İlk adımdan çekinme sorunsalı s.o.s

Ay bu Eslemin konularını hatırlattı bana. :olamaz:

Adınızı duymuş olması birşey ifade etmiyor pek aslında, siz ekstra heyecanlısınız.

Önceki sıkıntılı tipten ayrılmanız iyi olmuş, en son eşya bakıyorkende kalmıştık.
Ayyy ben unutmak istiyorum o konuları gerçekten, nasıl zor bitti tahmin edemezsiniz. Şükür kendi ruh sağlığım fiziksel sağlığımı koruyarak bitirdim, o hala takıntılı şekilde davranıyor ama umarım zamanla bitecek tamamen.

Ben heyecanlı bi tipim evet, hoşlandım mı şimşekler çakıyor yıldızlar uçuşuyor simler pullar atılıyor sanki üzerime öyle bi his. :D
 
Yakın zamanda biriyle benzer bir durum yaşamıştım öyle bir katakulliye getirdim ki ruhu bile duymadı. Kendisinin ilk önce bana yürüdüğünü zannetti halbuki ilk adımı ben atmıştım haberi yok😂
Nasıllllllllllllllllllllllllllllllll ???? :D
 
tamam nasıl olsa mekana gitmeye devam edeceksiniz. biraz avcı modunda olmayı deneyin işte. demek ki konuşacak malzeme çıkıyor. yabani durmayın sakın. mesela bilgisayarla tek başına geliyor demişsiniz. pardon, merhaba. siz buranın internetine mi bağlanıyorsunuz? ben bağlanamadım da. en basit örnek. ya bana bir keresinde telefonumu kurcalarken ''pardon o telefon samsung bilmem ne bilmem ne mi'' diye sorarak sohbet açan oldu :KK70: konuşmak isteyene konu çok yani. o çekinikliği atın üzerinizden. çocuk da kalkıp ay bana wifi sordu kesin hoşlanıyor kesin bana yürüyor kendimi bişey sanayım kafasına girmeyeceğine göre... sonuç olumsuz bile olsa en azından bu havaya giremez.

Eveeettttt internet harika bi soru olabilir bu gerçekten :D

Yabani olmamam gerek kesinlikle, masada sürekli kahkahalı hoş sohbetli ortamımız oluyor ama işte biraz atılgan olabilirim en azından anlamlı bir soru bulup deneme atışı yaparken.
 
Ben ilkokul 1den 5e kadar platonik bir çocukluk aşkı sendromu yaşadığım için bana hiç zor ve ütopik gelmiyor :KK70: Sağlıklı olduğunu söyleyemiyorum haklısınız ama ben güvende hissediyorum kendimi nedense.
çünkü konfor alanından çıkmıyorsun platonikte. neden platonik? demek ki imkansız. belki haberi bile yok platonik aşkından. konfor alanından çıktığın zaman bi rahatsızlık geliyor otomatik olarak. beklentiler oluşuyor. karşılık almayı bekliyorsun, imkansızı imkanlı kılmak için uğraşıyorsun falan. benim en mutlu en dertsiz olduğum aşklarım lisede hocalarıma olan platonik aşklarımdı mesela :D zaten imkansız ama onu görmek yetiyordu. gözünde iyi bir öğrenci olmak yetiyordu. bana neden yazmadı, beni aramadı, neden instagramda şu kızın resmini beğendi, neden beni arkadaşlarıyla tanıştırmadı, neden bir ilişkide olması gerekenler bizde olmuyor düşüncelerin yok. sağlıksız evet ama temizdir platonik :D ha tabii belli bir yaştan sonra bunu mu çekicem dediğimiz için hayatımızdan gidiyor o kavram o ayrı.
 
çünkü konfor alanından çıkmıyorsun platonikte. neden platonik? demek ki imkansız. belki haberi bile yok platonik aşkından. konfor alanından çıktığın zaman bi rahatsızlık geliyor otomatik olarak. beklentiler oluşuyor. karşılık almayı bekliyorsun, imkansızı imkanlı kılmak için uğraşıyorsun falan. benim en mutlu en dertsiz olduğum aşklarım lisede hocalarıma olan platonik aşklarımdı mesela :KK70: zaten imkansız ama onu görmek yetiyordu. gözünde iyi bir öğrenci olmak yetiyordu. bana neden yazmadı, beni aramadı, neden instagramda şu kızın resmini beğendi, neden beni arkadaşlarıyla tanıştırmadı, neden bir ilişkide olması gerekenler bizde olmuyor düşüncelerin yok. sağlıksız evet ama temizdir platonik :KK70: ha tabii belli bir yaştan sonra bunu mu çekicem dediğimiz için hayatımızdan gidiyor o kavram o ayrı.
Beni zorluğa sürükleyen kısım hep şöyle başladı, platonikken dediğiniz gibi herşey müthiş çok rahat çok keyifli risksiz ve çabasız. Ama sonrasında öyle bir araştırma moduna giriyorum ki ben anası babası dayısı teyzesi kafam onunla doluyor işlerime odaklanamıyorum. Neyse ki şuan böyle değilim ve olmayacağım da ( terapi sürecimin artılarından ) biraz beklentisiz olmak ve akışa bırakmak var artık davranış şeklimde
 
4 ay önce çok zor olarak bitirdiğim yoran hırpalayan ilişkim, terapilerle kendimi büyüttüğüm, gerçekleri görebildiğim ve kendimi yeniden başlatma sürecine giriş yaptıktan sonra sanırım bu sefer uzun süre bir yalnızlık yaşamak istiyorum demiştim... Ta ki onu görene kadar!

