Korkularının üzerine gideceksin başka çaresi yok küçük duşeceksin yanlış yapacaksın kızıp ağlayacaksın böyle böyle öğreneceksinArkadaşlar merhaba.ben 21 yaşındayım.suana kadar hiçbir zaman kendime güvenli bir kız olmadım.olamadim.belkide birsuru fırsatları kacirdim sirf bu yüzden.iliskimde kendime ilgili sorunlarım yüzünden bitti.bende sosyal fobi var nerdeyse ilkokuldan beri arkadaş edinemiyorum.cok zor ediniyor um.cok rahat biri değilim fazla cekingenim lisede de unidede aynısı oldu.arkadas edinemiyorum.takildiklarimda hep geçici oldular yani güvenilmez bugün varlar yarın yoklar böyle tiplerdi bu sure zarfında çalışma hayatımda oldu.benim için o kadar zor durumda ki hele ilk günleri ne yapicam kimse beni sevmicek istemicek gibi dusunuyodum ve bu yüzden calistigim yerlerde de hep geri plandaydim ne yapicam bilmiyorum korkuyorum yeni bir işe başlıca mağazada yapicam bilmiyorum kendi içimde her hareketimi sorguluyorum kafayı yemek uzereyim.birde şöyle bir durum var ben annemde dahil olmak üzere kimseye sevgimi gosteremiyorum seni seviyorum diyemiyorum oldursende diyemiyorum.hep içimde yaşıyorum herşeyi bebekleri sevemiyorum neden boyleyim bilmiyorum bazen kendimi iğrenç tiksinc bbiri gibi görüyorum
Sosyal fobi bir hastaliktir ve "arkadas edinemiyorum cekingenim"den daha ciddidir durum.
Ozguven eksikligi daha dogru bir kavram olur senin durumunda.
Psikiyatriye basvurman cok faydali olacaktir neden tek basina mucadele ediyorsun ki kendinle?
Korkularının üzerine gideceksin başka çaresi yok küçük duşeceksin yanlış yapacaksın kızıp ağlayacaksın böyle böyle öğreneceksin
Hatasız insan olmayacağini
Mesela en büyük sosyal fobi nedirHep gittim zaten insan mecbur olunca yapmak zorunda oluyor.ama ben hep dibe vurdum hep aynı yerdeyim hiç ilerleme yok
Simdi canim eve yakin devlet veya universite hastanelerinden birinin psikiyatri bolumunden randevu aliyorsun. Numarayi internetten bulabilirsin.Psikiyatriye nasıl gidiyor yani bu konuyu anneme acsam pek yanımda durmaz diye dusunuyorum ayrıca nasıl soylucem utanirim bana acır kim bilse bana acır
Toplulukta konuşamıyorumMesela en büyük sosyal fobi nedir
Babam neysede annemde suçu atmakistemiyorum bilmiyorum asıl suçlu onlar mi ben miyimSorun sende değil ailende.seni bişeyler için cesaretlendirmemişler.sana sevgilerini göstermemişler.bencede bi psikologdan yardım alabilirsin.
Ben anlatamam ki doktora filan derdimi utanirim yaa.ssSimdi canim eve yakin devlet veya universite hastanelerinden birinin psikiyatri bolumunden randevu aliyorsun. Numarayi internetten bulabilirsin.
Sonra randevunun verildigi gun ve saatte orada oluyorsun. Adini seslendiklerinde iceri giriyorsun iceride bir doktor var.
Psikiyatrist de diyebiliriz. O sana sikayetini soruyor, sen anlatiyorsun. Gerek gorurse ilac yaziyor. Ilaclari da yakinlarda bir eczaneden aliyorsun recetenle.
Eger psikolog istersen devletin karsiladigi psikologlar da var. Doktorun seni oyle bir yere yonlendirir.
En azından devlet hastanesinde bir doktora git ilaçsız geçmez hayatını mahveder kendimden biliyorum.
Bebekleri sevememenin ilgisi nedir Sf ile? Geçmiş olsun Dr gidebilirsiniz.tedavisi olan bir hastalık sonuçta o kadar üzerinde durup kendinizi hirpalamayin
Onlar canım.benimde 5 yaşında kızım var ve biz öz güvenli bi çocuk olsun diye onu yapabilecekleri için cesaretlendiriyoruz.mesela şimdi kendi taşıyacağı şeyleri veriyorum eline camdan bakıyorum ben sana git çöpe at gel diyorum.atıp gelince nasıl sevinşyo başardım diye.belki küçük basit şeyler ama onun için büyük başarı.Babam neysede annemde suçu atmakistemiyorum bilmiyorum asıl suçlu onlar mi ben miyim
Ben anlatamam ki doktora filan derdimi utanirim yaa.ss
Gozunu kapa birkac gun bekle gecer o zaman.İlaç isinede hiç bulaşmak istemiyorum bir sure sonra etkisini yitiriyomus
Bu sosyal fobiyi birkaç yıl önce yenmiş biri olarak söylüyorum:Bir işe başlayacağın zaman ben bunu yapabilirim de ve yapmaya başla.Arkadaşlar merhaba.ben 21 yaşındayım.suana kadar hiçbir zaman kendime güvenli bir kız olmadım.olamadim.belkide birsuru fırsatları kacirdim sirf bu yüzden.iliskimde kendime ilgili sorunlarım yüzünden bitti.bende sosyal fobi var nerdeyse ilkokuldan beri arkadaş edinemiyorum.cok zor ediniyor um.cok rahat biri değilim fazla cekingenim lisede de unidede aynısı oldu.arkadas edinemiyorum.takildiklarimda hep geçici oldular yani güvenilmez bugün varlar yarın yoklar böyle tiplerdi bu sure zarfında çalışma hayatımda oldu.benim için o kadar zor durumda ki hele ilk günleri ne yapicam kimse beni sevmicek istemicek gibi dusunuyodum ve bu yüzden calistigim yerlerde de hep geri plandaydim ne yapicam bilmiyorum korkuyorum yeni bir işe başlıca mağazada yapicam bilmiyorum kendi içimde her hareketimi sorguluyorum kafayı yemek uzereyim.birde şöyle bir durum var ben annemde dahil olmak üzere kimseye sevgimi gosteremiyorum seni seviyorum diyemiyorum oldursende diyemiyorum.hep içimde yaşıyorum herşeyi bebekleri sevemiyorum neden boyleyim bilmiyorum bazen kendimi iğrenç tiksinc bbiri gibi görüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?