İlk günlerde anneliğini yaşayamamış bir anneden size tavsiyeler

yaşadıklarınız ne kadar iç acıtıcı arkadaşlar..hepinize en kısa zamanda eski ruh halinize dönmeniz için dua edeceğim..bebekleriniz en çok sizin hal ve tavırlanızdan etkileniyor çünkü..
sizleri okuyunca bir kez daha şükrettim..çok güzel bi lohusalık geçirdim..eşim aşkım herşeyim el üstünde tuttu beni sağolsun...annem 15 gün kalabildi hasta ananemden dolayı..olsun..allah razı olsun annemden eminim kalabilse daha çok kalırdı...kayınvalidem ben 3 senelik evliyken vefat etti...çocuğum gibi baktım hastalığında altını aldım...eminim ben lohusayken aynını yapardı ağzıma beslerdi benim...allah nur içinde yatırsın çok sevmiştim kayınvalidemi..çok şey öğrendim...keşke yanımda olsaydı şu an..görümcem ise dünya tatlısı bi insan..annen varken ben gelmeyeyim o gidince gelirim sana bakarım işe yaramış olurum dedi..ikimiz birden napıcaz boşuna dedi...annem gitti 1 hafta da görümcem kaldı..ablam gibi arkadaşım gibi..eşimi çok sevdiğim için mi onları da seviyorum diye düşünüyorum..ama hayır..onları gerçekten insan oldukalrı insana değer verdikleri için seviyorum..çok şanslıyım...ve biliyorum herşey karşılıklı...onlar da şanslı..kendimi küçümseyemem...
 
bu hiç ama hiç geçmeyecek...
peşini bırakmayacaklar.
huzur vermemeye devam edecekler..
yılan yılanlığından vazgeçer mi?
Allah onların tez zamanda cezasını versin inşallah
zerre kadar acırsam namertim


 
artık olanları düşünmemeye çalışıyorum, hayatıma devam etmeye bakıyorum. eşimle oturduğumuz evden sadece bulaşık makinasını almak istedim ama 300 lira iştirak nafakasına razı olursan veriririm dedi. olmayacağımı mahkemeye gideceğimi söyledim. bana dedi ki "o bulaşık makinasını sen mi aldın?" oysa ben o bulaşık makinasını kayınvalidemin bana düğüne takı almam için yolladığı 2000 lira paranın 1200üne takı 200 lirasına gecelik almış kalanını bulaşık makinasını ayırmıştım ki çok fazla masraf etmeyelim. ve düğünde takılan tüm takıları da çektiğimiz krediye karşılık vermiştim. bu arada eşimden çok kazanan bir insanım. çok kazandığımı bu aşamaya kadar düşünmemiştim bile ama saolsun "sen benden çok kazanıyorsun" diyerek az nafaka verebilmek için hatırlattı.
bir insanı boşanırken tanıyorsunuz. ben onu şu anda tanıdım. ha ona soracak olursanız ben çirkefleşiyorum sebep de bulaşık makinasını istemem.
 
kadınların haksız kazancı haram olsun bu erkek bozmala:84:rına tuh yazıklar olsun pislik
 
boşverin kızlar ben ne küfür ediyorum ne beddua. içim garip bir şekilde rahat sanki nirvanaya ulaşmış gibiyim. iyi kötü günler yşadım onunla. dpğuran bendim ama onun lohuslaık depresyonu geçirdiğini düşünüyorum. biliyorsunuz erkekler de geçirebiliyormuş. çünkü evlendiğim adam adil, dürüst, cömert biriydi. bir anda değişmesi mantığını yitirmesini başka türlü açıklayamıyorum. çocuğumun babası allah onun da benim de yolumuzu açık etsin diyorum. sanırım sinirlenip kızarsam ağlar bağırırsam kendimi çocuğuma veremeyeceğimi, ilgilenemeyeceğime inanıyorum. birde belli bir süreden sonra sanırım karşıdan duyduğunuz hiç bir söz davranış yüreğinizi acıtmaz oluyor.
bu haftasonu kızını görmeye gelecek annemin evine. çok iyi davranacağım çünkü başka türlüsünü yapamam bilmiyorum başka türlü nasıl davranılır. çok da kararlıyım boşanma istediğimi de söyliycem. zaten hatalarını anlamış olarak gelmiyor sadece kızını görmeye geliyor.
anlamadığım nokta boşanmak istiyorum demesine rağmen anlaşmalı boşanmaya razı olmadım nafaka sebebiyle neden dava açmadığı? istiyorsa neden bekliyor? gerçi bu soruların cevabının da önemi yok. önemli olan benim ne istediğim.
ama bugüm içim çok burkuldu. annem çalışan bir kadın. 2 aylık kızımla onun evinde kalıyoruz. bugün kızımın aşıları vardı 3aşı yapıldı. ve gece başını annemle beklicez. sanki çocuğu çok isteyen eşim değildi sanki tek ben istedim gibi davranıyor. bazen anneme takılıyorum bu çocuğu ikimiz yaptık diye. hala bazı şeyleri gülerek geçiştirmeye çalışıyorum. sanırım babamdan çok çekmiş olmamız sebebiyle. anneme çok zor günler yaşattı dolayısıyla bize de. bir süre sonra her zorluğu kanıksamaya gülerek geçiştirmeye başlıyorsunuz.
 

seni en iyi ben anlıyorum su anda aynı seyleri yasıyorum dogum yapmak üzereyim ve cok korkuyorum yasayacaklarımdan. ama allahın adaletine inanıyorum. sende inan bu gün olmassa
yarın görürler
 
bu hikayenin sonu mu?

vazgeçmediler..
asla yılmadılar..

boşanıyorum...

ama kayınvalidem ve kayınpederim son nefeslerin de oğlum ve doğmamış bebeğim gözlerinin önüne gelecek..

görümcem hayattaki her mutsuzluğun da kimin ahını aldığını çok iyi bilecek..

ve evlendiğim kişi..
bir daha mutluluğu bulamayacak..
 
onların yılmaması değildi bu hikeyede önemli olan...sen ve eşin yılmamalıydınız...ama şartlar bu sonu gerektirdi zannımca...artık evladınla önüne bak arkadaşım...ardında bıraktıkların da bırak hem bu dünyada hem ahirette senden helallik almak için yalvarsınlar...sakın hakkını helal etme..allah da affetmesin...
 
Boşan delimisin kardesim
 


Aynilarini hatta emin ol daha fazlasini bende yasadim cok uzgunum yanginim dinmiyor bebegime uzuluyorum olan ona oldu hemde erken dogdu suan birden fazla saglik problemleriyle
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…