Arkadaşlar bu zamana kadar hep ilişkilerimin tanışma süreci sosyal medyadan oldu, karşıma çıktı, arkadaşımın arkadaşıydı vs. çekinmeden bir fotoğrafını beğenip sonra onun eklemesi, geri dönüşlerle vs. tanıştım ve kendime işte onunla sevgili olmalıyım dedim ve olduğum bir sürecin içinde buldum ama istisnasız hepsinin sonu hüsran hepsi bitti gitti.

Bu canım gülüşlü arkadaşı çalıştığım okuldan çok sevdiğim bir hocamın kafesinde gördüm, kendi ismen tanıyor fakat arkadaşları ortamı hep orada. Son gittiğimde resmen bakıştık, benim farkımda ama ismimi cismimi bilmez, şehirde de yeniyim. Hocam sigaraya çıkarken ismimle kocaman seslendi duydu ve kafasını çevirip baktı. Dedim tamam olabilitesi var bu işin. Lakin bir daha ne karşılaştık ne başka bişey.

Sizce hesabından storylerine baksam mı ? Yine eskisi gibi olacak yine benim adımımla başlayacak ve ya diğerleri gibi olursa diyorum. Tanışmak için nasıl ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Küçük de değiliz 29 yaşındayım ama ayrıntılarda boğuluyorum şuanda. Benzer durumda olup tanışan veya bana bir yol gösterecek olan var mı ? ( Sevgilisi yok buna emin olduğum için yazıyorum. )
Az kendını dınle .Bırak onlar sana gelsın .Sende gıdenılırsın sorun yok ama bir dur .Az bır beklr
 
ayy çok heyecanlı
storylerini izlerseniz alenen çok belli etmiş olursunuz aynı ortamda olup bu kadar belli etmek sonrasında nasıl olur bilemedım ya
niyeyse bu mesele olsun ama önce karşılıklı bir diyolog kurulsun ondan sonra olsun diye geçti içimden ne manaysa :D
hani okuduğunuz bir kitapta karakterler için beklentiniz olur ya benimkide o hesap
 
ayy çok heyecanlı
storylerini izlerseniz alenen çok belli etmiş olursunuz aynı ortamda olup bu kadar belli etmek sonrasında nasıl olur bilemedım ya
niyeyse bu mesele olsun ama önce karşılıklı bir diyolog kurulsun ondan sonra olsun diye geçti içimden ne manaysa :KK70:
hani okuduğunuz bir kitapta karakterler için beklentiniz olur ya benimkide o hesap
Yok yok vazgeçtim gerçekten alenen belli etmek olacak ve bir sonuç alamazsam o tatlış kafeye de gitmeye çekinirim :D
 
4 ay önce çok zor olarak bitirdiğim yoran hırpalayan ilişkim, terapilerle kendimi büyüttüğüm, gerçekleri görebildiğim ve kendimi yeniden başlatma sürecine giriş yaptıktan sonra sanırım bu sefer uzun süre bir yalnızlık yaşamak istiyorum demiştim... Ta ki onu görene kadar!

Arkadaşlar bu zamana kadar hep ilişkilerimin tanışma süreci sosyal medyadan oldu, karşıma çıktı, arkadaşımın arkadaşıydı vs. çekinmeden bir fotoğrafını beğenip sonra onun eklemesi, geri dönüşlerle vs. tanıştım ve kendime işte onunla sevgili olmalıyım dedim ve olduğum bir sürecin içinde buldum ama istisnasız hepsinin sonu hüsran hepsi bitti gitti.

Bu canım gülüşlü arkadaşı çalıştığım okuldan çok sevdiğim bir hocamın kafesinde gördüm, kendi ismen tanıyor fakat arkadaşları ortamı hep orada. Son gittiğimde resmen bakıştık, benim farkımda ama ismimi cismimi bilmez, şehirde de yeniyim. Hocam sigaraya çıkarken ismimle kocaman seslendi duydu ve kafasını çevirip baktı. Dedim tamam olabilitesi var bu işin. Lakin bir daha ne karşılaştık ne başka bişey.

Sizce hesabından storylerine baksam mı ? Yine eskisi gibi olacak yine benim adımımla başlayacak ve ya diğerleri gibi olursa diyorum. Tanışmak için nasıl ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Küçük de değiliz 29 yaşındayım ama ayrıntılarda boğuluyorum şuanda. Benzer durumda olup tanışan veya bana bir yol gösterecek olan var mı ? ( Sevgilisi yok buna emin olduğum için yazıyorum. )
Kafasını çevirip baktı diye mi olabilitesi olduğunu düşündünüz?
 
çoğu kişi sizi garipsemiş ama bende ilgisi olduğunu düşündüm nedense ...ama bence adım atmayın bekleyin kendisinden emin olunca erkek illaki ulaşır durun bekleyin derim
 
reelde karşılaşma ihtimalim olan birine sanalda yazmak gereksiz geliyor bana. daha fazla bir arada bulunmaya, sohbet etmeye çalışın. ilgisi olan adamı muhakkak hissedersiniz.
 
Back
X