Basit gorunen ama psikolojik olarak insan cok yoran bir konuda derdim var.
Benim sevgili kayinvalidem bana bir imtihan, benim psikolojimi cokertmeye niyet etmis bir insan.
Sevgiliyken, nisanliyken diyordum herhalde beni kabullenemedi o yuzden oglunu neredeyse kucagina alip emzirecekmis gibi davraniyor diye ama evlendik ve bu durum siddetini arttirarak devam ediyor.
Oglumda oglum, oglumda oglum, askim, bitanem, herseyim.. sevmeler opmeler.. yanlis anlamayin asla kiskanmiyorum anne ogul neyini kiskanayim ama o beni kiskaniyor herhalde ki resmen her gorusmemizde esime ahtapot gibi yapisiyor birakmiyor. Aramiza oturuyor esimi devamli opuyor sariliyor vs
Ay anlatmak bile istemiyorum okadar biktim, Esim kiskandigimi dusunuyor daha nisanlilik donemimizden beri onunla bu konuda hic anlasamiyoruz, annesiymis tabi severmis ne varmis bunda, be adam 30 yasindasin 3 yasinda cocuk muamelesi goruyorsun nasil farketmiyorsun..
Biktiiiim biktiiiim illallah geldi, yoruldum artik
Allah askinda biride gelip bana fikir versin, yardimci olsun, caresi yok mu bunun, esim laftan anlamiyor... kv ile cocuk gibi yarisacak halimde yok ama bu is boyle devam etmez yahu, tek evlat sende mi var be kadin