Islerine gelip oturmasi ( ne kadar rahat bir ortam olursa olsun ) hicte dogru degil. Hayat sadece erkek arkadastan , esten ibaret degil ki kendine ozel nefes alacak alan istiyor hakli olarakBöyle erkekler pek kolay bulunmuyor. Korona olup sırf evde karısıyla kalmamak için psr yaptırmayan işe gidip gelen modelleri de var.
Belli ki seni hem arkadaşı hem sevgilisi hem ailesi olarak görüyor. Farkındaysan sadece yanında değil senin canının çekeceği bir yemek, avm de görüp beğeneceğin bir şeyi almak, toplu taşıma ihtiyacın olmasın diye istediğin heryere servis. Onu da ben mi düşüncem modeli olsaydı yine memnun olmayacaktınız. İlgisiz diyecektiniz. Değer vermiyor diyecektiniz.
evliliklerde de böyle sürekli dipdibe olunuyor. Kapanma geliyor hop bi bakmışsın 7/24 bir aradasın. Yanında olması sana batıyorsa onunla zaman geçirmeyi kaliteli zaman olarak görmüyorsun demektir. Gün içinde hiç ihtiyacın olmayan tiplerle zaman geçirmektense sevgilinle olmak cazip gelmeli
Okurken ben sıkıldım yapışık ikizler gibi sürekli dip dibe haklısınız hemde sonuna kadar bu tarz ilişki insanı olduğundan daha çok yorar çünkü size yaşam alanı bırakmıyor biraz mesafe iyidir bu şekilde yurumeyecegini anlatın taviz vermeyinŞöyle bir partner düşünün;
-öğleden sonra işyerine geliyor(ofis ortamı rahat ama patron siz değilsiniz, sizden üst bir çalışan o ofiste yok, zaten az kişi çalışılıyor)
-akşama kadar duruyor, akşam sizi alıp eve veya gitmek istediğiniz başka bir yere götürüyor. Genelde akşama kadar yanınızda durup akşam çıkarken yemeğe gidelim tatlı yiyelim kahve içelim vb diyor.
-sürekli ben bırakayım-ben götüreyim olayı var. Sizin arabanız yok ama yürümeyi seviyosunuz. Toplu taşıma kullanmak uzun sürse de problem değil bulunduğunuz çevrede.
-partnerinizin bağlı olduğu bir ofis yok, telefon ve maille hallediyor genelde.
-bazen emrivaki yapıp “ben kapıdayım müsait misin?” Diye arayıp ofise çat kapı geliyor. O kadar çok yanınızda ki siz hiç buluşmaya bile davet edemiyorsunuz…
Bu süreç 2-3 aydır böyle, ve ben dün biraz iş kaynaklı olarak gerildim-yoruldum. Yanıma geldiğinde “gerginsin, sana x alıyım y ısmarlıyım, seni şuraya götüreyim vs” diye mesai bitene kadar “gerginsin, sinirlisin” vb 40 sefer şakayla karışık söyledi. Ben de “sen eve git zaten benim işim uzun sürecek, eve yürüyerek gitmek istiyorum, bekleme boşuna” dedim. Gitmedi, acıktım dedi eve git ozaman dedim yine gitmedi, yemek söyledim. Sonra yürümeme izin vermedi arabaya bindik. Ozaman avm’ye gideyim geçerken beni bırak dedim, birlikte gidelim dedi. Saat zaten 8 olmuş ve nerdeyse tüm günü yanımda geçirmiş(birlikte yaşamıyoruz). Sıkılmışım yani. Önce lafı dolandırdım, ben patron değilim işe sürekli geliyor olman belki hoş karşılanmaz köstebeklik yapan olur laf çarpıtır, sıkıntı yaşamak istemiyorum dikkat edelim dedim. Sonra nasıl olduysa pat diye “bence biz biraz az görüşelim” dedim.
“Sabahtan beri suratın asık, bana patladı olay, anlamıyorum artık, iyi görüşmeyelim diyosan görüşmeyelim ozaman” dedi sinirle.
“Suratımın asıklığını gün boyu duymaya ihtiyacım yok, bu suratı görmekten rahatsızsan gidebilirsin kırk sefer söyledim, ben robot değilim devamlı seni neşelendirip gülümseyemem bazen böyle olabilirim” dedim.
