10 . ayımız bitmek üzere sevgilimle .
beni çok sevdiğini bakışından bile anladığım bi adam var hayatımda .
evlilikten korkuyor aslında . hayatında benim kadar zor biri varken haklıda . yolumuz niyetiimiz belli elimi bırakma diyor . kendiside evlenmek istiyor korkularını dile getirse dahi artık hayalinde hep ben varım bunu anlamış oldum .
aslında öz eleştiri yaptığımda evet gerçekten bazen çekilmesi zor hatta imkansız biri olabiliyorum (ama olaylar karşısında tabi - durdukyere değil) ..
başımdan ana kuzusu biriyle evlilik geçtiği için aile konusunda benimde çok fazla korkularım var .
sürekli ya ilerde de böyle olursa diye tereddüt edip ayrılasım geliyor ve bunu ona çok kötü yansıtıyorum .
asla ayrılmak istemeyen her kaprisimi çeken, triplerimle uğraşan bu adam ( şimdilik) için aile konusunda ki korkularımı yazayım bakalım sizler neler diyceksiniz. . (yıl sonu isteme , 2020 yazı düğün düşünüyoruz )
ufak bi şehirde yaşıyoruz istanbuldan geldim gerçi ben, onlar buralı . merkeze 15-20 dk mesafede köyleri var .
sürekkkkkli ama sürekliiiiiii köye gidiliyor . . artık o köy diyince bana afakanlar basıyor ..
evet iş çıkış saatimde merkezde olmaya çalışıyor , izinli günümde gitmiyor ama işi yoksa gündüz boşsa mutlaka gider ailesiyle .
yardım etmem gerekiyor yaşlı insanlar diyo( 55 li yaşlar gayette yaşlı değiller yani) . nasıl etmiyim diyor. ama bakıyorum da bazen mecburi gibi yani ailesi despot ve bu da gözümde 15 yaşında elinden tutulup oraya buraya sürükleenen çocuk gibi geliyor .
ceviz toplancak sabah 7 de kalkıp köye gidilcek , kızılcık toplancak , odun kırılcak ... bitmiyooooor. ... .
merhametli bi insanda kendisi . dün yine köye gitti bu sefer anannesi için odun kırıcakmış !
ne anası ne annneannesi hiç bişey bitmiyor . bizi buraya götür X biizi şurdan al buraya götür X . kardeşini dersaneden al X .
gece yoğun çalışsada sabah 7 de uyan köye gidelim X ... artık bana batmaya başladı .
diyceksiniz ki çocuk şuan bekar ailesiyle yaşıyor sanane değil mi ?
evet şimdilik banane ! ama ilerde ne olcak ??
ve evi var kendisinin bu şehirde olcaz ailesine 10 dk uzaklıkta . biz uyurkende sabahın saçma saatlerinde eşim yanımdan kalkıp ceviz ot püsür toplamaya mı uyandırılcak ? sonra ne olcak ? 1-2-5-10 derken ben artık karışmaya ve biz kavga etmeye başlıycaz...
bunları düşündükçe ayrılasım geliyor . çok kızıyor bana .. herşeyim sorun oluyor sende diyo . köye gitmem sorun ,ailemle biyere gitmem sorun .... halbu ki sorun şuan için değil ilersi için korkularım ama anlayamıyor ...
evlenince ne olcak diyorum bukadar olmaz diyo .... bu kadar olmaz da ne kadar olur ? muamma ....
bu yüzden şimdiden kavga ediyoruz . bazen kalbini kırıyorum tut tabi ellerinden ana babanın git nereye gidiyorlarsa diyorum . bana bu muammeleyi yapma diyor . . huzur veremiyorum ona bu yüzden ....
haksız mıyım ? çok mu üstüne gidiyorum ? ne dersiniz ?
cidden isterdim aman olmuyorsa ayrılayım işte diyebilmek ... ama
