İlişkileriniz hala eskisi gibi mi?

mysteria_sapphire

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Eylül 2010
20
0
36
Antalya
Merak ettiğim bu, birkaç sene evli olduktan sonra 'eşim bana az ilgi gösteriyor' diyen var mı? Eşimle evlendikten sonra hep bana az ilgi gösterdiğini hissediyorum, ilişkilerimizde romantik kalmadığını görüyorum ve bu konu beni çok üzüyor. Daha fazla aktivite birlikte yapmak istiyorum, çok firiklerim var, ancak eşimin bu fikirler pek hoşuna gitmiyor, en sevdiği şey evde oturup birlikte film izlemektir veya bilgisayar oyunu oynamaktır. İstediğim şey yapsa bile (çok fazla üstüne gittikten sonra) asık suratlı yapar veya sıkıldığını aşırı derecede belli eder (geçen ben 3 ay boyunca istedikten sonra beni diskoya götürdü, masada oturup telefonda oyun oynadı, yarım saat sonra 'sıkıldım, hadi gidelim' dedi), ve tabiki ben de uzun süre dayanamayıp evimize dönüyoruz.
Yani genel olarak çok sıkıldığımı diyebilirim, aynı zamanında sürekli istediğimi almak için uğraşmaktan çok yoruldum. Acaba aynı durumda olanlar var mı? Kafam çok karışık, bu durum normal mi acaba merak ediyorum, normalse ne yapılabilir, bu şekilde yaşayarak hayatımdan hiç memnun değilim. Cevaplarınızı bekliyorum...
 
bence çok normal canım tipik evli erkek işte yarın volkan konak konseri var ikna etmeye çalışıyorum bi saattir götürse bile burnumdan getirir ilk 3 yıldan sonra böyle işte napıcan lmaz:
 
evlenmeden önce böyle olacağının sinyallerini hiç mi vermedi?
tam zıttı bi karakterdemiydi?
 
Hiç bir evlilik sadece yle yürüyemiyor,

sadece sevgi
sadece ilgi
sadece saygı
sadece sex
sadece uyum


hepsinin ortaya karışık olması gerek.ve hepsi DOZUNDA olmalı.

biz evlendiğimiz gün bile kavga ettik.
sevildim ama sevgimden hep şüphe edildi
kıskanıldım ama onu sürekli aldatıcağımı düşüneceği kadar
ilgi gördüm ama benim ilgimi küçümsicek kadar
seviştim ama okadar sorun üstüne kadın olarak sevişmekten soğuyacak ve bunla suçlanacak kadar.
terkettim ama hamile kaldığımı öğrenene kadar
bebeğimi düşürdüm üzülmem gerekirdi ama 2 gün sonra yine beni aldatıcakmısın acaba düşüncesine kadar
paranoyaları yüzünden çalışmadım ama kendime napıyorum lan ben diyene kadar.
bütün arkadaşlarımdan uzaklaştım ama asıl yalnızlığımın onun yanında olduğunu görene kadar.

1 yılın sonunda 20 gün sonra mahkemem var boşuyorum bütün ama larımı
 


Çok güzel anlatmışsınız derdinizi
bu kadar net olunabilirdi sanırım.
ama 1 yılın sonunda 20 gün sonraya üzüldüm
 