“İyi tamam iyi görüşmeyelim ozaman” dedi tekrar.
“İşte bu yüzden olmuyor, benim şarj olmaya ihtiyacım var sen bunu bir türlü anlamıyorsun, kalp kırmak istemiyorum ama anlatmaya çalıştığımda da küsüyorsun konuşamıyoruz bile.” Dedim, arabadan indim. Güzelce alacaklarımı aldım ve dolmuşa binip kulağıma müziğimi takıp eve döndüm. Bu bana iyi geldi, resmen boğulmuş hissediyorum. Bir daha da konuşmadık akşam. Sabah hiçbir şey olmamış gibi sıcak bir günaydın mesajı geliyor.
Karşı taraf sürekli görüşme ihtiyacı hissettiğini söylüyor, kendi başına hiçbir şeyden tat almıyormuş anlamıyormuş vs. ama bu görüşme değil artık resmen benim hayatımı yaşıyor. Böyle bir yere varılmaz dimi? Ben mi abartıyorum, ilişki gerçekten sağlıksız mı?
Ondan ibaret olduğunu kim söyledi?Islerine gelip oturmasi ( ne kadar rahat bir ortam olursa olsun ) hicte dogru degil. Hayat sadece erkek arkadastan , esten ibaret degil ki kendine ozel nefes alacak alan istiyor hakli olarak
direk dumduz soyleyin, evliyken bile yalnız zaman geçirmeye ihtiyac vardır. üslubunuzu ayarlarsanız sorun olmazŞöyle bir partner düşünün;
-öğleden sonra işyerine geliyor(ofis ortamı rahat ama patron siz değilsiniz, sizden üst bir çalışan o ofiste yok, zaten az kişi çalışılıyor)
-akşama kadar duruyor, akşam sizi alıp eve veya gitmek istediğiniz başka bir yere götürüyor. Genelde akşama kadar yanınızda durup akşam çıkarken yemeğe gidelim tatlı yiyelim kahve içelim vb diyor.
-sürekli ben bırakayım-ben götüreyim olayı var. Sizin arabanız yok ama yürümeyi seviyosunuz. Toplu taşıma kullanmak uzun sürse de problem değil bulunduğunuz çevrede.
-partnerinizin bağlı olduğu bir ofis yok, telefon ve maille hallediyor genelde.
-bazen emrivaki yapıp “ben kapıdayım müsait misin?” Diye arayıp ofise çat kapı geliyor. O kadar çok yanınızda ki siz hiç buluşmaya bile davet edemiyorsunuz…
Bu süreç 2-3 aydır böyle, ve ben dün biraz iş kaynaklı olarak gerildim-yoruldum. Yanıma geldiğinde “gerginsin, sana x alıyım y ısmarlıyım, seni şuraya götüreyim vs” diye mesai bitene kadar “gerginsin, sinirlisin” vb 40 sefer şakayla karışık söyledi. Ben de “sen eve git zaten benim işim uzun sürecek, eve yürüyerek gitmek istiyorum, bekleme boşuna” dedim. Gitmedi, acıktım dedi eve git ozaman dedim yine gitmedi, yemek söyledim. Sonra yürümeme izin vermedi arabaya bindik. Ozaman avm’ye gideyim geçerken beni bırak dedim, birlikte gidelim dedi. Saat zaten 8 olmuş ve nerdeyse tüm günü yanımda geçirmiş(birlikte yaşamıyoruz). Sıkılmışım yani. Önce lafı dolandırdım, ben patron değilim işe sürekli geliyor olman belki hoş karşılanmaz köstebeklik yapan olur laf çarpıtır, sıkıntı yaşamak istemiyorum dikkat edelim dedim. Sonra nasıl olduysa pat diye “bence biz biraz az görüşelim” dedim.
“Sabahtan beri suratın asık, bana patladı olay, anlamıyorum artık, iyi görüşmeyelim diyosan görüşmeyelim ozaman” dedi sinirle.
“Suratımın asıklığını gün boyu duymaya ihtiyacım yok, bu suratı görmekten rahatsızsan gidebilirsin kırk sefer söyledim, ben robot değilim devamlı seni neşelendirip gülümseyemem bazen böyle olabilirim” dedim.
