İlgisiz Ve Yetersiz Hissetmek.

Çalışan ve 2 yaşında yavrusu olan bir anneyim. İşim yogun ve yorucu değil.. kafa yorgunlugu var tabi ki.
bakıcımız bakıyor, kamera sistemimiz olduğu için gözüm arkada kalmıyor, sagolsun evimizi toparlayıp yemeğimizi yapıyor.
Eşime gelirsek; evi ile ilgili cocugu ile ilgili bir baba.. bana yardım eder herşeyi üstlenir, yükümü hafifletir.
Saat 5 de evimimde oluyorum temizlik günüm sabittir. olduğu kadar evimi cogu zaman B.k götürse umursamam.
Hava güzel ise bahar ayı ve yaz için ; ben geldiğim zaman bakıcımızla birlikte parkta oluyorlar, biraz da biz duruyoruz babamız geliyor ve eve geçiyoruz, yemeğimiz hazır olduğu için ısıtıp sofrayı kurmak kalıyor,
Yemek faslı mutfagı toparlama derken saat 8 oluyor. yazın mutlaka yemekten sonra da dışarı cıkarız .. bol bol gezeriz cok iyi gelir bana.
Hava kötü ise ve kış ayı ise ; üzerimi değiştirdikten sonra biraz hasret gideriyoruz öpüşüyoruz koklaşıyoruz babamız geliyor.. yine yemek faslı..
saat 8 den sonra elim boş oluyor biraz baba ile biraz benim ile oynuyor, genelde babasına atıyorum =)
onlar saklambaç oynar, yakalamaç oynar, babası sırtına bindirir atcılık oynarlar araba motor sürerler vs vs..
ben ise oturduğum yerden onları izlerim, bana dokunmayan yılan bin yaşasın gibi bir ruh halinde olurum.
Cocugum ile oynamak onu oynaştırmak beni çok sıkıyor, boguluyorum sanki .. neden böyle hissediyorum bilmiyorum, ev hanımı ikende aynıyım.. bu yüzden kendimi çok kötü bir anne olarak görüyorum. hiç birşey ögretmek gelmiyor içimden nasıl olsa ögrenecek diyorum nasılsa kreş anaokuluna gidecek ne gerek var şimdiden ögrensin diyorum''
ilgilensem de en fazla 15 20 dakika daha sonra içimden hadi kendi halinde oyna demek geliyor.. kendi haline bırakıyorum , oysa bu zmaanları yeniden gelmeyecek.
bazı annelere bakıyorum cocukları ile çok güzel vakit geçiriyorlar verimli bir şekilde onlara birşeyler ögretiyorlar, etkinlikler yapıyorlar kaliteli zaman geçiriyorlar birde kendime bakıyorum.. hiç istek yok
dün oyun hamuru getirdi çekmecesinden oynayalım diye 5 10 dakika oynayıp sıkıldım hadi baban ile oyna diyerek gittim yanlarından ..
boya kitaplarını getiriyor boyaylım diye kalemlerini getiriyor.. biraz boyayıp kendi haline bırakıyorum yada babasına yıkıyorum yine..
banyo yapacak olur babası ile yapar mesela..
Neden böyleyim diye çok ama çok sorguladım kendimi cevap bulamıyorum
eşim ile paylaştım bu durumu oda farkında cocugumuz ile benim az ilgilendiğimin genelde akşamları kendisini ilgilendiğinin..
en geç 10 : 00 da uyumuş oluyor o uyunca biraz evi topluyorum çamaşır varsa seriyorum biraz eşim le sohbet muhabett derken uyuyorum.
Kendime çok kızıyorum insann evladı kendine yük gibi gelir mi ?
dün dışardaydık hava çok güzeldi; parka gittik ata bindik, yürüyüş yaptık çay içtik mısır yedik hep birlikte;
pazar günlerimiz hep dolu dolu geçer özellikle yazın
üst komşum var kendisi hemşire 2 tana cocugu var.. aynı yaşdalar hemende hemen..
bazen denk geliyorum kadını görüyorum, o kadar yorgun olması nöbetten gelmesine ragmen nasıl ilgili evlatları ile,
eşim bazen der hadi kek çırpalım ' amann şimdi kim çırpacak derim'
canımız birşey ister yapmaya üşenirim
Hadi mısır patlatalım der''
hadi sen patlatda gel babası derim.. gibi gibi hep böyleyim.. böyle gidiyorum var mı benim gibi olan ?
vicdanım sizlıyor evladıma karşı . evde cok bunalıyorum boguluyorum ruhum daralıyor.
doktora gittim kan vitamin hormon vs hepsine baktırdm sıkıntı yok.
mevsimsel desem hep aynıyım hep..
destek almak istedim; burda devlet hastanesinde 10 dakika dinleyip gönderdiler
merkezde bir hastaneye gitmek için iznim yok. gitsem bile 3 bucuk satte ancak ulaşırım
özele gitmek için maddi durumumuz müsait değil.. ki özel klinik bile yok burada.

