevineceğim.Ayrılmalımıyım,yoksa evlilik denilen şey bu mudur yani?
Bu arada,elbette evlenirken her gün evde rodeo yapmayı beklemedim :) Fakat biz herşeyi çok çabuk mu tükettik sanki..Hemde başlamadan.

esinizi seviyor musunuz? bu noktada önemli olan bu.... eger seviyorsanız heyecanı siz yaratın...değisik biseyler yapın beraber dısarı cıkın....ya ben bekarım....belki anlamazsın diceksiniz ama...insanın sevdiği insanla beraber yasaması her gün yanyana olması kadar güzel bisey olabilir mi?? bu benim icin o kadar önemli ki.....evlenmek istemiyorum henüz ama erkek arkadasımla bir süre beraber yasadım...ve inanın rüya gibiydi....yani keske ömrümün sonuna kadar onunla kalabilseydim....gercekten her günümüz ayrı güzeldi....siz de esinizi seviyorsanız onun icin biseyler yapabilirsiniz.... o sizin bisey istemediğinizi düsünüp de kalkıp bisey demiyodur belki de....biraz heyecan yaratın.... keske ben sevdiğim insanla beraber kalmaya devam edebilsem neler yapardım ona...hergün farklı yemekler hergün deisik bisey....her dakika sevgimi göstermek icin onu mutlu etmek icin uğrasırdım...cünkü onu mutlu etmek beni de mutlu ediyo....sevdiğiniz yanınızdaysa bundan daha güzel hicbisey olamaz... ha bu arada sırf deisiklik olsun hareket gelsin diye cocuk yapcaksanız bence bu yanlıs ... kendinizi hazır hissettiğinizde bunu düsünmelisiniz

minerva34 · 9 Eylül 2012

Bazılarınızın yazdıkları yüzümde kocaman bir tebessüm oluşturdu,çok güzel anlatmışsınız. :)
Meğer her ilişkide benzer pürüzler yaşanıyormuş,bu durumun olmasını bilmek ve sizlerin bu duruma bakış açınızı okumak bana biraz yön göstermiş oldu. Teşekkür ediyorum.

Hım, bu arada bir arkadaş bebek yapmamı önermiş...Yine başka bir arkadaşta "bu iş bebekle,gecelikle olmaz" demiş. Bu söze harfiyen katılıyorum. Bebek sahibi olmayı sırf evliliğimi oturtmak için bir basamak olarak tercih etmem asla. Bu kendime,bebeğe ve ilişkime verdiğim en büyük zarar olur.
Aslına bakarsanız yakın zamanda da pek çocuk düşünmüyorum,belki ilerde...Çünkü bir evlat yetiştirmenin sorumluluğu çok büyük,önce ben kendi kendime yetebilmeliyim ki o çocuğa gereken herşeyi vereyim. Kısmet tabi.Hayat planlar üzerine kurulmayacak kadar değişken..

Aynı şekilde, cinsel problemleri seksapel bir görüntüyle çözmeye çalışmak,sadece o geceyi kurtaracaktır. Kendi adıma bakımlıyım, giydiğime özen gösteririm fakat birincil olarak benim problemim cinsel isteksizlik. Bende pek bir arzu, istek yok. Bununla ilgili tekrar terapi vs almaya karar verdim.

Bir de bir önceki iletimde sürekli hastalandığımdan bahsettim, çünkü hastalıkların birazda zihinsel/duygusal sebeplerden olduğunu düşünüyorum.
Bekarken son derece aktiftim ve sağlam bir sosyal çevrem vardı.Fakat taşındığım ortamda bu tarz bir ortam yakalayamadım. Zaman içinde kendi kabuğuma çekilmem normal. Ama tabi iş sosyal fobiye dönüşmeye başlıyor gibi...

Son olarak; sizler iyiki varsınız..Yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi, düşünceleriniz bakış açımı değiştirdi. Ve burası gerçekten terapi gibi geliyor insana :) Burada ciddi dayanışma var, çoğu üyeler var eleştirmesini ve tartışmasını bilen. Gerçekten kendinizden zıt olan birinden bile farklı şeyleri farkedebiliyorsunuz. Ayrıca, tüm forumdakilere "asosyal" betimlemesi yersiz ve gereksiz bir genelleme olmuş.

minerva34 · 9 Eylül 2012

samba_zero .!.:
Sen bu kafa ile giderrsen daha çok yanlızlık çekersin...

