Ilişkilerimiz.. Ve dert yandığımız erkekler..

Burayı çok uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmak bu zamana nasip oldu.
Benim diyeceğim şeyler dert değil fakat merak ettiğim şeyler. Bu yüzden sizin bakış açınızı fikirlerinizi öğrenmek istiyorum. Görüldüğü üzere çoğu kişinin sevgilisiyle,nişanlısıyla,eşiyle sorunları var. Hatta bazılarını ağzım açık okuduğum bile oluyor. Kıskançlık,aldatma,saygısızlık,hakaret.. Sizce bunların nedeni nedir? Son zamanlarda insanların problemleri gittikçe artıyor gibi geliyor bana. Kadınlar mı fazla sorun yapıyor,yoksa erkekler mi? 4/4lük bir ilişki kimseden beklenemez tabi ki. Ama nedir bu erkeklerden çektiğimiz? Abartan bizler miyiz? Hep mutlu bir evliliğim olsun istiyorum,ve açıkçası korkuyorum evlenmeye. Sevgilim değişir mi,evlilik nasıl bir şey,ne gibi sorumluluklar beni bekliyor diye düşünmüyor değilim. Evliliklerde kavgalarda genelde kadınlar daha çok yıpranıyor. Çevremde gözlemlediğim üzere erkekler kapıyı vurup gidebiliyorlar. Ama ya kadınlar.. Ne yazık ki durum böyle. Ya da ben yanlış tespitlerde bulunuyorum. Eğer öyleyse affola. Sizce mutlu bir evliliğin sırrı nedir,nasıl olmalıdır? Yaşanması gereken şeyler her zaman zamaninda mı yaşanmalıdır? Evlenmeden birlikte olmak gibi.. Açıkçası bana yanlış geliyor,ama kimseyi ayıplamaya asla hakkım yok. Herkesin kendi hayatı,kendi düşünceleri sonuçta. Aklımda bir çok soru var aslında biraz da korku. Mutsuz evlilikleri okudukça çok üzülüyorum. Düşünün.. Hayatınızı adadığınız insanla evleniyorsunuz. Aynı evi,aynı odaları,aynı mutfağı paylaşıyorsunuz. Ama zaman geçtikçe anlaşmazlıklar hatta aldatmalar oluyor. Ne kadar kötü.. Yaşayan bilir derler,o yüzden pek fikir yurutemiyorum. Sizce neden böyle? Ya da kadınlar nerede yanlış yapıyor? Erkekleri sıkmamak biraz nefes almasını sağlamak gerekir derler,sizce de öyle mi? Pek çok soru sordum ama çok merak ediyorum dusuncelerinizi. Konumu yanlis yere açtıysam kusuruma bakmayın. Teşekkürlerimi sunuyorum hepinize

evlilik olayı bana gore tamamiyle sans işi tabi goz gore gore kotuluklere ragmen evlenemez kimse ama cok iyi anlastıgı insanların sonrasında nasıl farklı bir kisilige burundugunude goruyoruz bence kadınlar ereklere gore daha duygusal daha detaycı erkekler herseye yuzeysel bakıyorlar kimi zaman kadınların fazla duygusallıkları nedeniyle sorun cıkıyor kimi zamanda erkeklerin umursamazlıkları yuzunden kadın bir ilişkiye basladıgında o ilişkinin sorumluluklarını erkege gore daha iyi kavrıyor bence erkek daha savurgan daha sorumsuzca davranıyor sorunlarda burda baslıyor kendilerinin yapması gereken ne varsa yapmayıp kadınlardan beklemeleri ilişkiyi yıpratıyor..ama her ne olursa olsun kadın ilişkide surekli fedakarlık yapan taraf olmamalı hep boyle derlerya kadın yapar kadın eder yok degil egerki kendini feda edip bir ilişki surecekse o ilişki olmaz tek taraflı bir aşk olur kadın ve erkek sorumluluklarının farkına varırsa bence o ilişki daha az sorunla devam eder

24 yaşındayım ve yalnızım bir seneden fazla bir süredir. Benim bu yaşıma kadar anladığım tek şey insan sadece kendini sevmeli, annesine babasına değer vermeli. Aşk sevgi ise gerçekten çok eski zamanlardan kalmış, bu hayata tutunmak için yüreğimizi kemiren umuttan başka bir şey değil... Her aşkın en büyüğünün gelip geçtğini gördüm. Erkeklerin oyuncaklarıyız biz kadınlar bu devirde. Peki hiç mi oyuncak olan erkekler yok var tabi. Kısacası dünya kötülerin dünyası. Bu aralar karamsarım yaşadıklarımdan ötürü ama bu gerçekler tecrübeyle sabit. Kendi mutluluğumuzu ön planda tutmalıyız biz kadınlar. Önce kendimize yatırım yapmalı yalnız başımıza mutlu olabilmeliyiz. Sonra belki karşımıza çıkar doğru insan diye umutlanmalıyız her zamanki gibi.. Mutlu beraberlikler yok mu? Vardır elbet ama kesinlikle şuna inanıyorum ki o mutlu beraberliklerin bir çoğunun ortak noktası da ; sineye çekebilmek. Kısmet hanımlar..

Yaşadığım ayrılık acılarından sonra, kendimi aşka kapadığım bir dönemde karşılaştım eşimle. Her zaman elime işimi evlenmeden almam asla erken evlenmem diyen ben kendimi evlenmiş buluverdim. 23 yaşında evlendim
Neden evlendin dersen:)
Evlenmeden önce mesela bu erkek sıkıya gelemez her erkek aldatır laflarından o kadar bunalmıştım ve çevremde o kadar kötü örnek vardı ki, eşimle daha sevgili değilken bu konuları konuşmuştum. Her erkek aldatır mı vs. Bana o kadar olgun o kadar güzel cevaplar vermişti ki daha önce hiçbir erkekten duymamıştım böyle laflar. Ben daha önceki erkek arkadaşım onu çok sıkmakla suçladığı için, bu sefer onu rahat bırakacaktım, eşim müsade etmedi. Rahat olmak gibi bir derdi hiç olmadı mesela. Sonra ben evliliğe o kadar kötümser bakarken, onun hiç kötü örneklerle kirlenmemiş kalbi benim de içimi açtı.
Öncelikle şans tabiki onu bulmam ama şansın da ötesinde bence iyi analiz yapmak gerekiyor. Evlilikten isteklerin örtüşmesi gerekiyor, mutlu olmak için. Mesela ben evimde TV olsun istemeyen bir insandım, o da istemiyordu. İkimizde kitap okumayı çok severiz, sohbet etmeyi severiz vs.. Onun da isteği huzurlu bir yuvası olmasıydı benim de vs...Yani evlilikten beklentilerimiz birebir örtüşüyordu...
Üstelik eşim yabancı...İngilizce anlaşıyoruz, ve benim ingilizcem çok kötüydü ilk tanıştığımızda, yine beni Türkçe konuştuğum insanlardan daha iyi anlıyordu.