gerçekten haklısın tatlım... ayrılmanıza üzülsemmi sevinsemmi bilemedim ama yinede hakkınızda hayırlısı olsun diyorum... galiba aranızda en şanslısı benim çünkü çocukları yok ama bugün tekrar aynı sorunları yaşadım ve gerçekten bu sefer ayrılsammı diye çok çok ciddi düşündüm... bugün işyerime geldi o kadın... ne kadar gurursuz ne kadar arsız... ben çalıştığım şirkette genel müdür yardımcısıyım ve geldi bana öyle küçümser bakışlar falan attı... sonra genel müdürümle görüşmek istediğini söyledi şaşırdım tabii ama işim yapmak zorundaydım ve onu genel müdür ile görüştürdüm... neyse odadan çıkınca bir bakışlar bir havalar... müdürüm beni çağırdı ve şöyle dedi "bak eda ben senden çok çok memnunum ve sana çok güveniyorum. özel hayatın beni hiç ilgilendirmez ama bu kadının gelip sizin asistanınız şöyle böyle demesi canımı çok sıktı." bunu söyleyince çok korktum gerçekten ama sonra şöyle dedi "bak seni kızım gibi severim yıllardır birlikte çalışıyoruz allah yardımcın olsun. ama böyle bir kadın için gerçekten sevdiğin adamı üzme sakın. ben senden çok çok daha büyüğüm ve çok şey gördüm ve insanları da tanırım. bu kadın seni ve sizi üzmeye çalışıyor. gardını al ve bunu yen. böyle insanları sevindirme" dedi çok sevindim yani benim yanımda olmasına. bir de iş istemiş salak :) bizim genel müdür de üniversite diploması varmı yok herhangi bir deneyim yok o zaman temizlik elemanlarında eksiklik var orda çalışmak istermisiniz demiş ve onu kovmuş



o kadar gurursuz ki çıktığında sanki çok şey başarmış gibi baktı bana... gerçekten bütün bu olanlara inanamadım bugün... yani şaştım kaldım... nasıl bir gurursuzluktur nasıl bir arsızlıktır anlamadım gitti... ama yine de onun bu cesareti çok ama çok canımı sıktı... daha nişanlıma birşey söylemedim ama söylemelimiyim diye de düşünüyorum... yani bu tür insanlarla birlikte olmak için çok çok iyi düşünmek gerekiyor...