Bu ne demek oluyor şimdi, ne varmış kafamda hayrola?

samba_zero · 9 Eylül 2012

pepeti .!.:
cuma gunu arkadslarla oturduk gunduz

aksamda baska bır arkadsım evine cagırdı sohbet muhabbet ıyıdı

bugunde kk dayım a sosyallıkle ne alakası varki

kadınlar kulubu bır bagımlılık psıko terapı yontemı -yalnız olmadıgını anlam- kendını ıyı hııstme yolu- bılgı alam verme .....

daha bısuru sey

a sosyal degılzzzz

Evet Bende ASOSYAL bir insanım ama kendi içimde sosyalim burdan aldığım tepkilere göre :) bu belli oluyor; :) bakıyorum da birisi a sosyal değiliz diye bir yazı yazmış yok oraya gittik buraya gittik istediğin yere gidebilirsin.istedeğin şekilde dolaşabilirsin;Neden ozaman terapiy e ihtiyaç duyuyorsun?Demek ki istediğin kadar çevrende insan olsun sende yanlızsın ''asosyalsin'''kendini kandırma hepimiz dışarda pinokyoyu oynuyoruz. :) En iyi terapi karşında ki insana doğruları söylemendir içinden geçeni....Bunu yüz yüze dahi yapabilmendir...

samba_zero · 9 Eylül 2012

minerva34 .!.:
Bu ne demek oluyor şimdi, ne varmış kafamda hayrola?

öncelikle karşı taraftan çok aynayı kendine çevirmen kendi kusurlarına bakman;Yani sen kendi hatalarını görüp eşine de ona göre davranırsan göreceksin ilgisinin arttığını,bir çiçek bile sulamaz san ölür.Sevgide böyledir.sevgi hoş görüdür aslında.Eşin yanına yakışmıyor falan yazmışsın çevremde ki ler böyle diyor yazmışsın.Bunu yazmasaydın daha uygun olurdu.Unutma çevrendekiler önemli değil sen ve ona karşı olan sadakatın önemlidir.Dünyadaki herşey fanidir...Dediğim gibi sana olan ilgisini arttırmak istiyorsan onu anlamaya çalış.Bencillik ve Egositliği bir kenara bırakıp kendin ol....

patsizcan · 9 Eylül 2012

Öyle bir yazmışsın ki ben okurken ruhum sıkıştı canım yaa..Sadece eşin değil sen de soğuksun gibi bir izlenim uyandırdın ne olur kusura bakma ama..
Her evlilik böyle midir soruna cevap vermek istiyorum öncelikle..Evet çoğu evlilikler böyledir..Hele her iki taraf da çalışıyorsa inan bana akşam eve gelince televizyon izlemek bile istemiyorum yorgunluktan..Öyle televizyonlardaki gibi eğlenceli mükemmel çiftler vardır elbette ama çok da değildir...Evliliğini canlandırmak için sen birşeyler yapsan..
Mesela bulunduğunuz şehrin imkanları varsa boş gününde ya da bir akşam dışarıya çıkın..Sinemaya gidin, yemek yiyin, piknik yapın..Arkadaşlarınız varsa onlarla eğlenin..Cinsel hayatınıza gelince, vajinusmusunu yenmişsin işte ne güzel...İnternette bulursun ararsan eşini cezbedecek, renklendirecek güzel şeyler bul
Tabii butun bunlar eşinin kişiliğiyle de alakalı..Yavaş yavaş açacaksın onu şenşakrak olacaksın ki

patsizcan · 9 Eylül 2012

keremce_ .!.:
yanlız değilsin bu konuda bak seninle aynı durumda ne çok insan var bende dahil :))
yaşadığının bir çoğunu bende yaşadım.7 senelik evliyim.yabancı şehir,farklı kültür,farklı insanlar..herşey alışılmışın dışında olunca insan da bi bocalama içinde oluyo hep...ve bu durumda hayatımızın merkezi hep eşlerimiz oluyo....beklentiler daha da çoğalıyo yanlızlıktan haklısın..ama ne güzel ki sana değer veren bi eşin var.bunu düşün ve mutlu ol bence...
ama sana önerilerim de yok değil;
bende monotonluktan hep şikayet ederdim ama sonra çözüm buldum ...evde saklambaç,körebe isim şehir ve daha bir sürü oyun oynuyoz eşimle vallahi bak..önceleri sen delirdin herhalde diyodu.ama sonra eğlenceli olduğunu o da fark etti :)))hatta bi keresinde gardıroba saklandım eşim arıyo beni bulamıyo evde.sonra birden atldım dolaptan o kadar korktuki tansiyonu yükselmişti
şimdi 5 yaşında oğlum var onunla hep beraber oynuyoz :))
bunları yaparken ki mutluluğumu en değerli pırlantalara bile değişmem...dene

