Benim oğlu da LEGO seviyor. Geçen gün kola kapaklarını bir kaba koydum. Masayla başla bir kaba aldı, epey oynadı. Dağıtma, kovalamaca, üstüme çıkıp kaydırak gibi kaynakça oynamayı sever. Ama illa kafamın üstüne yatıp da kayacak.... Oğlan çocukları böyle...
Görünmez yerlere girmeye çalışıyor derken ev falan mi yapıyor kendi kendine. Kendine ait bir mekan mi oluşturmaya çalışıyor acabaLegoyla oynamasida 10 dk aşmaz bu seferde bana sarıyor, bebek doğmadan öncede böyleydi şimdi ise hala aynıkreştede oğlan çocukları var ama bizimki burnunu heryere sokuyor artik kimsenin evine gitmek istemiyorum.
Yani merak var evet hele süs eşyalarına filan...ama herseyi ortadan kaldirinca bu sefer görünmez yerlere girmeye cabaliyor
Artık çok yoruldum dayanamıyorum
Oğlum 2 yaşında ve ben çok çaresizim.
Hep canı sıkılıyor mızmızlanıyor ve olmadık şeylere girişiyor (fırını açıp tepsileri çıkarma,kıyafet dolabıma girme vs).
8.30 kreşe gidiyor 12 olmadan alıyorum. Grubunda 10 çoçuk var hepsi ay farkı oğlumdan küçük.. öğretmenleride çok ilgili. Oğluma kreşe gitmek iyi geliyor bunu bir anne olarak hissediyorum zaten çok yakınımızda.
Ama eve gelip öğlen uykusundan uyanınca çoooook huysuzlaşıyor.
Internette gördüğüm etkinlikleri yapıyorum çocuk ilgilenmiyor bile. Oyuncaklari kalabalik zaten yiğmıyorum önüne.
Mesela bugün bir kitli poşete az boya sıktım ve masaya bantladım. Iki elleyip onu cikarmakla ugrasti.
Oyun hamuruna sıfır ilgisi var. Eline kalem veriyorum bende yardimci oluyorum yok yok yok...karşılaştirmim diyorum ama kreşe gidince arkadasları oturmus oyun hamuruyla öyle guzel oynuyo ki heves ediyorum yada oyunlar oynuyorlar..benimkinin akli bir başka calisiyor ve bu beni endiselendiriyor
Bu cocuk gerizekalimi diye düşündüm demin o denli kizdirdi beni...bazende beni yaptiklariyla hayrete düşürüyor..varsa yoksa lego ile oynama ve disariya cikma...sizinde bòyle cocugunuz varmiydi veya cevrenizde?
Üc hafta sonra randevumuz var ama içim içimi yiyor cocugu memnun edemiyorum
Bazen sabır sabır sabır insanin içini dökmesi gerekiyor. Çocuğa yansıtmamak için buraya yazmıs olsagerek. Olabilir bence içinden geçeni soylesinki birden çocuğa patlamasın bu daha kötü olur şuan baya dolmus ve sinirli gibi konu sahibi:)Çocuğum yok oyun ile ilgili düşüncemi söylemem saçma olur diye düşünüyorum ama gerizekalı sanki biraz ağır olmuş ki tut ki arkasında bir engel olsa bile bu şekilde yazmasaydin keşke
Artık çok yoruldum dayanamıyorum
Oğlum 2 yaşında ve ben çok çaresizim.
Hep canı sıkılıyor mızmızlanıyor ve olmadık şeylere girişiyor (fırını açıp tepsileri çıkarma,kıyafet dolabıma girme vs).
8.30 kreşe gidiyor 12 olmadan alıyorum. Grubunda 10 çoçuk var hepsi ay farkı oğlumdan küçük.. öğretmenleride çok ilgili. Oğluma kreşe gitmek iyi geliyor bunu bir anne olarak hissediyorum zaten çok yakınımızda.
Ama eve gelip öğlen uykusundan uyanınca çoooook huysuzlaşıyor.
Internette gördüğüm etkinlikleri yapıyorum çocuk ilgilenmiyor bile. Oyuncaklari kalabalik zaten yiğmıyorum önüne.
Mesela bugün bir kitli poşete az boya sıktım ve masaya bantladım. Iki elleyip onu cikarmakla ugrasti.
Oyun hamuruna sıfır ilgisi var. Eline kalem veriyorum bende yardimci oluyorum yok yok yok...karşılaştirmim diyorum ama kreşe gidince arkadasları oturmus oyun hamuruyla öyle guzel oynuyo ki heves ediyorum yada oyunlar oynuyorlar..benimkinin akli bir başka calisiyor ve bu beni endiselendiriyor
Bu cocuk gerizekalimi diye düşündüm demin o denli kizdirdi beni...bazende beni yaptiklariyla hayrete düşürüyor..varsa yoksa lego ile oynama ve disariya cikma...sizinde bòyle cocugunuz varmiydi veya cevrenizde?
Üc hafta sonra randevumuz var ama içim içimi yiyor cocugu memnun edemiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?