İlişkim asla düzelmeyecek mi

Ben bi arti goremedim.O merhamet,vicdan dedigin sey kotu gunde belli olur ama napmis seni birakip uzun sure ortadan kaybolmus ortami koklayp yoklamis eline bi sey gecmeyince donmus
 
Sizi duyanda 42 yaşınızdasınız sanacak,22 yaşımda bana sevmeyi ögretti demissiniz . Zaten onun öncesinde cocuktunuz.
Ayrıca su vicdan merhamet olayina girmeyin size karisan degistirmeye calisan biri merhametli degildir illa bir sifat yakistiracaksaniz aşağılık kompleksi yüzünden ego zedelenmesi yaşayan diyebilirsiniz.
Kendinize yazik etmeyin derim ben.

Bazen kendimi 42 gibi hissediyorum 88 de olabilir :)
 
Aslında en büyük sorum şu; İnsan aşık olduğu için uğraşıp kendinden ödün vererek üzülmeye mi devam etmeli, yoksa yalnız olmayı kabullenmeli mi? Hayatındayken çok da artısı olmayan bir adam, sevgili iken çift olmayı başaramadığın bir adam ileride evine eş ve çocuklarına baba olmayı başarabilir mi? O kadar aileci, sığ düşünen, karşındakini çok kolay incitebilen, bencil bir adam ki beni çok korkutuyor.. Ancak sevdiğim için 2. Bir şans verdim, değişen çok da bir şey olmadı.
2. Şans verdin ve Değilim olamadıysa uğraşmak gereksiz diye düşünüyorum .
 
Merhaba arkadaşlar. Az önce üye oldum önceden de bir hesabım vardı takip ediyordum siteyi ama kullanıcı adımı hatırlamadığım İÇİN yeni üyelik almak zorunda kaldım. Bu ara çıkmazdayım, lütfen yardımcı olun..

2 yıldır hayatımda olan bir adam var. Ben 22 yaşındayım, üniversite son sınıfım mezun olmama 3 ay kaldı. Bir yandan KPSS çalışıp bir yandan staj görüyorum mezuniyet aksamasın diye uğraşıyorum zor bir dönemdeyim anlayacağınız. Ailem gayet sakin, anlayışlı, ılımlı bir aile. Kardeşlerim kendi halinde ve evliler. Maddi açıdan bir problemim yok. Sağlık olarak tek problemim bir gözüm görmüyor çocuklukta geçirdiğim bir rahatsızlık nedeniyle. Onun dışında bir sıkıntım Yok.. Kendimi severim ve kendimle barışık bir insanım. Bunları daha objektif yorum yapın diye açıkladım fazla ayrıntıya girdiysem kusura bakmayın.. Biraz doluyum..


Ben 2 yıl önce bu adama aşık oldum, şu an askerde. Askere gitmeden önce beni terk etmiş ve aylarca hiç beni aramamıştı. Kendince yaşadığımız uyuşmazlıklar nedeniyle belki de haklı sebepleri vardı.. bir şekilde unutmaya çalışıp hayatıma odaklanmıştım ben de ama çok acı çektim, yalan Yok.. kürkçü tilki misali yine karşıma çıktı yalvar yakar özledim seviyorum diyerek oradan izin alarak dil dökerek hayatıma girdi. Çok salak bir kadın sayılmam, sadece zaafım gibiydi.. herkesi elimin tersiyle itebilsem de ona gelince kitleniyordum.

O ailesindeki herkesi ( dayı, amca, hala, teyze kuzen vs.) benden ve bana ayıracağı zamandan önce tutam, benim özel ya da kötü ılan hiçbir günümde yanımda olmak İÇİN çabalamayan, sevgi ilgi delisi ama sevgi göstermeyen, lise mezunu, sosyoekonomik olarak biraz daha alt kısımda yaşayan, kendinden ödün vermeden beni giyimim kuşamım yaşayışım değerlerim ile değiştirmeye çalışan biri.. bunlar eksileri..

Artısı ise, merhametli e vicdanlı olması..çok yakışıklı olması ( bana öyle geliyor, çevremdeki herkes yooo yapıyor), benim aşık olabildiğim tek insan olması.. yani tutunduğu başka hiçbir özelliği yok açıkçası.. Ne yapmam gerektiğini kestiremiyorum. Bu ilişki için çok çabaladım, sanki tüm insanlığa vereceğim enerjiyi onu yontmak İÇİN harcadım ve o giderse çok yalnız kalacakmışım gibi geliyor. Sizce ayrılmalı mıyım, yoksa biraz daha beklemeli miyim?
görünen köy olayı bu adamdan sana bi cacık olmaz..hic uzatma bence..hayatinda önceligi sen degilsin..saba deger veren biri ile ol..seninki klasik sevmeyen "sevilir" olayi diyelim kibarca(!)
 