“İyi tamam iyi görüşmeyelim ozaman” dedi tekrar.
“İşte bu yüzden olmuyor, benim şarj olmaya ihtiyacım var sen bunu bir türlü anlamıyorsun, kalp kırmak istemiyorum ama anlatmaya çalıştığımda da küsüyorsun konuşamıyoruz bile.” Dedim, arabadan indim. Güzelce alacaklarımı aldım ve dolmuşa binip kulağıma müziğimi takıp eve döndüm. Bu bana iyi geldi, resmen boğulmuş hissediyorum. Bir daha da konuşmadık akşam. Sabah hiçbir şey olmamış gibi sıcak bir günaydın mesajı geliyor.
Karşı taraf sürekli görüşme ihtiyacı hissettiğini söylüyor, kendi başına hiçbir şeyden tat almıyormuş anlamıyormuş vs. ama bu görüşme değil artık resmen benim hayatımı yaşıyor. Böyle bir yere varılmaz dimi? Ben mi abartıyorum, ilişki gerçekten sağlıksız mı?
1 erkek var ama o da daima durmuyor, zaten öyle şüpheli bir tip değil. O değil mesele bence. Kendi alanımın olması onu tedirgin ediyor diye düşünüyorum.Ofiste başka erkekler mi var ? Sırf aldatmayın diye takıntıdan yanınızda bekliyor olabilir.
1 erkek var ama o da daima durmuyor, zaten öyle şüpheli bir tip değil. O değil mesele bence. Kendi alanımın olması onu tedirgin ediyor diye düşünüyorum.
kardeşimle tatile gittim mesela, onunla gitmek istemedim çünkü kardeşime sözüm vardı baş başa abla jesti yapmak istedim. giderken yolda mesaj attı bu şekilde gitmem hoş değilmiş içine sinmemiş vs
Ben de yolda tadımı kaçırmak istiyosun sanırım ama kusura bakma uğraşamam şuan tatil modundayım dedim hiç dialoga girmedim.
Ay güldüm mesajınızaeşlerin iş yerine gelmesini herkesin sorun etmesine sevindim
ben bile bir ara "eşim iş yerine geliyor sinir oluyorum" diye konu açabilirdim
hele pandemi dönemi artık gırtlaklayasım geliyordu
bana hiç etik gelmiyor hiççç
Başka bir arkadas aslında baskicidir dikkat et yazmıştı, bak burda bile belli..sanırım onun eşi boyleymishatırlıyorum o bölümleri.
Tam olarak şöyle oluyor, restorana gidiyoruz, menüye bakıp “aa sen bunu seversin, bak bu tam sana göre” vs. diyor. Sen beni boşver ben kendim seçiyorum sen ne yiyeceksin diyorum, önce sana karar verelim benimki önemli değil diyor. Bazen ne yaptığını ona göstermek için aynısını yapıyorum bak bu senlik, bak bunu söyleyelim sana falan diyorum, rahatsız olmuyor ama.
hatırlıyorum o bölümleri.
Tam olarak şöyle oluyor, restorana gidiyoruz, menüye bakıp “aa sen bunu seversin, bak bu tam sana göre” vs. diyor. Sen beni boşver ben kendim seçiyorum sen ne yiyeceksin diyorum, önce sana karar verelim benimki önemli değil diyor. Bazen ne yaptığını ona göstermek için aynısını yapıyorum bak bu senlik, bak bunu söyleyelim sana falan diyorum, rahatsız olmuyor ama.
Belki tekrar ayrılmayın diye bu şekilde davranıyor olabilir. En azından sevgiliniz kendisini değiştirmiş. Bu size değer verdiğini gösteriyor. Sadece ilgiyi biraz abartmış. Benim eşimde ilgilidir. Ben bu durumdan asla rahatsızlık duymam. Çünkü ben ilgiyi seviyorum. Siz bu durumdan rahatsızsanız oturun ciddi ciddi konuşun orta yolu bulun.İşin saçma tarafı, bu ilişkinin başında roller tam tersiydi. Ben buluşalım diye can atan taraftaydım, o ise sürekli bahane üretir veya ekerdi beni. Bunu birkaç kez yapınca ayrılmıştım hatta.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?