Evet fakat siz bu pandeminin bu surede bitecegine inaniyor musunuz?
Pandemi bitmeyecek bile olsa çocuk sahibi olmamaliyiz o zaman. Pandemi sürecinde zaten tedavim devam ediyor. Ben çocuk istiyorum diye yarın olmuyor ki
O zaman ne bu acele:)
Nasıl özgüven sorunum olmasın ki ? Babasız büyüdüm yokluk içinde annem okuttu. İlk evliligimde ağır hakaret ve küfüre maruz kaldım. Daha neler neler. Acitasyon için söylemiyorum. Boşanma aşamasında psikolojik tedavi de gördüm ama devlet hastanesine gitmek zorunda kaldım çünkü maddi gücüm yoktu orada verilen ilaclar beni mahvetti. Kadınlar arasında faaliyetlerle kendimi toparlayabildim. Eşimin bana karşı davranışları beni mutlu ediyor bu yaşadıklarından sonra size normal gelebilir ama benim için çok anlam ifade ediyor. Bebek fikrini düşünüyorum evet büyük sorumluluk belkide bu sorumlulukları almam lazım bilemiyorum. Çok kırılgan ve alıngan bir yapım var belkide dediğiniz gibi bebekten sonra depresyonada girebilirim. Neyin iyi geleceğini bilemeyiz. Şu hayatta annemden başka koşulsuz guvenebilecegim kimse yok lütfen annem hakkında yazdıklarınızı dikkat edin benim yaşımda dul kalmış iki kız evladı için evlenmemiş bir anneden bahsediyorum.
Doğum kontrol hapini bekarken bende kullandım aşırı hayatımı etkileyen yemek yiyemeyen su içsem afedersiniz onu bile çıkarır hale geldim. Eşimin de kararı korunmak yönünde değil açıkçası sadece tedavi görüyorum bu dönemde
Bence bir sure calisin oncelikle para biriktirin. Hem calisip hem okuyabilirsiniz. Biraz gezin tozun. Cocuktan once yapilacak pek cok sey var. evlenir evlenmez cok mantikli degil cocugu yapip eve tikilmak.
Elbette,belli bir maddi olgunluk ancak birikimle ve is tecrubesiyle olur. Simdi konu sahibinin bir meslegi bile yok,girdigi isten kovulunca yenisini bulmasi zaman alir. Ama 5 yillik tecrubesi olsa daha kolay is bulur,cabuk toparlanir
Bende bu yüzden bebek için değil adetlerimin düzensiz olması şikayetiyle gittim doktora genelde. İnşallah dediğiniz gibi evlilikte böyle devam eder
Sen dusunme diyor ama cocugu fiziken siz tasiyorsunuz. Borc var diyorsunuz, esinizi dinlemeyin. Onun icin hava hos tabi,ben de butun gun iste olsam evdeki cocuk beni de yormaz emin olun. Once siz kendinizi dusunun. Once siz,yani kariyeriniz,okulunuz,psikolojiniz,sahsi maddiyatiniz,sonra evliliginiz ve esiniz. Kimse once esini dusunmez,herkes kendinden baslar.
Ben kovulmadim kendi isteğimle çıktım hatta şefim eşime istediği zaman başlayabilir demiş bı çok işte çalıştım mesleğim yok ama okuyorum bu da olmayacak anlamına gelmez lütfen okumadan yorum yapmayın
Çoğu kez anlatmaya çalıştım borcumuz olduğunu çocuk fikrinin beklemesi gerektiğini ondan habersiz de korunamam zaten merak etmeyin zaten bekliycek çocuk tedavi görüyorum önce sagligim
Kovuldunuz demedim,varsayim yaptim arkadasa. Mesleginiz yokken yapabileceginiz isler bellidir,kucuk bir bebekle bunlari yapamayabilirsiniz. Belli olmaz hayat sartlari,kime ne getirir bilemezsiniz. Bu yuzden onceden her durumu dusunmeniz gerekir.
Özür dilerim yanlış anladım
Çok özür dilerim
Anladım kaygınızı..Sanırım aile ortamı da önemli. Ailemde kimse 30 unda evlenip çocuk sahibi olmadı. Herkes erkenden evlenip çocuk yaptı. Bendende aynı şeyi bekliyorlar. Annemin mutlu olamayagim diye kaygıları var. Bilirsiniz anne yüreği. İlkinde annemle ikimiz çok üzüldük çok yıpratıcı oldu bizim için. Şimdi bizi mutlu gördükçe bebekte istiyor bebek olursa yuvama daha çok baglanacagim gibi inançları var nedense.birazda derdi torun sevmek
Teşekkür ederim bu konuyu eşimle konuşup öncelikle adetlerim ve kistim icin tedavi olmam gerektiğini belirteceğim herkes yanılıyor olamaz biraz zaman verin dediklerine göre