Bazı insanlar hayattan ne istiyor gerçekten anlamıyorum, buradan bakınca herşey mükemmele yakın gibi. Bakıcınız var, çocuğunuz güvende, yemeğiniz hazır, ilgili bir eşiniz var daha ne istiyorsunuz ?
Çocuğa üzüldüm anne ilgisinin şefkatinin boşluğunu ileride başka şeylerle doldurmaz umarım...
 
çocuğunuz için o kadar üzüldüm ki.. büyüdüğünde annesiyle ilgili eğlenceli anıları olmayacak böyle devam ederseniz. Ve bu bir çocuk için çok aci bir durum. Bence acilen yardım alın çözün bu durumu
 
aynısı bendede var işe başlamadan once cok ıyıydık. etkınlık vs çok yaprdık.şimdi onları yapamıyoruz çünku zaman kalmıyor.şimdi kuçuk frsatlar yaratıp en basıtınden bakkala ekmek almaya vs gıdıyoruz.kendımı suçlu hısettmemek için.hafta sonları zaten durmayız evde ama çocuklar oyuna doyumsuz olduğu için kendımızı hep eksık hissedreız ve yetişemeyız.helekı çalışan annelersek.
 
Bence üzerine giderek bir şeyleri yenebilirsiniz.
Bazen bende çok boşvermiş bir ruh haline bürünüyorum şuan evli değilim.
Ama sürekli kendime böyle olmaya hakkın yok bu zamanlar bir daha gelmeyecek deyip, harekete geçiyorum genelde.
Açıkçası kansızlığınız vardır diye düşündüm okurken,ama test sonuçları da normalmiş.
Keşke yardım alabilme imkanınız olsa idi.
 
Kardeşim dost acı söyler. Vallahi hiç aman takma normaldir çalışıyorsun olur öyle vs vs avutmaya gerek yok. Evet iyi bir anne değilsin. Psikolojik yardım al ne yap et duzelt kendini.
Bir çocuğu anne yetiştirir. Baba dahi bir yere kadar, asıl iş annededir. Bu doğanın kanunu ister kabul et ister etme. Anne ilgisi olmadan yetisen çocuk eksiktir. Bakiciyi vs katmıyorum bile.
İlerde çok pişman olursun bak.
Kendi öğrenir falan diye çocuğu sallamakda neyin nesi onu çözemedim. Bakmayacaksanız çocuk yapmayın.
Bakin bunlari sizi ayiplamak amaci ile soylemiyorum lutfen yanlıs anlamayın. Fakat halihazırda yetişen neslin hali duman. Hepsi tablet tv telefon çocuğu olmuş artık, boş bomboş bir nesil.
 
Bence rahat batiyo size. Eve geliyosunuz yemek hazir isit ye bulasik yika hepsi bu.
Bide herseyi ustlenen bi es.

Burda cogumuz saat 7 de eve gelip yemek yapmaya basliyo bulasik su bu derken saat 9-10 oluyo.

Icinizden gelmiyo bence tedaviyle fln alakasi yok.
Insan kendi cocugundan bogulmamak darlanmamak icinde tedavi gorucekse..
 
