Merhaba. Geçen hafta bipolarla ilgili konu açmıştım burada, rahatsızlığım nüksetti diye. Dün doktoruma gittim, birkaç gün daha gözlemleyeceğiz sonra çok büyük ihtimalle lityum başlarız dedi. Bu şekilde devam ederse başlamamız gerek dedi ki düzelme çok yok zaten, gittikçe kötüleşiyor gibi. Bipolar için kullandığım ilk ilaç lityumdu ama yan etkileri biraz zorlamıştı, durumum da iyiye gidince lityum yerine başka bir ilaç verilmişti. Şimdi o ilaca ek olarak lityum başlayacağız. Ek olarak antipsikotik ve antidepresan da alıyorum, bir tane de duygudurum düzenleyici vardı şimdi bir de lityum eklenecek. İki tane dikkat ilacım var. 6 çeşit ilaç olacak. Gerçekten en korktuğum ilaçlardan birisi de lityum. Daha önce iyi gelmişti ama yan etkileri rahatsız ediciydi. Tiroit hastası olacaktım neredeyse, hormonlarda bozukluk vardı, bir sürü kilo almıştım, anormal derecede su içiyordum. Ailemden de gizlemem gerekecek. O kadar endişeliyim ki. Özellikle kilo almaktan aşırı korkuyorum, kiloma takıntılıyım. İlacı bırakınca çok rahat vermiştim. Ama bu ara zaten birkaç kilo aldım canımı çok sıkıyor. Lityum kullanıp da çok kilo alan oldu mu? Sadece o da değil zaten başka bir sürü yan etkisi var. Sınav senemde onlarla uğraşmak istemiyorum. O yaptığı bulantıyı hala hatırlıyorum perişan ediyordu. Bir de ilk içtiğimde hastanede yatıyordum, ister istemez düşünüyorum yine o günlere mi dönüyorum diye. Bütün belirtiler geri geldi. Hepsi neredeyse aynı şiddette. İntihar düşüncelerim çok arttı doktoruma da anlattım farkında o da. Şu an beni hayatta tutan tek şey hastalık hakkında tecrübeli olmam. İlk intihar denememde hiçbir şey bilmiyordum, hastalığımı bilmiyordum. Şimdi içgörüm var gibi, kötü olduğumu hissedip önlem alabiliyorum ama sanki her gün daha kötü oluyorum, bir süre sonra kontrolümden çıkabilir. Bazı şeyleri kontrol edemiyorum zaten, kendine zarar verme gibi. Doktor bununla ilgili de önlem almamı istedi zaten, evdeki ilaçları kaldırmak gibi. Dün dolaylı olarak sordum, ben yine hastaneye yatmaktan korkuyorum yine o günlerdeki gibiyim dedim, “o kadar kötü durumda değilsin, öyle bir şeye gerek kalmaz” diyemedi, iyisin diyemedi açıkçası hatta hastaneye yatmayı normalize edecek şekilde konuştu. Şimdi lityuma başlamak sanki o günlere döndüğümün, hastaneye yatacak duruma gelebileceğimin belirtisi gibi hissediyorum. O kadar karmaşık duygularım var ki. Çok endişeliyim. Hastaneye tekrar yatmaktan çok korkuyorum bu sefer her şey biter. Taburcu olduktan sonra düzelmek iki senemi aldı bu sefer yapamam. Hastaneye yatmak şu an sadece bir ihtimal ama yine de çok korkuyorum. Çok uzun yazdım sadece dertleşmek istedim kusura bakmayın. Gerçekten çok korkuyorum.