İlk günlerde anneliğini yaşayamamış bir anneden size tavsiyeler

kesinlikle unutulmuyor...
unutmak da istemiyorum...
çünkü onları hiç bir zaman affetmek istemiyorum
nefretim hep taze kalacak
 
okudukça fenalık geçirdim bnm kayınvalide iyi mi kötümü bir türlü çözemiorum

kendisini hep üstte görür bnde idare etmek için pohpohlarım

6 haftalık hamileyim ve bir kaç gündür halsizliğim başladı arayıp arayıp delirtior beni

bir hamile bnmiymişim o 3 tane doğurmuş camda silmiş misafirde ağırlamış başka şehirde yaşıor ordan ayarladı geçen hafta 18 kişi misafir geldi evime sayı artıorduda isyan etttim artık ya bu bebek daha bana tutunmaya çalışıor azıcık insaf ama yok işte

şimdi ki derdi para yazlığını yaptırcakmış para verin dio ulan hamileyim bunun doğumu var sonrası var tek maaş girior eve tmm kira deil ama yinede burası istanbul zor yetior ama yok altın bozdurun dior ha birde onun evinde oturuoruz sıksık kafamıza vurur bunu eve yalıtım yaptırın arka balkonu yaptırın badana yaptrırın ya biz biyerde para madeni buldukta bnmmi haberim yok diorum

o konudan sonra ilk çocuğa anane bakarmış o bakmazmış o hiçbişi almazmış anane alsınmış adet öleymiş ama bu adetleri evlenirken yoktu

zaten daha yeni evliydim yazlık komşusu 1 gün iyi okuyun 1 gün torununa bakmış saat 18 olmuş kadın feryat figan bnmki bunu bana korku filmi anlatır gibi anlatıor terbiyesiz gelin nasıl bırakırmış bak sen bana böle bişi yapma die

anlayacağınız daha şimdiden stres içindeyim
 
Böylesi bakmasın daha iyi canım.
hamileliğimi düşünüyorum da kayınvalidemin hal ve tavırları daha o zaman bir garip olmuştu.
Fırtına öncesi sessizlikmiş meğerse.



 

ay keşke okumsaydım moralim çok bozuldu, kaçıncı sınıfsın daha? okulun bitmeden neden evlendin?severekmi? yoksa aile zorumu? bebek isteyerek mi oldu? eşinin aileside biliyormu bu durumu? Allah bildiği gibi yapsın inş, sinirlerim çok bozuldu, sanki ben yaşamışım gibi hissettim birden...
 
walla kusura bakmayın ama,eğer siz çalışmıyorsanız ve kaynananızın evinde oturuyorsanız ona azıcık da olsa şükran duymalısınız diye düşünüyorum.ben adeta gece gündüz yırtınıyorum eşime asla maddi açıdan yük olmamak için.ailesi de çocuklarından gelecek üç beş kuruşa muhtaç.kayınvalidem doğumuma bile gelmedi siz düşünün.ama annemizdir saygım sonsuzdur.
aynı kadın anneanne iken kızını hep iyi yerlerde görmek ister.kayınvalide olduğunda ise gelini kıskanır,bizim ülkemizde bu böyledir,sözüm ona etraf ne der diye gelinin doğumuna gidilir,lohusadır yardım edeyim demek şöyle dursun,yan yan bakılır,çekiştirilir...kanaması olan lohusa gelinden yemek yapması bile istenir.
en iyisi çok yüz göz olmamak ve yüz vermemek..ama evinde oturuyosam beni yönetmesine de karşı gelemem,değil mi?
 
başardılar kızlar...
En sonunda bir yuva daha dağılıyor..
Pes ettim vicdansızlarla uğraşmayacağım..
yoruldum artık savaşmayacağım.
buraya kadarmış..
içim sızlıyor..
ama nafile..
 
ben bunu anlayamıyorum.siz annesiyle evli değilsiniz ki.
demek ki eşinizin de hataları var.iki tarafı da dengede tutamamış.
çok üzüldüm.2 yıldır sinir arbedesi içine soktular sizi.
umarım hakkınızda herşeyin hayırlısı olur..
 