Merhaba. 2,5 yasinda, erkek çocuğu gibi haşarı, hareketli bir kiz cocugum var. Bu hissettiğiniz duygulari şu siralar birebir hissediyorum. Benimkinin sebebi üst üste gelen ailevi sıkıntılar ve vitamin eksikliği.
Sizin vitamin eksikliğiniz yokmus, bahsettiginiz gibi cocuklukta yasanan stres ve travmalar sebep olmus olabilir.
Aslinda cok bilincli bir anneyim, sabirli bir insanim, cocuklarla oynamayı-faaliyet yapmayı cok severim ama icinde bulundugum kosullarla mücadele edemeyince ruhsal olarak cok yaralandim.
Vitamin takviyesine basladim doktor kontrolünde ancak psikolojik tedaviyi gerek maddi gerek manevi sebeplerden ötürü alamayacagim. Psikolojinin okulunu okumus biri olarak kendi cabamla iyileşmeye calisiyorum. Aile hekimi hafif bir sakinlestirici yazdi (normalde yazabiliyorlar mi bilmiyorum ama bana cook iyi geldi, biraz normale yaklaştım).
Ben cocuguma sizden daha kötü muamele ettim emin olun, ilgisiz kalmaktan daha fazlasini yaptim, her defasında pişmanlık duydum ama net olarak simdi davranislarimi degistirmeye basladim, karar aldim.
Arladaslarin dedigi gibi oyuncak oynamanin yani sira kitap okuma, atık malzemelerle yeni bir seyler yapma, masal okuma-anlatma-hatta konusmasi iyiyse cocuga anlattirma, sarki söyleme, müzik, dans etme her seyi yapabilirsiniz.
Oynamak icinizden gelmiyor olabilir ama bazi seyleri cocuklar icin kendimizi zorlayarak yapmamiz gerekiyor. Gitgide keyif almaya baslayabiliriz. Daha eglenceli hale getirmeye calisabiliriz oyunu da yaptigimiz ev islerini de. Ev islerine cocugu katmak onun gelisimi icin cok faydalı, bir arkadas camasir serme ornegini vermis cevaplarda.
Cocugunuzun gelisim evrelerini-basamaklarini takip edini internetten veya kitaptan. O aya göre yapabilecegi ve yapabileceginiz seyler hakkinda fikriniz olur, belki daha istekli hale gelirsiniz.
Kendinize zaman ayirmaniz da iyi gelebilir. Madem eşiniz anlayisli. Bazi pazarlar cocugu ona emanet edip siz tek basiniza veya arkadaslarla takilabilirsiniz, belki ruhunuza iyi gelir.
Umarim daha iyi hissedersiniz kendinizi. Ozelden yazmak isterseniz yazabilirsiniz.
Son olarak, Milli Egitim Bakanligi'nin 0-3 yaş cocuklari icin yayinladigi bir etkinlik kitabi var, ucretsiz online indirilebiliyor, ona basvurabilir, cocugun yasina uygun faaliyetler bulabilirsiniz.
Linki buraya yazayim, lazim olan herkes kullansin.

http://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/0-36etkinlikkitabi.pdf
 
Sanırım geçmişte ailenizle yaşadığınız şeylerden dolayı hayata karşı bir boşvermişliğiniz var.
Destek almak için izin vermiyorlarsa senelik izniniz olacak nasılsa o Zaman gidin.Çünkü şart gibi görünüyor.En azından farkındasınız ve bilerek böyle davranıyorsunuz,içinizden gelmiyor.
 
Bir saniye öncesini telafi edemezken bu rahatlık neden?... Eşinize karsi da boyle sıkılgan misiniz? On bes dakikadan fazla ilgilenemiyor ya da sohbet edemiyor musunuz? Oyleyse yaradilisiniz bu(: Yalnizca bebege karsi boyleyseniz altinda bir sey yattigi acik.

Insallah bir sekilde bu uykunuzdan uyanir ve kendinizi iyi hissedersiniz.
 
Kotu gecen cocukluk ebevynligimizi cok etkiliyor
Ne dusundugunuzu burdan yazdiklarinizla bilemem ama sadece maddi anlamda oglunuza yettiginiz icin daha fazla sorumluluk almak istemiyor musunuz acaba?
Benim oglum 3 yasindayken bir sabah arkamdan aglamisti , annecim nolur ise gitme ben oyuncak da istemem cukulata da istemem sadece seni istiyorum nolur yanimda kal diye , icim parcalabmisti , o sabah aglayarak ise gitmistim hic unutmam

Bizler cocuklatimiza maddi rahatlik saglamak icin canla basla calisiyoruz ama belli bir yasa kadar onlarin tek istedigi sevgi ve ilgi

Bence dusunce kalibinizi degistirin , siz maddi olarak zor bir cocukluk gecirmissiniz ama oglunuzun sizin sevginize ve ilginize daha cok ihtiyaci var
Mutlaka cok seviyorsunuz ama ona gostermrniz lazim bunu
Akdamlari sarip sarmalayaip oyun oynamaniz lazim