Aslında en büyük sorum şu; İnsan aşık olduğu için uğraşıp kendinden ödün vererek üzülmeye mi devam etmeli, yoksa yalnız olmayı kabullenmeli mi? Hayatındayken çok da artısı olmayan bir adam, sevgili iken çift olmayı başaramadığın bir adam ileride evine eş ve çocuklarına baba olmayı başarabilir mi? O kadar aileci, sığ düşünen, karşındakini çok kolay incitebilen, bencil bir adam ki beni çok korkutuyor.. Ancak sevdiğim için 2. Bir şans verdim, değişen çok da bir şey olmadı.

insan önce kendini sevmeli.
bencil birini hayatında tutmak için ısrar neden?
severken bile kendini yakışanı sevmelisin. şu yazdığın muameleyi hak ediyor musun?
 
Aslında en büyük sorum şu; İnsan aşık olduğu için uğraşıp kendinden ödün vererek üzülmeye mi devam etmeli, yoksa yalnız olmayı kabullenmeli mi? Hayatındayken çok da artısı olmayan bir adam, sevgili iken çift olmayı başaramadığın bir adam ileride evine eş ve çocuklarına baba olmayı başarabilir mi? O kadar aileci, sığ düşünen, karşındakini çok kolay incitebilen, bencil bir adam ki beni çok korkutuyor.. Ancak sevdiğim için 2. Bir şans verdim, değişen çok da bir şey olmadı.


Kesinlikle bu hatayı yapmayın daha fazla sizi yipratmasina izin vermeyin .


İnanın hayatiniz size değer sevgi
veremeyecek bir adama harcanacak kadar uzun ve lüzumsuz değil .


Emin olun karşılıklı sevilip sevdiğiniz anlasacaginiz birisi karşınıza çıkacaktır. Zaman verin kendinize işinize gücünüze odaklanın bu sürede zaten unutursunuz. İnanın kimse vazgeçilmez değil .


Bundan bir 5 10 sene sonra iyi ki vazgeçmişim o sevdadan ne kadar da safmışım demek var .

Yada keşke zamanında bırakacak cesaretim olsaydı demek var .
 
Kendinle barışık olduğunu yazmışın ama alakası yok şimdi daha 22 yaşında hayatin baharında pırıl pırıl bi genç kızsın elin adamı seni zamanında üzmüş bırakıp gitmiş sende aşk aşk diyerek tekrar donup geldiğinde kabul etmişin kardesim bu aşk değil tek taraflı ayrıca adamın elle tutulur iyi güzel bir huyu yok neden kendinizi şöyle beş para etmez adamlar için harcamaya uğraşıyorsunuz ki git seni hak eden seven değer veren bir adamla ol mutlu ol kendiyle barışık insan kendine değer verir sever ve saygı duymayan adamı asla hayatında tutmaz
 
Merhaba arkadaşlar. Az önce üye oldum önceden de bir hesabım vardı takip ediyordum siteyi ama kullanıcı adımı hatırlamadığım İÇİN yeni üyelik almak zorunda kaldım. Bu ara çıkmazdayım, lütfen yardımcı olun..

2 yıldır hayatımda olan bir adam var. Ben 22 yaşındayım, üniversite son sınıfım mezun olmama 3 ay kaldı. Bir yandan KPSS çalışıp bir yandan staj görüyorum mezuniyet aksamasın diye uğraşıyorum zor bir dönemdeyim anlayacağınız. Ailem gayet sakin, anlayışlı, ılımlı bir aile. Kardeşlerim kendi halinde ve evliler. Maddi açıdan bir problemim yok. Sağlık olarak tek problemim bir gözüm görmüyor çocuklukta geçirdiğim bir rahatsızlık nedeniyle. Onun dışında bir sıkıntım Yok.. Kendimi severim ve kendimle barışık bir insanım. Bunları daha objektif yorum yapın diye açıkladım fazla ayrıntıya girdiysem kusura bakmayın.. Biraz doluyum..


Ben 2 yıl önce bu adama aşık oldum, şu an askerde. Askere gitmeden önce beni terk etmiş ve aylarca hiç beni aramamıştı. Kendince yaşadığımız uyuşmazlıklar nedeniyle belki de haklı sebepleri vardı.. bir şekilde unutmaya çalışıp hayatıma odaklanmıştım ben de ama çok acı çektim, yalan Yok.. kürkçü tilki misali yine karşıma çıktı yalvar yakar özledim seviyorum diyerek oradan izin alarak dil dökerek hayatıma girdi. Çok salak bir kadın sayılmam, sadece zaafım gibiydi.. herkesi elimin tersiyle itebilsem de ona gelince kitleniyordum.

