İkilemler..

Mylittlehoneybee

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
12 Mart 2016
2.310
1.268
133
Öncelikle tez vakitte şu korona belasından kurtulmak dileğiyle herkese merhaba.. Bu aralar boşluktan daha çok düşünüyoruz ya bende düşündükçe ikilemlerim arttı daha da bunaldım.. 3 yıllık evliyim 7 yıldır sevgili. Arkadaslar bizim hiçbirşeyimiz normal olmadı. İlk başta istemiyorum dedim ailem diretti tanı diye biraz başlangıç görücü usulü oldu. Sonra biz nişanlılıkta hep kavgalar ettik defalarca ayrıldık barıştık. İşin cılkı zaten çıkmıştı. Evlendik düzelir umuduyla evlendim tabiki de yanıldım. İlk yıl berbattı. Şiddet olan kavgalar, bağırmalar, çağırmalar.. Anladınız.. Sonra biraz duruldu ama artık ben eşimi sevmiyorum ya. Bu suç belki ama sevmiyorum. Ben ayrılma konusunda ciddi konuştum iki kez ve davranışlarına çeki düzende veriyor. Ama biz ayrı dünyaların insanları gibiyiz. Mecburi konular dışında konuşacak konu bile bulamıyoruz. Bana normal gelen ona çoook anormal geliyor. Beni geniş olarak yorumlamaya kalkıyor bana göre de o çok baskıcı..bilmiyorum sonra vicdan azabı çekiyorum üzülüyorum haline ayrılsak ne yapacak diyorum ama hal ortada. Siz olsanız ne yapardınız?
 
Daha önceden de böyle sorularınız var mıydı?

Aileler herşeyi bilmiyor malesef. Ben de ailemin aracı olduğu bir ilişkiyi evliliğe dönüştürdüm, aşırı pişman oldum tabi ki. Şu an boşanma aşamasındayım. Tabi benim yaşadığım büyük sorunlar oldu.

Ailem, şimdi bana karşı mahçup çünkü onları dinledim, geçmişte hatalı seçimler yaptım, bu sefer onları dinleyeyim dedim ve patladı tabi ki.

Size tavsiyem çocuk yapmayın sakın.
Sohbet, uyum, kafa yapısı aşırı önemli. Yaşlandığınızda sadece sohbet edeceksiniz çünkü. Ömür geçmez böyle zıt kutuplarda. Evet zıt kutuplar birbirini çeker ama o kısa süreli ve genelde hormonlar, tutkuların önde olduğu durumlar oluyor.
İlişkide uyum çok önemli.

Eşinizle yardım alın, birbirinizi ortak paydada buluşturan bir yöntem bulamazsanız, boşanın.
 
Öncelikle tez vakitte şu korona belasından kurtulmak dileğiyle herkese merhaba.. Bu aralar boşluktan daha çok düşünüyoruz ya bende düşündükçe ikilemlerim arttı daha da bunaldım.. 3 yıllık evliyim 7 yıldır sevgili. Arkadaslar bizim hiçbirşeyimiz normal olmadı. İlk başta istemiyorum dedim ailem diretti tanı diye biraz başlangıç görücü usulü oldu. Sonra biz nişanlılıkta hep kavgalar ettik defalarca ayrıldık barıştık. İşin cılkı zaten çıkmıştı. Evlendik düzelir umuduyla evlendim tabiki de yanıldım. İlk yıl berbattı. Şiddet olan kavgalar, bağırmalar, çağırmalar.. Anladınız.. Sonra biraz duruldu ama artık ben eşimi sevmiyorum ya. Bu suç belki ama sevmiyorum. Ben ayrılma konusunda ciddi konuştum iki kez ve davranışlarına çeki düzende veriyor. Ama biz ayrı dünyaların insanları gibiyiz. Mecburi konular dışında konuşacak konu bile bulamıyoruz. Bana normal gelen ona çoook anormal geliyor. Beni geniş olarak yorumlamaya kalkıyor bana göre de o çok baskıcı..bilmiyorum sonra vicdan azabı çekiyorum üzülüyorum haline ayrılsak ne yapacak diyorum ama hal ortada. Siz olsanız ne yapardınız?
Kaç defa dedik düzelir diye evlenilmez, düzelir diye çocuk yapılmaz. Balık baştan kokmuş. Sizin yakın zamanda ayrılacağınızi düşünmüyorum. Şartlar çok iyi olana kadar, eşinize güvenene kadar lütfen çocuk yapmayın en azından
 
Bu aralar boşluktan daha çok düşünüyoruz ya bende düşündükçe ikilemlerim arttı daha da bunaldım.
Bu cümleyi yazmasaydın sevmemek boşanma nedeni derdim ama cidden böyle durumlarda şeytan insana acayip vesvese veriyor.
O yüzden eşinle güzel vakit geçirmeye çalış, güzel vakit geçirdikçe fikirlerin değişir umarım.
 
Kaç defa dedik düzelir diye evlenilmez, düzelir diye çocuk yapılmaz. Balık baştan kokmuş. Sizin yakın zamanda ayrılacağınızi düşünmüyorum. Şartlar çok iyi olana kadar, eşinize güvenene kadar lütfen çocuk yapmayın en azından
Şuan ayrılmak için somut bir neden ortada yok gibi görünüyor başkalarına göre.. Ama ruhum sıkılıyor
 
Daha önceden de böyle sorularınız var mıydı?

