ilk kez yalnız yaşayacak kadınlara tavsiyeler

Zor yönleri var ama insanı tamamen özgür hissettiriyor
Eve şu saatte geldin şu saatte gittin diyen yok
Her gün yemek yapma zorunluluğu yok
İşlerini tamamen kendi istediğin sırayla yapıyorsun
Kimsenin banyodan sonraki temizliğini yapmıyorsun
Eve aniden gelen misafirler olmuyor
Ben şu an ailemleyim yalnız yaşadığım zamanları özlüyorum
 
Hiç bi yer bekar evi kadar güzel değildi.
Avize de don, yerde kedi, tv'de müzik kanalı, banyoda deli dağınık makyaj malzemeleri..
Dağınıklık konusunda kendimle ters düsmemek icin tertibimi sürdürmek isterim ama müzik hep açık yemek masasının üstüne cıkıp "sevgili krallığım, hosgeldinn" diye ara sıra cıkıp bagırabilirim:))))
 
17 yaşımdan 24 yaşıma kadar yalnız yaşadım, bazen ev arkadaşlarım oldu ama uzun soluklu değildi. Muhafazakar denilen şehirlerde de yaşadım, metropollerde de... Bir sorun yaşamadım ya. Neden korkuyorsunuz ki? Siz aklı başında davrandıktan, insanlarla ilişkilerinizi güzel yönettikten, ayağınızı yorganınıza göre uzattıktan sonra, ne olabilir? Beni onca sene boyunca zorlayan tek şey, bazen içime oturan yalnızlık hissiydi ama onu da dostlarım ve kediciğim sayesinde atlatılabilir seviyeye çekmiştim. Hayatımızı sürdürmek için bir erkeğe ihtiyacımız yok ama dostlara var bence. Ekonomik özgürlüğünüz de varsa, ki benim ilk yıllarda yoktu, öğrenciydim, gelirim kısıtlıydı, maddi olarak epey süründüm, ona rağmen hayattayım gördüğünüz gibi =), bir mesleğiniz varsa, korkacak bir şeyiniz de yok. Her yeni düzen bir miktar korkutucudur ama insan isteyince her şeye alışıyor da, her şeyi başarıyor da.
 
Aslında şampuanlasan mis gibi olur, kazak yünü gibi.
 
Evi cok dagitma

Her hafta kendine 1 gun koy mesela Pazar, mutlaka temizlik yok tek kisiyim diye salma

yedek anahtari fiziki olarak yakin bir arkadasina birak, ideali ofisine de bir tane birak. En onemli madde yedek anahtar

Bu kadar :)
Anahtar olayı cidden sahane tavsiye, yazdım kenara tesekkürler:)
 
Daha önce yalnız yasamadığım icin, ve henüz is bulamadığım icin korktum en cok. Ama beni bir yıl idare edecek param olacak bu süre icinde zihnimi temizleyip kendime odaklanırsam iş bulurum diye olumlu düsünmeye calısıyorum. Belirsizlik korkusu ise yavas yavas geciyor burda sizlerden aldığım yorumların büyük etkisi oldu:)
 
Bu benim sorunum değildi ki benneyanginlargordum kavanozla bi takım can sıkıcı imtihanlar yasıyordu galiba:))
 
Anahtar olayı cidden sahane tavsiye, yazdım kenara tesekkürler:)

Bir de emlakci evi gezdirirken sigorta, dogalgazin anavanasi ve su nerden acilip kapatiliyor onu sor derim. Evi su basmasina karsin su nerden kesiliyor ogren derim. Salter ve vanalari ogrenmekte fayda var. Hurgenerallikte basarilar diliyorum
 
Bir de emlakci evi gezdirirken sigorta, dogalgazin anavanasi ve su nerden acilip kapatiliyor onu sor derim. Evi su basmasina karsin su nerden kesiliyor ogren derim. Salter ve vanalari ogrenmekte fayda var. Hurgenerallikte basarilar diliyorum
Evlendiğimiz evde kalıcam ben, taşınan koca:) daha yeni tasındık sayılır, binbir emekle düzen kurdum.. Saltere bakmamıstm ama güzel söyledin:)
 
