Babasiz büyümen, özgüvensiz olmana yol açmamasi lazim. Evet tabiki hayatina etkendir fakat hayatini esir almamalidir. Annenden dolayi bu kadar etkileniyorsun. Annen bunun çok büyük fedakarlik oldugunu size asiladi. Kontrolu o kadar çok eline aldi ki, siz kendi basiniza karar alamiyorsunuz. Kötü bir anne oldugunu demiyorum, kontrolcu oldugunu diyorum. Kim bilir o zaman ki sartlar kendini bunu mecbur his edip, yillarca dahada artmistir herseyi kontrol alma istegi.
Bu vücüd senin vücüdün. Ne annenin, ne baska birinin hakkinda karar alamaz. Bir bebek hem psikolojik, hem maddi, hem fiziksel olarak, yani vücüdünada zorluklar getiriyor beraberinde. Bilemeyiz diye bisey yok. Bazen görünen köye misali. Burda sayisiz konular var. Millet yillarca flört edip sonra cocuk sahibi olupta halen zor durumda oluyorlar.
Sana su an esin en basit isler yapsa bile gözünde büyüyor. Esin ile daha normal bir iliskin yok. Esit görmüyorsun onu kendin ile. Kendin ve annenin iliskiside ayni sekilde aslinda sorunlar barindiran bir iliski. Bagli degil, bagimlisin çünkü.
Yerinde olsam ilk önce kendimi kesf ederdim. Kurslara yazilip, ne istedigimi ögrenmeye çalisirdim. Esini seviyorsan onun ile zaman geçir, cinsellik konusununda tadini çikar,.. Bunlar hepsi cocuk ile imkansiz seyler oluyor. Simdiye kadar hep birilerin dediklerine bakarak hayatini devam ettirdin. Bu defa kendi dediklerine göre hayatini sekillendir.
Ve annen dul kalmadi. Bosandi. Zor zamanlar geçirdigine eminim fakat kendi karari ile bosandi, kendi karari ile sizi dünyaya getirdi yani zaten bakmak mecburiyetinde. Bosanmakta dogal birsey. Bende bosandim, sende bosandin. Hayata fazla yesilçamvari bakmamaya çalis.
hala yaşın gençken bekle azcık. Çocuktan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