canım allah sabır versın aynısını bende yasadım ama allahdan esım benı korumasını bılıyor bende aılesı yuzunden sınır krızı gecırmısdım bı kere sımdıkde aılesı gelınce hıc oralı bıle olmuyorum oturuyorlar oturuyor gıdıyor annesı bebegımı bıle nasıl buyutugumu anlamdım 6 ay boyunca kaynanm bende kaldı neymıs ben kucukmusum 19 yasında anne oldum bebek gece aglrmıs duymazmısım yok uykuluyken emzırıken unuturmusum uyurmusum okadrda salak degılız ya be kadın derdım hep ıcımden bende bebgımı 40 gun emzırdım sutumun yoklugundan degıl hamıleyken okadr guzeldıkı sutum akardı bamuklar yetsımezdı ama uzuntuden keısldı bahanelerıde mevlutte gıtım ınsnaların ıcınde acıp emzırdım dıye nazardan kesıldı dedıler cıkdılar azda kendınızde arayın demı yok 6 ay boyunca kızım kaynanmı anne bıldı bend ehep aglaıd o agladıkca benım ıcım agaldı sabır deıdm sabır sonunda kızım bana alısdı arda kaynanm ver bende kalsın kıs falan yok dıyorum kımseye vermm kızımı ben dogurdum babmın evınden getırmedım ya kımseye varmem dedım cıkdım uyuz edıyorlar adamı
 
offf vallaha daraldım okurken. sinirlerim yerinden oynuyor o gunler aklıma geldikçe.bende 36 haftalık erken doğum yaptım sezeryen ve bebeğim solunum yetmezliğinden 5 gun yoğun bakımda kaldı.kaynanam daha ben doğumdayken anneme bir hafta ben kalacağım diye engellemiş kadıncağızı.hastanede yok kafan benim ki gibi terliyor.gibi saçma sapan laflar tabikide terliycek lohusasın normalyani.anlıycağınız resmen kıskandı beni.bebeğimi getirdiler hastanede yanıma altını değiştircem tepemde akbaba gibi bekliyor kendi yapması için fırsat vermedim.eve geldik oğluyla beraber bir panikler anatamam.geldiğimiz ilk gece neymiş oğlu rahat yatsınmış beni salonda çekyatın üzerine yatırttı.eşim, annem geliyor anneme karşı bir tafralar istemedi annemi annem gelince kaynanamın suratı değişiyordu kendi annesi yanındaya. bende lohusayım,annemi istyorum onun hareketlerini gorunce ağlıyordum sürekli,normalde annemi cok sever ama insanların gerçek yüzleri o zaman çıkıyor ortaya.annem gelip bir gece kaldı yanımda annemde eşim oyle yapıyor diye kalmadı yanımda.bir gece kaldı gitti kaynanam geldi tekrardan.sen misin benim annemi istmeyen bende uykusuzum sinirlerim bozulmuş nederseler tersliyordum onları bebeğimi elletmiyordum.eşimlede konuşmuyordum.psikolojim cok bozulmuştu.ve doğumdan iki ay once yeni bir yere taşınmıştım kimseyde tanımıyordum burda.bir gece eşim bana anneme niyeboyle davranıyosun demesiyle ben sini krizi geçirdim, artık ağlamaya başladım.kayınvalidem evden nasıl gittiğii bilemedi bile.lohusa olan onlardı.kendi annemde anlamadı beni sinirlerim cok bozulmuştu dayanamadı bırktı gitti. oda rahatsızdı.şimdi ise annemi suçlarım niye beni bıraktın diye çok zor gunler geçirdm tanımadığım bilmediğimbir yerde tek başıma bebeğimle.eşim sonrasında benim iyi olmadığımı sonradan anladı ve destek oldu sonrasında. onun yardımınıcok gordum.kaynanmla aram eskisi gibi değil olmasında.eskiden cok iyidik ama şimdi sadece merhaba merhaba o kadar.benim için önemli olan oğlum var ve butun enerjimi ona harcıyorum.iyi olmak zorundayım ben iyi olucamki oda iyi olsun.o yuzden doğum yapacak olanlara taviyem kesinlikle anneniz yanınızda kalsın eğer oye bir imkan yoksa yardımcı tutun kendinize durumunuz müsaitse ama kayınvalideniz kalmasın.
 
katekate .!.:
başardılar kızlar...
En sonunda bir yuva daha dağılıyor..
Pes ettim vicdansızlarla uğraşmayacağım..
yoruldum artık savaşmayacağım.
buraya kadarmış..
içim sızlıyor..
ama nafile..
Genişletmek için tıkla...

canım cok üzüldüm yazdıklarını okudukça bebeğin ve senin için hakkında hayırlısı olsun inş.
 
en baştan yazdıklarını okudum çk çektirmişler sana ama hayırlısı buysa eğer senin için böyle olsunn bebişini düşün geleceğini düşünn

 
çok üzüldüm yaaa... Allah yardımcınız olsun..
benım oyle bişeyim olacagı zaman esımle pazarlık yapmıstım önce annemi isterım dedım annen sonra gelsın dedım bakalım ne olacak 3 sene sonra..
 
