Herkese selam,
Aslında içimdekileri dökmek için buraya yazayım dedim.
10 sene önce, orta okuldayken ilk kez birine karşı bir şeyler hissetmiştim, ilk kez o duyguyu tattım ve ilk kez biri benim için değerli olmuştu. İlk kez biri bana böyle bakmıştı, gülüşünü hala çok iyi hatırlıyorum ve unutamıyorum. Daha önce kimse bana böyle bakmamıştı, gülümsememişti. İki ayrı farklı dünyalarıydık, hem kültür olsun hem kafa olsun (o sadece gönül eğlendirmeyi tercih ederdi aslında, onun için bir oyundu, serserinin tekiydi aslında). O zamanlar yaşım küçük olsa da aslında duygularım kocamadı. Onu çok sevdim, ve gizli sevdim, ilk aşkımdı. Kendisi ne kadar kötü olsada, bana bir iz bırakmıştı. Orta okul bitene kadar hep duygularımı sakladım ve sevdim hemde çooook. Hiç bir gülüş beni bu kadar değerli hissettirmedi.
Lise tercihimi ondan ve okulda ki tanıdığım kişilerden uzak seçtim. Hiç birini görmek istemiyordum çünkü orta okul yıllarımı zehir etmişlerdi. Lise benim için yeni bir başlangıç olmuştu. Zamanla ilk sevdiğim adamı unutmaya başladım (yani öyle zannediyordum). Günler, aylar, yıllar geçti ve artık düşüncelerimden çıkmıştı. Ve artık geldik üniversitenin son senelere. Aradan tam 10 sene geçti. Bundan bir kaç ay önce tesadüfen orta okulda bir tanıdığım Instagram profiline düştüm. Şöyle bir takip ettiklerine baktım. Bir kaç kişi tanıyordum ve onlarında profiline baktım ve birin fotoğrafını gördüm. Fotoğraf’ta ilk sevdiğim adamı gördüm. Değişmişti, büyümüş (herhalde yani), ve hala gülüşü aynı geliyordu gözüme. Tekrar aklıma girmişti. Onu unuttum sanıyordum. Meğerse ilk aşk unutulmuyormuş. Hala içimde bir kıpır kıpır oluyor. Geçenlerde tesadüfen bir mağazada gördük bir birimizi. Bir kaç saniye şaşırarak baktık ve ikimizde ayrı yerlere gittik. Onu gördüğümde aynı hissleri yaşadım, ellim ayağım titremişti. Hala onu hep düşünüyorum, keşke hiç tanımasaydım. Bir gün gerçekten bu sayfayı kapatabilecek miyim diye düşünüyorum…
Aslında içimdekileri dökmek için buraya yazayım dedim.
10 sene önce, orta okuldayken ilk kez birine karşı bir şeyler hissetmiştim, ilk kez o duyguyu tattım ve ilk kez biri benim için değerli olmuştu. İlk kez biri bana böyle bakmıştı, gülüşünü hala çok iyi hatırlıyorum ve unutamıyorum. Daha önce kimse bana böyle bakmamıştı, gülümsememişti. İki ayrı farklı dünyalarıydık, hem kültür olsun hem kafa olsun (o sadece gönül eğlendirmeyi tercih ederdi aslında, onun için bir oyundu, serserinin tekiydi aslında). O zamanlar yaşım küçük olsa da aslında duygularım kocamadı. Onu çok sevdim, ve gizli sevdim, ilk aşkımdı. Kendisi ne kadar kötü olsada, bana bir iz bırakmıştı. Orta okul bitene kadar hep duygularımı sakladım ve sevdim hemde çooook. Hiç bir gülüş beni bu kadar değerli hissettirmedi.
Lise tercihimi ondan ve okulda ki tanıdığım kişilerden uzak seçtim. Hiç birini görmek istemiyordum çünkü orta okul yıllarımı zehir etmişlerdi. Lise benim için yeni bir başlangıç olmuştu. Zamanla ilk sevdiğim adamı unutmaya başladım (yani öyle zannediyordum). Günler, aylar, yıllar geçti ve artık düşüncelerimden çıkmıştı. Ve artık geldik üniversitenin son senelere. Aradan tam 10 sene geçti. Bundan bir kaç ay önce tesadüfen orta okulda bir tanıdığım Instagram profiline düştüm. Şöyle bir takip ettiklerine baktım. Bir kaç kişi tanıyordum ve onlarında profiline baktım ve birin fotoğrafını gördüm. Fotoğraf’ta ilk sevdiğim adamı gördüm. Değişmişti, büyümüş (herhalde yani), ve hala gülüşü aynı geliyordu gözüme. Tekrar aklıma girmişti. Onu unuttum sanıyordum. Meğerse ilk aşk unutulmuyormuş. Hala içimde bir kıpır kıpır oluyor. Geçenlerde tesadüfen bir mağazada gördük bir birimizi. Bir kaç saniye şaşırarak baktık ve ikimizde ayrı yerlere gittik. Onu gördüğümde aynı hissleri yaşadım, ellim ayağım titremişti. Hala onu hep düşünüyorum, keşke hiç tanımasaydım. Bir gün gerçekten bu sayfayı kapatabilecek miyim diye düşünüyorum…
çivi çiviyi söker cok net. Elbette daha büyük aşk yasayinca unutulur. Ben unuttum. İyikide olmamış.
(((