O ailesindeki herkesi ( dayı, amca, hala, teyze kuzen vs.) benden ve bana ayıracağı zamandan önce tutam, benim özel ya da kötü ılan hiçbir günümde yanımda olmak İÇİN çabalamayan, sevgi ilgi delisi ama sevgi göstermeyen, lise mezunu, sosyoekonomik olarak biraz daha alt kısımda yaşayan, kendinden ödün vermeden beni giyimim kuşamım yaşayışım değerlerim ile değiştirmeye çalışan biri.. bunlar eksileri..

Artısı ise, merhametli e vicdanlı olması..çok yakışıklı olması ( bana öyle geliyor, çevremdeki herkes yooo yapıyor), benim aşık olabildiğim tek insan olması.. yani tutunduğu başka hiçbir özelliği yok açıkçası.. Ne yapmam gerektiğini kestiremiyorum. Bu ilişki için çok çabaladım, sanki tüm insanlığa vereceğim enerjiyi onu yontmak İÇİN harcadım ve o giderse çok yalnız kalacakmışım gibi geliyor. Sizce ayrılmalı mıyım, yoksa biraz daha beklemeli miyim?
Canim askere gidip gelmeyen adamdan bihalt olmaz bu 1 2.si askerde yalniz kalmayim olayi yapmis bariz belli yasin daha cok genc once meslegini al eline koca herzaman bulunur ilerde lazim olur suan degil ama 30 lu yaslarinda ondan sana hayir gelmez
 
Eş dediğin (karsı cins sevgili nişanlı evli vb.) hayatında sana artı değer katmalı. Sende olanları alıp götürmemeli. Anlattıklarına bakacak olursak senin ki sürekli senden birşeyler eksiltiyor. Ve emin ol sana destek verip yüceltmek yerine sürekli paçandan tutup aşağıya çekmeye çalısacak. Güzellikte bir yere kadar. Dış güzellik kadar karakter güzelliği de önemli. Hemen ayrılamıyorsan bu kötü tarafları sürekli aklına getir ve yavas yavas uzaklas.
 
Aslında en büyük sorum şu; İnsan aşık olduğu için uğraşıp kendinden ödün vererek üzülmeye mi devam etmeli, yoksa yalnız olmayı kabullenmeli mi? Hayatındayken çok da artısı olmayan bir adam, sevgili iken çift olmayı başaramadığın bir adam ileride evine eş ve çocuklarına baba olmayı başarabilir mi? O kadar aileci, sığ düşünen, karşındakini çok kolay incitebilen, bencil bir adam ki beni çok korkutuyor.. Ancak sevdiğim için 2. Bir şans verdim, değişen çok da bir şey olmadı.
Yalnız olmayı kabullenmek derken? Yaşın daha çok genç, bambaşka insanlar, bambaska sevgiler çıkar karşına. Nerden geldiğini bile anlamazsın :)

Ben emek verilen ilişkilerin kolay bozulmaması gerektiğine inanırım. Ancak olumsuz taraf olumlu tarafa baya ağır basiyo sizde. Ilerde pişman olacağınız, ve şu an aşk değil, bağlılık değil de bağımlılık hissettiğiniz belli.. Bi süre acı verebilir size ama, sanırım geleceği olan bi iliski değil, ayrılın.
 
Sen kendnini güzel ifade edebılen güzel bi aile sahip eğitimli kültürlü bir kızsın.
Bence o seni haketmıyor. Hem senı terkedıp sonra gelmesi demek "senın gıbı benı sevenı bulamadım.belki bulurum diye ayrıldım ama kimse bana pas vermedı sen benı sevıyodun zaten tekrar geri dön" demek.
Okulunu bitir, çalış. Bu adamdan uzak dur.Karşına hem senin sevebilecegın hemde senı seven, sana daha uygun ınsanla karşılarsın.
Şimdi sana hayatımda kimse olmaz sadece o olur başka kımseyı sevemem gıbı gelıyordur ama inan oluyor kendimden bılıyorum.Yaşadıgım tecrubelere dayanarak dıyorum sana ondan ayrılman verecegın en dogru karar olur.
 
Merhaba arkadaşlar. Az önce üye oldum önceden de bir hesabım vardı takip ediyordum siteyi ama kullanıcı adımı hatırlamadığım İÇİN yeni üyelik almak zorunda kaldım. Bu ara çıkmazdayım, lütfen yardımcı olun..