13 haftalık hamileyim. İnanın aynı anlattıklarınız gibi bi ailenin içine düştüm. Kaynanam, kayınpederim hemen üst katımda oturuyor. 8 aylık evliyiz, geldiğim günden beri resmen işkence çekiyorum. Düğün öncesinde zaten her konuda kan kusturdular. Şimdi de doğum anımda ve lohusalık dönemimde annem yanımda olamazsa diye ödüm kopuyor. Eğer annem gelemezse, aynı bu anlattıklarınızı Ekim 2011'de benim hayatım tekerrür edecek (( Siz yaşayıp atlatmışsınız, ben yaşayacağım günün korkusuyla doğumu iple çeker gibi bekleyemiyorum ( Allah yardımcımız olsun ama ben işte bu anlattıklarınızı, bu belayı, bu gazabı yaşayacağımı bile bile doğumu beklediğimden bebeğime hep zarar verir oldum. Allah iyi insanlarla karşılaştırsın. Ağlamak benim için sevinç sırasında olan bir eylemken, görümcemle kaynanam sağolsun artık sinir krizine dönüşüyor hıçkırıklarım... (((
 
madem başınıza gelecekleri biliyorsunuz engel olun..
ben bilmiyordum.
En zayıf anımda duygusal çalkantılı anımda hatta hasta halimde bana saldırdılar.
bile bile lades dermi insan.
alın gardınızı.
benimkiler hep sinsiydiler ama bu kadar da beklemiyordum


 
arkadaşlar bende aynı derte murim. bende boşanmak üzereyim ve bebeğim daha 60 günlük. hala emziriyorum şu anda annemin evindeyim. şanslıyım türk toplumunda fazlasıyla kabul gören ve saygı duyulan üst düzey bir memuriyetteyim.
ben boşanma sebebi şöyle değerlendiriyorum kayınvalidem odaklı eşimden kaynaklı sorunlar. çünkü arkamızda duran bir eşimiz yok ama rabbim kesilen sütlerimizin hesabını inşallah bu insanlardan soracak. ilk günlerde benim de acayip sütüm vardı şimdi günü kurtarabilecek kadar emziriyorum. spor yapıyorum, üzülmemeye çalışıyorum. bebeğim 18 günlükken annemin evine geldik.
önemli olan vicdanınızın rahat olması, vicdanım rahat rabbime güveniyorum.
bir çok şey yaşadım. ama beni yıkan eşimle yaptığım tek bir telefon konuşması oldu. yaşanan şeylere rağmen bana "anneme mi inanayım sana mı inanayım" demesi ve "annemlerin evine gideceksin dizlerinin dibine oturacaksın torunlarını da alacaksın, 1 hafta kalacaksın kızları gibi hissedeceksin" dedi herşeye rağmen teklifini kabul ettim giderim ama sen de gel dedim "hayır bende gelmeyeceğim torunlarıyla gideceksin" dedi. oysa bana doğurdğumun 5. gününde "sen annemin kızı değil gelinisin" diyen kendisiydi şimdi kızı gibi hissetmem gerekiyormuş.
asıl garip tarafı hamileliğimin 3. ayında kayınvalidemle sorunlar yaşadıktan sonra bunları eşimle paylaştığımda bana "haklısın annemin psikolojisi bozulmuş ama düzelticem demesiydi. meğer bana böyle söylüyor annesini de bana karşı idare ediyormuş.
boşverin yaşanan herşey geride kalacak içinizi ferah tutun. ekonomik özgürlüğümüz varsa hepsini hallederiz. küfürle, dengesiz bir babayla büyüyen çocuk tek başımıza yetiştirdiğimizden daha iyi olmaz.rabbim işlerimizi elimizden almasın kimseye muhtaç etmesin yeter.
 

okudum, çok üzüldüm yaşadıklarına...
öyle zor ve karışık bir psikolojik durumdayken bunları yaşaman çok üzücü...
o kadar ağırını değilse de benzerlerini ben de yaşadım.
kayınvalidem ben lohusayken numaradan hastalandı, tansiyonu çıktı, oğluna kaşgöz işaretleri ile romanlar yazdı...
hiçbirşey yapmadım, zaten öyle dişli biri de değilim normalde de.
Allah görüyo dedim sadece.
emin ol sana merhamet etmeyenlere Allah da etmiyo herşeyin zamanı geliyo sen de onların düşkün hallerini görüyosun sonunda...
hayırlısı olsun hakkında...


evet bebeğin huzursuz ortamda büyüyeceğine ikinizi de ayrı ayrı görüp en azından dengeli bir ortamda büyür.
bir kadın eğer isterse zaten kimseye muhtaç da olmaz hepsi hallolur ama bu insanlar bu veballeri nasıl ödeyecekler.
minicik bebeğin üstelik kendi kanından canından olan bebeğin rızkını çalmanın bedelini nasıl karşılayacaklar öteki tarafta ben bunu merak ediyorum en çok...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…