Valla canım kendi evliliğimin çocuklu halini gördüm anlattıklarında Biz de saklanırız gardroba falan..Eşimi korkuturum ya da o beni

İnsan çocuk ruhlu kalmalı bence...İstesem de kurtulamıyorum hala...Lise arkadaşlarımla bir araya geldiğimizde hep bundan bahsediyoruz "lisedeki çocuk ruhum hala üstümde hiç büyümemişim gibi" diyoruz hepimiz de..Eşim de hep "kim der ki senin evde böyle deli biri olduğunu dışarıda öyle ağırbaşlı efendisin evde zırdeli.Eşin de sen de öyle olacaksın ki hayat güllük gülistanlık olsun...Tavla, satranç, kızma birader isim şehir bile sizi eğlendirmeye yeter

Ahhh hep çocuk kalabilsekk...

alyamemirim · 10 Eylül 2012

canım kişi kendini nasıl hissederse, karşısındaki kişiyide öyle zannedermiş...

sendede bir şeyler tükenmiş çok aşık değilsin yada çok sevmiyorsun ...

alışkanlık seninki yada çok iyi bir insan bu yüzden ona değer veriyorsun...

ben eşim sabah işe gittiği zaman akşam gelmesini iple çekerim...

zile basınca koşar kucağına zıplarım kızımla yarışırız :=) bizde 4,5 yıllık avliyiz iki tane çocuğumuz var...

esinruzgar · 10 Eylül 2012

minerva34 .!.:
3 senelik evliyim ama sanırsınız ki 30 senelik evli,emekli çiftler gibiyiz.Hoş,onların bile bizden daha fazla paylaşımları vardır,ne de olsa yaşanmışlıklar vardır.Bizde doğru düzgün yaşanmışlıkta yok. En iyisi biraz detaya gireyim.Nereden başlayacağımıda bilemedim şimdi..

Biz eşimle mesafeli bir flörtten sonra evlendik. Mesafe derken,farklı şehirlerdeydik. Önümüzde iki seçenek vardı;ya evlenip beraber yaşayacaktık,ya da ayrılıp farklı yol çizecektik. Velhasıl, evlendik ve ben farklı bir ile geldim.Epey süre işsiz kaldım. Eşimden başka görüştüğüm kimse yoktu. Fanusta yaşayan balık gibi akşamları onun gelmesini bekliyordum. Bu böyle 2 sene kadar sürdü.Ben uzaktan eğitimle yüksek lisans yaptım bu arada.Yine işe başvuruşlar ve yine kabul edilmemeler..Yalnız yaşamaya alıştım nihayetinde.

Bu süre içinde birkaç kursa gidip aktivitelere katıldıysamda hiçbiri çevre yapmak adına pek bir işe yaramadı. O ortamda insanlarla 3-5 laf ederseniz ediyorsunuz,o kadar. Sonrası gelmiyor. Zaten herkesin yaşadığı sorun bu değil mi; güvenilir ve kafa dengi arkadaşlıklar kurmak.. Daha doğrusu kuramamak...Neyse. Zaten artık asosyal, sosyal fobi yaşayan biri oldum çıktım. Bir de evlendiğimden beri sürekli hastalıklarla uğraşıyorum. Hep bir yerimde birşey çıkıyor. Resmen hastaneye taşınsam yeri yani.

Eşimle başından beri normal bir cinsel hayatımız yoktu.Vajinusmustum. En sonunda yendim,bu seferde ne eşim tarafından ne benim tarafımdan herhangi bir cinsel istek olmadı. Birbirimize karşı cinsel ilgimizi başlamadan bitirdik sanırım. Psikolojik yardım aldım, yaşam koçunada gittim ama bir arpa boyu yol alamadım. Yine aynıyım.