Aileler herşeyi bilmiyor malesef. Ben de ailemin aracı olduğu bir ilişkiyi evliliğe dönüştürdüm, aşırı pişman oldum tabi ki. Şu an boşanma aşamasındayım. Tabi benim yaşadığım büyük sorunlar oldu.

Ailem, şimdi bana karşı mahçup çünkü onları dinledim, geçmişte hatalı seçimler yaptım, bu sefer onları dinleyeyim dedim ve patladı tabi ki.

Size tavsiyem çocuk yapmayın sakın.
Sohbet, uyum, kafa yapısı aşırı önemli. Yaşlandığınızda sadece sohbet edeceksiniz çünkü. Ömür geçmez böyle zıt kutuplarda. Evet zıt kutuplar birbirini çeker ama o kısa süreli ve genelde hormonlar, tutkuların önde olduğu durumlar oluyor.
İlişkide uyum çok önemli.

Eşinizle yardım alın, birbirinizi ortak paydada buluşturan bir yöntem bulamazsanız, boşanın.
Sizin tam olarak sebebiniz ne oldu boşanmak için..
 
Şuan ayrılmak için somut bir neden ortada yok gibi görünüyor başkalarına göre.. Ama ruhum sıkılıyor
İnsanı disaridaki maddelerden ayıran en önemli özelliği ruhu olmasıdır. Elinizde en önemli sebebiniz var. Ruhunuz onu istemiyor. Ama dediğim gibi yakın zamanda ayrilamazsiniz,cocuk fikrini erteleyin. Onun pozitif özelliklerine odaklanın, onunla hayatınızı paylaşmayı deneyin, öğrenin ona öğretmeyi deneyin. Bir yandan da kendinize yatırım yapın
 
Sizin tam olarak sebebiniz ne oldu boşanmak için..

Saya saya bitiremem inan ki. Tüm bunların yanında sizin saydıklarınız gibi iletişim sorunları da baya baya yüksekti.
 
Ama bu durum bir yıldır devam ediyor benim sevgisizliğim.
Bazı yaşanmışlıklar insanda bikkinlik yapıyor. Karsidaki düzeliyor ama heves kalmıyor.
Sıkıntısını çekmişsin, adam düzelmiş veya düzelmeye çalışıyorken ayrılmak istiyorsun. Keske en basinda ayrilsaydin. O yüzden simdi kendine de eşine de biraz zaman vermelisin.
Bir de ne kadar da tanısak iki yabancı ev arkadaşı gibi evliliğinde bir alışma ve oturma süresi var. Bunları da göz önünde bulundur.
 
Sizi yargılamak haddime değil ama özellikle fiziksel şiddet affedilmemesi gereken şeylerde zirveye oynuyor benim için.
O eylemde bulunan birinin düzgün, karakterli bir insan olma olasılığı yok.
Zaten iyi de anlaşamıyormuşsunuz. Neden omrunuzu öyle bir adamla curutesiniz ki? Imkaniniz varsa ayrılın.
 
Öncelikle tez vakitte şu korona belasından kurtulmak dileğiyle herkese merhaba.. Bu aralar boşluktan daha çok düşünüyoruz ya bende düşündükçe ikilemlerim arttı daha da bunaldım.. 3 yıllık evliyim 7 yıldır sevgili. Arkadaslar bizim hiçbirşeyimiz normal olmadı. İlk başta istemiyorum dedim ailem diretti tanı diye biraz başlangıç görücü usulü oldu. Sonra biz nişanlılıkta hep kavgalar ettik defalarca ayrıldık barıştık. İşin cılkı zaten çıkmıştı. Evlendik düzelir umuduyla evlendim tabiki de yanıldım. İlk yıl berbattı. Şiddet olan kavgalar, bağırmalar, çağırmalar.. Anladınız.. Sonra biraz duruldu ama artık ben eşimi sevmiyorum ya. Bu suç belki ama sevmiyorum. Ben ayrılma konusunda ciddi konuştum iki kez ve davranışlarına çeki düzende veriyor. Ama biz ayrı dünyaların insanları gibiyiz. Mecburi konular dışında konuşacak konu bile bulamıyoruz. Bana normal gelen ona çoook anormal geliyor. Beni geniş olarak yorumlamaya kalkıyor bana göre de o çok baskıcı..bilmiyorum sonra vicdan azabı çekiyorum üzülüyorum haline ayrılsak ne yapacak diyorum ama hal ortada. Siz olsanız ne yapardınız?
Cocuk yapmadan ayrılırım. Dunyaya bir defa geliyorsunuz sevmiyorsanız omur boyu evli kalmak niye. Ha adam cok ıyı olsa belkı vicdan yaparsın dıcektım. Siddette uygulamış durman hata. Ben 19 yasında evlendim ailemin yuzunden melesef. Asla sevemedim ustune bir de sıddet ailem arkamda olmamasına ragmen ayrıldım bir sene sonra hıcbır zaman pısman olmadım ıyıkı kurtulmusum o embesılden
 
Back
X