Ben de 5 yıl evlilik yaşadım. Sonra bir yıl annemlerle sonra ki yıl üniversite ile başka şehire gittim. Bir sene yurt bir sene apartta kaldıktan sonra o şehirde kalmaya karar verdim geçtiğimiz haziranda kendi evimi kurdum.
Para kazandıkça istediğim gibi yeniledim bir şeyler aldım. Dekore ettim. Şu an öyle seviyorum ki evimi yalnızım ama içinde mutsuz bir evlilik yaşamıyorum. Kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum istediğimi yapıyorum, alıyorum. Kavanoz kapağını da tıss’latarak açıyorum

Sadece arada bir yalnızlık üzüyordu. Evlenmek değilde birisi olsun istiyordum arada. Onun dışında hiç sıkıntı yaşamadım. İlk zamanlar alışana kadar geceleri korkmak dışında :) O da geçti gitti.
Hem senin yeni ev kurma zahmetinde yokmuş en güzeli daha kolay alışırsın merak etme.
 
Ben de eşimden ayrıldım çocuğum var 2 yaşında onunla ayrı bir eve çıktım hem de yurtdışında yaşıyorum. Ondan öncesinde de beraber oturduğumuz evde kaldım bir süre yalnız. Şimdi tamamen yeni düzene geçtim ondan öncesinde de hiç tek yaşamamıştım.

Ama diyebilirim ki hayatımın en güzel dönemlerini yaşıyorum. İnsanın tek başına düzenini oluşturması, istediğini yapabilmesi çok güzel. biriyle aynı evi paylaşma fikri çok uzak geliyor artık bana :)

ara ara yalnızlık zorluyor, hayatımda heyecan duyacağım bir erkek arkadaşım olsa hiç te fena olmaz diyorum ama aynı evde yaşama fikri yok içimde onun dışında ufak tefek şeyler dışında en güzel şey bence.
İnsan bir kere tadına varınca bir daha da istemiyor biriyle yaşamak
Siz de güçlü bir karaktere benziyorsunuz çok rahat üstesinden gelirsiniz bence
 
İlk zamanlar çok korkutucu , eve hırsız girer mi? Günler geçtikçe insan alışıyor korkmuyor. Dağınıklığı hiç sevmem haftada 2 gün temizlik yaparım. Düzenli olmayı çok seviyorum. Yalnız yaşamak çok huzurlu, sorumluluk sende tam bir bireysin artık, her şeye sen karar veriyorsun, istediğin alıp istediğin yemeği yapıyorsun. Banyo sürekli müsait mesela :) Kaçta geldin, kaçta gittin hesap soranın yok. Gece yarılarına kadar oturup film izleyebilirsin , istediğin müziği açıp efkar dağıtabilirsin. Öyle tatlı bir duygu ki aslında yalnız yaşamayı her kadın deneyimlemeli ''insanın ruhu özgürleşip, zenginleşiyor''. Arkadaşlarını rahatça davet edebiliyorsun :) Kendine ait bir düzenin var. İnsanın kendi ile baş başa kalması inanılmaz bir duygu, daha çok kendini seviyorsun, kendine yöneliyorsun kendin için sürekli bir şeyler yapıyorsun. Mutsuzsan kendini mutlu etmek için uğraşıyorsun. Kendini yeniden keşfediyorsun , olaylar karşısında daha soğukkanlı olabiliyorsun , daha az etkileniyorsun. Tek zorluğu bazen evle ilgili tamirat vs. çıkıyor orada babam devreye giriyor o hallediyor hafta içi işte olduğum için babam genelde halleder. Yalnız yaşayınca ''kendini daha çok daha çok seviyorsun'' O yüzden her kadın yaşamalı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…