Eşime gelince; inanın çok ama çok iyi biri. Evet, çok yakışıklı biri değil. Hatta evlenirken bazı arkadaşlarım "sana hiç yakışmıyor" tarzında üstlerine vazife olmayan laflar etmişlerdi. Oysaki o beni inceliğiyle,saygınlığıyla,hayat vizyonuyla etkilemişti.

Çok şükür; benim bir dediğimi iki yapmayan,hatta bana benden bile iyi davranan, her konuda bana karşı son derece töleranslı,sabırlı,anlayışlı bir eşe sahibim.Hayata bakışı olsun,fikirleri olsun son derece taktir edilen biri.
Bir kez olsun bana el kaldırmayı bırakın, hakaret bile etmemiştir. Keza bende öyleyim.
Birbirimize karşı hep saygımızı koruduk.Elbette ufak tefek atışmalar,didişmeler oldu ama şiddetli kavga 1-2 kez olmuştur;onda da yine saygıyı elden bırakmadık.

Kişisel tercihlerimize ve alanlarımıza müdahale etmedik. Zor günlerimizde bile beni mutlu etmek adına herşeyi yapar. Gelirimiz çok üst olmasada, çok şükür bize yeten bir gelirimiz var.Saygın bir işi var.Evine bağlı,eldekilerini evine ve bana harcayan biri. Buraya kadar herşey normal...

Gelgelelim paylaşımlarımız çok az. Heyecan yok. Ortak paylaşımlar çoğunlukla yok..Ne bileyim, kimileri öyle bir anlatıyorki sanki hep sevgililermiş gibi sürekli şamata,gırgır,romantik edalardalar...Ya atıyorlar ya da biz çok çabuk birbirimize karşı olan heyecanı ve ilgiyi kaybettik. Çoğunlukla o Tv başında, ben bilgisayar başında. Bunun gibi çoğu konuda ayrı takılıyoruz.

3 gündür yurt dışında; bu hafta içi gelecek. Ben sanki onu hiç özlemedim...Sanki o da beni pek özlemedi...Ama bir de birbirimize olan alışılmışlık var...Off,bilmiyorum. Ne zaman sorsam, ilgisini kaybetmediğini,beni sevdiğini söylüyor.Ama birşeyler eksik oysaki. Son zamanlarda bıdı bıdılara da başladık ufaktan...

Sormak istediğim, tüm bunlar evlilikte normal mi? Çoğu evlilik böylemi?
Bazen keşke evlenmeseydim dediğim oluyor.
Bazen de "evlenmeseydim ne yapacaktım, onla flört bunla flört nereye kadar" diyorum.
Huzurlu bir evliliğim var ama mutsuz gibiyim. Eşim var,ama çoğu yaptığım faaliyette tekim.Her şey sıradan ve rölantide sanki. Kendimi ayrık otu gibi hissediyorum.Sıkıldım.

Benimle fikirlerinizi paylaşırsanız sevineceğim.Ayrılmalımıyım,yoksa evlilik denilen şey bu mudur yani?
Bu arada,elbette evlenirken her gün evde rodeo yapmayı beklemedim :) Fakat biz herşeyi çok çabuk mu tükettik sanki..Hemde başlamadan.