2 yıldır hayatımda olan bir adam var. Ben 22 yaşındayım, üniversite son sınıfım mezun olmama 3 ay kaldı. Bir yandan KPSS çalışıp bir yandan staj görüyorum mezuniyet aksamasın diye uğraşıyorum zor bir dönemdeyim anlayacağınız. Ailem gayet sakin, anlayışlı, ılımlı bir aile. Kardeşlerim kendi halinde ve evliler. Maddi açıdan bir problemim yok. Sağlık olarak tek problemim bir gözüm görmüyor çocuklukta geçirdiğim bir rahatsızlık nedeniyle. Onun dışında bir sıkıntım Yok.. Kendimi severim ve kendimle barışık bir insanım. Bunları daha objektif yorum yapın diye açıkladım fazla ayrıntıya girdiysem kusura bakmayın.. Biraz doluyum..


Ben 2 yıl önce bu adama aşık oldum, şu an askerde. Askere gitmeden önce beni terk etmiş ve aylarca hiç beni aramamıştı. Kendince yaşadığımız uyuşmazlıklar nedeniyle belki de haklı sebepleri vardı.. bir şekilde unutmaya çalışıp hayatıma odaklanmıştım ben de ama çok acı çektim, yalan Yok.. kürkçü tilki misali yine karşıma çıktı yalvar yakar özledim seviyorum diyerek oradan izin alarak dil dökerek hayatıma girdi. Çok salak bir kadın sayılmam, sadece zaafım gibiydi.. herkesi elimin tersiyle itebilsem de ona gelince kitleniyordum.

O ailesindeki herkesi ( dayı, amca, hala, teyze kuzen vs.) benden ve bana ayıracağı zamandan önce tutam, benim özel ya da kötü ılan hiçbir günümde yanımda olmak İÇİN çabalamayan, sevgi ilgi delisi ama sevgi göstermeyen, lise mezunu, sosyoekonomik olarak biraz daha alt kısımda yaşayan, kendinden ödün vermeden beni giyimim kuşamım yaşayışım değerlerim ile değiştirmeye çalışan biri.. bunlar eksileri..

Artısı ise, merhametli e vicdanlı olması..çok yakışıklı olması ( bana öyle geliyor, çevremdeki herkes yooo yapıyor), benim aşık olabildiğim tek insan olması.. yani tutunduğu başka hiçbir özelliği yok açıkçası.. Ne yapmam gerektiğini kestiremiyorum. Bu ilişki için çok çabaladım, sanki tüm insanlığa vereceğim enerjiyi onu yontmak İÇİN harcadım ve o giderse çok yalnız kalacakmışım gibi geliyor. Sizce ayrılmalı mıyım, yoksa biraz daha beklemeli miyim?
Canım kaç kaç kaç. Siz paralel doğrular değilsiniz. Evlendikten sonra sana çok yakışıklı gelen adam çöpün TEK’i olacak nasıl kurtulacağını şaşıracaksın. Davul dengi denginedir çok vicdanlı ve merhametli olsa senin özel gününde yanında sıkıntılı gününde dert ortağın olur. Senden bekleyip kendi fedakarlık yapmayan tipler seni yer bitirir bu hayatta karşılık almadığın ilişkinin peşimde koşma, düşünce kaldıran olmaz
 
Bu Arada o gereksiz adamla vakit harcama kpssye gir yüksek puan al memur olmakta atan, bak etrafında sana uyan senşn dengin olan iş çevrende ne ‘yakışıklı’ adamlar çıkacak. Çerçöple vakit kaybetme
 
Aslında en büyük sorum şu; İnsan aşık olduğu için uğraşıp kendinden ödün vererek üzülmeye mi devam etmeli, yoksa yalnız olmayı kabullenmeli mi? Hayatındayken çok da artısı olmayan bir adam, sevgili iken çift olmayı başaramadığın bir adam ileride evine eş ve çocuklarına baba olmayı başarabilir mi? O kadar aileci, sığ düşünen, karşındakini çok kolay incitebilen, bencil bir adam ki beni çok korkutuyor.. Ancak sevdiğim için 2. Bir şans verdim, değişen çok da bir şey olmadı.

Kendi cevabını kendin vermişsin zaten seni çokta kolay incitebiliyorsa neden mutlu olmak yerine incinmek yol ver gitsin önce insan karşısındaki insana değer ve saygı göstermeli gerisi zaten gelir mutsuz olmak için evlenme mutlu olmak için evlen
 
Back
X