- Konu Sahibi mavi_yildiz
- #1
merhaba arkadaşlar foruma uzun zamandır üyeyim ama paylaşımda bulunmak bügüne nasipmiş. çok zor bir dönemden geçiyorum
sıkıntımı paylaşmaya, desteğe çok ihtiyacım var... 4 yıllık evliyim 10 aylık bir kızım var eşimle artık bir evde iki yabancı gibiyiz evliliğimiz çok yıprandı herşeyden kavga çıkarma potansiyeli var ağlamaktan yorulur mu insan yeminle yoruldum istediğim tek şey tatlı sözler belki biraz pohpohlanmak ( şımarıklık mı bilmiyorum ki eşim öyle değerlendiriyor) diyorum ki kızım daha çok ufak tartışma çıkmasın o yokmuş gibi davranayım yok olmuyor içim şişiyor yatakda yalnız uyumak istemiyorum arkamdan sarılacak bi sıcaklık arıyorum karıcığım diyecek tatlı dil.sosyal çevrem yok diyecek kadar az . olan iki üç arkadaşım var eşime göre beni onlar yönetiyor. bu arada ben hemşireyim eşim öğretmen ( ve ben ondan iki yaş büyüğüm bunu baştan konuşmuştuk problem olmayacağını söylemişti ki şimdi problem eden kendi) akşamları işten eve geliyorum biraz kızımla ilgileniyorum yemek yiyoruz sonra eşim tv nin yada bilgisayarın başına geçiyor ben ise bebeği uyuttuktan sonra bir iki sigara içiyorum geceliğimi giyip dişlerimş fırçalayıp yatıyorum gözlerimi kapatıyorum yanımda bi sıcaklık hayal ediyorum elimde belimde hayal ediyorum ama yok.kalbim darmaduman , gözlerim dolu. dua ediyorum dua ediyorum uyuyamıyorum sonra kalkıyorum bi sigara daha belki sakinleştirici bi çay sonra gözlerimi sımsıkı kapatıyorum bazan arkama bol yastık koyuyorum sıcaklık versin diye:) ( bu arada hiç işe yaramıyor) sonra ne zaman dalmışım ne zaman sabah olmuş ... gün başlıyor koşuşturmaca...eşimle paylaşıyorum lütfen bana destek ol diye ama onun dsteklik anlayışı evin eksik malzemelerini tamamlamak yada temizlik yapmak iyi de ben bunları zaten yapabilme kapasitesine sahibim yapamasam da yardımcı buluyorum... dışarıda işim gereği hep insanlarla meşgulüm gün çabuk geçiyor ama eve gelince kızımda uyuyunca zaman duruyor ben terazi burcuyum ilgisiz aşksız sevgisiz duramam eşimde yengeç içinde yaşar içinde bitiririr
boşanmak istemiyorum çünkü ilgili bir anne ve babayız ki boşansam bundan daha ii bir durumda olamayacağımı düşünüyorum
var mı benimle aynı durumda olan siz nasıl davranıyorsunuz durumu kabulleneyim mi.....
sıkıntımı paylaşmaya, desteğe çok ihtiyacım var... 4 yıllık evliyim 10 aylık bir kızım var eşimle artık bir evde iki yabancı gibiyiz evliliğimiz çok yıprandı herşeyden kavga çıkarma potansiyeli var ağlamaktan yorulur mu insan yeminle yoruldum istediğim tek şey tatlı sözler belki biraz pohpohlanmak ( şımarıklık mı bilmiyorum ki eşim öyle değerlendiriyor) diyorum ki kızım daha çok ufak tartışma çıkmasın o yokmuş gibi davranayım yok olmuyor içim şişiyor yatakda yalnız uyumak istemiyorum arkamdan sarılacak bi sıcaklık arıyorum karıcığım diyecek tatlı dil.sosyal çevrem yok diyecek kadar az . olan iki üç arkadaşım var eşime göre beni onlar yönetiyor. bu arada ben hemşireyim eşim öğretmen ( ve ben ondan iki yaş büyüğüm bunu baştan konuşmuştuk problem olmayacağını söylemişti ki şimdi problem eden kendi) akşamları işten eve geliyorum biraz kızımla ilgileniyorum yemek yiyoruz sonra eşim tv nin yada bilgisayarın başına geçiyor ben ise bebeği uyuttuktan sonra bir iki sigara içiyorum geceliğimi giyip dişlerimş fırçalayıp yatıyorum gözlerimi kapatıyorum yanımda bi sıcaklık hayal ediyorum elimde belimde hayal ediyorum ama yok.kalbim darmaduman , gözlerim dolu. dua ediyorum dua ediyorum uyuyamıyorum sonra kalkıyorum bi sigara daha belki sakinleştirici bi çay sonra gözlerimi sımsıkı kapatıyorum bazan arkama bol yastık koyuyorum sıcaklık versin diye:) ( bu arada hiç işe yaramıyor) sonra ne zaman dalmışım ne zaman sabah olmuş ... gün başlıyor koşuşturmaca...eşimle paylaşıyorum lütfen bana destek ol diye ama onun dsteklik anlayışı evin eksik malzemelerini tamamlamak yada temizlik yapmak iyi de ben bunları zaten yapabilme kapasitesine sahibim yapamasam da yardımcı buluyorum... dışarıda işim gereği hep insanlarla meşgulüm gün çabuk geçiyor ama eve gelince kızımda uyuyunca zaman duruyor ben terazi burcuyum ilgisiz aşksız sevgisiz duramam eşimde yengeç içinde yaşar içinde bitiririr
boşanmak istemiyorum çünkü ilgili bir anne ve babayız ki boşansam bundan daha ii bir durumda olamayacağımı düşünüyorum
var mı benimle aynı durumda olan siz nasıl davranıyorsunuz durumu kabulleneyim mi.....
(
beklentilerinizi azaltıp ve eşinizi böyle kabullenme yoluna giderseniz o da zamanla belki sizin istediğiniz kişye dönüşebilir.Sürekli söyleyerek değilde farkettirmeden kendinizi değiştirerek onda da değişiklik yapabilirsiniz