Sevgili Minerva34 öncelikle kendini çok güzel ifade etmişsin.
Bu yüzden de net bir şekilde evliliğinden sıkıldığını ve mutlu olmadığını görmek çok zor değil. Her evlilik böyle mi diyerek bir karşılaştırma yapmaya, bir avuntu bulmaya çalışıyorsun. Bir çok arkadaşımız da "evet her evlilik böyle, benimki de böyle, onun ki de böyle, bu normal, hatta haline şükret, sen bir şeyler yap, hatta bebek yap" gibi önerilerde bulunmuşlar. Hepsine, herkese saygım var, herkes kendi penceresinden, kendi deneyimleriyle ve en iyi niyetlerle yardımcı olmaya çalışıyor, destek olmaya çalışıyor. Ben de aynen öyle yapmaya çalışacağım. Yani kendi penceremden, kendi tecrübelerimle cevap vermeye çalışacağım.
Benim evliliğim böyle değil, benim düşünceme göre hiç bir evlilik böyle değil, hiç bir evlilik hiçbir şekilde birbiriyle kıyaslanamaz, ne kadar benzer görülse de, ne kadar aynı sorunlar varmış gibi dursa da her ev, her evlilik, her eş, her kadın farklıdır. Kendi hayatınla ilgili çok önemli bir karar vermeye çalışırken bence yanlış yerden bakıyorsun ve başkalarıyla kıyaslamaya gidiyorsun. Anlıyorum seni bu, eğer senin hissettiğin gibi hissettiren başka evlilikler de varsa biraz avunmana yardım edecek ama ne kadar. Bu doğru olsa bile, birileri heyecan duymadığı, mutlu olmadığı evliliklerini sürdürüyorsa bile bu sana ne kadar avuntu verebilir? En fazla bilgisayarının başında oturup, o yazılanları okuyana kadar. Sonra dönüp evine baktığın zaman kendi yalnızlığını, kendi mutsuzluğunu yaşayacaksın. O yüzden hiçbir evlilik böyle değil diyorum, ve monotonluklar olsa da, iniş çıkışlar olsa da gerçekten böyle değil.
Bir evlilikte en önemli şeylerin başında bence cinsel uyum gelir. O evde kavga da olur, kızgınlık da olur, monotonluk da olur, küslük de olur ama aynı yatağa baş koyduğunda ona dokunmak istemiyoran, ona sarılırken için erimiyorsa, en kızdığın ya da yanında sıkıldığın zamanlarda bile aynı yatağa girdiğinizde içinden sarılıp öpmek gelmiyorsa, seni öptüğünde için titremiyorsa, aynı yatakta iki yabancı, hatta kardeş gibi yatıp uyuyorsanız bunun neyine şükredeceksin ki. Şükredenler bunlara sahip oldukları için şükrediyor zaten, monotonluğa sabredenler bunlar için sabrediyorlar. Bence eğer çözümleyebileceğin bir cinsel sorununuz varsa hiç durma hemen yardım al, elinden geleni yap evliliğini kurtarmak için. Hatta otur onunla da açık açık konuş, neler hissettiğini, böyle giderse geleceğinizin ikiniz için de nasıl olabileceğini konuşun çözmeye çalışın. Yok eğer olmuyorsa kendine de eşin olan o iyi insana da, yarın öbür gün doğacak çocuğunuza da haksızlık etme derim ben. Hele çocuk olursa şimdi vereceğin zor karar o zaman binlerce misli zorlaşacak.
Biraz uzun yazdım kusura bakma, başta da dediğim gibi bunlar da benim penceremden söylenmesi gerekenlerdi. Umarım hakkınızda en güzeli olur. Mutluluk önemlidir. Seni ne mutlu ediyorsa onu yap. Emin ol herkes mutluluğun peşinde, çünkü hayatın amacı bu ve herkes öyle yapıyor "bence"...

unforgetable · 10 Eylül 2012

minerva34 .!.:
Gelgelelim paylaşımlarımız çok az. Heyecan yok. Ortak paylaşımlar çoğunlukla yok..Ne bileyim, kimileri öyle bir anlatıyorki sanki hep sevgililermiş gibi sürekli şamata,gırgır,romantik edalardalar...Ya atıyorlar ya da biz çok çabuk birbirimize karşı olan heyecanı ve ilgiyi kaybettik. Çoğunlukla o Tv başında, ben bilgisayar başında. Bunun gibi çoğu konuda ayrı takılıyoruz.

3 gündür yurt dışında; bu hafta içi gelecek. Ben sanki onu hiç özlemedim...Sanki o da beni pek özlemedi...Ama bir de birbirimize olan alışılmışlık var...Off,bilmiyorum. Ne zaman sorsam, ilgisini kaybetmediğini,beni sevdiğini söylüyor.Ama birşeyler eksik oysaki. Son zamanlarda bıdı bıdılara da başladık ufaktan...

Sormak istediğim, tüm bunlar evlilikte normal mi? Çoğu evlilik böylemi?
Bazen keşke evlenmeseydim dediğim oluyor.
Bazen de "evlenmeseydim ne yapacaktım, onla flört bunla flört nereye kadar" diyorum.
Huzurlu bir evliliğim var ama mutsuz gibiyim. Eşim var,ama çoğu yaptığım faaliyette tekim.Her şey sıradan ve rölantide sanki. Kendimi ayrık otu gibi hissediyorum.Sıkıldım.