sanırım yıllanmış evliliklere has değil bu yaşanan sorunlar
yeni evli sayılırım çok değil 9 ay oldu ama
eşimle öyle çok ortak paylaşımlarımız yoktur...
istediğim ve yapmak istediğim herşeyi yapar
iyi biridir onu çok seviyorum zaman zaman ilgisizliğinden yakındığım olur
ama nedense bu zaman zamanlarda eşim hep aksini iddia eder
ve asıl benim ilgisizliğimden bahseder...
evde oturup tv izlemek film çekirdek eşimin en büyük keyfi,değmeyin ona
bense evde oturmayı sevmeyen,gezmeyi eğlenmeyi seven aktif biriyim
aslında evlenmeden öncede bu şekılde beklentılerıme karsılık alamayacagım
belliydi görmek istemedim belki,düzeltebileceğimi sandım ama hayır olmuyor.
Şimdi onu kendı dünyasına bıraktım,bense kendi keyiflerimden vazgeçtim.
istediğim ve yapmak istediğim herseyi yapar dedim ya hani...
isteyerek yapmadığını keyif almadıgını bildiğimden dolayı
artık birlikte birşeyler yapmayı teklif etmiyorum...
oda istesin istiyorum ama yok olmuyor
Ruhuma aykırı olsada,aktif yaşamımı bir kenara bıraktım
mutlumuyum bilmiyorum...yorumsuz
 
Ya çok üzücü bişey.
Eşinizle severek mi evlendiniz? Sizinle "aman yaşım da geldi. e buldum iyi aile kızını evleneyim bari" düşüncesiyle evlenmiş olabilir mi?
Eşinizi iyi bir insan olabilir ama bazı erkekler bu düşünceyle evleniyorlar sanırım. Eşleriyle paylaşacak bir şey bulamayınca da öyle heyecansız heyecansız herkes kendi halinde takılıyor.
Öncelikle bu ilgisizliğinin sebeini sonra da ortak ilgi alanları bulmanız lazım.
Hep mi böyleydi son zamanlarda mı böyle oldu? Belki bir sıkıntısı var.
 
Ya çok üzücü bişey.
Eşinizle severek mi evlendiniz? Sizinle "aman yaşım da geldi. e buldum iyi aile kızını evleneyim bari" düşüncesiyle evlenmiş olabilir mi?
Eşinizi iyi bir insan olabilir ama bazı erkekler bu düşünceyle evleniyorlar sanırım. Eşleriyle paylaşacak bir şey bulamayınca da öyle heyecansız heyecansız herkes kendi halinde takılıyor.
Öncelikle bu ilgisizliğinin sebeini sonra da ortak ilgi alanları bulmanız lazım.
Hep mi böyleydi son zamanlarda mı böyle oldu? Belki bir sıkıntısı var.
 
Birbirimize deli gibi aşık olup evlendik. Ailelerimiz karşı çıktı onları dinlemedik... Neden böyle oldu ben de anlayamıyorum. En kötüsü eşim paylaşmayı seven bir insan değil. Bana her zaman 'ben çok mutluyum' diyor, ama bunu havadan bahsederken gibi söylüyor. Sorunlarımız var çözelim diyorum, hangi sorunlarımız var ki diyor, sen çok pessimistsin diyor, herşey yolunda diyor. Zor zamanları geçirdik. Ondan sonra herşey değişti, ama düzeltmek için neler denemedim ki, iyi eş oldum, kötü eş oldum, konuşmayı denedim, umursamamaya denedim... İşe yaradıysa 2 güne değişmiştir sonra da tekrar eskisi gibi oldu. 3 sene değil 30 sene evliymişiz gibi hissediyorum... Eşim kendini mükemmel bir eş sanıyor ve bu yüzden ilişki için bir şeyler vermek istemiyor. Çok konuştum, evlilik iki taraflı bir çalışma diye, çiftte her ikisinin de çalışması lazım, 'tamam evlendim artık rahatlayabilirm' değil, her gün kendinden bir şey vermesi lazım... Anlamıyor. Hep ben verdim, hep ben onun mutluluğunu düşündüm ve şu an çok pişmanım... Bu duruma alıştı ve tabi ki uğraşmak istemiyor. Ben boşanmak isteyince, beklemeye bilmeyen salak oluyorum, ileride çok mutlu olacakmışız... O kadar yoruldum ki, 3 senemi çöpe atmişim gibi hissediyorum, sadece eşimin istediklerini yapıp hayatımı onun isteklerine göre değiştirdim... Boşanmaya deneyince de direk tüm suçu bana atıyor... Kurtulamıyorum devam da edemiyorum... Çok sevdim, çok emek verdim, hayatımdan vazgeçtim onun için ve karşılığı bu mu diye inanamıyorum...
 