Bir cocugun kreste ogrendigi seylerle evde ogrendikleri bambaskadir

Cocuk sevgiyi , durustlugu , merhameti , kisaca kisliginin temel taslarini evde alir bu yuzden bu yaslari cok onemli , ona oyunla farkinda olmadan ogretiriz bunlari

Oyun onun hem ogrenme araci hemde anne baba sevgisini ve ilgisini alma araci

K3ndinize surekli bunu tekrar edin
Çocuk sahibi değilim fakat çok etkilendim yazdıklarınızdan,en temek seklı ile acıklamıssınız:)
 
Çocuk sahibi değilim fakat çok etkilendim yazdıklarınızdan,en temek seklı ile acıklamıssınız:)
Gunumuzdeki sorunlarimizin temelinde annemizle bebekken ve cocukken yasadigimiz sorunlarin var oldugu bilimsel olarak kanitlanmis birsey :)
Ben cok onem veriyorum bu konuya , cocugu kendi istegimizle dunyaya getiriyorsak sorumlulugu bize ait ve en iyi sekilde yetisyirmemiz gerekiyor
Maalesef turk toplumunda en iyi sekilde kismi hep maddi algilaniyor ama asil olay cocugun temelini iyi oturtabilmek
Bunu beceremedigimiz icin cevremizde herkes arizali
 
açık yazacağım sadece tembellik.. aman şimdi kim oynayacak, aman dağılanları kim toplayacak, aman kim boyama yapacak tembelliği.. üstelik inanın bana bunlar ennnn rahat günleriniz.. asıl problem ilkokulda başlayacak.. sadece çocuğunuza değil etrafına karşı da dört göz açık, ilgili olmak zorunda kalacaksınız.. şimdi öğretmeye üşeniyorsunuz, gün gelecek saatlerce konuşup kafasındaki soru işaretlerini gidereceksiniz.. baba çok önemli evet, ama anne çok çok çok daha önemli.. anne güçlüyse çocuk ayaklarının üzerinde duran bilinçli bir birey olarak yetişiyor ama anne ilgisizse çocuk duyarsız yetişiyor maalesef gerçek bu..

yardım alabilirsiniz hatta bir dönem ilaç da kullanabilirsiniz.. spora başlarsanız o da çok iyi gelir, genel manada kendinizi toplamaya ihtiyacınız var..
 
peki sizce çözümü nedir.. bende kendi cocuklugumdan yaşadıklarımdan ailemden kaynaklı olduğunu düşünüyorum.
Kendinizi üzmeyin gayretli olun. Çocuk bakımı ile ilgili sizi de heveslendirecek motive edecek kitaplar alabilirsiniz, ilham bulmaya çalışın. Youtubeda da belki vardır bu tarz videolar.
 
mesela eşim aksam evde der ki.. hadi yemeğimizin yanına salata yapalım..
o salatayı yapmak beni cok boguyor mesela büyük büyük dograrım oof puuf derim
eşim yaptığı zaman minik minik dograr ne güzel yapar hayretle izlerim.. bunun gibi çok örnek var
Eşiniz çok sabırlı takdir ettim şanslısınız. Hayattan keyif almıyor gibi bir haliniz var, işiniz çok mu yorucu, stresli?
 
Uzmana-hastaneye 1 kez gitmek icin izin alabilirseniz en azindan ilk gorusmenizi yapmis olur, belki durumunuzla ilgili bir fikir sahibi olursunuz.
Psikolog vb. uzmanlarin internette destek videolari varsa izleyip rahatlamaya calisabilirsiniz.
Yapiliyor mu bilmiyorum ama internet uzerinden kamera ile canli destek verip terapi yapiliyor mu bunu da bir arastirabilirsiniz.
Baska konularda nasilsiniz, hobilerle uzun süre vakit gecirir misiniz yoksa sıkılıp ondan ona atlayan bir yapiniz var mi? Belki bir dikkat probleminiz vardir, bu cocuga karsi hareketlerinizi etkiliyordur. Salata vb. ile özenerek ugrasmamak da bundan kaynakli olabilir belki.
 
Bence tek kelimeyle tembellik.
Ama çocuğunuzla ilgilenmek zorundasınız .
Ilerde çok pişman olursunuz .
 
Back
X