Benimle fikirlerinizi paylaşırsanız sevineceğim.Ayrılmalımıyım,yoksa evlilik denilen şey bu mudur yani?
Bu arada,elbette evlenirken her gün evde rodeo yapmayı beklemedim :) Fakat biz herşeyi çok çabuk mu tükettik sanki..Hemde başlamadan.

Al benden de o kadar....
Nasil baslarsa oyle gidiyor.
Ortak yonler yoksa, bos zamanlarda farkli seylerle ilgileniliyorsa, o evlilikte pek bir heyecan aranmamasi normal..
Evliliklerinde hem mutlu olup, hem de aski, sevgiyi, saygiyi bulanlar ve bunun yani sira bir de ortak oynleri olup birlikte bir seyler paylasabilen esler, ne kadar sansli oldugunuzun farkindasinizdir umarim...

tontriko · 10 Eylül 2012

Bana kalirsada aranizda birbirinize karsi istek olmadigindanda kaynaklaniyor gibi…cunku cinsellikte bi yere kadar aslinda..karsidaki kafa dengi olmasi gerek..yani birlikte otururken ya da sacmalarken bile gulebilmek gerek bazen…yani bu demek degildirki biz eslerimize yuzde yuz kafa dengiyiz filan..tam tersi oldugumuz zamanlar oluyor tabii…sanki sen oylesine evlenmis gibisin..yani esini yeterince istemeden ve sevmeden??? hem monotonluk her seyde oldugu gibi evliliktede oluyor…bu kacinilmaz sanki…bana kalirsa birazda issizligin getirdigi birsey sanki sana…cok fazla bunalmissin..belki birlikte birseyler yapmaniz gerek..birlikte bi kursa yazilin..birlikte tatile gidin…birlikte yemek yapin…sevdiginiz ortak noktaniz olan birseylerde bulusun kisaca..

Mihriban · 10 Eylül 2012

evlilikte önemli olan saygı sadakat huzur gerisi teferruat canım :31:

sen bunlara sahipsin monotonluğa çok takılma derim.ayrıca çoğu evlilik hatta çevremde gördüğüm tüm evlililiklerde bu durum var.istersen sen evliliğini biraz canlandırabilirsin arada dışarda yemek yemek sinemaya gitmek pikniğe gitmek bir yürüyüşe çıkmak evde beraber güzel bir film izlemek gibi birşeyler yaparak paylaşımlarınızı artırabilirsin.bu arada evlilikte cinsellik de çok önemli gözardı etmeyin :31:

ardapinar · 10 Eylül 2012

minerva34 .!.:
3 senelik evliyim ama sanırsınız ki 30 senelik evli,emekli çiftler gibiyiz.Hoş,onların bile bizden daha fazla paylaşımları vardır,ne de olsa yaşanmışlıklar vardır.Bizde doğru düzgün yaşanmışlıkta yok. En iyisi biraz detaya gireyim.Nereden başlayacağımıda bilemedim şimdi..

Biz eşimle mesafeli bir flörtten sonra evlendik. Mesafe derken,farklı şehirlerdeydik. Önümüzde iki seçenek vardı;ya evlenip beraber yaşayacaktık,ya da ayrılıp farklı yol çizecektik. Velhasıl, evlendik ve ben farklı bir ile geldim.Epey süre işsiz kaldım. Eşimden başka görüştüğüm kimse yoktu. Fanusta yaşayan balık gibi akşamları onun gelmesini bekliyordum. Bu böyle 2 sene kadar sürdü.Ben uzaktan eğitimle yüksek lisans yaptım bu arada.Yine işe başvuruşlar ve yine kabul edilmemeler..Yalnız yaşamaya alıştım nihayetinde.

Bu süre içinde birkaç kursa gidip aktivitelere katıldıysamda hiçbiri çevre yapmak adına pek bir işe yaramadı. O ortamda insanlarla 3-5 laf ederseniz ediyorsunuz,o kadar. Sonrası gelmiyor. Zaten herkesin yaşadığı sorun bu değil mi; güvenilir ve kafa dengi arkadaşlıklar kurmak.. Daha doğrusu kuramamak...Neyse. Zaten artık asosyal, sosyal fobi yaşayan biri oldum çıktım. Bir de evlendiğimden beri sürekli hastalıklarla uğraşıyorum. Hep bir yerimde birşey çıkıyor. Resmen hastaneye taşınsam yeri yani.