son yazdıkalrını okuyunca kalbim daraldı inan ki. (( diskoda cep telefonundaki oyunla ilgilendiyse bence oyun bağımlısıdır bu adam. ciddi bi sorun bu aslında. dışarı çıkmak demek erkekler için para harcamak demek. iyi aile tanımlarında da bozukluk var en baştan. bence ciddi şekilde rahatsız olduğunuzu, onun hiçbir şeyinden memnun olmadığınızı ona anlatın.

eskiden erkeklerin anladıkları halde anlamamış gibi davrandıklarını düşünürdüm, şimdiyse tam birer öküz olduklarına eminim.

evlilik içinde de kaçan kovalanır oyunundan oynamanın yollarını bulmalısınız.
 
çok üzüldüm sizin için... evli değilim, ama yinede sıkıntınızı hissettim. evlendikten sonra bu şekilde olmaktan bende çok korkuyorum... ama kişisel fikrim, düzeleceğinize dair umudunuzu kaybetmemeniz. yani uğraşın, bu şekilde mutlu değilseniz oluruna bırakmayın. mutsuz olmayın.. mutlu olmak zorundasınız, birbirinizi mutlu etmek zorundasınız çünkü birbirinize emanetsiniz... umarım değişir..
 
Canım seni anlıyorum ama bu kocana has bi durum değil inan.Erkekler evlenince çok değişiyor.Biz 3.5 aylık evliyiz ama ilişkimiz sizden çok farklı değil.Benim sevdiğim filmlerde o uyuyakalır onun sevdiği filmler vurdulu kırdılı bilimkurgu beni açmaz.O bilgisayar oyunu oynayabilir saatlerce...Hiç eşim bütün gün evde canı sıkılmış diye düşünmüyor hep benim onu anlamamı bekliyor.Ben de artık onu anlıyor kendi kendime oyalanıyorum.Çogu zaman işide uzar zaten.Onun için akademik kariyerimi bıraktığıma pişmanım.Şimdi otur öğretmenlik için kpss çalış evde.Hep kadınlar verici oluyor erkekler sevdiği kızı alana kadar.Ne bilim eşimi seviyorum ama onun için bukadar fedakarlık yapmalımıydım tartışılır.O yüzden eşine yükleme değiştirmeye çalışma bence.Çünkü evlendikten sonra eşinize sigarayı bıraktırmaktan başka bişey yaptıramazsınız.Davranış değişikliği olarak söylüyorum.Sözlüyken beni kırdığı zaman şehirlerce uzağındaydım ama güller gönderir mektuplar yazardı.İzinlerde yanıma geldiğinde harika vakit geçirirdik şimdi o adamdan eser kalmadı.Allahtan daha erken evlenmemişim diyorum şimdi.
 

belki de kadınlar değiştiği için onlar değişiyor?
 
eşimle 2 yıl üniversitede birlikteydik ve 8 yıldırda evliyiz.evet erkekler evlenince bir ev kuşu moduna giriyorlar.ama bunu yok etmek evliliği monotonluktan çıkarmak sizin elinizde.inanın elinizde.benim eşim tam bir ev kuşuydu.çok nadir dışarı çıkardık.baktım o çıkmak istemiyor evde kalmak istiyor tamam sen gelmiyorsan ben gidiyorum dedim ve çıktım.bu arada kayınvalidem bu konuda bana çok destek oldu. onu da yanıma alıp o kadar çok gezdim kii :)))aradan bir iki ay zaman geçti eşim bende gelicem demeye başladı bu arada da arkadaşlarımızla vakit geçirmeye başladık.şimdi ben ona diyorum bu akşam evde oturalım diye :))) erkekler biraz onlardan bağımsız hareket edince anında dönüyorlar ... bunu deneyebilirsiniz benim evliliğimde etkili oldu.ilgi konusuna gelince ne kadar ilgili olursa bende ona o kadar ilgi gösteririm.ama herşeyden önce saygı ve sevgi olmalı.
 
Bazı insanların değişimini beklemek derisini değiştirmesini istemek kadar imkansızdır. Uyum sağlayamıyorsa hiç uğraşmamak en mantıklısı gibi. Ya kendi haline bırakmalı ya da sorunu kökünden halletmeli. Ayyy beni böylesi bayar valla. Sabırlar...
 


o kadar güzel yazmışsın ki... yeni hayatında çok çok mutlu olmanı dilerim. ben de 10 sene önce ama'larımı boşamıştım. ama hiç pişman olmadım. aksine şu anki mutluluğumu, birlikte olduğum insanı düşündükçe (ondan önceki dönemde de her düşündüğümde iyi ki o cesareti bulmuşum kendimde demiştim) iyi ki, iyi ki diyorum.

şüphesiz kimse boşanmak için evlenmiyor. ancak evlilik ızdırap, devamlı mutsuzluk, ve iki kişiyken yapayalnız olmak değildir. böyleyse durum kangren olan organ tüm vücudu sarmadan kesip atmak gerekir derler. sadece bir hayatımız var.



aynı hataları ben eski eşime kadar çok fazla ve ne kadar akıllandığımı sansamda şu anki erkek arkadaşıma karşı da yaptım. ancak eski eşimle binbir türlü uyumsuzluğumuz-sorunumuz olduğu için inceldiği yerden kısa sürede koptu. erkek arkadaşımda ise benim büyük oranda senin yaptığın gibi kendimi, paralamam ve onun kasmaya ihtiyaç görmemesi etkin olmuştu. bir süre ayrı kaldıktan sonra ben kendimi artık değiştirdim!!! ve inan çok çok değişti her şey. Birincisi; eskiden onun çabalamamasından yakınıyordum, ama ben zaten kendimiz zora sokup edip görüşme vb için her an hazır olduğum için onun kasmasına fırsat kalmıyordu zaten. E bu durumda, ona kızmak sadece beni ve tabii ki onu da geriyordu. Bu arada o bunları beklemiyor, ben salak gibi kendi görevim gibi görüyordum. (hala eski eşimin tesirinde kalmışım belki de o zamanlar) 2. erkek arkadaşım beni hiç kısıtlamaz, eve dönüşüm sorun olmayacaksa arkadaşlarımla görüşmem için desteklerdi bile, ama ben o gelmeyecekse gitmezdim, sonra da ona kızardım. Şimdi ise, ben arkadaşlarla buluşmayı enerjim ölçüsünde kabul ediyorum. Sonra bazen onu da davet ediyorum. Ben arkadaşlarımla sık görüşmeye başladıkça o da bana, bize katılma oranını arttırdı. Sonuç: ben evde kös kös oturmuyorum hatta o da bize katılıyor beraber de oluyoruz, ayrı bile olsak eğlendiğim için mutlu oluyorum, kavga etmiyoruz.
... böyle uzuyor, gidiyor. Ama eski eşimde durum böyle değildi, evlenmeden önce de! Ben evlenince tamamen değiştiklerine katılmıyorum. Ben düşününce evlenmeden önce de beni çok kısıtladığını, bu tür konularda çok üzmüş olduğunu sonradan fark etmiştim. Erkek arkadaşımla ise zaten evlenmeden, evlenmiş rahatlığına kavuşma olayını yaşadık, yıllar geçince yaşanıyor sanırım böyle.


aynen! gerçekten de bunu denemeye değer, bizimkilerde işe yaradığına göre eminim daha çok erkek de işe yarayacaktır.
 
şimdiye kadar birkaç defa arkadaşlarımlarla çıktım, bir defa gece saatlerde diskoya gittik. söylediğimden daha uzun kaldım arayıp sormadı bile geri dönünce de hiç bir şey demedi hala oyun oynuyordu, çok şaşırdım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…