Eşimle başından beri normal bir cinsel hayatımız yoktu.Vajinusmustum. En sonunda yendim,bu seferde ne eşim tarafından ne benim tarafımdan herhangi bir cinsel istek olmadı. Birbirimize karşı cinsel ilgimizi başlamadan bitirdik sanırım. Psikolojik yardım aldım, yaşam koçunada gittim ama bir arpa boyu yol alamadım. Yine aynıyım.

Eşime gelince; inanın çok ama çok iyi biri. Evet, çok yakışıklı biri değil. Hatta evlenirken bazı arkadaşlarım "sana hiç yakışmıyor" tarzında üstlerine vazife olmayan laflar etmişlerdi. Oysaki o beni inceliğiyle,saygınlığıyla,hayat vizyonuyla etkilemişti.

Çok şükür; benim bir dediğimi iki yapmayan,hatta bana benden bile iyi davranan, her konuda bana karşı son derece töleranslı,sabırlı,anlayışlı bir eşe sahibim.Hayata bakışı olsun,fikirleri olsun son derece taktir edilen biri.
Bir kez olsun bana el kaldırmayı bırakın, hakaret bile etmemiştir. Keza bende öyleyim.
Birbirimize karşı hep saygımızı koruduk.Elbette ufak tefek atışmalar,didişmeler oldu ama şiddetli kavga 1-2 kez olmuştur;onda da yine saygıyı elden bırakmadık.

Kişisel tercihlerimize ve alanlarımıza müdahale etmedik. Zor günlerimizde bile beni mutlu etmek adına herşeyi yapar. Gelirimiz çok üst olmasada, çok şükür bize yeten bir gelirimiz var.Saygın bir işi var.Evine bağlı,eldekilerini evine ve bana harcayan biri. Buraya kadar herşey normal...

Gelgelelim paylaşımlarımız çok az. Heyecan yok. Ortak paylaşımlar çoğunlukla yok..Ne bileyim, kimileri öyle bir anlatıyorki sanki hep sevgililermiş gibi sürekli şamata,gırgır,romantik edalardalar...Ya atıyorlar ya da biz çok çabuk birbirimize karşı olan heyecanı ve ilgiyi kaybettik. Çoğunlukla o Tv başında, ben bilgisayar başında. Bunun gibi çoğu konuda ayrı takılıyoruz.

3 gündür yurt dışında; bu hafta içi gelecek. Ben sanki onu hiç özlemedim...Sanki o da beni pek özlemedi...Ama bir de birbirimize olan alışılmışlık var...Off,bilmiyorum. Ne zaman sorsam, ilgisini kaybetmediğini,beni sevdiğini söylüyor.Ama birşeyler eksik oysaki. Son zamanlarda bıdı bıdılara da başladık ufaktan...

Sormak istediğim, tüm bunlar evlilikte normal mi? Çoğu evlilik böylemi?
Bazen keşke evlenmeseydim dediğim oluyor.
Bazen de "evlenmeseydim ne yapacaktım, onla flört bunla flört nereye kadar" diyorum.
Huzurlu bir evliliğim var ama mutsuz gibiyim. Eşim var,ama çoğu yaptığım faaliyette tekim.Her şey sıradan ve rölantide sanki. Kendimi ayrık otu gibi hissediyorum.Sıkıldım.

Benimle fikirlerinizi paylaşırsanız sevineceğim.Ayrılmalımıyım,yoksa evlilik denilen şey bu mudur yani?
Bu arada,elbette evlenirken her gün evde rodeo yapmayı beklemedim :) Fakat biz herşeyi çok çabuk mu tükettik sanki..Hemde başlamadan.

Bir çoğumuzun yaşadığını yaşıyorsun. Siz hiç bir şeye başlamamışsınız sanırım, İyi olmak evlilikte her şey demek değildir. Evlilik, herşeyi palaşabilmektir diye düşünüyorum; ecıyı, tatlıyı, hüznü, mutluluğu... herşeyi
Mutluluğu yakalaman dileğiyle
Arda

iki kişilik yalnızlık..her evlilikte bu böylemi?

Yeni Üye

Yeni Üye

kendine gel artık

kendine gel artık

Popüler Üye

ALLAHIMDAN HAYIRLISI

Popüler Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Rabbim sana emanetiz...

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular